Εργατικός Αγώνας

Μια πρόταση για το Μακεδονικό ζήτημα

Τον τελευταίο καιρό, κάτω από τις αμερικανονατοϊκές και ευρωενωσιακές πιέσεις για την ένταξη των Σκοπίων στην «αγκαλιά» του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. και τις διαπραγματεύσεις μεταξύ των κυβερνήσεων Ελλάδας και Σκοπίων, έχει ανοίξει ένας έντονος διάλογος στην ελληνική κοινωνία, μέσα από τα ΜΜΕ, τα λεγόμενα κοινωνικά δίκτυα και μέσα στον λαό. Το θέμα του ονόματος, φαίνεται να συμπυκνώνει όλα τα σημαινόμενα που εμπεριέχονται σε αυτό, όπως και τα διακυβευόμενα ζητήματα που κρύβονται πίσω του.  

 Το όλο θέμα έχει σχολιαστεί, αναλυθεί και τεκμηριωθεί απ’ όλες τις πλευρές, από άλλους με τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα που του αρμόζει και από άλλους με επιπολαιότητα και προβολές άλλων αντί άλλων. Δεν θα αναλωθούμε σε περαιτέρω σχολιασμούς για ό,τι έχει γραφεί και ειπωθεί, θα επισημάνουμε μόνο, ότι από όποια πλευρά κι αν μιλάει κάποιος για ένα θέμα, οφείλει τα επιχειρήματά του να παραμένουν στο θέμα, για να καταλαβαίνουμε τι ακριβώς λέμε κάθε φορά. Αλλιώς το μόνο που μένει είναι ένα μπάχαλο, που μόνο σκοτεινά συμφέροντα μπορεί να εξυπηρετεί.                            

Από την πλευρά μας δεν θα μπούμε σε θέματα ιστορίας, γεωπολιτικής, συγκυριών κ.α. γιατί θεωρούμε ότι αυτά έχουν αναπτυχθεί αρκετά. Ο λόγος που γράφουμε αυτό το άρθρο, είναι να καταθέσουμε μια πρόταση διευθέτησης αυτού και άλλων παρόμοιων προβλημάτων, που απασχολούν τις διακρατικές σχέσεις, επομένως και τους λαούς τους. Λαμβάνουμε ως δεδομένο τον τρόπο που αντιδρούν οι λαοί σε εθνικά θέματα και ιδιαίτερα στην ευαίσθητη και πολύπαθη περιοχή των Βαλκανίων.        

Η πρότασή μας είναι απλή και ρεαλιστική από την πλευρά του κοινού συμφέροντος των λαών, που έγκειται στην ειρηνική συνύπαρξη τους και τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή. Ο σκοπός μας είναι να μην γίνουν για άλλη μια φορά οι λαοί, ο κιμάς στα κάρβουνα που πυροδοτούν οι ισχυροί.  Για να συμβεί αυτό πρέπει οι ίδιοι οι λαοί να δεχτούν τους κανόνες που υπαγορεύει η κοινή λογική και το αμοιβαίο τους όφελος.    

Η πρότασή μας συνοψίζεται στο παρακάτω γενικό σκεπτικό: Αν δύο, τρία ή και τέσσερα όμορα κράτη, περιέχουν μια γεωγραφική και ιστορική περιοχή ή περιέχονται σε αυτή και το όνομα της περιοχής είναι κοινό σε αυτά τα κράτη, εάν δεν υπάρχει βλαπτική χρήση της περιοχής ή του ονόματός της από κάποιο από αυτά τα κράτη, εναντίον των όμορων κρατών, δεν υπάρχει πρόβλημα για τη γεωγραφική και μόνο χρήση του ονόματος, της περιοχής και την ιστορική, αν αυτό κατοχυρώνεται σε πραγματικά ιστορικά δεδομένα και στο βαθμό που αυτά τα δεδομένα αντιστοιχούν στον κάθε συγκεκριμένο λαό. Δηλαδή αν δεν υπάρχει θέμα ιστορικής παραχάραξης και καπηλείας, που υπονοεί ή υποκρύπτει εδαφικές, ιστορικές, οικονομικές, πολιτικές, πολιτιστικές και όποιες άλλες πιθανές διεκδικήσεις, από ένα κράτος εναντίον άλλου όμορου κράτους.          

Αν όμως υπάρχει ή διακρίνεται ανιστόρητη και κακόβουλη πρόθεση από ένα κράτος, που μπορεί στο μέλλον να εκθρέψει επεκτατικές ή άλλες βλαπτικές ενέργειες κατά άλλου όμορου κράτους και λαού, τότε να αφαιρείται από τη διεθνή κοινότητα σε αυτό το κράτος, κάθε χρήση ονόματος, συμβόλων, παραστάσεων κ.α. που αποτελούν μέσα προπαγάνδισης της σχεδιαζόμενης έριδας. Με μια κουβέντα να αποτρέπεται η διεθνής νομιμοποίηση, βλαπτικών σχεδίων και συμπεριφορών μεταξύ των λαών. Στη θέση τους πρέπει να προτείνεται η συνεργασία και το αμοιβαίο όφελος των λαών, σε εμπορικό, πολιτιστικό κ.α. επίπεδα, που φέρνουν πιο κοντά τους λαούς και συχνά διαλύουν τις εθνικιστικές προπαγάνδες.                                                

Θεωρούμε πως αυτή η θέση είναι δίκαιη, φιλειρηνική και φιλολαϊκή, για όλους τους λαούς. Γιατί η καλή γειτονία και η κοινή ωφέλεια, σε βάθος χρόνου παράγουν προστιθέμενες αξίες, στους λαούς που συνεργάζονται με αυτή την προοπτική. Ενώ οι εθνικιστικές συγκρούσεις ματώνουν τους λαούς, διαλύουν τις κοινωνίες και δίνουν φτηνά οικόπεδα και εξαθλιωμένους εργάτες στο κεφάλαιο.                                                          

Οι λαοί και ακόμα περισσότερο οι γειτονικοί λαοί, δεν έχουν να μοιράσουν, έχουν να μοιραστούν κοινές ιστορικές, κοινωνικές, πολιτιστικές κ.α. εμπειρίες. Βέβαια η ειρηνική συνεργασία των λαών, οικοδομείται μόνο στο έδαφος του αμοιβαίου σεβασμού. Γνωρίζουμε ότι όλα αυτά ανήκουν σε έναν άλλο κόσμο που θέλουμε να υπάρξει. Όμως σήμερα πρέπει να ακουστεί η φωνή της λογικής και της ειρήνης που θέλει να φέρει αυτή η άλλη κοινωνία, ώστε να γίνεται ορατή στους λαούς η αναγκαιότητά της.  

 

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ ‘18

ΟΜΑΔΑ ΛΟΓΟΥ ΔΑΙΜΩΝ                                                                

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας