Εργατικός Αγώνας

Η ρήξη της ηγεσίας του ΚΚΕ με τον Λενινισμό

Γράφει ο Τάσσος Δορυλαίου

Το επίσημο διαζύγιο με τη λενινιστική θεωρία της προλεταριακής επανάστασης, επισημοποίησε η ηγεσία του ΚΚΕ, με το άρθρο «Ο κυβερνητισμός στον Εργατικό Αγώνα και τη Νέα Σπορά» που δημοσιεύτηκε στη ΚΟΜΕΠ του Γενάρη και υπογράφει ο Χ. Μπαλωμένος, μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής του κόμματος.

Οι ακροβασίες που επιχειρούνται στο συγκεκριμένο άρθρο σε ό,τι αφορά τη λενινιστική θεωρία της προλεταριακής επανάστασης, οι οποίες φτάνουν ως την ποιο ακραία μορφή παραχάραξης του λενινιστικού έργου, δεν έχουν προηγούμενο.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, η ηγεσία του κόμματος επιχειρεί να δημιουργήσει έναν άλλο Λένιν. Όχι αυτόν που συνδέει στενά την τακτική στη στρατηγική του επαναστατικού κόμματος, όχι τον θεωρητικό που πάντα υπενθύμισε την αναγκαιότητα να υπάρχει συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης, όχι αυτόν που επεξεργάστηκε να μεταβατικά προγράμματα του μπολσεβίκικου κόμματος, αλλά ένα άλλο, που δεν έχει καμία σχέση με το θεωρητικό του έργο και την πολιτική του δράση.

Από τη στιγμή που η σημερινή ηγεσία του κόμματος έφτασε στο σημείο να παραχαράζει συνειδητά το έργο των κλασικών του μαρξισμού – λενινισμού, για να το φέρει στα μέτρα των δικών της επεξεργασιών, είναι βέβαιο ότι δεν θα διστάσει μπροστά σε τίποτα για  να στεριώσει τη θέση της, εν΄ όψει μάλιστα και των κρίσιμων εκλογών της 25ης Γενάρη.

Για το συγκεκριμένο άρθρο – λίβελο κατά του λενινιστικού έργου, ο «Εργατικός Αγώνας» θα δώσει ολοκληρωμένη απάντηση τις επόμενες ημέρες.

Σήμερα θα επιχειρήσουμε να δώσουμε μια πρώτη απάντηση, μέσα από το έργο του ίδιου του Λένιν, ή ποιο συγκεκριμένα μέσα από τις θέσεις του 4ου συνέδριου της Κομμουνιστικής Διεθνούς, το οποίο καθοδήγησε προσωπικά ο μεγάλος επαναστάτης.

Τα κείμενα που ακολουθούν τα αφιερώνουμε εξαιρετικά στους παραχαράκτες και αναθεωρητές του λενινιστικού έργου.

 

ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ IV ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ

Προτάσεις που ψηφίστηκαν στη σύσκεψη των πέντε της ΚΕ

(Λένιν, Τρότσκι, Ζηνόβιεφ, Ράντεκ, Μπουχάριν)

20 του Νοέμβρη 1922

1.    Όλα τα προγράμματα δίνονται στην Εκτελεστική Επιτροπή της Κομμουνιστικής Διεθνούς, ή στην επιτροπή που ορίστηκε απ’ αυτή, για λεπτομερειακή επεξεργασία και μελέτη.

Η Εκτελεστική Επιτροπή της Κομμουνιστικής Διεθνούς, είναι υποχρεωμένη σε πολύ σύντομο διάστημα να δημοσιεύσει όλα τα σχέδια προγραμμάτων που φτάνουν σ΄ αυτή.

2.    Το συνέδριο επιβεβαιώνει ότι τα εθνικά κόμματα που δεν έχουν ακόμα δικά τους εθνικά προγράμματα, πρέπει αμέσως να καταπιαστούν με την επεξεργασία τους, έτσι που όχι αργότερα από τρεις μήνες πριν το επόμενο συνέδριο, να υποβάλουν στην Εκτελεστική Επιτροπή για τελική επικύρωση στο μελλοντικό συνέδριο.

3.    Στα εθνικά προγράμματα με όλη την ακρίβεια και κατηγορηματικότητα θα πρέπει να επισημαίνεται η ανάγκη της πάλης για τις μεταβατικές διεκδικήσεις με τις κατάλληλες επιφυλάξεις όσον αφορά την εξάρτηση αυτών των διεκδικήσεων από τις συγκεκριμένες συνθήκες τόπου και χρόνου.

4.    Η θεωρητική βάση όλων των παρόμοιων μεταβατικών ή μερικών διεκδικήσεων πρέπει να αναφέρεται ξεκάθαρα στο γενικό πρόγραμμα, παράλληλα το IV συνέδριο δηλώνει ότι η Κομμουνιστική Διεθνής καταδικάζει το ίδιο αποφασιστικά τόσο τις απόπειρες να παρουσιαστεί σαν οπορτουνισμός η προσθήκη των μερικών διεκδικήσεων στο πρόγραμμα, όσο και οποιεσδήποτε απόπειρες να συγκαλυφθεί και να υποκατασταθεί το βασικό επαναστατικό καθήκον με τις μερικές διεκδικήσεις.

5.    Στο γενικό πρόγραμμα πρέπει σαφώς να αναφέρονται οι βασικοί ιστορικοί τύποι των μεταβατικών διεκδικήσεων των εθνικών κομμάτων, ανάλογα με τη ριζική διαφορά των οικονομικών δομών, όπως λόγου χάρη η Αγγλία και η Ινδία κλπ.

(Άπαντα Λένιν τόμος 54 σελ. 347 -348 εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή).

 

Όπως καταλαβαίνει ο αναγνώστης, η διαμάχη στο επαναστατικό κίνημα για το εάν τα μεταβατικά αιτήματα και οι μερικές διεκδικήσεις έχουν ή όχι θέση στο πρόγραμμα του επαναστατικού κόμματος, είναι τόσο παλιά όσο και το ίδιο το επαναστατικό κίνημα. Και όσοι προσπαθούν να εμφανίσουν την απόρριψη των μεταβατικών αιτημάτων σαν προϊόν σύγχρονης θεωρητικής επεξεργασίας, εκτίθενται στα μάτια των κομμουνιστών και ελέγχονται για την ειλικρίνεια τους.

Είδαμε βέβαια πως τοποθετήθηκε ο Λένιν και το IV συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς στο συγκεκριμένο ζήτημα.

Το ότι υπήρχαν διαφωνίες για την υιοθέτηση μεταβατικών αιτημάτων από τους «υπερεπαναστάτες» της εποχής προκύπτει και από τα παρακάτω:

«.Κατά τη συζήτηση των σχεδίων προγράμματος ζωηρές συζητήσεις προκάλεσε το ζήτημα των μεταβατικών και μερικών διεκδικήσεων σαν δρόμο που οδηγεί τις μάζες στη σοσιαλιστική επανάσταση, στην πάλη για τη δικτατορία του προλεταριάτου. Ο Ν.Ι. Μπουχάριν τάχθηκε ενάντια στο να θεμελιωθούν θεωρητικά στο πρόγραμμα της κομμουνιστικής Διεθνούς οι ποιο γενικές μεταβατικές και μερικές διεκδικήσεις και μάλιστα κατηγόρησε, όσους επέμειναν να συμπεριληφθούν οι θέσεις αυτές, για οπορτουνισμό. Στην άποψη του Μπουχάριν έγινε κριτική από μέρους των  αντιπροσώπων του συνεδρίου.».

Και πάρα κάτω:                                             

Στη σύσκεψη του Γραφείου της αντιπροσωπείας του ΚΚΡ (μπ) στις 20 του Νοέμβρη 1922 είχε επίσης γίνει επεξεργασία της ακόλουθης Δήλωσης της Ρωσικής αντιπροσωπείας. «Λόγω του ότι η συζήτηση για το πώς πρέπει να διατυπωθούν και σε ποιο μέρος του προγράμματος να καταχωρηθούν οι μεταβατικές διεκδικήσεις, απόκτησε εντελώς αδικαιολόγητα φαινομενικότητα διαφωνίας αρχών, η ρωσική αντιπροσωπεία ομόφωνα επιβεβαιώνει ότι η προβολή των μεταβατικών διεκδικήσεων στα εθνικά προγράμματα, η γενική διατύπωση και η θεωρητική τεκμηρίωση τους στο γενικό μέρος του προγράμματος της Κομμουνιστικής Διεθνούς δεν μπορούν να θεωρούνται σαν οπορτουνισμός».

Μετά το προεδρείο του συνεδρίου υπέβαλε στους αντιπροσώπους για εξέταση τις προτάσεις που επεξεργάστηκε το Γραφείο της αντιπροσωπείας του ΚΚΠ (μπ) στις οποίες είχαν γίνει ασήμαντες συντακτικές τροποποιήσεις. Το συνέδριο ψήφισε τις προτάσεις σαν απόφαση του συνέδριου.

(Λένιν, άπαντα τόμος 54, σημειώσεις 554 και 555, σελ. 674 – 675, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή).  

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας