Εργατικός Αγώνας

Ουκρανικές Εκλογές: Ελεύθερες και δημοκρατικές;

του Emile Schepers (*)

Έχω ζήσει στο Σικάγο του Ιλλινόις για 35 χρόνια και συμμετείχα ενεργά στα πολιτικά αυτής της πόλης για όλο αυτό το διάστημα. Έχω δει αρκετές πολύ περίεργες εκλογικές πρακτικές, αλλά τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τις βουλευτικές «εκλογές» που πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 26 Οκτωβρίου στην Ουκρανία.

Τα επίσημα αποτελέσματα δεν πρόκειται να ανακοινωθούν μέχρι κάποια στιγμή αυτής της εβδομάδας. Η Ουκρανία έχει ένα περίπλοκο σύστημα βουλευτικών εκλογών σύμφωνα με το οποίο ορισμένοι βουλευτές εκλέγονται από μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες και άλλοι από κομματικές λίστες. Έτσι, έχουμε μόνο μια κατά προσέγγιση ιδέα του πώς θα μοιάζει η νέα Ράντα, όπως αποκαλείται το κοινοβούλιο.
Φαίνεται, με βάση τα exit polls, ​​ότι τα πολιτικά κόμματα με επικεφαλής τον Πρόεδρο Πέτρο Ποροσένκο (το μπλοκ «Ποροσένκο») και τον υπηρεσιακό πρωθυπουργό Αρσένι Γιάτσενιουκ (το λεγόμενο «Λαϊκό Μέτωπο») πήραν το μεγαλύτερο μερίδιο των ψήφων, που υπολογίζεται σε 21,52% και 21,94%. Τρίτο στη σειρά ήταν το υποστηριζόμενο από την εκκλησία Κόμμα της Αυτοδυναμίας με 11,09%. Το Κόμμα της Πατρίδας της πρώην πρωθυπουργού Γιούλια Τιμοσένκο είναι πολύ μειωμένο, μέχρι 5,67%. Το Κόμμα των Περιφερειών του πρώην Προέδρου Γιανουκόβιτς, το οποίο κέρδισε τις περισσότερες έδρες το 2012, έχει εξαφανιστεί, σε κάποιο βαθμό έχει αντικατασταθεί από μια μικρή χαλαρά οργανωμένη ομάδα της «Αντιπολίτευσης» (9,61%). Το ακροδεξιό Svoboda δεν είναι σίγουρο πως θα πάρει αρκετές ψήφους για να εισέλθει στο κοινοβούλιο. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ουκρανίας, το οποίο είχε 32 έδρες μετά τις εκλογές του 2012, τώρα απουσιάζει εντελώς από το προσκήνιο. Ο φασιστικός Δεξιός Τομέας επίσης δεν αγγίζει το όριο του 5% για να μπει στη Ράντα.
Γιατί το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ουκρανίας, που στις τελευταίες εκλογές κέρδισε 32 έδρες με το 13,18% της συνολικής λαϊκής ψήφου, ξαφνικά εξαφανίζεται εντελώς από το κοινοβούλιο;
Πρώτα απ ‘όλα, (αυτό σχετίζεται με) τη χερσόνησο της Κριμαίας που αποσχίστηκε από την Ουκρανία και προσαρτήθηκε από τη Ρωσία. Η Κριμαία ήταν ένα σημαντικό προπύργιο του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Δεύτερον, οι κομμουνιστές ήταν επίσης ισχυροί στην ανατολική Ουκρανία, ιδιαίτερα στο Ντόνετσκ και το Λουχάνσκ, επαρχίες όπου κυριαρχεί ο ρωσόφωνος πληθυσμός. Αλλά και οι δύο από αυτές τις επαρχίες έχουν ουσιαστικά διαχωριστεί από την Ουκρανία, και αποφάσισαν να μην συμμετάσχουν στις εκλογές της 26ης Οκτωβρίου, επιλέγοντας αντ’ αυτού να διενεργήσουν δικές τους εκλογές στις 2 Νοεμβρίου. Έτσι, η προσέλευση για τις εκλογές της Κυριακής ήταν εξαιρετικά χαμηλή στην Ανατολή.
Αλλά και η καταστολή έπαιξε επίσης ρόλο. Ομάδες της ακροδεξιάς με φασιστική και ναζιστική προέλευση είχαν τη δυνατότητα να περιβάλλουν τους «αξιοσέβαστους» συντηρητικούς που ανέλαβαν την ουκρανική κυβέρνηση τον Φεβρουάριο. Δύο ομάδες που προέρχονται από την μακρινή δύση της χώρας, το Svoboda («Ελευθερία») και το Pravy Sektor («Δεξιός Τομέας») διακρίθηκαν για την κτηνωδία τους όλο το χρόνο, μη αρκούμενοι στο γκρέμισμα των αγαλμάτων του Λένιν, αλλά πέρασαν και σε σωματική επίθεση σε κομμουνιστές και άλλους που θεωρούν «μη πατριώτες». Ήρωες τους είναι ο Στεπάν Μπαντέρα και ο Ρόμαν Σούκεβιτς, γνωστοί για τη συνεργασία τους με τη Γερμανία του Χίτλερ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Παρά το γεγονός ότι τα υποταγμένα στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες συγκροτήματα Τύπου προσπαθούν να υποβαθμίσουν τις φασιστικές ρίζες αυτών των ομάδων ως απλή «ρωσική προπαγάνδα», αυτές έχουν δείξει τις φασιστικές ρίζες τους με λόγια και πράξεις, ξανά και ξανά. Ήταν αυτές οι ομάδες που, με την ένοπλη δράση τους, κατέστρεψαν μια συμβιβαστική λύση που είχε εκπονηθεί μεταξύ των πολιτικών παρατάξεων της Ουκρανίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα μπορούσε να είχε αποτρέψει τις χιλιάδες θανάτους που έχουν συμβεί από τότε που οι διαδηλώσεις στο Κίεβο πήραν μια απότομη στροφή τον Φεβρουάριο.
Η Οδησσός στη Μαύρη Θάλασσα ήταν επίσης ένα προπύργιο του Κομμουνιστικού Κόμματος. Στις 2 Μαΐου, φασιστικά στοιχεία παγίδεψαν μεγάλο αριθμό αντιπάλων του καθεστώτος του Κιέβου στο Σπίτι των Συνδικάτων αυτής της ιστορικής πόλης, και τους έκαψαν ή τους χτύπησαν μέχρι θανάτου. Μεγάλος αριθμός κομμουνιστών έχασαν τη ζωή τους.
Οι νόμιμα εκλεγμένοι βουλευτές του Κομμουνιστικού Κόμματος πετάχτηκαν έξω από τη Ράντα μέσα από ένα ύπουλο νομικό ελιγμό, τον Ιούλιο. Το κόμμα διώκεται για μη πατριωτική συμπεριφορά, και υπάρχει η απειλή ότι τα μέλη του κόμματος θα πρέπει να εκδιωχθούν από τις θέσεις που κατέχουν ως δημόσιοι υπάλληλοι στην περίφημη διαδικασία «κάθαρσης» που τώρα προωθείνται.
Ως αποτέλεσμα όλων αυτών καθώς και των βομβαρδισμών και των διώξεων των αμάχων στο Ντόνετσκ και το Λουχάνσκ, δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες οδεύουν προς τα ανατολικά από την Ουκρανία προς το Ροστόφ –τη ρωσική επαρχία στον Ντον- και σε ανατολικές περιοχές. Το αν μπορούν να επιστρέψουν, είναι απλά θέμα εικασιών.
Παρά τα πολλαπλά εμπόδια προς μια δίκαιη εκλογική διαδικασία, το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ χαιρέτισε τις εκλογές ως ελεύθερες και δίκαιες.
Έτσι, τα κόμματα που υποστηρίζουν επίσημα την ένταξη της Ουκρανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν τώρα τον πλήρη έλεγχο. Ήδη οι εταιρίες γύπες κυκλοφορούν. Οι εργαζόμενοι στην Ουκρανία θα αισθανθούν πλέον όλο το βάρος των πολιτικών της λιτότητας, την απορρύθμιση, τη διάλυση των ενώσεων και τις ιδιωτικοποιήσεις που έχουν επιβληθεί από την Τρόικα (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Ευρωπαϊκή Επιτροπή) για τις φτωχές χώρες της Ευρώπης, οδηγώντας σε χρόνια μαζικών κινητοποιήσεων.
Κι έπειτα υπάρχει και το θέμα του ΝΑΤΟ.

 

(*) Ο Emile Schepers είναι ένας βετεράνος ακτιβιστής των αγώνων για πολιτικά δικαιώματα και για τα δικαιώματα των μεταναστών. Γεννήθηκε στη Νότια Αφρική και έχει διδακτορικό στην κοινωνική ανθρωπολογία από το Πανεπιστήμιο Northwestern. Έχει εργαστεί ως ερευνητής και ακτιβιστής στις αστικές κοινότητες της εργατικής τάξης στο Σικάγο από το 1966. Δραστηριοποιείται στον αγώνα για τα δικαιώματα των μεταναστών, στην εκστρατεία αλληλεγγύης με την Κουβανική Επανάσταση και σε μια σειρά από άλλα ζητήματα. Γράφει σήμερα από τη Βόρεια Βιρτζίνια.

 

Πηγή: peoplesworld.org

Μετάφραση – επιμέλεια: Παναγιώτης Ζαβουδάκης

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας