Ο οικονομικός πόλεμος που ασκείται στο λαό της Αργεντινής έχει πολλές πτυχές. Οι περισσότερες μένουν άγνωστες στο δικό μας λαό επειδή αυτό συμφέρει την τρόικα και την ελληνική κυβέρνηση. Ο Εργατικός Αγώνας, στην προσπάθειά του να ενημερώσει ολόπλευρα τους αναγνώστες του για το θέμα παρουσιάζει ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του οικονομολόγου Δημήτρη Καζάκη. Διατηρώντας κάποιες ενστάσεις μας σε επιμέρους ζητήματα που αναφέρονται, το παραθέτουμε:

Τι συμβαίνει στην Αργεντινή μετά τη νέα πτώχευση της; Ποιος ο αντίκτυπος στο λαό αυτής της χώρας; Ποιος ο αντίκτυπος σε άλλες χώρες; Θα μπορούσε να συμβεί στη χώρα μας και με ποιες συνέπειες;

Σ’ αυτά τα ερωτήματα απαντά το άρθρο του οικονομολόγου Δημήτρη Καζάκη που αναδημοσιεύσει ο Εργατικός Αγώνας.

του ειδικού συνεργάτη μας Πέτρου Ιωαννίδη

Στο Γράφημα 1 δίνεται το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν για μερικές από τις χώρες του πλανήτη. Η επιλογή των χωρών δεν είναι τυχαία, έχει μια εγγενή αξία και ιδιαίτερη συγκυριακή σημασία (π.χ. νέα χρεοκοπία της Αργεντινής).

του Hugo Dixon (*)

Αυτοί που χαράζουν την πολιτική της Ευρωζώνης ίσως να νοιώθουν ότι έχουν τη δυνατότητα να χαλαρώσουν αυτό το καλοκαίρι. Αυτό θα ήταν ένα τρομερό λάθος. Η κρίση του ευρώ είναι σε ύπνωση, αλλά δεν είναι νεκρή.
Η περιοχή μαστίζεται από στασιμότητα, χαμηλό πληθωρισμό, ανεργία και χρέος. Η κρίση θα μπορούσε εύκολα να αναβιώσει, επειδή η ευρωζώνη δεν είναι σε θέση να αντέξει ένα σοκ.

της Μαρίας Σουάνη

Η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας συνιστά βίαιη αναδιανομή του πλούτου της χώρας. Ολοκληρώνεται αυτή την εποχή με την πλήρη ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, μιας και:

• ένα τμήμα-φιλέτο (η λεγόμενη «μικρή ΔΕΗ») θα παραχωρηθεί απευθείας σε ξένο ενεργειακό κολοσσό,
• σε ό,τι απομείνει, το ελληνικό δημόσιο θα κρατήσει το 34% των μετοχών και θα εγκαταστήσει «στρατηγικό επενδυτή»,

• τα δίκτυα μεταφοράς περιμένουν τον αγοραστή τους,
• η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας αναφέρεται απευθείας στις μεγάλες εταιρείες που καθορίζουν την πολιτική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ενέργειας της Κομισιόν.