Εργατικός Αγώνας

Ο σοσιαλισμός της μαγκούρας

Σχόλιο φίλων του Εργατικού Αγώνα από τα Γιάννινα.

Στα Γιάννενα το εργατικό κίνημα δεν βρίσκεται μόνο σε υποχώρηση. Κάθε μέρα παίρνει και πιο επικίνδυνα χαρακτηριστικά.

Τα στελέχη του ΠΑΜΕ, κοπής τελευταίων χρόνων, ενστερνίστηκαν όπως φαίνεται, πολύ «επαναστατικές» μεθόδους δράσης για την αντιμετώπιση των ταξικών αντιπάλων και των παρατάξεων του κυβερνητικού και ρεφορμιστικού συνδικαλισμού.

Ξεκίνησαν με την ανάγκη να γίνονται «σπρωξίματα» με τις δυνάμεις καταστολής στις συγκεντρώσεις, ώστε να δημιουργείται «επαναστατικό κλίμα» σύγκρουσης. Προχώρησαν στην καλλιέργεια έμπρακτης αντιπαράθεσης μεταξύ τμημάτων των εργαζομένων ή εργαζομένων του ΠΑΜΕ εναντίον μικρομεσαίων παραγωγών, όπως π.χ. με τους πτηνοτρόφους της επιχείρησης Πίνδος. Πέρασαν σε νέες ποιοτικά μορφές και μεθόδους με τον ξυλοδαρμό του αντιδημάρχου της πόλης από υψηλόβαθμα στελέχη του ΠΑΜΕ και όχι μόνον του ΠΑΜΕ. Τελευταία προχώρησαν σε τραμπούκικες πράξεις και ξυλοδαρμούς μελών του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου, που είχε συγκληθεί (το ΔΣ) να συζητήσει για την οργάνωση κινητοποιήσεων μετά την απεργία της 4 Φλέβαρη 2016.

Αφορμή όποιος θέλει πάντα βρίσκει. Αλλά και πραγματικές αιτίες υπάρχουν. Όμως τώρα οι αφορμές ήταν και γελοίες. Αν θα συζητηθεί προ ημερήσιας διάταξης το θέμα της αντικατάστασης του αντιπροέδρου του Εργατικού Κέντρου, στελέχους του ΠΑΜΕ, με πρόταση του ΠΑΜΕ, ή θα συζητηθεί ως κανονικό θέμα. Έλεος!

Όμως η εργατική τάξη, η πολιτική της πρωτοπορία, το κόμμα της, τα συνδικάτα της ποτέ δεν υιοθέτησαν στην ιστορία του εργατικού κινήματος μεθόδους ατομικής τρομοκρατίας, ξυλοδαρμού και τραμπούκικες συμπεριφορές. Άλλοι τα έκαναν αυτά. Οι επαναστάτες ήξεραν πολύ καλά ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν έχουν καμία σχέση με την επαναστατική βία, είναι ατελέσφορες, προβοκατόρικες και επικίνδυνες για το εργατικό κίνημα και τις καταδίκαζαν χωρίς δισταγμό, απερίφραστα και δημόσια.

Και καλά τα στελέχη του ΠΑΜΕ πήραν έναν τέτοιο δρόμο. Το κόμμα που καθοδηγεί το ΠΑΜΕ δεν κατάλαβε ότι πρέπει να καταδικάσει τέτοια φαινόμενα και να πάρει μέτρα ώστε να μην ξανασυμβούν; Ή μήπως με τη «διόρθωση» της οπορτουνιστικής στρατηγικής της Γ΄ Διεθνούς και του δικού μας Κόμματος «διόρθωσε» και τις μεθόδους δράσης του εργατικού κινήματος; Σήμερα δεν έχει την εξουσία η εργατική τάξη και δρουν κατ’ αυτό τον τρόπο. Αν αύριο την έχει πώς θα δρουν;

Πάντως οι εργαζόμενοι καταδικάζουν αυτά τα φαινόμενα.

Ας συμμαζευτούν λοιπόν γιατί δεν τους παίρνει άλλο.

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας