Εργατικός Αγώνας

Γερμανική αποικία «η ωραία Ελλάς»

Γράφει ο Θανάσης Κανιάρης.

«Παράδοση εξουσίας

Η κυβέρνηση εκχωρεί αναγκαστικά τα κλειδιά του κράτους

Η βύθιση στην περίπτωση αυτή θα είναι μοναδική καθώς η Αριστερά των εθνικών αγώνων και των  θυσιών στην οποία ομνύει ο κ. Τσίπρας θα κινδυνεύσει να καταχωρισθεί στη συνείδηση των ελλήνων πολιτών ως δύναμη παράδοσης και υποτέλειας, σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από τις διακηρυγμένες θέσεις»

Πρόκειται για το πρώτο θέμα του Βήματος της Κυριακής 25/9, που υπογράφει ο διευθυντής της εφημερίδας Αντώνης Καρακούσης.

Προσέξτε τον κυρίως τίτλο: «Παράδοση εξουσίας». Τον υπότιτλο «Η κυβέρνηση εκχωρεί αναγκαστικά τα κλειδιά του κράτους» και την τελευταία παράγραφο του κειμένου, όπου – αν αφήσουμε κατά μέρους την ατυχή σύνδεση της σημερινής κυβέρνησης με τα περί «Αριστεράς των εθνικών αγώνων και των θυσιών» , εντύπωση προκαλεί η αναφορά – προειδοποίηση – απειλή…»θα κινδυνεύσει να καταχωρισθεί στη συνείδηση των ελλήνων πολιτών ως δύναμη παράδοσης και υποτέλειας,»

Βαρύτατοι χαρακτηρισμοί. Η σημερινή κυβέρνηση υποτελής….

Πολλοί θα διερωτώνται: Μα τι έπαθε ο κ. Καρακούσης; Θυμήθηκε την περίοδο των επαναστατικών του χρόνων – στα νιάτα του υπήρξε μέλος της ΚΝΕ – και καταγγέλλει τη σημερινή κυβέρνηση ως υποτελή σε ξένα συμφέροντα.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων οφείλω να επισημάνω, ότι τα κίνητρα του υπογράφοντος το κείμενο περί υποτελούς κυβέρνησης, δεν έχουν την παραμικρή σχέση με το μακρινό ένδοξο επαναστατικό του παρελθόν.

Ο κ. Καρακούσης, ως Διευθυντής του Βήματος, μιλάει εξ ονόματος της αστικής τάξης της χώρας, ή ενός σημαντικού πλειοψηφικού της τμήματος, η οποία έχει κυριολεκτικά κατατρομάξει με αυτά που συμβαίνουν από το καλοκαίρι και εντεύθεν.

Και έχουν κατατρομάξει, επειδή με το 3ο μνημόνιο που – σημειωτέων – ψηφίστηκε από όλα τα κόμματα του αστικού τόξου και όχι μόνο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ – οι 222 ψήφοι υπέρ αν θυμούνται μερικοί – οι δανειστές – η Γερμανία δηλαδή – τους τα πήραν όλα, τους άφησαν κυριολεκτικά ξεβράκωτους.

Τι ψηφίστηκε στο 3ο μνημόνιο;

  • Η δημιουργία Υπερταμείου Ιδιωτικοποιήσεων το οποίο θα λειτουργεί ως Holding(Εταιρία Συμμετοχών) κάτω από την ομπρέλα της οποίας μπαίνουν το ΤΑΥΠΕΔ, η ΚΕΔ, η νεοϊδρυθήσα θυγατρική ΕΔΗΣ ΑΕ.

Στο Υπερταμείο αυτό θα συγκεντρωθεί το σύνολο της Δημόσιας Περιουσίας, την οποία θα διαχειρίζεται το Εποπτικό Συμβούλιο του Υπεραταμείου – συγκροτείται τις ημέρες αυτές – για τα επόμενα 99 χρόνια…δηλαδή ως το 2115!!

Στο Εποπτικό Συμβούλιο του Υπερταμείου θα συμμετέχουν ως μέλη τρεις έλληνες και δύο εκπρόσωποι των δανειστών, τη δε θέση του Προέδρου θα την καλύψει ξένος τεχνοκράτης (ακούγεται το όνομα του Γάλλου Ζαν Λε Παπ). Ενδιαφέρον παρουσιάζει η θέση, ότι οι εκπρόσωποι των δανειστών θα μπορούν να ασκούν βέτο σε θέματα διοίκησης του Υπεραταμείου στα οποία διαφωνούν.

Υπενθυμίζεται πως τον Μάιο είχε αποφασιστεί η μεταφορά στο Υπερταμείο των ΟΑΣΑ, ΟΣΥ, ΣΤΑΣΥ, ΟΣΕ, ΟΑΚΑ και ΕΛΤΑ, ενώ με το νομοσχέδιο που ψηφίζεται την Τρίτη 27/9 (το άρθρο γράφηκε τη Δευτέρα 26/9), μεταφέρονται οι ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, Κτιριακές Υποδομές, ΕΛΒΟ, Αττικό Μετρό και ΔΕΗ (το 34% καθώς το υπόλοιπο 17% ελέγχεται από το ΤΑΙΠΕΔ).

  • Ο έλεγχος των τεσσάρων «συστημικών» τραπεζών (Εθνική, Πειραιώς, Γιούρομπανκ, Αλφα Μπανκ) έχει περάσει στα χέρια των δανειστών, ενώ η Τράπεζα Αττικής – η οποία απασχόλησε τις προηγούμενες ημέρες την επικαιρότητα – ελέγχεται από την Τράπεζα της Ελλάδας, δηλαδή από την Φρανκφούρτη όπου έχει την έδρα της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
  • Τα προβληματικά «κόκκινα» επιχειρηματικά, στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια, περνάνε στον έλεγχο των hedgefunds. Σε ότι αφορά τον επιχειρηματικό τομέα, αυτό απλά σημαίνει, ότι οι νέοι κάτοχοι των δανείων, τα αποκαλούμενα και «κοράκια των αγορών» θα μπορούν να ξεπουλούν επιχειρήσεις και να αλλάζουν τις διοικήσεις τους χωρίς δεύτερη κουβέντα. Κοντολογίς αναδιαρθρώνεται ολόκληρος ο επιχειρηματικός τομέας της χώρας, σύμφωνα με τα ακραία κερδοσκοπικά κριτήρια των νέων ιδιοκτητών των επιχειρηματικών δανείων. Οσο για τα προβληματικά στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια, ήδη έχουν ξεκινήσει οι πλειστηριασμοί κατοικιών και κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων.
  • Τις ημέρες αυτές έσκασε σαν βόμβα, η πληροφορία ότι η Κυβέρνηση προτίθεται να ιδιωτικοποιήσει τη διαχείριση του Εθνικού Εναέριου Χώρου, μέσω της δημιουργίας Ανωνύμων Εταιριών οι οποίες θα δοθούν σε ιδιώτες. Οσο για την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ), αυτή θα έχει ένα τελείως τυπικό και συμβολικό ρόλο χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες. Σύμφωνα με όσα διέρρευσαν στον Τύπο, η εξέλιξη αυτή έχει άμεση σχέση με την ιδιωτικοποίηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων τα οποία έχουν περάσει υπό τον έλεγχο της, γερμανικών συμφερόντων, εταιρίας Fraport.Η τελευταία ενδιαφέρεται να αποκτήσει και τον έλεγχο της διαχείρισης του Εθνικού Εναέριου Χώρου.
  • Η εκχώρηση όμως κυριαρχικών δικαιωμάτων, είχε ξεκινήσει μερικές δεκαετίες πίσω, με την υπογραφή της διαβόητης συνθήκης του Μάαστριχτ. Με τη συνθήκη αυτή, η Ελλάδα παρέδωσε την άσκηση της δημοσιονομικής, νομισματικής και συναλλαγματικής πολιτικής στις Βρυξέλες και – μετά το 2002 – στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Να υπενθυμίσουμε επίσης, ότι την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ( Ιούνης 2012 – Γενάρης 2015), μέσα στο υπουργείο Οικονομικών δημιουργήθηκε η απόλυτα ελεγχόμενη από τις Βρυξέλες Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, η οποία διεκπεραιώνει όλες τις ουσιαστικές λειτουργίες είσπραξης κρατικών εσόδων. Με δεδομένο ότι η πολιτική δημοσίων δαπανών ελέγχεται επίσης ασφυκτικά από τις Βρυξέλες (ΕΣΠΑ), τότε καταλήγουμε στο ασφαλές συμπέρασμα, ότι το πιο κρίσιμο ίσως υπουργείο της χώρας, έχει περάσει σε ξένα – ευρωπαϊκά – χέρια.

Γερμανική αποικία η ωραία Ελλάς

Ποια από τις λέξεις και φράσεις όπως: γερμανική αποικία, εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, εξαφάνιση από τον πολιτικό χάρτη της νομικής οντότητας της χώρας, εθνική υποτέλεια, εθνική μειοδοσία, δωσιλογισμός, κυβέρνηση Κούισλιγκ, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε για να περιγράψουμε αυτά που συμβαίνουν σήμερα στη χώρα που ακόμα την αποκαλούν Ελλάδα.

Τους τα έχουν πάρει όλα, δεν τους έχουν αφήσει τίποτα. Η αστική τάξη εν μια νυκτί έχασε από τα χέρια της όλους τους μηχανισμούς που διατηρούσε για την αναπαραγωγή του κοινωνικού κεφαλαίου.

Μάθημα πρώτο: η διαδικασία απαλλοτρίωσης σε ένα διευρυμένο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον, όπως η ΕΕ, δεν περιορίζεται μόνο στη καταστροφή της μικρής και μεσαίας ιδιοκτησίας προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Μόλις είδαμε να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας, η απαλλοτρίωση μίας ολόκληρης τάξης, της ελληνικής αστικής τάξης από τη ευρωπαϊκή ιμπεριαλιστική αστική τάξη και δει την γερμανική.

Μάθημα δεύτερο: Πάει πολύ η αστική τάξη της Ελλάδας δια μέσω Καρακούση, να εγκαλεί τη σημερινή κυβέρνηση και να την κατηγορεί για εθνική υποτέλεια. Όταν είχαν οχυρωθεί πίσω από τους «μένουμε Ευρώπη» δεν ξέρανε; Όταν είχαν λυσσάξει να ψηφιστεί το 3ο μνημόνιο δεν ξέρανε; Τώρα τι ζητάνε;

Μάθημα τρίτο: Είναι προφανές, ότι αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, ξεφεύγουν από το θεωρητικό σχήμα «ο ελληνικός καπιταλισμός συμμετέχει στο ιμπεριαλιστικό σύστημα από θέση εξάρτησης», καθώς οι εξελίξεις το ξεπερνούν. Όλα αυτά τα δραματικά που συντελούνται τις ημέρες αυτές, μάλλον παραπέμπουν σε μια χώρα που συνεχώς γλιστράει, διολισθαίνει προς μια κατάσταση ιδιότυπης αποικίας. Προφανώς και το θέμα θέλει περαιτέρω ανάλυση.

Μάθημα τέταρτο: Ολα αυτά τα ιδεολογήματα περί «ιμπεριαλιστικής Ελλάδας» και «ιμπεριαλιστικής πυραμίδας» δεν αξίζουν πλέον, ούτε για τα παλαιοπωλεία και τις πολιτικές χωματερές. Αποδεικνύεται ότι οι εμπνευστές τους, ούτε και είχαν την παραμικρή σχέση με την ελληνική πραγματικότητα.

Μάθημα πέμπτο: Υπάρχει εθνικό θέμα και μάλιστα μετά τις τελευταίες δραματικές εξελίξεις, το εθνικό πρόβλημα της χώρας οξύνεται στην ακραία του μορφή. Το εθνικό αυτό πρόβλημα συνίσταται στην εξάρτηση της καπιταλιστικής Ελλάδας από τον ιμπεριαλιστικό παράγοντα. Μετά τις τελευταίες εξελίξεις το πρόβλημα αυτό επιδεινώνεται. Η αστική τάξη όχι μόνο δεν μπορεί και δεν θέλει να λύσει το εθνικό πρόβλημα της χώρας, αλλά είναι η ίδια που το δημιούργησε με την υποτελή της στον ιμπεριαλισμό στάση. Η λύση του εθνικού προβλήματος – εθνική ανεξαρτησία, εθνική κυριαρχία – εδώ και πολλές δεκαετίες έχει περάσει στα χέρια της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, μια λύση, η οποία θα βρει την ολοκληρωμένη, πλέρια μορφή της, στην ανατροπή του καπιταλισμού και στην κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από το μπλοκ των εργατικών και των άλλων σύμμαχων λαϊκών δυνάμεων.

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας