Εργατικός Αγώνας

Μαζικά, δυναμικά στην 24ωρη απεργία στις 30 Μάη

Οικοδομώντας το αναγκαίο μέτωπο των εργαζόμενων βάσης.

Γράφει ο Χάρης Γιαννούλας.

Βρισκόμαστε σε μια χρονική στιγμή που με φόντο τις ιμπεριαλιστικές επεκτατικές βλέψεις και τον ιμπεριαλιστικό έλεγχο γεωστρατηγικών περιοχών και ενεργειακών αποθεμάτων αλλά και γενικότερα της παγκόσμιας αγοράς, εξυφαίνονται επικίνδυνοι, για τους λαούς, σχεδιασμοί που κορύφωσή τους έχουν και πολέμους που μπορούν να κλιμακώνονται και να γενικεύονται κατά περίπτωση, όπως αυτός που μαίνεται στη Συρία.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον και στη χώρα μας τεκταίνονται διάφοροι σχεδιασμοί κατ’ επιταγή των μεγάλων αφεντικών του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στους σχεδιασμούς αυτούς, ως ενεργούμενο αυτών των αφεντικών λειτουργεί και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε βάρος του λαού μας. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση της χώρας μας, δέσμια των εξαρτήσεων από αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, επιδιώκει να συνταιριάξει τις δικές της σκοπιμότητες με τα προαπαιτούμενα των προαναφερόμενων μεγάλων αφεντικών ελπίζοντας ότι έτσι θα της δώσουν το οκέϋ για να μπορεί να παρατείνει τη θητεία της στους κυβερνητικούς θώκους. Μάλιστα σε δημοσιεύματα του ημερήσιου τύπου, διαβάζουμε, τη μια ότι η σημερινή κυβέρνηση συναλλάσει με ΝΑΤΟ και ΕΕ την ενδοτικότητά της για το θέμα των Σκοπίων με αντάλλαγμα τη μη εφαρμογή της μεγάλης περικοπής των συντάξεων από 1/1/2019 που η ίδια ψήφισε, ή ότι ανταλλάσει την ελάφρυνση του χρέους με αυτήν την περικοπή. Στο πρωτοσέλιδο της η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» στις 16/5/2018, αναφερόμενη στα παζαρέματα της κυβέρνησης με τους δανειστές, γράφει: « το μεγάλο παζάρι. ΔΕΝ ΔΙΝΕΤΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ… ΔΕΝ ΚΟΒΟΥΜΕ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ…». Την ίδια στιγμή έχουμε έναν καταιγισμό μιας πρωτοφανούς κυβερνητικής προπαγάνδας που παρουσιάζει ως σωτήρια την γνωστή αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική. Αποκορύφωμα αυτής της προπαγάνδας είναι και το πρόσφατο κυβερνητικό σποτ όπου ο πρωθυπουργός, ως κοινός διαφημιστής του τύπου της γνωστής διαφήμισης «στάει..» διατυμπανίζει ότι τελειώνουν τα μνημόνια και ότι τώρα έχουμε γίνει κανονική χώρα. «Τώρα πια μας ακούν, μας αναγνωρίζουν, μας σέβονται», λέει ο πρωθυπουργός, δείχνοντας πλάνα από τις συναντήσεις του με τους ιμπεριαλιστικούς «θεσμούς» και τα «κοράκια» των αγορών.

Το μεγάλο αγκάθι όμως που ταλανίζει την κυβέρνηση ενόψει και των επικείμενων βουλευτικών εκλογών, των ευρωεκλογών και των τοπικών εκλογών, είναι το ζήτημα της μεγάλης περικοπής των συντάξεων που προβλέπεται στο νόμο «Κατρούγκαλου» από 1/1/2019, μιας περικοπής που φθάνει και τα 300 € μηνιαίως και που φυσικά θα σημάνει έναν κόλαφο για τα εκλογικά αποτελέσματα των κυβερνητικών κομμάτων. Αυτό «στοιχειώνει» τον κυβερνητικό λόγο και γι’ αυτό μια πλειάδα κυβερνητικά στελέχη και τα δημοσιογραφικά κυβερνητικά επιτελεία έχουν επιδοθεί σε μια καλλιέργεια ψευδαισθήσεων, ότι τάχατες οι «μαέστροι» της κυβερνητικής διπλωματίας θα τη «φέρουν» στους «θεσμούς», γιατί θα τους παρουσιάσουν ένα μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα και με δεδομένο ότι θα έχουμε βγει από τα μνημόνια τον Αύγουστο, θα μπορούν να ακυρώσουν αυτήν την περικοπή. Όλοι αυτοί οι κυβερνητικοί παράγοντες πουλάνε ελπίδα για να ξεγελάσουν το λαό είτε με κάποιο ελιγμό πάνω στο ζήτημα αυτό, είτε ως προεκλογική υπόσχεση στην περίπτωση που δεν τους διευκολύνουν στον όποιο ελιγμό τους οι «θεσμοί» και αναγκαστούν να πάνε σε εκλογές μέσα στο φθινόπωρο του 2018.

Απέναντι σ’ όλα αυτά ο λαός, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και γενικά τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν μπορούν να μένουν παθητικοί θεατές. Απαιτείται πάνδημος ξεσηκωμός με απεργίες, συγκεντρώσεις συλλαλητήρια, καταλήψεις και άλλες μορφές κινητοποιήσεων. Οι κινητοποιήσεις που γίνονται από τους συνταξιούχους, χωρίς να υποτιμά κανείς την αξία τους, όμως, όπως έχει αποδειχθεί, έχουν περιορισμένα όρια για τέτοια τεράστια ζητήματα.

Τώρα, έστω και αργά, όσον αφορά στο χρόνο αλλά και «στραβά» όσον αφορά στο περιεχόμενο, αποφασίστηκε από ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ γενική απεργία για τις 30 του Μάη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός σ’ αυτές τις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, στο πλαίσιο της συμμαχίας που στήνει με τις πλειοψηφίες των διοικήσεων σε ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, Επιμελητήρια και άλλους φορείς – συμμαχία την οποία αποκαλούν μάλιστα «κοινωνική», καλούν τους εργαζόμενους σε αυτήν την απεργία με αιτήματα “την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας, για ένα “εθνικό σχέδιο”!» όπως το ονομάζουν, δηλαδή με τα αιτήματα και το πλαίσιο του ΟΟΣΑ, του ΔΝΤ, της ΕΕ, της ΕΚΤ, των μνημονίων και της κυβέρνησης. Είναι προφανές ότι αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες συνεχίζουν να δρουν στο γνώριμο δρόμο του πεμποφαλαγγίτικου συνδικαλισμού. Επομένως συναθροίζονται με τους αντεργατικούς εχθρούς του εργατικού κινήματος και ως τέτοιους πρέπει να τους αντιμετωπίσουν και οι εργαζόμενοι.

Οι εργαζόμενοι δηλαδή μαζί με όλα τα φτωχά λαϊκά στρώματα, θα πρέπει να συμπήξουν το δικό τους μέτωπο ενάντια και σε αυτούς που υπαγορεύουν τις ορέξεις του κεφαλαίου αλλά και σε αυτούς που τις προωθούν στους εργαζόμενους. Σε αυτές τις συνθήκες αυτό είναι το πρωταρχικό για να ζωντανέψει «η ξαποσταμένη ελπίδα». Το πλαίσιο αιτημάτων για αυτό το μέτωπο δεν μπορεί σήμερα να είναι άλλο από τα σημερινά άμεσα ζητήματα του μεροκάματου, του μισθού, των συντάξεων, της υγείας, της παιδείας. Δεν μπορεί παρά να είναι η εναντίωση στη μήτρα που γεννά τους πολέμους, τα αντεργατικά μνημόνια, την ανεργία, τη φτώχεια, την ανέχεια στον εργάτη, στον αγρότη, στο βιοπαλαιστή. Και αυτή η μήτρα είναι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, το ΔΝΤ και οι κυβερνήσεις τους. Ένα τέτοιο μέτωπο θα πρέπει να παλέψει για να απαλλαγεί ο τόπος μας από όλους αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς σήμερα και όχι σε ένα αδιόρατο μέλλον, μιας άλλης κοινωνίας. Ίσα ίσα αυτό το μέτωπο, με μια τέτοια τακτική, θα μπορέσει να έχει και άμεσα αποτελέσματα αλλά και να ωριμάσει τις συνειδήσεις και να κάνει ορατή αυτήν την άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Με αυτήν την προοπτική ενός τέτοιου μετώπου, οι εργαζόμενοι είναι ανάγκη να πάρουν οι ίδιοι στα χέρια τους και αυτήν την απεργία στις 30 του Μάη, συμμετέχοντας μαζικά, μαχητικά, δυναμικά σ’ αυτήν και επιβάλλοντας τη συνέχιση και ενδυνάμωση όλων των μορφών πάλης με διαρκείς κινητοποιήσεις.

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας