Εργατικός Αγώνας

Η υγεία δεν είναι εμπόρευμα

Γράφει ο Κώστας Γρηγοριάδης.

Ζούμε στον 21ο αιώνα.

Στην εποχή που ο άνθρωπος πάει στο φεγγάρι και έρχεται, έτσι για πλάκα.

Στον αιώνα που με ένα “έξυπνο” τηλέφωνο κάνεις τα πάντα!

Μιλάς, πληρώνεις, φωτογραφίζεις, ακούς μουσική, μόνο βεντούζες δεν “κόβεις”.

Τα αυτοκίνητα κινούνται με το ρεύμα, το DNA αναλύεται, διαλύεται και συντίθεται.

Ενώ με τα κομπιούτερ μπορείς να εργαστείς από την μια μεριά του κόσμου στην άλλη.

Όλα αυτά και άλλα πολλά, εξελίχτηκαν με την ανάπτυξη της επιστήμης και της συνεχούς κίνησης προς τα εμπρός της κοινωνικής εξέλιξης.

Κι ενώ η ευημερία απλώνεται δια των μέσων και των επιτευγμάτων, ξάφνου ο πλανήτης είναι σε κίνδυνο εξαιτίας ενός ιού.

Πρόκειται για νέο στέλεχος κορονοϊού (2019-nCoV).

Οι κορονοϊοί είναι μία ομάδα ιών που συνήθως προκαλούν αναπνευστικές λοιμώξεις με ποικίλη σοβαρότητα στον άνθρωπο και στα ζώα. Εκτιμάται ότι περίπου το ένα τρίτο των λοιμώξεων ανώτερου αναπνευστικού στον άνθρωπο μπορεί να προκαλείται από κορονοϊούς.

Ένα ιατρικό πρόβλημα, αίφνης γίνεται μια παγκόσμια απειλή.

Πεθαίνουν άνθρωποι, κλείνουν σύνορα, απαγορεύσεις κυκλοφορίας ανακοινώνονται από τις κυβερνήσεις, οι άνθρωποι κλείνονται σπίτια τους για να μην μεταφέρει ο ένας στον άλλον τον ιο, τα νοσοκομεία γεμίζουν από μολυθέντες.

Κι εδώ, ακούστηκε η… μαγική λέξη: Νοσοκομεία!

Δηλαδή γιατροί, νοσοκόμοι, ιατροφαρμακευτικό υλικό, υποδομές υγείας, κλπ κλπ.

Ένας ιός αποκάλυψε τη γύμνια των συστημάτων υγείας στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, αλλά και ταυτόχρονα μια μεγάλη αλήθεια.

Ότι μόνο ο δημόσιος τομέας υγείας μπορεί να παλέψει αυτήν την πανδημία, ενώ ο ιδιωτικός τομέας των επιχειρηματικών ομίλων, παραμένει μόνο, ξενοδοχείο πολυτελείας και τίποτε άλλο.

Φάνηκε όμως ταυτόχρονα και μια ακόμη μεγάλη αλήθεια.

Ότι οι γιατροί και το υπόλοιπο προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων, πολεμούν με λίγα όπλα αλλά μερικές φορές κυριολεκτικά χωρίς καθόλου όπλα.

Κι όταν λέμε όπλα, εννοούμε το αυτονόητο: μάσκες, στολές προστασίας, αναλώσιμα υλικά.

Αυτά τα απλά αλλά και ουσιαστικά όπλα.

Το φαινόμενο ελλείψεων και αδυναμιών δεν παρατηρήθηκε μόνο στη χώρα μας, παρατηρήθηκε και σε όλες τις χώρες του ανεπτυγμένου καπιταλισμού.

Γιατί όπως γράψαμε και πιο πάνω, στον καπιταλισμό τα έχεις όλα, τα οποία τα πληρώνεις αδρά, αλλά να… προσεύχεσαι να μην αρρωστήσεις.

Γιατί τα λεφτά πάνε στις καταθέσεις, στο χρυσό, στα κότερα, στις βίλες των πλουσίων.

Ο κορονοϊός έδειξε όμως, ότι οι κοινωνίες δεν έχουν ανάγκη τις υγιείς τράπεζες, δεν έχουν ανάγκη τα… χαμηλά επιτόκια, την μακροημέρευση των αριθμών, την καλή ψυχολογία για να λειτουργούν οι αγορές.

Έχουν ανάγκη η ανάπτυξη της επιστήμης και της οικονομίας, να πηγαίνει προς όφελος του λαού και των βασικών του αγαθών.

Και το μεγαλύτερο αγαθό των ανθρώπων είναι η υγεία .

Μα αυτό, η υγεία δηλαδή, αποδείχτηκε χρόνια τώρα ότι είναι απλά ένα εμπόρευμα που αποφέρει μόνο όταν την εκμεταλλεύονται στον καπιταλισμό ως προϊόν.

Ας ελπίσουμε πως θα τελειώσει όσο πιο γρήγορα γίνεται αυτή η παγκόσμια επιδημία και να βγάλουμε όλοι τα απαραίτητα συμπεράσματα, ώστε την επόμενη μέρα να διεκδικήσουμε δημόσια δωρεάν υγεία για όλους, ώστε να θωρακιστούμε και μελλοντικά σε ό,τι άλλο μπορεί να μας συμβεί.

Η υγεία δεν είναι προϊόν, δεν πουλιέται και δεν αγοράζεται.
Οι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι κυβερνήσεις που τους τροφοδοτούν με δημόσιο χρήμα αυτό κάνουν, κι αυτό πρέπει με τους αγώνες μας να απαιτήσουμε κάποια στιγμή να σταματήσει.

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας