Εργατικός Αγώνας

Όταν οι ρασοφόροι δείχνουν ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο

«Κανένας νόμος δεν μπορεί να μας σταματήσει». Αυτή η προκλητική δήλωση δεν ανήκει στα «φρικιά» των Εξαρχείων αλλά στους εκπροσώπους «του Θεού επί της Γης» όπως αρέσκονται να αποκαλούν τον εαυτό τους οι ρασοφόροι.

Το γύρο του κόσμου έκανε ρεπορτάζ του Reuters με τίτλο  «Κανένας νόμος δεν μπορεί να μας δώσει διαταγές: Οι Έλληνες Χριστιανοί αψηφούν τους περιορισμούς του κορονοϊού και τελούν τις τελετές των Θεοφανείων».

Τα τραγελαφικά που διαδραματίστηκαν σε όλη τη χώρα δείχνουν πως οι ρασοφόροι θέλουν να θυμίσουν στην κυβέρνηση ποιος πραγματικά είναι το «κράτος» διεκδικώντας και από την ΕΛΑΣ το μερίδιο που τους αναλογεί στην άσκηση εξουσίας.

Το «επίσημο κράτος», στο όνομα της πανδημίας,  απαγόρευσε -κυριολεκτικά δια ροπάλων- τις απεργιακές κινητοποιήσεις, τις εκδηλώσεις τιμής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου και τις εκδηλώσεις στη μνήμη του δολοφονημένου Γρηγορόπουλου, μη διστάζοντας να ματοκυλίσει όσους αψήφησαν τις αντισυνταγματικές απαγορεύσεις.

Το ίδιο αυτό «κράτος», είτε μεθυσμένο από έπαρση είτε για να δείξει πως «ο νόμος ισχύει για όλους», επιχείρησε να κάνει το ίδιο και με τους ρασοφόρους. Και είδαμε όλα τα τραγελαφικά που συνέβησαν ανά την Ελλάδα. Εκεί οι δυνάμεις της ΕΛΑΣ έμειναν αμέτοχες να παρακολουθούν το εκκλησίασμα που αψηφούσε τις κυβερνητικές απαγορεύσεις κόβοντας απλά ένα ψωροπρόστιμο (για τα οικονομικά δεδομένα της εκκλησίας) 1500 ευρώ στον Καλαβρύτων Ιερώνυμο που μαζί με τον προκάτοχό του Αμβρόσιο έδωσαν την καθιερωμένη παράσταση τους σε παραλία του Αιγίου.

Είναι μάλιστα τόσο προκλητικοί που δεν διστάζουν να πουν τα πράγματα με τ’ όνομά τους. «Εμείς δείξαμε ανυπακοή και η κυβέρνηση έδειξε ανοχή. Νομίζω κάπως έτσι πρέπει να έγινε. Αλλιώς έπρεπε να είχαμε μέτρα, να ήμουν στο αυτόφωρο τώρα» δήλωσε με κομπασμό ο εκπρόσωπος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, Μητροπολίτης Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως Αθηναγόρας. Ποιος περίμενε ότι μετά από σχεδόν 60 χρόνια θα έβρισκε απάντηση το ερώτημα του Κ. Καραμανλή για το «ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο;».

Τελικά η κυβέρνηση Μητσοτάκη θερίζει όσα έσπειρε. Προσπαθώντας να αναβιώσει τις απριλιανες «αξίες» περί πατρίδας και θρησκείας και αναγορεύοντας τον παπά και τον αστυνόμο ως στυλοβάτες της, τείνει να γίνει όμηρος και των δυο. Πρόβλημά της.

Το δικό μας πρόβλημα είναι η χρονική στιγμή που θα υπάρξει δυναμική και αποτελεσματική δράση του λαϊκού κινήματος απέναντι στους κυβερνώντες το αστικό κράτος, τόσο τους πραγματικούς όσο και τις μαριονέτες τους.  

 

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας