Στις 24 Απριλίου 1792, τη νύκτα της κήρυξης του πολέμου μεταξύ Γαλλίας και Αυστρίας, ο λοχαγός του Μηχανικού Κλοντ Ζοζέφ Ρουζέ ντε Λιλ έγραψε ένα πολεμικό επαναστατικό τραγούδι προς τιμή του στρατάρχη Νίκολας Λούκνερ, ενός Βαυαρού που έγινε Γάλλος και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη Γαλλική Επανάσταση. Ο πρωτότυπος τίτλος του εμβατηρίου, που έμελλε να γίνει ο Εθνικός Ύμνος της Γαλλίας, ήταν Πολεμικό Άσμα για τη Στρατιά του Ρήνου.

«Ο Μπελογιάννης πέθανε.

Δε θυσίασε τίποτα από την τιμή μας,

Ούτε από την ελπίδα που έχουμε

στο αύριο που αστραποβολά».

                                           Πώλ Ελυάρ

του Γιάννη Κορδάτου

Ο Εργατικός Αγώνας δημοσιεύει σήμερα ένα σπάνιο από κάθε άποψη κείμενο του Γιάννη Κορδάτου όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Επιθεώρηση Τέχνης» του 1955.

Γράφει ο Γιώργος Πετρόπουλος

Δευτέρα, 12 Φεβρουαρίου του 1945, ώρα 4.30’ το πρωί. Στη «Βίλλα Κανελλοπούλου» στη Βάρκιζα, έφτανε στο τέλος της, ίσως, η πιο σημαντική ιστορικοπολιτική διάσκεψη στη σύγχρονη ιστορία της χώρας: η Διάσκεψη της Βάρκιζας που οδήγησε στην ομώνυμη συμφωνία. Το σχετικό πρωτόκολλο που έθετε τέρμα στις εργασίες της έλεγε[i]:

Γράφει ο Γιώργος Πετρόπουλος      

Στις 2 Δεκεμβρίου του 1942 ο πρωθυπουργός της Κυβέρνησης του Καΐρου Εμμ. Τσουδερός έλαβε από τις αγγλικές υπηρεσίες μια αναφορά που από κάθε άποψη ήταν εξαιρετικής σημασίας. Η αναφορά- που έφερε την υπογραφή του J. S. Pearson, αρμοδίου της SOE (Special Operations Executive- Υπηρεσία Ειδικών Επιχειρήσεων) στο Κάιρο- έγραφε[1]: