YT_SUNDAY, 24 YT_JANUARY 2021
Οι πολιτικές εξελίξεις, στην Ελλάδα, τους τελευταίους μήνες σφραγίζονται από δύο βασικά γεγονότα. Το πρώτο αφορά στο εκλογικό αποτέλεσμα της 25ης Ιανουαρίου και το δεύτερο στην πολιτική διαχείρισης της κρίσης- στο πλαίσιο του συστήματος- που ακολουθεί η νέα κυβέρνηση και η οποία είναι εν εξελίξει. Για να κατανοήσουμε ολοκληρωμένα το πώς πολιτεύεται η νέα κυβέρνηση οφείλουμε πρώτα να εξετάσουμε τους πολιτικούς συσχετισμούς, όπως αυτοί διαμορφώθηκαν στις εκλογές.
Η πρόταση διεξόδου από την κρίση σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, συνδέεται άμεσα με τις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ενωση, με την οποία είναι οργανικό μέλος από το 1981.
Το ερώτημα που ευθέως τίθεται και λόγο των πρόσφατων εξελίξεων, είναι: μπορεί να υπάρξουν φιλολαϊκές εξελίξεις μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Ευρώ, ή το λαϊκό κίνημα πρέπει να αναζητήσει λύσεις έξω από το ευρωενωσιακό αυτό πλαίσιο;
Η συμφωνία στο Γιούρογκρουπ επισημοποίησε τον κυβερνητικό συμβιβασμό με τους «εταίρους», πράγμα που σημαίνει το οριστικό διαζύγιο της κυβέρνησης όχι μόνο με το συνεδριακό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ή τις προεκλογικές εξαγγελίες του, αλλά με τις προγραμματικές του δηλώσεις και τις μετεκλογικές εξαγγελίες και τοποθετήσεις των υπουργών.
Tη δημοσιοποίηση της απόφασης του Eurogroup της Παρασκευής 20/2 ακολούθησαν, όπως είναι φυσικό, πλήθος ερμηνειών και τοποθετήσεων από κάθε πλευρά που κύριο στόχο είχαν να υποστηρίξουν τις θέσεις και την τακτική του πολιτικού τους φορέα. Υπάρχει όμως η ανακοίνωση που εκδόθηκε μετά το τέλος των διαπραγματεύσεων και οι αλήθειες που περιλαμβάνει δεν μπορούν να αποκρυφτούν.
Το Eurogroup της Δευτέρας 16 Φλεβάρη ήρθε ως συνέχεια προηγούμενης συνεδρίασης του την περασμένη εβδομάδα, καθώς και της συνόδου κορυφής της ΕΕ. Η εικόνα που μετέδωσε η συνέντευξη των ευρωπαίων αξιωματούχων και του ΔΝΤ είναι εικόνα ολοκληρωτικής αντίθεσης, εικόνα καμιάς δυνατότητας συμφωνίας μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των Βρυξελλών, εικόνα ρήξης.
Εδώ ανακύπτουν ορισμένα, εύλογα ερωτήματα.