Παρουσιάζει ο Γιάννης Ρουσιάς.
Σίγουρα η Βιρτζίνια Γουλφ ήταν μια πρωτοπόρος συγγραφέας, αρκετά μπροστά από την εποχή της κάτι που διαπιστώνει κανείς διαβάζοντας τον «Ορλάντο», ένα μεταμοντέρνο μυθιστόρημα αφιερωμένο στη φίλη της Βίτα Σάκβιλ Γουέστ.
Σε ένα πρώτο επίπεδο η Γουλφ αντλεί την έμπνευσή της από τον «Orlando furioso» του Αριόστο και προχωρά την ιστορία της. Ο Ορλάντο είναι ο κλασσικός τύπος του αντρόγυνου, ο οποίος διατρέχει τον χρόνο. Τον συναντούμε για πρώτη φορά ως ένα δεκαεξάχρονο έφηβο στα μέσα του 16ου αιώνα στα περίχωρα του Λονδίνου να προσπαθεί να συνθέσει ένα ποίημα.
Μετά από έναν αποτυχημένο έρωτα με μια Ρωσίδα πριγκίπισσα τον συναντούμε ως πρεσβευτή της χώρας του στη Κωνσταντινούπολη. Μετά από έναν ύπνο εφτά ημερών, εδώ έχουμε να κάνουμε με τις μεταμορφώσεις του Οβιδίου, βλέπουμε ότι έχει γίνει γυναίκα.
Η Ορλάντο επιστρέφει στο Λονδίνο και προσπαθεί απεγνωσμένα να ζήσει καθώς μια ανύπαντρη γυναίκα δεν έχει και πολλά δικαιώματα εκείνη την εποχή. Ακολουθούμε την Ορλάντο και τις περιπέτειες της μέχρι τον εικοστό αιώνα και βλέπουμε όλες τις αλλαγές που ήρθαν στα δικαιώματα της γυναίκας. Ένας ανδρόγυνος που έζησε μια ζωή γεμάτη εντάσεις, γεμάτη πάθη και έρωτες.
Έγραψα ήδη για δυο βασικές επιρροές της Γουλφ, τον Αριόστο και τον Οβίδιο. Μέσα στο βιβλίο της φαίνεται η σημαντική της αγάπη για έναν σημαντικό Άγγλο δραματουργό, τον Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Ταυτόχρονα, μας δίνει αρκετές πληροφορίες για τα λογοτεχνικά και πολιτικά δρώμενα των αιώνων που διανύει.
Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του εικοστού αιώνα, ένα βιβλίο αναφοράς στο οποίο θα πρέπει να επανερχόμαστε συνεχώς.
(από τις Εκδόσεις Gutenberg)
