Παρουσιάζει ο Γιάννης Ρουσιάς.
Πολλές είναι οι διακυμάνσεις από τις οποίες έχουν περάσει οι σχέσεις πολιτείας και εκκλησίας κατά την διάρκεια του εικοστού αιώνα και οι χειρότερες στιγμές υπήρξαν όταν είχαμε πολιτικές ανωμαλίες στη χώρα. Μια τέτοια περίοδο μας παρουσιάζει το βιβλίο του αυτό ο συγγραφέας, τη περίοδο της τελευταίας δικτατορίας που περάσαμε στην Ελλάδα.
Οι δικτάτορες ήθελαν να στήσουν το αφήγημα του ελληνοχριστιανικού ιδεώδους, ενός μύθου που παρουσιάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα , και πάνω σε αυτό να στηρίξουν το μύθευμα τους και να προχωρήσουν. Έτσι, αμέσως μετά τη κατάληψη της εξουσίας άρχισαν να ψάχνουν τους κατάλληλους συνεργάτες στο χώρο της εκκλησίας και δεν άργησαν να τους εντοπίσουν. Δημιουργώντας παράτυπα μια αριστίνδην σύνοδο εξέλεξαν ως αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος τον Ιερώνυμο και στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα την ηλικία πολλών μητροπολιτών, άρχισαν να τους αντικαθιστούν χρησιμοποιώντας μέλη διαφόρων παραεκλλησιαστικών οργανώσεων, όπως ο «Σωτήρ» και «Η Ζωή».
Ο συγγραφέας καυτηριάζει όλες τις αντικανονικές κινήσεις που παρατηρήθηκαν εκείνη την εποχή και μελετά το ρόλο που έπαιξαν οι οργανώσεις στην εκτροπή. Τέλος, επεκτείνεται και στη πρώτη περίοδο της μεταπολίτευσης, όταν οι σχέσεις ανάμεσα στην εκκλησία και στη πολιτεία άρχισαν να εξομαλύνονται και η κατάσταση στην εκκλησία να μπαίνει σε κανονικούς ρυθμούς.
(από τις Εκδόσεις Επίκεντρο)
