Εργατικός Αγώνας

2.0 !

Γράφει ο Γιάννης Φασουλάς.

Όχι δεν είναι το σκορ κάποιου ποδοσφαιρικού αγώνα που έχασε η εθνική ομάδα στο γήπεδο.

Δεν είναι ούτε νούμερο για μέγεθος ρούχων, αν και πρόκειται για το νέο κουστουμάκι που ετοιμάζεται η κυβέρνηση να φορέσει στο λαό μας.

Πρόκειται για “εθνικό σχέδιο ανάκαμψης της οικονομίας” όπως το παρουσίασε ο κ. Μητσοτάκης, που θα «έχει ρηξικέλευθο χαρακτήρα, αλλάζει το υπόδειγμα και κάνει την οικονομία εξωστρεφή και το φορολογικό σύστημα φιλικό προς την ανάπτυξη και πάντα με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον».

Ενώ από την πλευρά του, ο υφυπουργός κ. Σκέρτσος εξήγησε ότι «είναι ένα συνεκτικό σχέδιο επενδύσεων και μεταρρυθμίσεων που έχει ως στόχο να κάνει update στο software και το hardware της Ελλάδας για να μιλήσουμε με τη γλώσσα των νέων, καθώς είναι ένα σχέδιο που αφορά το μέλλον».

Αν πάρουμε τις λέξεις που χρησιμοποίησε ο Πρωθυπουργός και τις ανασυνθέσουμε διαφορετικά θα δούμε ότι…τα έχουμε ξανά ακούσει όλα αυτά. Και μάλιστα όχι μόνο μια φορά.

Τις ίδιες λέξεις και το ίδιο νόημα θα βρούμε από τον Κώστα Καραμανλή, και τον Γιωργάκη Παπανδρέου, για να καταλήξουμε στο «διαφορετικό μείγμα πολιτικής»  του Σαμαρά και στην “αριστερή” ανάπτυξη του κ. Τσίπρα.

Και πού κατέληξαν όλα αυτά;

Σε 4 μνημόνια, το ένα πιο σκληρό από το άλλο. Σε καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και ένα απίστευτο πισωγύρισμα των εργατικών κατακτήσεων.

Δεν έχασαν όμως όλοι οι Έλληνες στην περίοδο αυτή. Η μεγάλη πλειοψηφία έχασε και κυρίως τα λαϊκά – εργατικά στρώματα. Ενώ μια μικρή μειοψηφία αύξησε σημαντικά τα κέρδη της.

Αυτό αποτυπώνεται γλαφυρά στην γνωστή λίστα Forbes που καταγράφει για το 2020  παραπάνω κέρδη 5.1 τρις  για τα μέλη της λίστας και 660 νέους δισεκατομμυριούχους.

Το “σκεπτικό” των παραπάνω πρωθυπουργών και των κυβερνήσεων τους, ήταν και είναι το ίδιο και σήμερα:

Ζεστό κρατικό χρήμα στην πλουτοκρατία για… επενδύσεις που θα.. φέρουν –αν φέρουν- θέσεις εργασίας (των 450 ευρώ και καθόλου δικαιώματα) και παράλληλα νέα νομοθεσία που δεν θα αφήσει τίποτα από την κρατική περιουσία που δεν θα το βάλουν στο χέρι οι επενδυτές. Την ίδια μοίρα θα έχει και το περιβάλλον.

Είναι το ίδιο σκεπτικό που μας έφερε στο τραγικό σήμερα. Η πανδημία μπορεί να το υποσκέλισε, αλλά η λήξη της θα το φέρει πολύ πιο έντονα στο προσκήνιο.

Οι προτάσεις Πισαρίδη και οι απόψεις του Κ. Χατζηδάκη (σημειωτέο ότι πρόκειται για τον πλέον ένθερμο οπαδό της σχολής του Σικάγο) δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το τι έρχεται. Ένας νέος –και μεγαλύτερος– γύρος, μεταφοράς πλούτου από τους πολλούς, στους λίγους.

Θα τελειώσω το σημείωμα αυτό με ποδοσφαιρικούς όρους, όπως το ξεκίνησα.

Δυο δρόμοι υπάρχουν για την πλειοψηφία του λαού μας και κυρίως για τους εργαζόμενους, την μικρομεσαία αγροτιά , τα λαϊκά στρώματα.

Ή το “γκολ αυτοί σέντρα εμείς” ή ξεκινώντας από την άμυνα, να περάσουμε στην επίθεση,  να τους κλείσουμε στα “καρέ” τους και να τους φορτώσουμε γκολ.

 

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας