Εργατικός Αγώνας

Δεν θα περάσει ο Βαθύ-ς ρατσισμός στην εκπαίδευση!

Γράφει ο Παναγιώτης Ζαβουδάκης.

Βαθύ αποτροπιασμό προκάλεσε όχι μόνο στην εκπαιδευτική κοινότητα μα και σε όλη την κοινωνία η αισχρή κίνηση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου Βαθέος Σάμου να καταθέσει αγωγή εναντίον εκπαιδευτικού η οποία υπερασπίστηκε το δικαίωμα όλων των παιδιών στη μόρφωση.

 

Το ιστορικό της υπόθεσης

Βέβαια, στη Σάμο το περιστατικό δε έπεσε «ως κεραυνός εν αιθρία». Η ομάδα που ελέγχει σήμερα τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του συγκεκριμένου Δημοτικού Σχολείου σε Γενική Συνέλευση τον Μάρτη είχε αποφασίσει να υποχρεώσει τους μαθητές σε αποχή με αφορμή την έναρξη λειτουργίας ΔΥΕΠ δηλαδή της Δομής Υποστήριξης και Εκπαίδευσης Προσφύγων.

Για τους μη γνωρίζοντες οι ΔΥΕΠ είναι ένα πρόγραμμα του ΥΠΠΕΠΘ για την εκπαίδευση των ανήλικων προσφύγων. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής του ΥΠΠΕΠΘ «στις Δομές Υποδοχής Εκπαίδευσης Προσφύγων (άρθρο 38 του Ν. 4415/2016, Α’ 159) θα εφαρμοστεί εβδομαδιαίο εκπαιδευτικό πρόγραμμα είκοσι (20) ωρών (τέσσερις ώρες ημερησίως) που θα καλύπτει τη διδασκαλία της ελληνικής, των μαθηματικών, των αγγλικών και των ΤΠΕ, ενώ θα περιλαμβάνει καλλιτεχνικές και αθλητικές δραστηριότητες. Οι Δομές Υποδοχής Εκπαίδευσης Προσφύγων λειτουργούν είτε εντός των κέντρων φιλοξενίας είτε εντός των σχολικών μονάδων κατά το απογευματινό πρόγραμμα, ώστε να μην επιβαρύνουν οργανωτικά τις σχολικές μονάδες. Ως εκπαιδευτικό σχήμα θα οργανωθούν στη βάση ενός ανοιχτού προγράμματος σπουδών που θα ανταποκρίνεται στις προαναφερθείσες ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών προσφύγων, ώστε να διαμορφωθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για τη σχολική τους επιτυχία στο μέλλον είτε στο ελληνικό είτε σε άλλο εκπαιδευτικό σύστημα».

Στο εν λόγω σχολείο 11 προσφυγόπουλα προσερχόταν μετά τη λήξη του πρωινού σχολικού προγράμματος και παρακολουθούσαν μαθήματα. Η λειτουργία των ΔΥΕΠ δεν άρεσε καθόλου στην ομάδα που ποδηγετεί τον Σύλλογο Γονέων η οποία ήρθε σε ρήξη με την υπεύθυνη εκπαιδευτικό και κατέθεσε εναντίον της αγωγή όπου της ζητούν «αποζημίωση» ύψους 50.000 ευρώ!!! Με άλλα λόγια, μια αναπληρώτρια με μισθό στα όρια της πείνας καλείται να καταβάλλει μια περιουσία σε ευκατάστατους οικονομικά γονείς (σύμφωνα με πληροφορίες, η πρόεδρος του Συλλόγου είναι δικηγόρος και φαίνεται ως ο εμπνευστής και υποκινητής αυτής της εξωφρενικής αγωγής) απλά και μόνο επειδή είχε το «θράσος» να κάνει αυτό για το οποίο προσλήφθηκε.

Αντιδράσεις για την αθλιότητα

Στο πλευρό της εκπαιδευτικού τάχθηκε αμέσως ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σάμου ο οποίος σε ανακοίνωσή του τονίζει πως η αγωγή δεν στρέφεται κατά της εκπαιδευτικού αλλά ολόκληρου του κλάδου. Συγκεκριμένα η ανακοίνωση του ΣΔΝΣ αναφέρει:

«Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σάμου καταδικάζει ομόφωνα και απερίφραστα το γεγονός της κατάθεσης αγωγής από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων Βαθέος σε συναδέλφισσά μας, που είχε στοχοποιηθεί επειδή υπερασπίστηκε έμπρακτα τις θέσεις του Συλλόγου, της Ομοσπονδίας και του κλάδου συνολικά για την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων.

Ο ρόλος μας ως εκπαιδευτικοί είναι να διαπαιδαγωγούμε τους μαθητές μας έτσι ώστε πάνω απ’ όλα να αγαπούν τους ανθρώπους, να τους μάθουμε τις αξίες της αλληλεγγύης και της συλλογικότητας.

Παλεύουμε για ένα σχολείο που θα μορφώνει όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά και εντείνουμε την πάλη για έναν κόσμο δίκαιο και ειρηνικό.

Ο κλάδος μας πρέπει να θωρακιστεί από αυθαίρετες και παράνομες πρακτικές μελών συλλόγων γονέων και κηδεμόνων που επιθυμούν με ταπεινά κίνητρα, που παραβιάζουν τα διεθνώς κατοχυρωμένα δικαιώματα των παιδιών, να παρεισφρήσουν στην εκπαιδευτική διαδικασία και να διαμορφώσουν σύμφωνα με τις απόψεις τους την εφαρμογή του δικαιώματος στην εκπαίδευση στην Ελλάδα.

Παρ’ όλο που η αγωγή, με απαίτηση μάλιστα αποζημίωσης 50.000 ευρώ, στρέφεται εναντίον της συναδέλφισσας, την αντιμετωπίζουμε σαν να στρέφεται ενάντια σε όλα τα μέλη του Συλλόγου.

Τέτοιες αδιανόητες για την εκπαιδευτική κοινότητα ενέργειες, με στόχο τους εκπαιδευτικούς που έμπρακτα υπερασπίζονται τις θέσεις του κλάδου, δεν μας τρομάζουν.

   Δηλώνουμε ότι υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα κάθε παιδιού να μορφωθεί, πόσο μάλλον των παιδιών θυμάτων των ιμπεριαλιστικών πολέμων.

   • Ζητάμε να αποσυρθεί εδώ και τώρα η αγωγή.

   • Καλούμε τα σωματεία και τους φορείς του νησιού και τα εκπαιδευτικά σωματεία όλης της χώρας να στηρίξουν τη συναδέλφισσα.

   • Ζητάμε από το Υπουργείο Παιδείας και όλους τους αρμόδιους φορείς του να πάρουν θέση και να υπερασπιστούν όλους τους εκπαιδευτικούς που στοχοποιούνται ή διώκονται για το δικαίωμα όλων των παιδιών στην εκπαίδευση.

   • Βρισκόμαστε στο πλευρό της συναδέλφισσάς μας, όπως και κάθε άλλου συναδέλφου που τυχόν βρεθεί στη θέση της, και καλούμε το ίδιο να πράξει και η ΔΟΕ με νομική και οικονομική κάλυψη».

Επίσης τη στήριξη του στη διωκόμενη εκπαιδευτικό εξέφρασε το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ Ν. Σάμου αλλά και το ΥΠΠΕΠΘ το οποίο σημειώνει ότι «αποστολή των εκπαιδευτικών αποτελεί η διαπαιδαγώγηση των μαθητών με βάση τις αξίες της αλληλεγγύης και της συλλογικότητας». Την στήριξη της επίσης εξέφρασε η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών.

Πόσο Βαθύ-ς είναι ο «πολιτισμός» των ηλιθίων;

Λένε πως ο ρατσισμός είναι ο «πολιτισμός» των ηλιθίων. Ωστόσο, χρήσιμο είναι να δει κανείς ποιες συνθήκες δημιουργούν τους ηλίθιους και τον «πολιτισμό» τους.

Δεν χωρά αμφιβολία πως η συσσώρευση τόσων μεταναστών στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου δημιουργεί εκρηκτικά προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες, προβλήματα που η κρατική μηχανή –η οποία υπακούει δουλικά στις εντολές εκείνων που ευθύνονται για τη δημιουργία του προβλήματος- οφείλει να λύνει. Σαφώς οι τελευταίοι που ευθύνονται για ό,τι συμβαίνει στις κοινωνίες αυτές είναι οι φτωχοδιάβολοι που γλύτωσαν από τις φλόγες του πολέμου (που οι ιμπεριαλιστές προκάλεσαν), επέζησαν από τους δουλέμπορους και τα κύματα της θάλασσας κι έφτασαν στα νησιά ζητώντας μια ευκαιρία στη ζωή. Και αντ’ αυτής, ζουν σε γκέτο κάτω από απάνθρωπες συνθήκες χωρίς -άμεση τουλάχιστον- προοπτική βελτίωσης.

Οι συνθήκες αυτές προκαλούν αντιδράσεις και τριβές στις τοπικές κοινωνίες κι αυτό είναι το έδαφος που βρίσκουν τα φασιστοειδή για να σπείρουν το σπόρο του ρατσισμού στους αγανακτισμένους. Αρκετοί από αυτούς δεν θέλουν να παραδεχτούν ποιοι πραγματικά φταίνε για τη δημιουργία του ζητήματος γιατί τότε θα πρέπει και να τους αντιπαλέψουν. Προτιμούν λοιπόν να στρέφονται κατά των θυμάτων που έτσι κι αλλιώς είναι για τον καθένα εύκολοι στόχοι. Έτσι γεννιούνται οι ηλίθιοι και ο «πολιτισμός» τους.

Το Βαθύ της Σάμου δεν είναι ούτε ο κανόνας ούτε η εξαίρεση. Είναι άλλος ένας κρίκος στην αλυσίδα του ρατσιστικού παραληρήματος που μεγαλώνει όσο το κράτος αφήνει τα προβλήματα των προσφύγων-μεταναστών να συσσωρεύονται. Είναι η βλακώδης «λογική» εκείνων που δε θέλουν να «μολύνονται» τα παιδιά τους από την «ενοχλητική» παρουσία ξένων παιδιών.

Απέναντί τους ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ!

Στον αντίποδα με τους παραπάνω, υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που δεν ξεχνά τι σημαίνει ιμπεριαλισμός, πόλεμος, προσφυγιά και δυστυχία. Που ακόμα θυμάται πως οι γονείς μας έζησαν στο δικό τους πετσί όλα τα παραπάνω και δείχνει με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη του σε όσους την έχουν ανάγκη. Με εράνους, με συσσίτια, με εθελοντισμό. Το κράτος έχει πάρει υποτυπώδη μέτρα για την υγεία των προσφύγων και την εκπαίδευση των παιδιών τους, όπως οφείλει να κάνει.

Οι γιατροί ή οι εκπαιδευτικοί όχι μόνο υλοποιούν τις εντολές του κράτους-«εργοδότη» αλλά αρκετές φορές κάνουν πολλά παραπάνω από το «καθήκον» τους. Κι όμως μια συνάδελφός μας εκπαιδευτικός βρέθηκε ξαφνικά υπόλογη επειδή ακριβώς έκανε τη δουλειά της.

Θα είναι υποκρισία για την κρατική μηχανή (όποιο κόμμα κι αν βρεθεί στην κυβέρνηση) αν το περιστατικό αυτό μείνει στα όρια ενός ευχολόγιου από την πλευρά του υπουργείου Παιδείας. Αν δεν υπάρξει σαφής και κατηγορηματική δικαίωση της εκπαιδευτικού άμεσα! Αλλιώς το μήνυμα που θα στείλει στους ηλίθιους είναι πως μπορούν να δρουν ανενόχλητοι και να διευρύνουν τα όρια του «πολιτισμού» τους.

Όμως, ακόμα κι αν η κρατική μηχανή δεν σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, υπάρχει η εκπαιδευτική κοινότητα και το λαϊκό κίνημα που δεν μπορούμε να μείνουμε αμέτοχοι. Οφείλουμε, απέναντι στον ρατσισμό των μεμονωμένων, να αντιτάξουμε τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη, την ανθρωπιά που η εργατική τάξη είχε και συνεχίζει να έχει. Να δείξουμε πως «σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει»!

***

ΥΓ: Αλιεύοντας στο διαδίκτυο πληροφορίες για την υπόθεση, έπεσα τυχαία πάνω σ’ ένα μικρό κειμενάκι στο artinews.gr. Είναι της Γιάννας Κουκά και απευθύνεται σε όσους έχουν τις ίδιες «ανησυχίες» με τα μέλη του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου Βαθέος. Νομίζω πως δεν θα μπορούσα να βρω καλύτερο κλείσιμο για τούτο το σημείωμα:

«Φιλήσυχε Σαμιώτη, οι «λαθραίοι» δεν θα έρθουν, πνίγηκαν

Τον Μάρτη που μας πέρασε κάποιοι “φιλόξενοι” γονείς Σαμιώτες του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού Βαθέος, δεν έστειλαν τα παιδιά τους στο σχολειό. Τα έβαλαν να απέχουν. Αποχή. Να μείνουν σπίτι. Να μην πάνε. Ο λόγος; Κάτι μικρά προσφυγοπούλια, ναι, ναι, παιδιά πολέμων, φτώχειας, βίας και πείνας, παιδιά της ταλαιπωρίας, ναι, ναι, κείνα που πέρασαν με βάρκες επικίνδυνες διαδρομές, ναι, ναι, κείνα που δεν πνίγηκαν κι έφτασαν, θα φοιτούσαν στο σχολείο. Αν θυμάμαι καλά ήταν δεκατέσσερα παιδιά κι η διδασκαλία θα γινόταν μετά τη λήξη του ωραρίου, πράγμα που σημαίνει πως τα ελληνόπουλα δεν θα συναντιόντουσαν με τα “ξενάκια”. Όμως όχι. Δεν έπρεπε να μπουν στην ίδια τάξη, να καθίσουν στα θρανία των δικών τους παιδιών, να μοιραστούν τον ίδιο πίνακα. Προσφυγίτιδα τη λένε την ασθένεια και κάποιος είπε πως όποιος πάσχει από αυτήν βαριά νοσεί.

Πάμε τώρα στο σήμερα.

Ο Σύλλογος προχώρησε σε αγωγή εναντίον της δασκάλας που έκανε το αυτονόητο. Τη δουλειά της. Τη δουλειά της εκπαιδευτικού. Εκείνη τη δουλειά που δεν κοιτάει τα παιδιά βάση χρώματος, θρησκείας, οικονομικής κατάστασης κ.α. Έκανε απλά τη δουλειά της. Δεν υπερασπίστηκε μόνο τις σπουδές της, υπερασπίστηκε το παιδί, την ανθρωπότητα, την ειρήνη. Όσο για σένα, φιλήσυχε Σαμιώτη, σου έχω νέα να ηρεμήσεις. Έγινε ναυάγιο σήμερα. Δώδεκα άνθρωποι πνίγηκαν. Σκαρφαλωμένοι σε μια μικρή λέμβο ανοικτά του Μπόντρουμ βυθίστηκαν. Στην Κω ήθελαν να φτάσουν οι “ξένοι”. Ησύχασε, ησύχασε αυτοί οι “εισβολείς” δεν θα ‘ρθουν να ταράξουν την ησυχία σου μήτε τα παιδιά σου. Οι “λαθραίοι” δεν θα έρθουν. Πνίγηκαν. Μόνο άσε με λίγο να ρωτήσω. Πώς αντέχεις να κουβαλάς στο σαρκίο σου τόση σκληρότητα;».

***

 

Ο Παναγιώτης Ζαβουδάκης είναι δάσκαλος στο 14ο ΔΣ Πάτρας. Υπήρξε επί σειρά ετών συνδικαλιστής της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ και στέλεχος της συνδικαλιστικής παράταξης του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών στην Πάτρα. Από το 2011 η μόνη ιδιότητα που διεκδικεί είναι αυτή του «μαχόμενου δασκάλου».

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας