Του Γιάννη Φασουλά.

Πρόσφατα δημοσιεύθηκε ένα άρθρο με τίτλο «Γιατί το νερό είναι ο νέος χρυσός». Το συγκεκριμένο άρθρο μιλά για μια νέα μορφή εκμετάλλευσης του νερού. Πέρα από την εισαγωγή του στα χρηματιστήρια, προτείνει και χρηματιστηριακά παράγωγα και ασφάλειες κινδύνου.

Γράφει ο Νίκος Κακαγιάννης.

Η εξέλιξη της πανδημίας  και το δεύτερο, πρόωρο  κύμα της, σφραγίζει τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις. Η υγειονομική κρίση, όχι μόνο δεν ξεπεράστηκε, αλλά έχει μπει σε νέα, πολύ πιο οξυμμένη φάση. Η κυβέρνηση έχει χάσει τον έλεγχο της πανδημίας, όπως επιβεβαιώνεται από όλα τα πρόσφατα δεδομένα και  αξιοποιεί την πανδημία ως ευκαιρία για μια συνολικότερη επίθεση στα  εργατικά δικαιώματα.

Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος.

«Μάχη» δόθηκε στη Βουλή ανάμεσα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Αλέξη Τσίπρα σχετικά με το «ποιος θα πάρει πιο ανώδυνα τα σπίτια των δύστυχων Ελλήνων που έπεσαν στην ανθρωποπαγίδα που τους έστησε ο καπιταλισμός».

Γράφει ο Γιώργος Κογκαλίδης.

Ακόμα και με έντονη την οσμή των χημικών, ο αέρας στην πρωτεύουσα είναι πιο καθαρός. Σαν να έφυγε ένα κομμάτι από την μπόχα, σαν να βλέπεις (ακόμα και μέσα από τη μάσκα) το πρόσωπο του φίλου που είναι δίπλα σου να χαμογελά και να είναι πιο όμορφο. Κάτι είχαμε χάσει αυτά τα χρόνια, αλλά… το σώμα θυμάται! Ακόμα κι αν το μυαλό κάπου χάνεται, το σώμα θυμάται.

Του Γιάννη Τόλιου.

Με αφορμή την πανδημία covid-19, εντάθηκαν οι διαδικασίες εφαρμογής ελαστικών μορφών εργασίας, ιδιαίτερα με τη χρήση ψηφιακών τεχνολογιών (τηλεργασία, τηλεκπαίδευση, κά). Από συστημικούς αναλυτές, η αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών προβάλλεται ως «ευλογία» που θα αμβλύνει πολλά κοινωνικά προβλήματα, ενώ δεν λείπουν και εκείνοι που θεωρούν ότι μπορεί να επιφέρουν αλλαγή της φύσης του συστήματος.