Εργατικός Αγώνας

Το Facebook στην υπηρεσία των κυβερνητικών φιμώσεων

Γράφει ο Παναγιώτης Ζαβουδάκης.

Στον «ελεύθερο κόσμο» του καπιταλισμού όλα υποτάσσονται στο βωμό του κέρδους και της διαιώνισης του εκμεταλλευτικού συστήματος και των κυβερνώντων όπου γης. Όλα, ακόμα και τα μέσα που υποτίθεται πως συμβάλλουν στην ελευθερία της έκφρασης και της γνώμης. Έχει συμβεί σε πολλές χώρες και θα συνεχίσει να συμβαίνει.

Στη χώρα μας, με αφορμή την υπόθεση της απεργίας πείνας του Δ. Κουφοντίνα, το δημοφιλέστερο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, το Facebook, ήρθε να επαληθεύσει αυτή την πικρή αλήθεια και να διαλύσει τις ψευδαισθήσεις χιλιάδων χρηστών του που νόμιζαν ότι μπορούν ελεύθερα να πουν τη γνώμη τους μέσα από την πλατφόρμα.

Αρχή έγινε πριν λίγες μέρες όταν έκπληκτοι πολλοί χρήστες είδαν να αφαιρούνται από τον «τοίχο» τους αναρτήσεις (είτε δικές τους είτε αναπαραγόμενες από άλλους χρήστες) που καλούσαν την κυβέρνηση να εφαρμόσει το νόμο και για τον Κουφοντίνα. Στη θέση αυτών των αναρτήσεων ανέβηκαν οι κυβερνητικές ανακοινώσεις που δικαιολογούσαν τη θέση του κρατικού μηχανισμού για το θέμα. Το πρόσχημα ήταν πως οι αναρτήσεις παραβίαζαν την πολιτική της πλατφόρμας για την τρομοκρατία. Το Facebook σημείωνε ότι «οι τρομοκράτες, οι βίαιες εξτρεμιστικές ομάδες και οι οργανώσεις μίσους δεν έχουν θέση στο Facebook και το Instagram. Σύμφωνα με την πολιτική μας για τα Επικίνδυνα Άτομα και Οργανώσεις, απαγορεύουμε σε μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων, όπως ο κ. Κουφοντίνας, να χρησιμοποιούν τις πλατφόρμες μας, καθώς επίσης, αποκλείουμε δημοσιεύσεις που επιδοκιμάζουν ή υποστηρίζουν αυτά τα άτομα και τις ενέργειές τους κάθε φορά που λαμβάνουμε σχετική γνώση. Ωστόσο, επιτρέπουμε στους χρήστες μας να συζητούν ουδέτερα για αυτά τα άτομα και να δημοσιεύουν ειδήσεις σχετικές με τις ενέργειές τους».

Οι πλέον αθώοι αιθεροβάμονες έπεσαν απότομα από τα σύννεφα μετά την πρωτοφανή λογοκρισία και το κατέβασμα φωτογραφιών που τράβηξαν και δημοσίευσαν επαγγελματίες φωτορεπόρτερς που κάλυψαν ειδησεογραφικά τις συγκεντρώσεις κατά της εκδικητικής στάσης της κυβέρνησης απέναντι στον Κουφοντίνα. Μάλιστα η πλατφόρμα πέρασε και σε αποκλεισμό των λογαριασμών που ανάρτησαν ή αναπαρήγαγαν το φωτογραφικό υλικό το οποίο, ας σημειωθεί, δεν πρόβαλλε τον Κουφοντίνα, τη 17Ν ή άλλο επιλήψιμο στοιχείο, μόνο την κάλυψη συγκεντρώσεων. Η κατακραυγή οδήγησε τους ιθύνοντες του Facebook να αλλάξουν τη στάση τους και να απολογηθούν για τη φίμωση των χρηστών τους. Ωστόσο η λογοκρισία της πλατφόρμας ήταν τόσο ωμή που εγείρει πελώρια ερωτήματα για τη σχέση της με το κρατικό μηχανισμό και την ευθυγράμμισή της με την πολιτική της ΝΔ να αποσιωπάται ο,τιδήποτε δεν της είναι αρεστό. Σε τελική ανάλυση, επιβεβαιώνει όσους υποπτεύονται στενή σχέση του Facebook με τους κρατούντες προκειμένου να φιλτράρεται ό,τι σκιάζει την εικόνα τους.

Δεν είναι η πρώτη φορά που το συγκεκριμένο μέσο κοινωνικής δικτύωσης πιάνεται στα πράσα να λειτουργεί ως μέσο κυβερνητικής προπαγάνδας ανά τον κόσμο. Πολλά χρόνια πριν είχε ανοίξει μια συζήτηση γύρω από την αξιοποίησή του από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ όταν στελέχη της «Εταιρίας» (CIA) αλλά και των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών είχαν αναφερθεί στο πόσο ευκολότερη έκανε τη δουλειά τους η συγκεκριμένη πλατφόρμα. Αλλά και το ίδιο το Facebook έχει παραδεχτεί πως πολλές κυβερνήσεις το χρησιμοποιούν προκειμένου να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη.

Όσοι ακόμα δυσπιστούν στα παραπάνω και τα αποκαλούν «θεωρίες συνομωσίας» ας ακούσουν τη γνώμη του Νίκου Σμυρναίου, καθηγητή στο τμήμα ψηφιακών μέσων στο Πανεπιστήμιο της Τουλούζης: «Το πολιτικό παιχνίδι παίζεται στο επίπεδο του Facebook απευθείας. Στην Τουρκία, για παράδειγμα, η κυβέρνηση ζήτησε να λογοκριθούν σελίδες Κούρδων και αξίωσε από το Facebook να ορίσει νόμιμο εκπρόσωπο στην Τουρκία αν θέλει να συνεχίσει τη λειτουργία του στη χώρα. Το Facebook αποφάσισε με όρους οικονομικούς. Δεν θέλησε να χάσει μία μεγάλη αγορά όπως είναι αυτή της Τουρκίας και οι κεφαλές της εταιρίας ικανοποίησαν και τα δύο τουρκικά αιτήματα. Λογόκριναν τις κουρδικές σελίδες και όρισαν αντιπρόσωπο. Το πολιτικό παιχνίδι που παίζει το Facebook δεν έχει να κάνει με ιδεολογία, παρά μόνο με την κερδοφορία της εταιρίας» (news247).

Εκτός των άλλων, ο Ν. Σμυρναίος έθεσε μια ακόμα παράμετρο που εξηγεί πολλά «Η υπόθεση Κουφοντίνα», τόνισε με νόημα, «έχει να κάνει άμεσα με την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Η πολιτική ελέγχου περιεχομένου εταιριών όπως το Facebook είναι 100% συμβατή με την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Άρα κάτι που έχει να κάνει με “αριστερή” και “αντιμπεριαλιστική” τρομοκρατία συνιστά red alert. Συμπερασματικά το πρόβλημα ξεπερνάει το στενό πλαίσιο της ελληνικής πολιτικής σκηνής». Και ο νοών νοείτο. Εμείς απλά να παρατηρήσουμε πως τα φαινόμενα διαδικτυακής λογοκρισίας εντάθηκαν μετά την ωμή παρέμβαση των ΗΠΑ στην υπόθεση Κουφοντίνα. Προφανώς, τα υπερατλαντικά αφεντικά από τη μία έδωσαν στην υποτακτική τους ελληνική κυβέρνηση την εντολή της μη υποχώρησης κι από την άλλη άναψαν πράσινο φως στο Facebook να κάνει το άσπρο μαύρο.

Αυτή λοιπόν είναι η περίφημη πλατφόρμα του Facebook. Γι’ αυτό φτιάχτηκε, έτσι λειτουργεί. Και φυσικά δεν έχει καμία σχέση με τις πομφόλυγες περί μέσου που προάγει την ελευθερία της άποψης. Οι χρήστες της πλατφόρμας δίνουν τα προσωπικά τους στοιχεία τα οποία γίνονται βορά στις διαφημιστικές εταιρίες και τις μυστικές υπηρεσίες. Παράλληλα οι απόψεις τους, οι προτιμήσεις τους και οι φίλοι τους καταγράφονται, ελέγχονται και, τελικά, λογοκρίνονται όποτε η διεύθυνση της πλατφόρμας κρίνει πως ξεπερνούν τα όρια του αστικού καθωσπρεπισμού. Με άλλα λόγια τούς επιτρέπονται οι αναρτήσεις που δηλώνουν πού πάνε, τι τρώνε, τι κάνουν, με ποιον ερωτεύονται, αλλά τους απαγορεύεται αυστηρά να έχουν γνώμη αντίθετη από τη main stream άποψη που επιβάλλουν τα ΜΜΕ, το life style και οι κρατούντες.

Έτσι για να μη υπάρχει καμιά αυταπάτη ότι ο καπιταλισμός θα δώσει στον πολίτη τα μέσα για να ενημερωθεί ολόπλευρα, να αποκτήσει κριτική σκέψη και, εν τέλει, να αμφισβητήσει την κυριαρχία του και να τον ανατρέψει.

Ας το θυμούνται αυτό οι χρήστες την επόμενη φορά που θα κάνουν like και θα στείλουν φατσούλες. Η ελευθερία τους τελειώνει σ΄ αυτά. Την πραγματική έκφραση της άποψής τους δεν θα τη βρουν ποτέ στο Facebook και τα άλλα διαδικτυακά αδελφάκια του. Πολύ απλά γιατί αυτά τα μέσα δεν ανήκουν στους πολίτες. Είναι κι αυτά εργαλεία της διαιώνισης του συστήματος. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο απ’ αυτό.

 

 

 

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας