Εργατικός Αγώνας

8 Μάρτη: Μέρα της γυναίκας του αγώνα

«Δεν μπορεί να υπάρχει, δεν υπάρχει και ούτε θα υπάρξει

πραγματική “ελευθερία”, ωσότου δε λυτρωθεί η γυναίκα

από τα προνόμια που ο νόμος παραχωρεί στον άντρα,

δε λυτρωθεί ο εργάτης από το ζυγό του κεφαλαίου,

δε λυτρωθεί ο εργαζόμενος αγρότης

από το ζυγό του καπιταλιστή, του τσιφλικά, του εμπόρου»

Β. Ι. Λένιν

«Η σοβιετική εξουσία και η θέση της γυναίκας»

H 8η Μάρτη καθιερώθηκε ως διεθνής ημέρα της γυναίκας στη μνήμη του αγώνα των γυναικών κλωστοϋφαντουργών. Στις 8 Μάρτη 1857 οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα στη Νέα Υόρκη κατέβηκαν σε απεργία ζητώντας ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, μείωση των ωρών εργασίας, εξίσωση των μισθών ανδρών και γυναικών. Οι μηχανισμοί κσταστολής έπνιξαν τις διαδηλώσεις στο αίμα. Το 1908 15.000 γυναίκες επέλεξαν αυτή τη μέρα για να διαδηλώσουν απαιτώντας λιγότερες εργατοώρες, καλύτερο μισθό, δικαίωμα ψήφου και να σταματήσουν να απασχολούνται παιδιά σαν εργάτες.

Η 8η Μάρτη είναι ημέρα μνήμης των ιστορικών αγώνων που έδωσαν οι εργαζόμενες γυναίκες όλου του κόσμου για καλύτερες συνθήκες εργασίας, πολιτικά δικαιώματα, ισότητα αντρών και γυναικών στη δουλειά, την οικογένεια, την κοινωνία. Ημέρα μνήμης για τις πρωταγωνίστριες στα μεγάλα εργατικά, λαϊκά κι επαναστατικά κινήματα του περασμένου αιώνα.

Οι μεγαλειώδεις εκείνοι αγώνες των γυναικών που σήκωσαν ανάστημα ενάντια στην εκμετάλλευση και μπήκαν με αυταπάρνηση στον αγώνα δεν πρέπει να έχουν επετειακό-μουσειακό χαρακτήρα. Πρέπει να γίνουν το παράδειγμα της συμμετοχής των εργαζόμενων γυναικών στους σύγχρονους αναγκαίους αγώνες.

Σήμερα που εξαπολύεται μια ανελέητη επίθεση στα δικαιώματα και τη ζωή της εργατικής τάξης και του λαού, η εργαζόμενη γυναίκα βρίσκεται πρώτη στο στόχαστρο. Ιστορικές κατακτήσεις αναιρούνται σήμερα μία προς μία κι η θέση της εργαζόμενης γυναίκας δυσχεραίνει.

Η γυναίκα πλήττεται πρώτη από τα αντεργατικά μέτρα και το σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλεται από την κυβέρνηση, την ΕΕ και το ΔΝΤ. Αντιμετωπίζει σε μεγαλύτερο βαθμό τη φτώχεια, την ανεργία και την ελαστική εργασία και τις περισσότερες φορές αμείβεται λιγότερο από τον άντρα. Χτυπιούνται τα εργασιακά, κοινωνικά κι αναπαραγωγικά της δικαιώματα. Το όποιο πλαίσιο προστασίας της μητρότητας καταργείται κι η εργαζόμενη μητέρα είναι πλέον απροστάτευτη απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, τα τελευταία χρόνια αυξάνονται οι απολύσεις λόγω εγκυμοσύνης.

Η γυναίκα της εργατικής τάξης, η γυναίκα εργαζόμενη μπορεί σήμερα συμβάλει αποφασιστικά στην οικοδόμηση ενός πανεργατικού παλλαϊκού μετώπου που θα αναμετρηθεί με τις πολιτικές του κεφαλαίου. Να γίνει η πρωταγωνίστρια στην οργάνωση της πάλης στους χώρους δουλειάς, πρωτοπόρα στο ταξικό συνδικαλισμό και μαχήτρια απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία. Η σύγχρονη εργαζόμενη γυναίκα μπορεί και πρέπει να μπει στην εμπροσθοφυλακή του αγώνα για την υπεράσπιση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης.

Οι γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, αντλώντας αυτοπεποίθηση από την ιστορική πείρα και τις δυνατότητες της εποχής, να πρωτοστατήσουν στην πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση, για μια κοινωνία πραγματικής ισότητας αντρών και γυναικών, κοινωνία που δε θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας