του εδικού συνεργάτη μας Πέτρου Ιωαννίδη
Στο παρόν σύντομο σημείωμα θα κάνω μια αναφορά στο πληροφοριακό σύστημα της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων με αφορμή αυτά που συνέβησαν μετά την μετονομασία του ΕΕΤΗΔΕ σε ΕΝΦΙΑ μεταφορά αυτού από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ στο πληροφοριακό σύστημα της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων.
Η ανάπτυξη της βιομηχανίας παραγωγής υπολογιστών (παραγωγή hardware και software), η μείωση των τιμών πώλησης των υπολογιστών, η διείσδυση στις ζωές μας δεκάδων smart συσκευών (smartphones, tablets κ.λπ.) δίνει την δυνατότητα στον σύγχρονο άνθρωπο να μπορεί οπουδήποτε κι αν βρίσκεται να έχει πρόσβαση σε πληθώρα δεδομένων με δύο προϋποθέσεις
α. να διαθέτει μια συσκευή ικανή για περιήγηση στο διαδίκτυο και
β. να έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο.
Κάποτε σε μια επίσκεψη που κάναμε με συμφοιτητές σε μια αποθήκη μεγάλης ελληνικής αλυσίδας supermarketsένας διευθυντής μας είχε πει ότι: «για να μπορείς να διοικήσεις, πρέπει πρώτα να μπορείς να μετρήσεις». Αφού λοιπόν γίνει η μέτρηση τότε αυτή καταγράφεται είτε δια χειρός σε χαρτί είτε σε κάποια ηλεκτρονική βάση δεδομένων.
Όταν έχει κανείς στα χέρια του μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων τότε μπορεί «να της αλλάξει τα φώτα». Δηλαδή, μπορεί να εξάγει πληθώρα συμπερασμάτων, πραγματοποιώντας στατιστικούς ελέγχους, σχετικά με τα μεγέθη που απεικονίζονται στην βάση αυτή. Τι σημασία έχουν όλα αυτά;
Ο καθένας από εμάς του «πολίτες» αυτής της χώρας έχει προσωπικούς κωδικούς με την χρήση των οποίων μπορεί να έχει πρόσβαση στο προαναφερθέν πληροφοριακό σύστημα, μπορεί (εάν γνωρίζει) να υποβάλει φορολογικές δηλώσεις, ανά πάσα στιγμή να υποβάλλει αιτήματα για τροποποίηση περιουσιακής κατάστασης, να ενημερώνεται σχετικά με οφειλές … και προσφάτως να έχει πρόσβαση στις πληροφορίες σχετικά με τον ΕΝΦΙΑ.
Ας κάνουμε μια (λανθασμένη) υπόθεση. Ας υποθέσουμε ότι δια να σωθεί ο τόπος πρέπει να βοηθήσουμε όλοι. Ας πούμε ότι δεν γινόταν να μην επιβληθεί ο ΕΝΦΙΑ (πλέον ως μόνιμος φόρος, ενώ ξεκίνησε ως έκτακτος με πρόσχημα την αντιμετώπιση της κρίσης). Αφού λοιπόν είδε ο ελληνικός λαός τα εκκαθαριστικά για τον φόρο αυτό…έπαθε την πλάκα του. Έπαθε τόση πλάκα που μέχρι και οι λαομίσητοι υπαλληλίσκοι που μας κυβερνούν «θορυβήθηκαν» και έσπευσαν να μας πουν πως κάποιο πρόβλημα παρουσίασε «ο αλγόριθμος, το λογισμικό κλπ κλπ κλπ» και πως «θα γίνουν οι απαραίτητες διορθώσεις».
Θέλω να αντιπαραβάλω αυτά που συμβαίνουν για τον ΕΝΦΙΑ με όσα συνέβησαν κατά την περίοδο των εκλογών και σχετίζονταν με τον λεγόμενο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΡΙΣΜΑ. Η αίτηση για τον κοινωνικό μέρισμα ήταν απλούστατη και πάρα πολύ εύκολο στο να υποβληθεί. Μόλις οριστικοποιούσε ο ενδιαφερόμενος την υποβολή τότε ένας αλγόριθμος αναλάμβανε να κάνει μερικές διασταυρώσεις
- έλεγχος εάν ο αιτούμενος πληροί της προϋποθέσεις (ανάλογα με την κατηγορία στην οποία ανήκει) και εάν επαρκούν τα ταμειακά διαθέσιμα που έχουν προϋπολογιστεί για τον ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΡΙΣΜΑ,
- εν συνεχεία, αυτόματα ενημερωνόταν ο κωδικός στον οποίο ήταν διαθέσιμο το συνολικό ποσό από το οποίο αφαιρείτο το ποσό που αντιστοιχούσε στο δικαιούχο μέχρις ότου να τελειώσει το ποσό και να «εξυπηρετηθούν» όσο το δυνατόν περισσότεροι δικαιούχοι.
Όλα αυτά την περίοδο των εκλογών. Τι θέλω να πω. Ακόμα κι αν δεχτούμε την παραβίαση κάθε έννοιας ορθού λόγου και πούμε πως δεν γινόταν αλλιώς σχετικά με την επιβολή του ΕΝΦΙΑ, σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι «υπήρξε πρόβλημα στον αλγόριθμο» κ.λπ. Αυτοί οι οποίοι μετέφεραν τον ΕΝΦΙΑ στο taxis θα μπορούσαν πολύ απλά να εισάγουν μερικές ακόμα εντολές στον κώδικα που «υπολογίζει» το τελικό ποσό του ΕΝΦΙΑ έτσι ώστε να απαλλαγούν επί παραδείγματι οι ανάπηροι, να απαλλαγούν μερικώς (κατά 50%) όσοι έχουν χαμηλό εισόδημα, αύξηση αριθμού δόσεων από 5 σε 7 κλπ. Οι διασταυρώσεις είναι θέμα ορισμένων εντολών που κάνουν ορισμένους ελέγχους σε δεδομένα που υπάρχουν καταγεγραμμένα στην βάση δεδομένων της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων.
Από τεχνικής σκοπιάς το πρόβλημα ανήκει στην κατηγορία των «επιλύσιμων προβλημάτων». Προηγούμενη εμπειρία υπάρχει (κοινωνικό μέρισμα), πληροφοριακά συστήματα υπάρχουν και ικανοί προγραμματιστές επίσης. Αυτό που δεν υπάρχει προς το παρόν είναι το ενδεχόμενο εκλογών. Διότι αν υπήρχε το πρόβλημα θα είχε ήδη λυθεί.
Όταν είχε ανακοινωθεί αρχικά το ΕΕΤΗΔΕ, ορισμένοι εργαζόμενοι είχαν αγωνιστεί ώστε να μην εκτυπωθούν οι λογαριασμοί που θα περιλάμβαναν το «χαράτσι». Συνειδητά ή μη, οι εργαζόμενοι αυτοί έδρασαν στον πνεύμα ενός νέο-λουδιτισμού τον οποίο προσωπικά βλέπω ως «λύση» που θα δώσουν οι πολιτικά ανώριμες μάζες εφόσον η φοροκαταιγίδα συνεχιστεί.
Προς το παρόν η ελληνική εργατική τάξη δείχνει πως προσαρμόζεται στις συνθήκες διαβίωσης που η συγκεντρωτική ελίτ της ΕΕ έχει αποφασίσει και επιβάλει σε όλη την ευρωπαϊκή περιφέρεια (μειώσεις μισθών, περικοπές επιδομάτων κ.λπ. που έχουν ως αποτέλεσμα μεγάλη ανεργία, υποσιτισμό, αυτοκτονίες κ.λπ.).
Και θα τελειώσω με μερικούς προβληματισμούς: Αξίζει ο ελληνικός λαός να περνάει αυτά που περνάει; Του αξίζει του ελληνικού λαού να συνωστίζεται σε ουρές για να πάρει τρόφιμα από φασίστες; Του αξίζει του ελληνικού λαού να μεταναστεύει για να βρει δουλειά; Του αξίζει του ελληνικού λαού η πρωτοπορία που δρα στο όνομα του;
