Εργατικός Αγώνας

Περί θρησκείας, αριστείας και υπαλληλίας…

Γράφει ο Στωικός.

Φτάνει πια η κοροϊδία, η δημαγωγία, ο εμπαιγμός.

Από κοινού η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η ΝΔ και οι…. «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις», ψήφισαν το 3ο μνημόνιο που σφαγιάζει τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, ισοπεδώνει τις συντάξεις και τα προνοιακά επιδόματα, επιβάλει σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις στις πιο δυναμικές ελληνικές επιχειρήσεις, επισφραγίζει τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, επιβάλει εξοντωτικές φορολογικές επιβαρύνσεις σε μισθωτούς και μικρομεσαίους, εκχωρεί για τα επόμενα 99 χρόνια το σύνολο της δημόσιας περιουσίας στις Βρυξέλλες-Βερολίνο, παραδίδει την εθνική κυριαρχία της χώρας στους δανειστές.

Μια σειρά κρίσιμοι τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, όπως οι τράπεζες, η Στατιστική Υπηρεσία, το ίδιο το υπουργείο Οικονομικών, έχουν περάσει υπό τον έλεγχο της ΕΕ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Η αναβάθμιση της βάσης της Σούδας, αλλά και η προθυμία της ελληνικής πλευράς να παραχωρήσει νέες στρατιωτικές διευκολύνσεις στον ΝΑΤΟϊκό παράγοντα, εμπλέκει τη χώρα στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στη Μέση Ανατολή, την Βαλκανική χερσόνησο και στα ανοικτά μέτωπα της Ρωσίας και της Ουκρανίας, περιοχές, όπου Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές προωθούν την επαναχάραξη συνόρων και το διαμελισμό κρατών, προκειμένου να εξυπηρετήσουν με τον προσφορότερο τρόπο τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα.

Μιλάμε δηλαδή για κράτος οπερέτα απόλυτα ενταγμένο στα συμφέροντα του δυτικού ιμπεριαλισμού, όπου οι εκάστοτε κυβερνήσεις παίζουν το ρόλο του εκτελεστικού διευθυντή του ελληνικού υποκαταστήματος της πολυεθνικής εταιρίας με έδρα τις Βρυξέλες – Ουάσιγκτον.

Και αφού προσκύνησαν τους «Μήδους», προσφέροντας «γην και ύδωρ», τώρα ερίζουν για την αριστεία και για το ρόλο της θρησκείας στη κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας… Δύο δηλαδή τομείς του ιδεολογικού εποικοδομήματος, που, υπό άλλες συνθήκες και προϋποθέσεις, θα είχαν την αξία τους να συζητηθούν.

Η συζήτηση αυτή όμως προϋποθέτει ελεύθερους ανθρώπους, άτομα με ελεύθερη βούληση και φρόνημα.

Και οι υπάλληλοι των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον, είναι οι πλέον ακατάλληλοι να την κάνουν. Γιατί ούτε ελεύθερη βούληση έχουν, ούτε και το ανάλογο, αναγκαίο φρόνημα.

Γιατί είναι απλώς υπάλληλοι…

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας