Δευτέρα, 18 Φεβρουαρίου 2019
Σ` αυτόν εδώ τον τόπο, «σε τούτα εδώ τα μάρμαρα», όπου «κακιά σκουριά δεν πιάνει», σαν κόκκινη κλωστή διαπερνά την ιστορία η μνήμη των λαϊκών αγώνων, κοινωνικών – ταξικών και εθνικοαπελευθερωτικών. Στη μεγάλη αυτή σκυταλοδρομία της ιστορίας, όπου η μια γενιά περνά στην επόμενη τη σημαία του αγώνα, συμμετέχουν και οι μεγάλοι δημιουργοί, οι μεγάλοι καλλιτέχνες, διαμορφώνοντας μια δική τους αλληλουχία και συνέχεια, σε στενή σύνδεση με τη συνέχεια και την εξέλιξη των αγώνων του λαού μας, αποτυπώνοντας την κάθε φορά εκδήλωσή τους μέσα στις νέες ιστορικο–κοινωνικές συνθήκες.
Η αυτού εξοχότης η Δεξιά! Μια παράταξη μακράν του Πολιτισμού. Με την αισθητική της να οριοθετείται ανάμεσα σε Δάκη και Δελφινάριο! Ανίκανη κι απαίδευτη. Το ιστορικό της, θλιβερό. Παραπέμπει στις πιο σκοτεινές δράσεις της ιστορίας: Βιβλία στην πυρά, λογοκρισία που κινήθηκε στο πεδίο του ευτράπελου έως και του φαιδρού. Διαμαρτυρίες υστερικών, να κραδαίνουν το σύμβολο του μαρτυρίου ως…ρομφαία. Εθνικής εξάρσεως συγκεντρώσεις γραφικού επιθεωρησιακού περιεχομένου. Στην ουσία της, έχει εγκολπωθεί διαχρονικά το σύνθημα «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών». Και τώρα, ιδού ξανά: Με αφορμή μια παράσταση στο Εθνικό, που περιέχει αποσπάσματα από το βιβλίο του Σάββα Ξηρού, εθίγη η…πολιτιστική της ευαισθησία!
Με επτά νέα ποιήματά του μας φίλεψε και πάλι ο καλός φίλος του Εργατικού Αγώνα Αντώνης Μπουντούρης. Απολαύστε τα:
Το Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2016, ανοίγει η αυλαία για το έργο «Πού είναι μάνα σου μωρή;» της Δήμητρας Πέτρουλα που ανεβαίνει στη σκηνή LAB του θεάτρου «Σημείο» (Χαρ. Τρικούπη 4, Καλλιθέα), με την Βέρα Κρούσκα, σε σκηνοθεσία – μουσική επιμέλεια Ένκε Φεζολλάρι. Τη θεατρική διασκευή υπογράφει η Σοφία Αδαμίδου. Τα σκηνικά – κοστούμια είναι της Χριστίνας Κωστέα. Φωτισμοί Ελίζα Αλεξανδροπούλου. Παίζουν επίσης: Ορνέλα Λούτη και Αγάπη Παπαθανασιάδου.