Εργατικός Αγώνας

Ανοιχτά ή κλειστά σύνορα για τους πρόσφυγες;

Tα γεγονότα στον Έβρο αποκάλυψαν με σαφήνεια τις αντιλήψεις και την πολιτική των διαφόρων πολιτικών δυνάμεων της χώρας -πρωτίστως της κυβέρνησης και των υπολοίπων αστικών κομμάτων- και τις πραγματικές προθέσεις και τις επιδιώξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η πολιτική τους αυτή συνίσταται στη μετατροπή των συνόρων της χώρας σε τείχος προστασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στη μετατροπή της χώρας μας σε αποθήκη μεταναστών με στρατόπεδα συγκέντρωσης και κλειστές δομές, στη χρησιμοποίηση σιδερόφρακτων στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων σε όλο το μήκος των συνόρων. Αποκάλυψαν την απόλυτη εναρμόνιση της χώρας με τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κανένας πρόσφυγας, δηλαδή, να μην περάσει εντός των εδαφών των χωρών της αλλά να παραμείνουν στο έδαφος της Τουρκίας να δυστυχούν, να τους εκμεταλλεύονται και να τους χρησιμοποιεί η τουρκική κυβέρνηση για τους εκβιασμούς της.

Τις απόψεις και τις επιδιώξεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη έδωσε με το δικό του ύφος ο Αντώνης Σαμαράς στο «Βήμα της Κυριακής». “Ο Ερντογάν”, είπε, “χρησιμοποιεί τα τελευταία πέντε χρόνια τους παράνομους μετανάστες. Χρησιμοποιεί αυτούς που φέρνει από διάφορες χώρες και ύστερα τους μεταφέρει απέναντι από τα ελληνικά νησιά ή στα σύνορα του Έβρου. Από εκεί περνάνε παράνομα- συνηθέστατα χωρίς χαρτιά η δηλώνοντας ψεύτικα στοιχεία για να πιέζει την Ευρώπη και να εκβιάζει την Ελλάδα. Δεν είναι προσφυγικό αυτό, είναι εργαλειοποίηση λαθρομεταναστών και ασύμμετρη απειλή κατά της Ελλάδας μέσα από εισβολή κατευθυνόμενων αμάχων”.

Ουσιαστικά ο Α. Σ. τονίζει ότι όλοι οι πρόσφυγες δεν είναι πρόσφυγες, ότι δεν έγιναν πόλεμοι που κατέστρεψαν μεγάλο τμήμα της Μέσης Ανατολής και ξερίζωσαν εκατομμύρια ανθρώπους, αλλά τους φέρνει ο Ερντογάν για να τους μετακινήσει στα ελληνικά σύνορα, να περάσουν παράνομα στην Ελλάδα ώστε να ασκήσει την πίεση του στη χώρα μας και στην Ευρώπη.

Τα υπόλοιπα συμπεράσματα του έρχονται ως λογική συνέπεια των ανωτέρω. Δεν έχουμε προσφυγικό πρόβλημα, αλλά εργαλειοποίηση μεταναστών που συνιστούν ασύμμετρη απειλή μέσω εισβολής κατευθυνόμενων αμάχων. Με τη στάση της κυβέρνησης τις τελευταίες μέρες στον Έβρο η Ελλάδα -κατά τον Α. Σ.- “έγινε κράτος που φυλάσσει επιτέλους τα σύνορα της και οι Έλληνες εμψυχώνονται από αυτό”.

Οι θέσεις του Α. Σ. είναι η πολιτική της ΝΔ. Δεν είναι αποτέλεσμα των πιέσεων κάποιων ακροδεξιών στις γραμμές της, ούτε φυσικά σχετίζεται με μία δύσκολη συγκυρία σε ένα οξυμένο πρόβλημα. Όπως αποκαλύπτει ο ίδιος το αδύνατο σημείο της κυβέρνησης της ΝΔ το πρώτο διάστημα ήταν η αντιμετώπιση των λαθρομεταναστών. Τώρα πλέον υιοθέτησε η κυβέρνηση τη δική του θέση και βγήκε πολλαπλά κερδισμένη.

Η πολιτική αυτή που ασκεί η κυβέρνηση της ΝΔ, είναι πολιτική όλων των αστικών κοινοβουλευτικών κομμάτων. Όλα αυτά τα κόμματα δέχονται ότι οι μετανάστες συνιστούν ασύμμετρη απειλή και συμφώνησαν τα σύνορα να κλείσουν το ταχύτερο δυνατόν. Συμφωνεί το ΚΙΝΑΛ όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ και διαφωνούν ως προς την παρουσία ακροδεξιών και φασιστικών στοιχείων στον Έβρο και τα νησιά με την ανοχή της κυβέρνησης. Η εθνική ομοψυχία επιτεύχθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά και για αυτό η κυβέρνηση εκφράζει την ευαρέσκεια και δίνει τα συγχαρητήριά της.

Μετά την εκτόνωση, μέχρι στιγμής,  του προσφυγικού στον Έβρο στη δημόσια συζήτηση ήρθε το ερώτημα «κλειστά ή ανοιχτά σύνορα;», ερώτημα που πολλές φορές συσκοτίζει το ζήτημα αντί να το φωτίζει.

Οι πρόσφυγες δεν είναι τίποτα περισσότερο από κατατρεγμένοι και ξεριζωμένοι άνθρωποι, δεν είναι εισβολείς και δεν συνιστούν καμία ασύμμετρη απειλή και ως πρόσφυγες πρέπει να αντιμετωπίζονται. Είναι άλλο πράγμα οι πρόσφυγες και άλλο τα παιχνίδια του Ερντογάν, έστω κι αν χρησιμοποιεί μέρος τους για τους δικούς του σκοπούς. Οι πρόσφυγες δεν είναι εχθρικός στρατός για να προστατέψουμε τα σύνορα και την ακεραιότητα της χώρας από αυτούς. Όσον αφορά την υπεράσπιση των συνόρων της χώρας εναντίον εχθρικής δύναμης δεν υπάρχει ενδοιασμός.

Τα επτασφράγιστα σύνορα και η επίδειξη πυγμής σήμερα εναντίον των προσφύγων, αύριο εναντίον των εργαζομένων και του λαού της χώρας μας είναι η πολιτική της αστικής τάξης και των κομμάτων της που προσπαθούν να βολευτούν στον ήλιο του ιμπεριαλισμού και να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του, προκειμένου να επωφεληθούν και οι ίδιοι σε βάρος του ελληνικού λαού. Ο αστικός πολιτικός κόσμος, αφού παρέδωσε ολοκληρωτικά τη χώρα στον ιμπεριαλισμό, καλεί σήμερα για την υπεράσπιση των συνόρων από τους πρόσφυγες.

Η θέση και η δράση της αριστεράς και κυρίως της κομμουνιστικής αριστεράς δεν μπορεί να έχει καμία σχέση με τέτοιες πρακτικές. Απέναντι στους πρόσφυγες πρέπει να επιδεικνύει έμπρακτα αλληλεγγύη και ανθρωπιά, να καλέσει το λαό να προσφέρει ό,τι μπορεί για την επιβίωση και την προστασία τους. Η χώρα φυσικά δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος της φιλοξενίας εκατοντάδων χιλιάδων μπορεί και εκατομμυρίων προσφύγων. Ούτε εξάλλου και των ίδιων των προσφύγων προορισμός τους είναι η  Ελλάδα.

Επιδίωξη της κομμουνιστικής αριστεράς πρέπει να είναι πέραν της φιλοξενίας η διευκόλυνση των προσφύγων με κάθε τρόπο να πάνε στον προορισμό τους και για όσους επιλέξουν να μείνουν στην Ελλάδα να ληφθούν όλα τα μέτρα εγκατάστασης, ελεύθερης διακίνησης, εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας, εργασίας.

Το πλαίσιο που διαμόρφωσε η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη-μέλη απέναντι στους πρόσφυγες, η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας και το Δουβλίνο, η αντιμετώπιση των μεταναστών ως εχθρών είναι απαράδεκτο για τους κομμουνιστές και την αριστερά. Δεν μπορεί να περιορίσουν στα όρια του τη δράση τους και με την τακτική τους πρέπει να συμβάλλουν στην υπέρβαση του. Η αποδοχή των κλειστών συνόρων και η αδιαφορία για τους πρόσφυγες είναι το γήπεδο του αντιπάλου.

Το επιχείρημα ότι αν οι πρόσφυγες περνούσαν τα σύνορα θα δημιουργούνταν νέες Ειδομένες και νέες Μόριες στο ελληνικό έδαφος, αφού οι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν κλειστά τα δικά τους σύνορα είναι ακριβώς στο γήπεδο του αντιπάλου και για την αριστερά είναι απαράδεκτο. Υπάρχουν προτάσεις για τη διαχείριση του προβλήματος αυτού και ένα ισχυρό κίνημα μπορεί να τις επιβάλει, να πράξει το καθήκον του τουλάχιστον. Δεν είναι δυνατόν η αριστερά, θέλοντας να αποφύγει νέα Ειδομένη στην Ελλάδα, να κλείνει τα μάτια μπροστά σε χιλιάδες Ειδομένες στο έδαφος της Τουρκίας. Το ζήτημα είναι οι πρόσφυγες, τα δικαιώματα και η επιβίωσή τους και όχι να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο.

Είναι αναγκαία η καταγγελία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ και της πολιτικής τους, των πολέμων που ξεριζώνουν τους λαούς. Είναι όμως εντελώς αναγκαία και η τοποθέτηση πάνω στο άμεσο πρόβλημα, στα εκατομμύρια των προσφύγων που στοιβάζονται στην Τουρκία και στην Ελλάδα, η έμπρακτη αλληλεγγύη σε αυτούς και ο αγώνας για τη λύση του προβλήματος τους.

Το προσφυγικό πρόβλημα είναι κορυφαίο για τη χώρα μας και θα παραμείνει τέτοιο για αρκετό καιρό.  Η στάση απέναντι σε τέτοια μεγάλα προβλήματα είναι αυτή που διαμορφώνει το προφίλ και το χαρακτήρα της αριστεράς και καταγράφεται στη συνείδησή του λαού. Το ΚΚΕ μπόρεσε να κατοχυρωθεί ως λαϊκή-εργατική και πατριωτική-διεθνιστική δύναμη με τη στάση  και τον αγώνα του στην κατοχή και ύστερα στον εμφύλιο. Μπήκε μπροστά, πήρε ρίσκα, μάτωσε και δεν κράτησε φοβική συμπεριφορά. Αυτό ακριβώς εκτίμησε ο ελληνικός λαός.

Η πολιτική αντιπαράθεση και οι αγώνες που θα αναπτυχθούν γύρω από το πρόβλημα αυτό όπως και για κάθε μεγάλο πρόβλημα θα διαμορφώσουν τη συνείδηση των εργαζομένων και τους νέους συσχετισμούς και εν πολλοίς θα δημιουργηθούν οι όροι της ταξικής πάλης για το επόμενο διάστημα. Η μέχρι σήμερα παρουσία της αριστεράς είναι κατώτερη των περιστάσεων. Δεν μπόρεσε να διαμορφώσει θέσεις και δράση αντίστοιχη της ιδεολογίας και των αγώνων της, αντίστοιχη της ιστορικής παρουσίας της στη χώρα. Δεν οργάνωσε ούτε καν μία  μεγάλη πλατιά ενωτική κινητοποίηση των εργαζομένων να δώσει τις θέσεις της και να πιέσει για λύση.

Έτσι όμως οδηγείται στο περιθώριο.

 

                                                                                                     Τ. Κ.

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας