Διαρκώς υπό παρακολούθηση και υπό διωγμό, ο Γιάννης Ρίτσος αποτελεί ένα ξεχωριστό μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία της δίωξης των κοινωνικών και πολιτικών φρονημάτων στη χώρα μας

Ο Γιάννης Ρίτσος δεν έχει μείνει στη συνείδηση του ελληνικού λαού μόνο ως ο ποιητής της Ρωμιοσύνης αλλά και ως ο πλέον πολιτικοποιημένος στον χώρο του πολιτισμού.

Σε όλη, σχεδόν, τη ζωή του, ήταν ταυτισμένος με τους κοινωνικούς αγώνες και το κομμουνιστικό κίνημα.

Συνέντευξη του συγγραφέα Κωνσταντίνου Τζαμιώτη στον Εργατικό Αγώνα.

Το δράμα των προσφύγων και η συμβίωσή τους με τους κατοίκους των νησιών του Αιγαίου είναι το θέμα του νέου βιβλίου «Το Πέρασμα» του Νίκου Τζαμιώτη. Ένα καράβι γεμάτο πρόσφυγες ναυαγεί σε ένα μικρό νησί του Αιγαίου και το νησί γεμίζει από αυτούς. Οι λιγοστοί κάτοικοι προσπαθούν να τους προσφέρουν ό,τι μπορούν, έως τη στιγμή που θα μεταφερθούν στο διπλανό, μεγαλύτερο νησί. Ο κακός καιρός, η γραφειοκρατία και η έλλειψη οργάνωσης καθυστερούν τέσσερις μέρες τη μεταφορά. Αυτές οι τέσσερις μέρες της συγκατοίκησης των δυο κοινοτήτων δημιουργούν πολλά προβλήματα και στις δυο κοινότητες.

Ένα ποίημα του τακτικού συνεργάτη του Εργατικού Αγώνα Αντώνη Μπουντούρη αφιερωμένο στη θυσία των 200 κομμουνιστών που εκτελέστηκαν στο σκοπευτήριο της Καισαριανής την Πρωτομαγιά του 1944. Το δημοσιεύουμε ως ελάχιστο φόρο τιμής στη θυσία τους.

Του Θανάση Σκαμνάκη.

Ο Ρόκε Ντάλτον ήταν απόγονος των ντεσπεράντος της άγριας Δύσης, που σε εμάς έγιναν γνωστοί ως καρικατούρα λόγω Λούκι Λουκ. Ο Ρόκε γεννήθηκε στην πρωτεύουσα Σαν  Σαλβαδόρ το 1935 και το 1957 έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ήταν ποιητής και κομμουνιστής. Στο ποίημά του με τίτλο Πονοκέφαλος έγραφε: 

Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον άρθρο του μεγάλου μας ποιητή Κώστα Βάρναλη δημοσιεύσουμε σήμερα. Το άρθρο που αναφέρεται στη σχέση της Τέχνης και του πολέμου δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Αναγέννηση» το Φλεβάρη του 1927. Εμείς το βρήκαμε στο τεύχος 26 του περιοδικού «Επιθεώρηση Τέχνης» που δημοσιεύτηκε το Φλεβάρη του 1957. Κρίναμε πως 90 σχεδόν χρόνια από την πρώτη δημοσίευσή του το άρθρο παραμένει επίκαιρο. Αν και –για την άνετη ανάγνωση- δεν διατηρήσαμε το πολυτονικό σύστημα, σεβαστήκαμε τη γραμματική και το συντακτικό της εποχής.