Εργατικός Αγώνας

Τζακ Λόντον: Το σιδερένιο τακούνι

Ένα από τα πιο προφητικά λογοτεχνικά κείμενα κατά την διάρκεια του εικοστού αιώνα αποτελεί το «Σιδερένιο τακούνι» του Τζακ Λόντον, ένα κείμενο που γράφτηκε το 1907 και προηγείται κατά πολύ χρονικά τόσο του «1984» του Τζορτζ Όργουελ , όσο και του «Θαυμαστού καινούργιου κόσμου» του Χάξλευ.  

«Σιδερένιο τακούνι» είναι το όνομα που δίνει ο Λόντον στη Πλουτοκρατία, όπως αυτή παρουσιάζεται και αναπτύσσεται στις αρχές του εικοστού αιώνα στην Αμερική. Ο Ερνέστος Έβερχαρντ είναι ένας από τους ηγέτες του σοσιαλιστικού κόμματος των ΗΠΑ,  ενός κόμματος που στη κορύφωση της δύναμής του έφτασε στους 1.500.000 ψήφους. Αυτό έκανε τους πλουτοκράτες να ανησυχούν και να προχωρούν σε σχεδιασμένο χτύπημα εναντίον του. Πέρα από τη σκληρή και ωμή βία που χρησιμοποίησαν, μια άλλη μέθοδος ήταν η διάσπαση του λαϊκού κινήματος, καθώς κατάφεραν να πάρουν με το μέρος τους εκείνο το εργατικό δυναμικό που είχαν ανάγκη για να αυξήσουν τη δύναμή τους και τον πλούτο τους, δίνοντας τους καλύτερο ωράριο, καλύτερο μισθό και καλύτερες συνθήκες ζωής. Πρόκειται για μια κλασσική και πετυχημένη μέθοδο που αποδίδει πάντοτε.  

Μέσα στο βιβλίο ο Έβερχαρντ προβλέπει όλα αυτά τα γεγονότα και προχωρώντας ακόμη περισσότερο είναι σε θέση να προβλέψει ότι η πλουτοκρατία θα οδηγήσει τους λαούς σε πόλεμο για να κατορθώσει να αυξήσει τη δύναμή της. Ο συγγραφέας παρουσιάζεται αισιόδοξος για τη τελική νίκη του κινήματος, όμως η αισιοδοξία του πηγάζει από οξυδέρκεια και διορατικότητα, μια οξυδέρκεια και μια διορατικότητα που θα πρέπει να έχει και το κίνημα για να μπορέσει να αναπτυχθεί και να νικήσει.

(από τις εκδόσεις ΓΚΟΒΟΣΤΗ)

Γιάννης Ρουσιάς

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας