Εργατικός Αγώνας

Περί αριστερού ήθους και πλεονεκτήματος

Γράφει ο Γιώργος Πετρόπουλος.

Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης έκανε χθες μια ανάρτηση στο fb όπου παρουσιάζει τη δική του άποψη για το «ηθικό πλεονέκτημα και ήθος της Αριστεράς». Για να έχει κάποιος αυτά τα χαρακτηριστικά -κατά τη γνώμη του κ. υπουργού- πρέπει να έχει φτάσει ψηλά χωρίς να γλείψει, χωρίς να προσκυνήσει, χωρίς να χρωστάει καμία χάρη σε κανέναν μεγαλόσχημο.

 Επίσης, πρέπει να ξέρει καλά τη δουλειά του, όσο καλύτερα γίνεται και να την κάνει τίμια. Αν δεχτούμε ότι αυτά εντάσσονται στο ήθος και στο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, τότε πρέπει να φτάσουμε αυτή τη σκέψη στο λογικό της τέρμα. Που σημαίνει πως πας μη αριστερός δεν μπορεί να έχει αυτά τα προσόντα. Άραγε δεν καταλαβαίνει ο υπουργός πως ένας τέτοιος τρόπος σκέψης οδηγεί στον πολιτικό ρατσισμό με τον οποίο η Αριστερά δεν είχε ποτέ την παραμικρή σχέση;

Ο υπουργός σημειώνει επίσης ότι ηθικό πλεονέκτημα και ήθος της Αριστεράς είναι να στηρίζει τους αδυνάτους και να χτυπά «τους εκμεταλλευτές και τα τσιράκια τους». Ορθόν. Με τη δική του επίθεση στον Κυμπουρόπουλο μήπως βοήθησε τα «πολιτικά τσιράκια των εκμεταλλευτών» ενάντια στα οποία ισχυρίζεται ότι παλεύει; Μήπως έδωσε πάσα στον πολιτικό εκφραστή των εκμεταλλευτών -τη Ν.Δ.- και στα δημοσιογραφικά τους όργανα όπως οι ίδιοι οι σύντροφοί του διαπιστώνουν;

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι ο κ. Πολάκης εμφανίζει ως ηθικό πλεονέκτημα και ήθος της Αριστεράς τους χαρακτηρισμούς και τις κατηγορίες που κατά καιρούς εκστομίζει εναντίον όσων θεωρεί πως έχει απέναντι. Μόνο που οι χαρακτηρισμοί και οι κατηγορίες δεν είναι ίδιον του αριστερού. Ο αριστερός μιλά πάντα με στοιχεία και αποδείξεις. Κι όταν το κάνει αυτό δεν χρειάζεται ούτε να χαρακτηρίσει κάποιον ούτε να τον κατηγορήσει. Μιλούν τα στοιχεία.

Ηθικό πλεονέκτημα και ήθος της Αριστεράς ο κ. υπουργός θεωρεί «το θάρρος της γνώμης», «να σηκώνεις το γάντι που σου ρίχνει ο αντίπαλος, να στηρίζεις το κόμμα σου και τα μέλη του, να υπερασπίζεσαι τα μέτωπα και τους συμμάχους σου».

Του διαφεύγει πως όλα αυτά τα κάνουν και οι άλλοι που δεν είναι αριστεροί υπερασπιζόμενοι κατά κανόνα κοινωνικά άδικες πολιτικές και καταστάσεις. Άρα κάπου αλλού βρίσκεται το ηθικό πλεονέκτημα και το ήθος της Αριστεράς. Ο κ. Πολάκης λέει επίσης πως ο αριστερός πρέπει να είναι ο εαυτός του. Και μέσα στον «εαυτό» που έχει ο αριστερός περιλαμβάνει και τη «μόρφωσή» του. Μπορεί άραγε να προσδιορίσει το μορφωτικό επίπεδο που κρύβεται πίσω από τον τρόπο αντιπαράθεσης που έχει επιλέξει;

Γενικά αυτά που λέει ο κ. Πολάκης ελάχιστη σχέση έχουν με την Αριστερά. Αριστερά σημαίνει αρχές, ιδεολογία, πολιτική τοποθέτηση υπέρ των εργαζόμενων, υψηλά ιδανικά και ανιδιοτέλεια, ευγένεια και πολιτισμός. Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει λέει ο ελληνικός λαός. Κι αυτό δεν αφορά γλωσσικούς τραμπουκισμούς. Προφανώς ο κ. Πολάκης -αν και τόσα χρόνια στην Αριστερά- θα πρέπει να ξανακοιτάξει τι είναι Αριστερά.

 

Αρχική δημοσίευση: efsyn.gr

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας