Πολιτική με στίχους και… μπόλικο αλκοόλ μας παρουσιάζει ένας αναγνώστης μας:
Μια παρέα σ’ ένα μπαράκι
εν μέσω ουίσκι, τσιπουράκι
οι ατάκες με τα γέλια
μας κατούρησαν τα σκέλια.
Με τα πιοτά και τα πολλά
ήρθαν και τα πολιτικά.
-Τι λεν τα νέα μέτρα ρε παιδιά;
-Μάς πήραν τα μέτρα κανονικά.
-Τι είναι το Υπ.Προ.Πο;
-Υπουργείο προστασίας
από τους πολίτες.
-Μα πως μπορεί να λεν
ότι δε τους νοιάζει το πολιτικό κόστος;
-Ακόμα δε το’χεις πιάσει ρε;
– Δεν τους νοιάζει το κόστος
για τους πολίτες, πάει να πει.
– Κι αν έτσι πρέπει για το καλό του τόπου;
-Αφού πρώτα μας αφήσουν επιτόπου.
-Χθες που’χα πιει ένα σκασμό
είδα ένα όνειρο τρελό…
– Ρίχτο να πάει στο καλό.
– Πως ήταν ο Γιωργάκης με τον Αντωνάκη στη βουλή
κι έξω λαός πολύς να φωνασκεί.
Τότε ο Γιωργάκης απορεί…
-Γιατί φωνάζουνε αυτοί;
Αντωνάκης: γιατί δεν έχουνε ψωμί
Γιωργάκης: τους καταλαβαίνω…
τότε γιατί δε παίρνουν κάνα τρυπάκι;
Αντωνάκης: ά ρε Γιωργάκη
σ’ έφαγε αυτή η ξενιτιά
ούτε μια ρίμα δε μπορείς να βάλεις στη σειρά!
– Μπράβο ονειράκλα ο ψηλός…
– Μα τι πίνεις και δε μας δίνεις;
Άκρη δεν έβγαζες καμιά.
Μα όλα τά’λεγαν σωστά.
Στόκλας και άλε δεσμοκρατικαί δενάμενοι.
