Εργατικός Αγώνας

Πόσο κοστίζει ένα χαμόγελο;

Γράφει ο Αμετανόητος.

Αλήθεια, πόσο κοστίζει ένα χαμόγελο;

Ποτέ ως τώρα δεν είχαμε μπει στον κόπο να αποτιμήσουμε μια μικρή -έστω και φευγαλέα- στιγμή χαράς. Να, όμως, που στον καπιταλισμό όλοι και όλα (πρέπει να) έχουν την τιμή τους.

Κοιτάζοντας το «τιμολόγιο του χαμόγελου» παρατηρούμε πως

  • Για τα παιδιά, το χαμόγελο προς το παρόν, δεν κοστίζει τίποτα. Γι’ αυτό το ξοδεύουν απλόχερα.
  • Για τους γονείς, το χαμόγελο των παιδιών τους έχει ανεκτίμητη αξία που, μέχρι στιγμής, δεν έχει κοστολογηθεί.
  • Για τους ανέργους δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά γιατί είναι δύσκολο να έχει κουράγιο για να χαμογελά κάποιος που δεν έχει τα μέσα να συντηρήσει την οικογένειά του.
  • Για τους εργαζόμενους του My Market, όμως, μάθαμε. Το χαμόγελο τους κοστίζει 300 ευρώ όσο ο μισθός-φιλοδώρημα που παίρνουν. Γι’ αυτό –θέλουν, δε θέλουν- είναι υποχρεωμένοι να χαμογελούν.

***

Αυτά τα μάθαμε όταν διέρρευσε πρόσφατα ένα υπόμνημα της Περιφερειακής διευθύντριας των καταστημάτων My Market. Η κυρία διευθύντρια αναφερόμενη προς τους σκλάβους υφισταμένους της σημειώνει:

«Καλησπέρα σας,

Σε συνέχεια της επικοινωνίας του διευθυντή της εταιρείας μας, θα σας αναφέρω κάποιους λόγους για να χαμογελάτε για όσους δυσκολεύονται να το κάνουν.

– Επειδή έχετε δουλειά.

– Επειδή πληρωνόσαστε στην ώρα σας (για αυτούς που θα πουν ότι παίρνουν 300 euro θυμίζω ότι το 300 σε σχέση με το μηδέν είναι 300% περισσότερο).

– Επειδή εργάζεστε σε μία εταιρεία που σέβεται και ακούει τα προβλήματά σας.

– Επειδή η εταιρεία επένδυσε χρήματα για να συνεχίζετε να εργάζεστε.

– Επειδή πληρώνεστε για αυτό.

– Επειδή οι πελάτες του καταστήματος σας πληρώνουν, και πρέπει να τους ευχαριστείτε για αυτό με ένα χαμόγελο.

– Γιατί θα έχουμε τόσο καλές προσφορές που πρέπει να τις διαφημίζουμε.

Ανυπομονώ να δω την ανταπόκρισή σας στα αποτελέσματα του μυστικού επισκέπτη που θα γίνει μέσα στον μήνα.

Ευχαριστώ

Περιφερειακή Διευθύντρια Λειτουργίας Καταστημάτων My Market Γενική Διεύθυνση Λειτουργίας Καταστημάτων».

***

Όπως ήταν αναμενόμενο, μόλις διέρρευσε το παραπάνω υπόμνημα, η διεύθυνση της αλυσίδας έσπευσε να το χαρακτηρίσει «μεμονωμένο περιστατικό» που «δεν εκφράζει και δεν συνάδει με την κουλτούρα, φιλοσοφία και τρόπο λειτουργίας της αλυσίδας». Δηλαδή, για την εταιρία, όλο αυτό ήταν κάτι σαν υπερβάλλων ζήλος που επέδειξε το άτομο που εκείνοι επέλεξαν για να παίζει το ρόλο του αξέχαστου Ανέστη Βλάχου στις παλιές ελληνικές ταινίες: του επιστάτη που για να βγει από τη μιζέρια του μεροκάματου, μαστίγωνε και βασάνιζε τους κολίγους σκληρότερα κι από τον ίδιο τον τσιφλικά επειδή φοβόταν μήπως πάρει αυτός τη θέση τους. Καθόλου καλό το «παραμύθι» τους αν και είχε πολλούς «δράκους».

***

Το παραπάνω κείμενο είναι μνημείο κυνισμού και θα πρέπει να διδάσκεται σε κάθε σχολείο που φοιτούν τα παιδιά της εργατικής τάξης. Απαιτεί από όσους πουλούν την εργατική τους δύναμη για 300 ευρώ να χαίρονται που τους ρουφούν το αίμα έναντι αυτού του ποσού επειδή στις λίστες ανεργίας υπάρχουν πολλοί «αιμοδότες» πρόθυμοι να προσφέρουν το δικό τους αίμα για αυτό το ποσό. Και όχι μόνο να τσακίζουν το κορμί τους δουλεύοντας ατέλειωτες ώρες παραπάνω από το «ωράριό» τους χωρίς καμμιά αμοιβή, αλλά να το χαίρονται κιόλας. Και να μετατρέπονται σε κονσοματέρ και κονσοματρίς[1] χαμογελώντας για να πουλήσουν τα προϊόντα του My Market όπως αναγκαζόταν να κάνουν τα «εργαζόμενα κορίτσια» της Τρούμπας όποτε ελλιμενιζόταν ο 6ος στόλος.

Το κείμενο αυτό είναι συμπυκνωμένο το Μανιφέστο του Καπιταλισμού που καλεί την εργατική τάξη να μάθει να ζει με ψίχουλα γιατί «τα 300 ευρώ είναι περισσότερα από το τίποτα». Γι αυτό και πρέπει να διδάσκεται στους νέους που θα αποτελέσουν το μελλοντικό «ευέλικτο εργατικό δυναμικό» για να ξέρουν τι είδους εργασία και τι είδους ζωή τούς περιμένει αν συνεχίσουν να έχουν τις ίδιες αυταπάτες με τις οποίες ζουν σήμερα οι γονείς τους.

***

Όποιος πιστεύει πως το «κακό» βρίσκεται μόνο στα My Market, επειδή από εκεί διέρρευσε το παραπάνω υπόμνημα, είναι επικίνδυνα αφελής. Τα ίδια συμβαίνουν σε κάθε ιδιωτική «επιχείρηση» από τότε που οι μνημονιακές κυβερνήσεις κατάργησαν όλες τις εργασιακές συμβάσεις και έδωσαν στους εργοδότες αυτό που πάντα θέλουν: εργάτες-σκλάβους χωρίς δικαιώματα με ελάχιστες οικονομικές απολαβές.

***

Όλα όσα αναφέρονται στο υπόμνημα δεν είναι «μεμονωμένες απόψεις», είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός που δείχνει τα δόντια του. Κι όμως, υπάρχουν αφελείς που πιστεύουν πως «είναι μοιραίο» να ζουν έτσι, ή –ακόμα χειρότερα- πως μια φιλολαϊκή αριστερή κυβέρνηση, που δεν έχει βγει μέσα από τους αγώνες του λαού και δεν στηρίζεται από αυτόν, θα εξανθρωπίσει την απανθρωπιά του καπιταλισμού. Αυτοί οι χρήσιμοι –για το σύστημα- ηλίθιοι, ας αναρωτηθούν γιατί, ενώ σχεδόν τέσσερα χρόνια κυβερνά η «αριστερή φιλολαϊκή κυβέρνηση» του ΣΥΡΙΖΑ, πληθαίνουν οι «γαλέρες» που αναγκάζουν τους «κωπηλάτες» τους να τραβούν κουπί με το χαμόγελο στα χείλη.  

***

Στον καπιταλισμό οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να έχουν χαμόγελο. Κι αν χαμογελούν, αυτό το γέλιο θα είναι προσποιητό και κατόπιν εντολής.

Η εργατική τάξη μπορεί να χαμογελάσει μόνο όταν θα πάψει να υπάρχει το σύστημα που την εκμεταλλεύεται, που φτιάχνει κοινωνίες δύο τρίτων για να ανακυκλώνει τη μιζέρια της φτωχολογιάς κι εκείνο να θησαυρίζει.

***

Στα «χρόνια της χολέρας» του καπιταλισμού, το πιο άδολο και ειλικρινές χαμόγελο που μπορεί να έχει ένας εργαζόμενος είναι όταν συναντά τους συντρόφους του στα συλλαλητήρια, στις κινητοποιήσεις, στις απεργίες και παλεύει μαζί τους στους δρόμους του αγώνα.

Κι όσο θα πληθαίνουν εκεί τα χαμογελαστά πρόσωπα, τόσο θα πλησιάζει ο καιρός που η εργατική τάξη θα χαμογελά έχοντας χειραφετηθεί και απελευθερωθεί. Όχι επειδή κάποια «αριστερή φιλολαϊκή κυβέρνηση» θα της έχει χαρίσει δικαιώματα, αλλά γιατί θα το έχει πετύχει με το δικό της αγώνα!

 


[1] κονσοματέρ (γαλλικά consommateur), ουσιαστικό, αρσενικό, άκλιτο: άνδρας που επί πληρωμή κρατά συντροφιά σε νυχτερινά κέντρα διασκέδασης.

κονσοματρίς (γαλλικά consommatrice), ουσιαστικό, θηλυκό, άκλιτο: γυναίκα που επί πληρωμή κρατά συντροφιά σε νυχτερινά κέντρα διασκέδασης.

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας