του Γιώργου Πετρόπουλου

«Πρώτη στο μόχτο στον αγώνα

και στη θυσία η γειτονιά.

Η Καλογρέζα, η Δραπετσώνα,

Η ματωμένη Κοκκινιά»

Σ. Μαυροειδή- Παπαδάκη[1]

του Γιώργου Πετρόπουλου

Συμπληρώνονται σήμερα, 1^η Αυγούστου, 41 χρόνια από τον θάνατο του Νίκου Ζαχαριάδη. Η άποψη του Εργατικού Αγώνα είναι διατυπωμένη από την αρχή της εμφάνισής του και, συνεπώς, είναι γνωστή. Τα μνημόσυνα δεν ταιριάζουν στους επαναστάτες. Μνημόσυνα κάνουν μόνο εκείνοι που επιδιώκουν να αξιοποιήσουν προς όφελος τους τις μεγάλες επαναστατικές φυσιογνωμίες, αποσιωπώντας το έργο τους και μετατρέποντάς τους σε ακίνδυνα εικονίσματα.

του Γιώργου Πετρόπουλου

40 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ 1974

Το βράδυ της 22^ης Ιουλίου του 1974, ο τότε υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Henry Kissinger δήλωνε επίσημα για την κατάσταση στην Ελλάδα: «Ενδεχομένως τη στιγμή αυτή πραγματοποιείται πολιτική μεταβολή»[1]. Ο ιστορικός Ν. Ψυρούκης σημειώνει ότι «η δήλωση του Κίσσινγκερ χαρακτηρίστηκε προκλητική και ‘‘καθόλου διπλωματική’’»[2]. Χωρίς αμφιβολία, έτσι είχαν τα πράγματα.

 40 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

του Γιώργου Πετρόπουλου

Λευκωσία 15 Ιουλίου 1974. Γύρω στις 8.15' άρχισαν να κινούνται τανκς και στρατιωτικές δυνάμεις στους δρόμους της κυπριακής πρωτεύουσας με κατεύθυνση το Προεδρικό μέγαρο χωρίς όμως να προκαλέσουν την ανησυχία των πολιτών. Δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που συνέβαινε κάτι τέτοιο. Όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα οι κύπριοι πολίτες είχαν βαρεθεί να βλέπουν την ίδια εικόνα: οι στρατιωτικές δυνάμεις και τα άρματα μάχης έβγαιναν καθημερινά από τα στρατόπεδα, έπαιρναν το δρόμο προς το προεδρικό μέγαρο, το παράκαμπταν και κατέληγαν κοντά στο χωριό Τσέρι όπου επιδίδονταν σε ασκήσεις βολής. Γιατί να υπάρχει λοιπόν λόγος ανησυχίας; Γιατί τούτη τη φορά δεν θα συνέβαινε το ίδιο;

του Γιώργου Πετρόπουλου

Στις 16 Ιουλίου του 1941, ελάχιστο χρονικό διάστημα μετά την επιβολή της Χιτλεροφασιστικής κατοχής, ιδρύθηκε στη χώρα μας το Εργατικό Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΕΑΜ). Δεκαπέντε μέρες πριν τη δημιουργία του- από 1 έως 3 Ιούλη του 1941- είχε πραγματοποιηθεί η ιστορική 6η ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, με την οποία μπήκε τέλος στην οργανωτική παράλυση που είχε επιφέρει στο κόμμα η Μεταξική Δικτατορία και άρχισε η πορεία ανασυγκρότησή του, που υπήρξε ραγδαία και πρωτοφανής αφού το κόμμα της ελληνικής εργατικής τάξης κατάφερε να μπει επικεφαλής, να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει ολόκληρο τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του ελληνικού λαού.