Εργατικός Αγώνας

Μια χώρα, κυριολεκτικά μπανανία, μπροστά σε θανάσιμο κίνδυνο!

Του Νίκου Παπακωνσταντίνου.

Το 2019 τελειώνει μέσα σε μαύρα σύννεφα πολεμικών απειλών και θρασύτατα προκλητικών ενεργειών του καθεστώτος του Ερντογάν εναντίον της χώρας μας. Γενικότερα στην Ανατολική Μεσόγειο παίζεται ένα πολύ επικίνδυνο γεωστρατηγικό παιχνίδι των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τον έλεγχο και την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της Μέσης Ανατολής και των μεγάλων αγωγών μέσω των οποίων θα μεταφέρεται το «εμπόρευμα».

Οι φετινές εξελίξεις έδειξαν ότι το καθεστώς της Άγκυρας ελίσσεται διαρκώς μεταξύ των δυο ανταγωνιζόμενων μεγάλων ιμπεριαλιστών (ΗΠΑ και Ρωσίας) και προωθεί τις αξιώσεις του. Η ιστορία απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι η τουρκική αστική τάξη δεν έχει σε καμιά περίπτωση υποτελή στάση απέναντι στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ενώ  ο βαθμός της εξάρτησής της από αυτές είναι σχετικός και ευμετάβλητος. Έτσι, διαλέγει κάθε φορά το «άλογο» που συμφέρει τις αξιώσεις της και το οποίο εξυπηρετεί τα δικά της ιδιαίτερα επεκτατικά συμφέροντα στην περιοχή μας. Ρισκάρει βέβαια και παίζει ριψοκίνδυνα, μπορεί δηλαδή το παιχνίδι με τη …φωτιά να της αποδώσει, μπορεί όμως και να της κάνει ζημιά.(Πάντως η ιστορία αυτής αστικής τάξης δείχνει πως όταν η ζημιά που παθαίνει από ένα επικίνδυνο τυχοδιωκτικό παιχνίδι δεν είναι θανάσιμη, την ξεπερνά, παίρνοντας απλώς τα κεφάλια των αποτυχημένων πρώην πολιτικών της υπηρετών). Η Άγκυρα σήμερα με το ισλαμοφασιστικό –κατ’ ουσίαν- σκυλολόι του Ερντογάν στην εξουσία έχει ανοίξει ζητήματα σε πολλά μέτωπα, επιδιώκοντας επέκταση των συνόρων της και «ζωτικό χώρο» για τα αδηφάγα αστικά συμφέροντά της.

    Η Ελλάδα βρίσκεται υπό άμεση απειλή συρρίκνωσης. Εμείς οι κομμουνιστές σε καμιά περίπτωση φυσικά δεν υποστηρίζουμε συμφέροντα ντόπιων αστών που εμπλέκονται (ως πρόθυμοι υπηρέτες και βαστάζοι, εννοείται) στα παιχνίδια της μοιρασιάς οικονομικών πόρων, έχοντας ταχτεί στο πλευρό των δυτικών ιμπεριαλιστών, ωστόσο δεν παραβλέπουμε το θανάσιμο κίνδυνο που έχει δημιουργηθεί για το έδαφος της χώρας μας και πρωτίστως για τα νησιά του Αιγαίου. Η υπόθεση αυτή για μια ακόμη φορά έδειξε τι είναι η ελληνική αστική τάξη και το κράτος της: Ένα εξάρτημα του δυτικού ιμπεριαλισμού και πρωτίστως του αμερικάνικου, χωρίς ίχνος πραγματικής εθνικής ανεξαρτησίας, χωρίς καμιά ουσιαστική δυνατότητα να κόψει τη φόρα στον επίδοξο θρασύτατο γείτονα που επιβουλεύεται εδάφη και απειλεί με ιταμό τρόπο, ενώ καθημερινά προκαλεί παραβιάζοντας τον εναέριο χώρο και τα θαλάσσια σύνορα. Η ελληνική αστική τάξη, ένα συνονθύλευμα αρπαχτικών πλουτοκρατών, το οποίο ιστορικά στηρίζει την εξουσία του στις λόγχες και στα δολλάρια των ΗΠΑ και των άλλων δυτικών πατρώνων του, και στη συγκεκριμένη συγκυρία περιμένει τα πάντα από τον …εξ Αμερικής «θείο» και τους άλλους παρόμοιους λύκους, κοκορεύεται για τους «ισχυρούς συμμάχους» του και …ελπίζει πως δεν θα «μας» αφήσουν μόνους στον κίνδυνο. Στην πραγματικότητα ένα τέτοιο καθεστώς συνειδητών υποτελών του ιμπεριαλισμού όπως το  ελληνικό είναι δεμένο χειροπόδαρα από τις επιλογές και τις εντολές των δυτικών δυνάμεων, και το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να εξυπηρετεί τυφλά και αγόγγυστα τα συμφέροντά τους. Παραμονή Χριστουγέννων η κυβέρνηση του «Έλληνα Πινοτσέτ», του διαβόητου Μητσοτάκη έφερε για ψήφιση στο αστικό κοινοβούλιο μια νέα «ελληνοαμερικάνικη αμυντική συμφωνία», που ακόμα και οι πιο σκληρές κατάμαυρες δεξιές φυλλάδες τη χαρακτηρίζουν ταπεινωτική και υποδουλωτική, κυριολεκτικά αποικιακού τύπου! (Βλ. εντελώς ενδεικτικά το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Δημοκρατία», 28-12-2019).

  Σύμφωνα με τον «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» (28-12-2019, σελ.15) η συμφωνία αυτή προβλέπει:

….καταρχήν επέκταση των δραστηριοτήτων των Αμερικανών και σε «μη συνορεύουσες βοηθητικές Ευκολίες της Αεροπορικής Βάσης Σούδας εντός της Ναυτικής Βάσης Σούδας της περιοχής Μαραθίου», όπου Ναυτική Βάση Σούδας είναι, όπως διευκρινίζεται στην Αιτιολογική Έκθεση που συνοδεύει το Πρωτόκολλο, ο Ναύσταθμος Κρήτης.

    Παραπέρα, επιτρέπει «στην κυβέρνηση των ΗΠΑ να διατηρεί και να λειτουργεί τις στρατιωτικές και βοηθητικές Ευκολίες εντός των εγκαταστάσεων των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων όπως προσδιορίζονται κατωτέρω:

(i) Αεροπορική Βάση Λάρισας

(ii) Βάση Αεροπορίας Στρατού Στεφανοβικείου (Αεροδρόμιο Στεφανοβικείου)

(iii) Άλλες εγκαταστάσεις των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, όπως συμφωνούνται αμοιβαία από τα Μέρη ή τους ορισμένους εκπροσώπους τους, σύμφωνα με τις αντίστοιχες εσωτερικές τους διαδικασίες».

     Και συνεχίζει η εφημερίδα της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε.:

     Ως γνωστόν, στη Λάρισα έχουν αναπτυχθεί ήδη από την εποχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη (UAV) και στο Στεφανοβίκειο επιθετικά και μεταγωγικά ελικόπτερα των Αμερικανών. Το τρίτο σημείο δείχνει μέχρι πού είναι διατεθειμένες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις να φτάσουν την εμπλοκή της χώρας στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, αφού ανοίγει δρόμο στους κυβερνώντες, τωρινούς ή επόμενους, να παραχωρήσουν στους Αμερικανούς και όποια άλλη εγκατάσταση και υποδομή ζητήσουν.

Επιτρέπονται τα πάντα

    Άλλωστε και στις υφιστάμενες προς το παρόν «διευκολύνσεις» οι Αμερικανοί έχουν λυμένα τα χέρια να κάνουν ό,τι θέλουν, να διακινήσουν ό,τι πιο επικίνδυνο υπάρχει, ακόμα και πυρηνικά, να εμπλακούν σε ζητήματα που άπτονται ακόμα και της λεγόμενης Πολιτικής Προστασίας. Π.χ. για τη Σούδα προβλέπεται μεταξύ άλλων ότι «στην κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών επιτρέπεται να διεξάγει (…)

-Επισκέψεις, εκπαίδευση, ασκήσεις, κινήσεις Μονάδων και Σχηματισμών, διέλευση, υποστήριξη και συναφείς δραστηριότητες, ανεφοδιασμό αεροσκαφών, προσγείωση και ανάκτηση αεροσκαφών, προσωρινή συντήρηση πλοίων και αεροσκαφών, ενδιαίτηση προσωπικού, στάθμευση και ανάπτυξη δυνάμεων και υλικού, τοποθέτηση εξοπλισμού, προμηθειών και υλικού, κοινές και συνδυασμένες εκπαιδευτικές δραστηριότητες, δραστηριότητες συνδρομής στην αντιμετώπιση ανθρωπιστικών κρίσεων και φυσικών καταστροφών, επιχειρήσεις αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών και κατασκευές για την υποστήριξη κοινά συμφωνημένων δραστηριοτήτων.

Άλλες αποστολές και δραστηριότητες που τα Μέρη ή οι ορισμένοι εκπρόσωποί της μπορούν αμοιβαία να καθορίσουν, σύμφωνα με τις αντίστοιχες εσωτερικές τους διαδικασίες».

Τα ίδια προβλέπονται για Λάρισα και Στεφανοβίκειο, όπως και για κάθε άλλη βάση που θα τους παραχωρηθεί στο μέλλον. Άλλωστε, διόλου τυχαία, ενώ αναφέρουν ονομαστικά δύο βάσεις στην ξηρά, περιτριγυρισμένες από τον θεσσαλικό κάμπο, ανάμεσα στα άλλα, επιτρέπουν εκεί και τον «ανεφοδιασμό πλοίων» όπως και την «προσωρινή συντήρηση οχημάτων, πλοίων και αεροσκαφών», προδιαγράφοντας τη μετατροπή όλης της χώρας σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση.

«Ανεμπόδιστη πρόσβαση και χρήση» σε Αλεξανδρούπολη και «άλλες τοποθεσίες»

     Εξάλλου, δίνουν οι ίδιοι έναν μπούσουλα του πώς θα μεθοδεύονται τα παραπάνω, με πρότυπο το λιμένα της Αλεξανδρούπολης, που οι Αμερικανοί, μαζί με αυτόν της Θεσσαλονίκης αλλά και του Βόλου, έχουν αξιοποιήσει για διεκπεραίωση μάχιμων τμημάτων τους, ελικοπτέρων και τροχοφόρων, προς και από ό,τι ονοματίζουν «ευρωπαϊκό θέατρο επιχειρήσεων», στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία.

    «(α) Σε συνέπεια προς τους σκοπούς της Συμφωνίας αυτής και κατανοώντας ότι η χρήση από τις Ηνωμένες Πολιτείες μη στρατιωτικών εγκαταστάσεων και υποδομών στην Ελλάδα δεν αναμένεται να είναι καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, συνεχής, ή αποκλειστική, χορηγείται στην κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών καθεστώς προτεραιότητας (ανεμπόδιστη πρόσβαση και χρήση) σε περιοχές εντός των τοποθετήσεων που καθορίζονται κατωτέρω, και όπως περαιτέρω προσδιορίζονται σε εκτελεστικές συμφωνίες ή διευθετήσεις.

(i) Λιμένας Αλεξανδρούπολης.

(ii) Άλλες τοποθεσίες όπως αμοιβαία συμφωνούνται από τα Μέρη ή τους ορισμένους εκπροσώπους τους, σύμφωνα με τις αντίστοιχες εσωτερικές τους διαδικασίες.

(β) Το καθεστώς αυτό αφορά σε προγραμματισμένες και έκτακτες απαιτήσεις, συμπεριλαμβανομένης της υποδοχής, στάθμευσης και προώθησης και άλλων δραστηριοτήτων διοικητικής μέριμνας και υποστήριξης όπως αμοιβαία θα καθορισθεί. Η προγραμματισμένη πρόσβαση θα πραγματοποιείται σε συντονισμό με τις αρμόδιες αρχές των Μερών. Η έκτακτη πρόσβαση θα παρέχεται κατόπιν ειδοποίησης 48 ωρών». Στην τσίτα, δηλαδή, και χωρίς πολλά λόγια, όποτε απαιτηθεί κάτι από τους Αμερικανούς.

     Για τα παραπάνω, εκπρόσωποι των «Μερών» ορίζονται για την Ελλάδα τα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας και για τις ΗΠΑ το υπουργείο Άμυνας.

Θα τους πληρώσουμε κι από πάνω

     Αξίζει ίσως να καταγραφεί και η οικονομική πτυχή της υπόθεσης, καθώς την ίδια ώρα που για το λαό οι περικοπές είναι μόνιμες και ταυτόχρονα προτάσεις νόμου που καταθέτει το ΚΚΕ απορρίπτονται αβλεπί με τη δικαιολογία ότι προκαλούν «ζημία» στον προϋπολογισμό, η κυβέρνηση αποδέχεται κάθε είδους χασούρα που θα προκύψει για το δημόσιο κορβανά από την εφαρμογή του πρωτοκόλλου, προς χάρη της …αγαστής συνεργασίας των δύο μερών.

      Γράφει η Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που συνοδεύει το νομοσχέδιο:

«Από τις προτεινόμενες διατάξεις, στο πλαίσιο υλοποίησης του κυρούμενου Πρωτοκόλλου, επέρχεται επί του κρατικού προϋπολογισμού απώλεια δημοσίων εσόδων από τη (…) απαλλαγή από φόρους, δασμούς, τέλη και άλλες επιβαρύνσεις καθώς και από τις ατέλειες για την εισαγωγή αγαθών, προμηθειών, εξοπλισμού ή προσωπικών αντικειμένων των μελών της δυνάμεως, του πολιτικού προσωπικού και των εξαρτώμενων προσώπων, κατ’ εφαρμογή της Συνολικής Τεχνικής Συμφωνίας μεταξύ των Μερών (άρθρα 11-15 του ν.3108/2003)».

    Το επιβεβαιώνει και Ειδική Έκθεση που συνοδεύει το νομοσχέδιο, φέρουσα τις υπογραφές των υπουργών Οικονομικών και Εξωτερικών, Χρ. Σταϊκούρα και Ν. Δένδια, αντίστοιχα.

     Οι κυβερνητικοί παραπέμπουν στην αρχική Συμφωνία («Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ»), του 1990, θυμίζοντας ότι «προβλέπει απαλλαγές σχετικά με φόρους, δασμούς και τέλη προμηθειών, εξοπλισμού και εφοδίων των δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ελληνική Επικράτεια, απαλλαγή από ΦΠΑ από την παροχή υπηρεσιών στις δυνάμεις και στο προσωπικό των δυνάμεων των ΗΠΑ».

     «Ομοίως προβλέπεται η απαλλαγή των πλοίων και αεροσκαφών των δυνάμεων των ΗΠΑ από την πληρωμή τελών προσγειώσεως, λιμενικών τελών, τελών ναυσιπλοΐας, πλην των επιβαρύνσεων που προκύπτουν από αγαθά και υπηρεσίες οι οποίες εζητήθησαν και ελήφθησαν». Ακόμα, ότι «προβλέπονται απαλλαγές εργολάβων και υπεργολάβων, που φέρουν την ιθαγένεια των ΗΠΑ από φόρο εισοδήματος σε σχέση με κέρδη από έργα και εργασίες με την παραπάνω ιδιότητα, όπως και η απαλλαγή από φόρο εισοδήματος επί μισθών και αμοιβών των προσώπων που δεν έχουν την ελληνική ιθαγένεια και προσλαμβάνονται από τους ως άνω εργολάβους και υπεργολάβους οι οποίοι παρέχουν υπηρεσίες στις δυνάμεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα (…) Επίσης, απαλλάσσονται, με την ίδια διάταξη (άρθρο 13 παρ. 3) από δασμούς ο εξοπλισμός, εφόδια και άλλα εισαγόμενα αγαθά για την κατασκευή, συντήρηση, βελτίωση και λειτουργία των Ευκολιών».

      Ότι εισάγονται και διατηρούνται στην Ελλάδα απαλλαγμένα από φόρους, δασμούς, φόρους και άλλες επιβαρύνσεις ακόμα και τα προσωπικά είδη και τα είδη οικοσκευής τους, ενώ ταυτόχρονα οι ελληνικές αρχές εκδίδουν χωρίς επιβάρυνση ακόμα και τις πινακίδες κυκλοφορίας σε αυτοκίνητα και ρυμουλκούμενα, της δύναμης, των μελών της δύναμης, του πολιτικού προσωπικού και των εξαρτώμενων προσώπων…

  Διόλου ασυνήθιστο αυτό, διόλου παράξενο και μη αναμενόμενο για μια αστική τάξη που εδώ και εβδομήντα χρόνια αδιαλείπτως στέκεται σούζα μπροστά στον εξ Αμερικής δανειοδότη και αφέντη της, κάνοντας τεμενάδες και κραυγάζοντας: ιδού ο στρατός σας, ιδού έδαφος  και ιθαγενείς για άρμεγμα!  (Αυτό που επισημαίνω εδώ, σε άλλες εποχές θα το είχε επισημάνει πρωτοσέλιδο και με χοντρά μαύρα γράμματα, ως το άκρον άωτον της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και της υποτέλειας στις ΗΠΑ, ο ίδιος ο «Ριζοσπάστης», αλλά σήμερα δεν του το επιτρέπουν οι …εκδότες του!)

    Κοντά στην αμερικάνικη εξάρτηση φυσικά τα τελευταία 40 χρόνια έχει προστεθεί κι ο οικονομικός χαλκάς της δυτικοευρωπαϊκής –πρωτίστως δε της γερμανικής αστικής τάξης, η οποία ελέγχει τα τελευταία χρόνια ανοιχτά και χωρίς φκιασιδώματα ολόκληρη την οικονομική-δημοσιονομική πολιτική αυτού που λέγεται ακόμη ελληνικό κράτος, έχοντας το μετατρέψει σε σύγχρονη μπανανία των δανειστών της πλουτοκρατίας του! Και, όπως όλοι καταλαβαίνουμε, ένα τέτοιο νεοαποικιακό-«μπανανιακό» εξάρτημα, το οποίο δεν ελέγχει απολύτως τίποτα στο δημοσιονομικό τομέα, δεν διαθέτει ούτε καν δικό του νόμισμα, ενώ έχει παραδώσει ήδη τις υπάρχουσες ενεργειακές του πηγές στη διάθεση των «μπόσηδων», είναι αδύνατο και τα σύνορά του να υπερασπιστεί και την επικράτειά του να κρατήσει αλώβητη, αφού ούτε αυτόνομες αποφάσεις μπορεί να λάβει –ή αν λάβει, να τις στηρίξει για το διάστημα που επιβάλλεται, ούτε πηγές εξοπλισμού κι ενέργειας να αναζητήσει από άλλες προελεύσεις. Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, όπου την οικονομία της κυβερνάει απευθείας, ο ESM, η ΚΟΜΙΣΙΟΝ και η Ευρω-τράπεζα, ρυθμίζοντας τη ροή των …επιδομάτων πείνας για τους αναξιοπαθούντες, σε μια χώρα όπου κυριαρχούν οι εισαγωγές και έχει καταστραφεί κυριολεκτικά η ντόπια παραγωγική βάση (με την καταστροφή της αγροτικής οικονομίας και της όποιας μεταπολεμικής βιομηχανίας, αφού πρώτα τα τσέπωσαν γερά οι σύγχρονοι τσιφλικάδες κι οι πρώην και νυν βιομήχανοι!)
είναι λογικό να σκεφτεί κανείς ότι είναι αδύνατο και να στηριχτεί στα σοβαρά η ίδια η τυπική της «ανεξάρτητη» ύπαρξη και επικράτεια από ξένες επιβουλές. Άλλωστε, οι ξένοι επικυρίαρχοι έχουν αποδείξει άπειρες όσες φορές μέχρι τώρα ότι μόνο στα λόγια «καταδικάζουν» τις τουρκικές ιταμές αξιώσεις. Στην πράξη βλέπουν την Ελλάδα σαν ένα απλό έδαφος προς εκμετάλλευση, δεν νοιάζονται διόλου για τα όποια σύνορά της ενώ με τίποτα δεν διακινδυνεύουν τα κέρδη τους από τις μπίζνες με το (ανεξάρτητο και κυρίαρχο!) αστικό καθεστώς της Άγκυρας, που τους έχει μάθει να το …σέβονται και να το υπολογίζουν στα σοβαρά.

    Την οικτρή οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, που είναι βάση και του όλου πολιτικού της προβλήματος και που αποτελεί βόμβα στα θεμέλια της ίδιας της εθνικής της ακεραιότητας, ήρθε να μας υπενθυμίσει με τον πιο καίριο και εμφαντικό τρόπο το παρακάτω άρθρο της αριστερής ιστοσελίδας iskra στις 26 του Δεκέμβρη. Το άρθρο έχει ως εξής:

“ Χριστουγεννιάτικη “ληστεία” των “θεσμών” 767 εκατ. σε βάρος της ανάπτυξης

    Δίνει και παίρνει στην Ελλάδα η προπαγάνδα του κατεστημένου ότι τα μνημόνια έχουν τελειώσει και έχουμε μπει για τα καλά στη μεταμνημονιακή περίοδο. Η ζωή, όμως, διαψεύδει παταγωδώς αυτά τα μυθεύματα. 

    Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) εκταμίευσε τον Δεκέμβρη το ποσό των 767 εκατομμυρίων ευρώ που προέρχονται από τα κέρδη που αποκόμισαν οι κεντρικές τράπεζες της Ε.Ε. και η ΕΚΤ, από τα ελληνικά ομόλογα που είχαν παρακρατήσει με πανύψηλα επιτόκια.

     Αυτό το υπέρογκο ποσό αντί να κατευθυνθεί στα ταμεία του ελληνικού Δημοσίου και να αξιοποιηθεί για επενδύσεις, κατά τραγικό τρόπο κατευθύνθηκε στον ειδικό κλειστό λογαριασμό που προορίζεται για την εξόφληση του ελληνικού επονείδιστου χρέους.

     Τα 767 εκατομμύρια ευρώ είναι λεφτά που πλήρωσε με το αίμα και τις θυσίες του ο ελληνικός λαός και τα οποία αυτός και μόνο έχει δικαίωμα να τα αξιοποιήσει με έναν τρόπο επωφελή για τη χώρα μας και πρώτα απ’ όλα για την ανάπτυξή της.

    Αρχικώς είχε συμφωνηθεί με τους “θεσμούς” ότι τουλάχιστον ένα μέρος από τα κεφάλαια αυτά θα κατευθυνόταν σε αναπτυξιακές επενδύσεις στη χώρα. Οι “θεσμοί”, όμως, με διάφορες προφάσεις, παρακράτησαν αυτό το ποσό για τους πιστωτές της χώρας, θέτοντας σε πρώτη μοίρα την πάση θυσία εξόφληση του χρέους έναντι της ανάπτυξης, η οποία είναι ο μόνος λογικός τρόπος για να απομειωθεί το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, αν και το μη βιώσιμο αυτό χρέος θα έπρεπε να τύχει, αν όχι πλήρους διαγραφής, τουλάχιστον ενός βαθιού κουρέματος.

    Για να αντιληφθούμε το μέγεθος των χρημάτων του ελληνικού λαού τα οποία οι “θεσμοί” παρακράτησαν, αντί να τα αποδώσουν στο Δημόσιο για εξόφληση χρέους, το ποσό αυτό αντιπροσωπεύει τρεις φορές το κοινωνικό μέρισμα, το οποίο δόθηκε αυτές τις μέρες από την κυβέρνηση.

    Το τραγικό είναι ότι η κυβέρνηση αλλά και όλη η κατεστημένη πολιτική τάξη δεν έβγαλε μιλιά γι’ αυτήν την πραγματική χριστουγεννιάτικη ληστεία, την οποία υπέστη το ελληνικό Δημόσιο και ο ελληνικός λαός.

    Να σημειώσουμε ότι και το προηγούμενο ανάλογο ποσό από τα κέρδη των ελληνικών ομολόγων (SΜPs και ANFAs) των ευρωπαϊκών κεντρικών τραπεζών κατευθύνθηκε, επίσης, στην εξόφληση χρέους.

Η Ελλάδα, στο όνομα του χρέους, υποχρεώνεται να τηρεί πρωτοφανή πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ, ενώ την ίδια ώρα, στο όνομα, επίσης, του χρέους, χάνει από την ανάπτυξη κεφάλαιο δισεκατομμυρίων ευρώ από λεφτά του ελληνικού λαού τα οποία κερδίζουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και πηγαίνουν κατευθείαν στις τσέπες των πιστωτών. Κι αυτό, ενώ η χώρα αντιμετωπίζει την υπ’ αριθμόν ένα πρόκληση, την ανάπτυξή της.

    Να υπογραμμίσουμε ότι μέχρι το 2022 θα υπάρξουν άλλες έξι δόσεις επιστροφής κερδών ομολόγων από τις ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες, ύψους 5,4 δισεκατομμυρίων ευρώ. Και το ερώτημα είναι:

Οι υπάλληλοι των Αθηνών θα συνεχίσουν τη σημερινή τακτική, να πηγαίνουν τα κεφάλαια αυτά στο χρέος και όχι σε παραγωγικές επενδύσεις για την ανάπτυξη της χώρας και τη μείωση της ανεργίας;

Κ. Τ.- 26/12/2019 ”

   Και φυσικά αποτελεί καθαρά ρητορικό ερώτημα το αν υπάρχει καμιά διάθεση από τους «υπαλλήλους» του ευρωιμπεριαλισμού στην Ελλάδα, να αλλάξουν τακτική και να προσπαθήσουν να ελέγξουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τα κεφάλαια που ανήκουν σ’ αυτό τον τόπο! Ούτε κατά διάνοιαν, γιατί την ίδια στιγμή θα σταλούν στα …αζήτητα από τους επικυρίαρχους! Ολόκληρη η εξουσία της ντόπιας πλουτοκρατίας είναι θεμελιωμένη ακριβώς πάνω σ’ αυτή τη σχέση «υπαλλήλου-προϊσταμένου» ή πιο σωστά αποικιοκράτη (σύγχρονου τύπου) δηλαδή ιμπεριαλιστή δυνάστη αφενός και κομπραδόρου-εμπορομεσίτη του τόπου του αφετέρου. Κάθε σοβαρή αμφισβήτηση αυτής της  σχέσης θα σήμαινε «συστημικό κίνδυνο» για όλους τους –και προπάντων για τους «υπαλλήλους της Αθήνας».

     Το κατατοπιστικό και εμπεριστατωμένο αυτό άρθρο αποτελεί επομένως άλλη μια τρανταχτή απόδειξη για το τι σημαίνει και πού οδηγεί η εξάρτηση της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστές-ληστές, με την πλήρη και απαράγραπτη ευθύνη της ντόπιας ολιγαρχίας και των πολιτικάντηδων που την υπηρετούν. Η ολιγαρχία αυτή, αφού τσάκισε την (καλώς νοούμενη) «εθνική οικονομία», δηλαδή την παραγωγική δραστηριότητα που  εξασφαλίζει την ανθρώπινη-αξιοπρεπή επιβίωση του λαού μας και αφού μετέτρεψε τη χώρα σε αποικιακού τύπου εξάρτημα των … «θεσμών» της ιμπεριαλιστικής λωποδυσίας σήμερα θέτει σε κίνδυνο την ίδια την εδαφική ακεραιότητα του τόπου, μη μπορώντας να υψώσει την παραμικρή αποτελεσματική φωνή και πολιτική υπεράσπισης των συνόρων της χώρας. (Των συνόρων της! Δεν μιλάμε καν για υφαλοκρηπίδες και ΑΟΖ των καπιταλιστικών μπίζνες! Των ίδιων των θαλασσίων συνόρων της, των κατοχυρωμένων από διεθνείς μεταπολεμικές συνθήκες…)  Να την η περίφημη «αναβάθμιση του ρόλου» της ελληνικής αστικής τάξης, την οποία προπαγάνδισαν οι ραγιάδες του ιμπεριαλισμού τις τελευταίες δεκαετίες, να τη η περίφημη «αναβάθμιση» ενώπιον της οποίας υποκλίθηκαν ακόμη και οι «σοφοί» θεωρητικοί ταγοί του σύγχρονου κομμουνιστικού κινήματος, ανακηρύσσοντας τον ελληνικό καπιταλισμό-επαίτη σε … «ιμπεριαλισμό» και τη χώρα-τσανακογλείφτη σε ισχυρή-ανεξάρτητη τοπική δύναμη και (λίγο-πολύ) αξιόλογο και σοβαρό συνεταίρο στη ..μοιρασιά της λείας από τα ιμπεριαλιστικά τσακάλια. Ας βλέπουν όλοι τους την πραγματική κατάντια της χώρας μας.

   Ας αποτελέσει επομένως και το παραπάνω άρθρο (και κάθε παρόμοιο άρθρο) μια γερή γροθιά στο στομάχι όλων εκείνων των απίθανων και απίστευτων ιδεολογικών σαλτιμπάγκων που κατάφεραν να ηγεμονεύουν σήμερα μέσα στο ταλαίπωρο κομμουνιστικό μας κίνημα. Των απίστευτης ρηχότητας και φτήνιας διαστρεβλωτών εκείνων του μαρξισμού-λενινισμού και των διδαγμάτων της ιστορίας, οι οποίοι θάβουν ουσιαστικά την υπόθεση της απελευθέρωσης του λαού μας, αρνούμενοι την ίδια την ύπαρξη της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης ως θεμελιώδους παράγοντα της κακοδαιμονίας αυτού του τόπου, αρνούμενοι τη ζωτική ανάγκη παλλαϊκού, μετωπικού, ενωμένου αντιιμπεριαλιστικού αγώνα, της νικηφόρας αντιιμπεριαλιστικής λαϊκής επανάστασης. Της επανάστασης που θα κατοχυρώσει την ύπαρξη μιας νέας Ελλάδας, χώρας εθνικά ανεξάρτητης, χωρίς ξένους επικυρίαρχους και που θα αναστηλώσει την οικονομία της σε νέες, γερές εγχώριες παραγωγικές βάσεις, σαν το πρώτο αποφασιστικό και απολύτως αναγκαίο βήμα για την πλήρη κοινωνική απελευθέρωση, για τη νίκη του σοσιαλισμού. 

   Η πραγματικότητα –από κάθε άποψη- βοά και είναι αμείλικτη. Πρέπει να την κοιτάξουμε κατάματα και να λάβουμε τις αποφάσεις μας, να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για τη ριζική ανασυγκρότηση και ενοποίηση του κομμουνιστικού κινήματος και για τη συγκρότηση του λαϊκού αντιιμπεριαλιστικού μετώπου με κορμό τις τίμιες και συνεπείς αριστερές δυνάμεις και όλους ανεξαιρέτως τους τίμιους πατριώτες και δημοκράτες αυτού του τόπου, ανεξαρτήτως προέλευσης.

    Η μεγαλο-αστική τάξη κατάντησε τη χώρα μας μπανανία των ιμπεριαλιστών και τη έφερε μπροστά σε τεράστιο-θανάσιμο κυριολεκτικά κίνδυνο επιβίωσής της μεταξύ των λαών κι εθνών του κόσμου. Μπροστά στο 2020 που πλησιάζει σκοτεινό με μαύρες απειλές μιας γενικευμένης εθνικής καταστροφής, μόνο ο ελληνικός λαός, η εργατική τάξη μαζί με όλα τα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα, μπορεί και επιβάλλεται να υψώσει το ανάστημά του και να διαδραματίσει τον πραγματικά σωτήριο-ιστορικό του ρόλο. Να εγερθεί αποφασιστικά και να σφραγίσει για άλλη μια φορά τις τύχες του τόπου γράφοντας τη δική του νέα εποποιία ενάντια στους εχθρούς της χώρας του, της ζωής του και της προοπτικής του.

    Όλοι οι πραγματικοί κομμουνιστές, αριστεροί δημοκράτες και πατριώτες έχουν θέση στην πρώτη γραμμή μιας τέτοιας μεγάλης πορείας. Για την επιβίωση και τη λευτεριά, για τη ζωή και  το όνειρο!

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας