Εργατικός Αγώνας

Βαδίζοντας επί των θρανίων

Γράφει ο Κώστας Γρηγοριάδης.

Στην οδό Νικολάου Τρυπιά και Εφέσου στη Νέα Φιλαδέλφεια έγινε ένα περιστατικό, που κάποιους αρμόδιους, θα έπρεπε να τους κάνει να δηλώσουν παραίτηση ή, έστω, να πουν ένα συγγνώμη.

Μαθητές του  1ου Γυμνασίου-Λυκείου σκέφτηκαν να φτιάξουν… γέφυρα με θρανία μέσα στα νερά της βροχής για να βγουν από τις τάξεις τους όταν αυτές πλημμύρισαν από τη βροχή.

Το περιστατικό το είδαμε όλοι σε ανάλογο βίντεο, οπότε κάθε περιγραφή είναι περιττή.

Όσο για το ότι οι… αίθουσες των σχολείων είναι κοντέινερ, ας μη το σχολιάσουμε.

Ο “Μπάλλος” πέρασε και άφησε συντρίμμια για άλλη μια φορά σε αυτήν τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.

Ένα καιρικό φαινόμενο απέδειξε, πόσοι έχουν ασελγήσει οικιστικά και περιβαντολλογικά όλα αυτά τα χρόνια με τις πολιτικές τους σε αυτό που λέμε οικιστική ανάπτυξη.

Οι μαθητές ευφάνταστοι έλυσαν το πρόβλημα να βγουν από τα λασπωμένα νερά, “χτίζοντας” μια γέφυρα, αποδεικνύοντας πως υπάρχουν απλές λύσεις σε ένα έκτακτο γεγονός.

Την ίδια στιγμή όμως ρεζίλευαν κάθε αρμόδιο που έλεγε πως όλα όσα έγιναν ήταν “καλώς καμωμένα”.

Σε άλλο σημείο της χώρας άνοιγε ο δρόμος για να πέσει μέσα στην τρύπα του ένα λεωφορείο επειδή, σε προηγούμενο έργο, ο εργολάβος δεν είχε κάνει σωστά τη δουλειά του.

Κάποιοι θα αναρωτηθούν για το πώς πήρε αυτός ο εργολάβος τη δουλειά και ποιος είναι ο υπεύθυνος που του την έδωσε. Όλοι φανταζόμαστε πώς θα έγινε.
Επίσης ξέρουμε και το αν θα λογοδοτήσει κάποιος για αυτό. Μα φυσικά κανείς!!

Επίσης είδαμε και το λεωφορείο-υποβρύχιο “Παπανικολής” να βουλιάζει στο δρόμο κάτω από τη γέφυρα κοντά  στο ίδρυμα “Σταύρος Νιάρχος”, και να κατεβαίνουν οι επιβάτες με τις τσάντες στα χέρια και με το νερό μέχρι το στήθος, λες και ήταν πεζοναύτες σε απόβαση στην ακτή “Ομάχα” της Νορμανδίας.

«Ρεζίλια πράγματα» θα πει κανείς. Αλλά θα ήταν το λιγότερο, μιας και υπήρξε το πιο τραγικό, όπως ο θάνατος ενός συμπολίτη μας από μια ακόμη θεομηνία.

Δεν είναι η πρώτη φορά που καταστρέφονται περιουσίες, που διαλύονται υποδομές, που ξεσπιτώνονται άνθρωποι που συντελούνται περιβαλλοντικές καταστροφές.
Κι ούτε θα σταματήσουν μιας και δεν βάζει κανείς μυαλό, ούτε όσοι ψηφίζονται για να υπηρετούν τον πολίτη, αλλά και ούτε αυτοί που ψηφίζουν αυτούς που υποτίθεται θα τον υπηρετήσουν.

Φταίει ο ωχαδερφισμός; Φταίει η προπαγάνδα των ΜΜΕ; Φταίει η απογοήτευση; Φταίει το κράτος του ρουσφετιού και το “να κάνω τη δουλίτσα μου” και οι άλλοι να κόψουν το λαιμό τους; Φταίει το λάδωμα για να χτίσω στο ρέμα; Φταίει αυτό το ίδιο καπιταλιστικό σύστημα που κυνηγάει το κέρδος και στήνει ένα ατέλειωτο γαϊτανάκι συμφερόντων γύρω του             Τι φταίει άραγε περισσότερο ή λιγότερο;

Απαντήσεις μπορεί να δοθούν πολλές, ανάλογα με το πώς το βλέπει ο καθένας.

Αλλά, οι κυβερνήσεις που εκλέχτηκαν, οι δήμαρχοι, οι περιφερειάρχες, οι πολεοδομίες, οι εργολάβοι, όλοι αυτοί πάνω σε ποια βάση εποικοδομήματος δουλέψαν και συνεχίζουν να δουλεύουν;

Στο καθεστώς της ελεύθερης οικονομίας δεν λειτουργούν;

Άρα, εκτός από την αυθαιρεσία κάποιων γραναζιών του συστήματος, ο βασικός ένοχος είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός.

Αλλά με το να τον ονομάζουμε δε βγάζουμε και κάτι.

Δε θα σταματήσει ούτε να καίγεται η χώρα, αλλά ούτε και να πνίγεται. Όπως επίσης και δε θα σταματήσουν κάποιοι μαθητές να μας λένε πόσο ξεφτιλισμένοι είμαστε, όταν, αντί να στείλουμε στον αγύριστο όλους αυτούς τους τσανακογλύφτες του συστήματος, τους ανεχόμαστε και τους ξαναψηφίζουμε.

Μπράβο λοιπόν στους μαθητές που βάδισαν επί των θρανίων για να μας χτυπήσουν το καμπανάκι για το πού έχει καταντήσει η χώρα που είναι ξέφραγο αμπέλι στις θεομηνίες.

Άραγε θα το ακούσουμε όλοι;

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας