Εργατικός Αγώνας

Εισήγηση στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΚΚ-ΕΑ

Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Εργατικού Αγώνα.

Οι αντιπρόσωποι, μέσα σε κλίμα αισιοδοξίας, συζήτησαν τις πολιτικές εξελίξεις, τη δράση της οργάνωσης και το σχέδιο δράσης της για το επόμενο διάστημα. Ψήφισαν απόφαση και εξέλεξαν τη νέα Πανελλαδική Γραμματεία.

Δίνουμε σήμερα στη δημοσιότητα αποσπάσματα της εισήγησης.

 

Η προηγούμενη ζωντανή πανελλαδική συνάντηση της οργάνωσης μας έγινε πριν από 16 μήνες και βασική αιτία που καθυστερήσαμε τόσο είναι ο κορονοϊός. Είναι αρκετός χρόνος και πυκνός, συνέβησαν σημαντικά γεγονότα ώστε να τα συζητήσουμε και να εξάγουμε ορισμένα συμπεράσματα και να καταλήξουμε στις αναγκαίες επισημάνσεις και αποφάσεις για το επόμενο διάστημα.

Η πανδημία και οι επιπτώσεις της

Ο κορονοϊός είχε τεράστιες άμεσες επιπτώσεις σε όλες τις κοινωνίες νεκρούς, βαθιά οικονομική κρίση, ανεργία, πολύ μεγάλη αύξηση της φτώχιας, οι μεγαλύτερες επιπτώσεις βάρυναν τις νεότερες ηλικίες, επιδείνωσαν την υγεία των ανθρώπων και αυτό δεν θα είναι παροδικό φαινόμενο. Αυτά όμως μόνο για το λαό. Τα κέρδη του κεφαλαίου και ιδιαίτερα των πολυεθνικών ομίλων είναι κολοσσιαία. ενδεικτικά αναφέρουμε για τα κέρδη των big deck: το πρώτο τρίμηνο το 2021 μόνο είχαν αύξηση κερδών τεράστια. Η Amazon κατέγραφε κάθε λεπτό έσοδα 807 χιλιάδες ευρώ,  η Apple 691 χιλιάδες, η  Αlphabet 426 χιλιάδες, η Microsoft 361 000 η Facebook 200.000, η Tesla 80,00 και η Netflix 55.000 δολάρια, ποσά πραγματικά ασύλληπτα γεγονός που επιβεβαιώνει ακριβώς το επιχείρημα ότι η πανδημία δεν χτυπάει το ίδιο όλους χτυπάει τον εργαζόμενο κόσμο, τους εργάτες και βοηθάει να συγκεντρωθεί ο πλούτος.  Συγκρίνοντας τα νούμερα αυτά με το ετήσιο ΑΕΠ της χώρας 164 δις ευρώ, παρότι ανόμοια μεγέθη, έχουμε ένα μέτρο της τεράστιας συγκέντρωσης του   πλούτου. 

Έχει όμως ο κορονοϊός σοβαρές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις σε όλους τους τομείς. Κατάρρευσαν τα δημόσια συστήματα υγείας ή μπήκαν σε πολύ μεγάλη δοκιμασία τα πιο ανεπτυγμένα, χρεοκόπησαν τα δόγματα του νεοφιλελευθερισμού: το ζημιογόνο και αναποτελεσματικό δημόσιο και ο ιδιωτικός τομέας που υπερέχει σε όλα, το καπιταλιστικό σύστημα πού αυτορυθμίζεται μέσω της αγοράς και δεν έχει καμία ανάγκη ρύθμισης από το κράτος. Η μείωση του παγκόσμιου ΑΕΠ είναι σημαντική και αναλογικά για την Ελλάδα είναι πολύ μεγαλύτερη, αφού η οικονομία της θα επανέλθει το 2023 στα επίπεδα του 2019 στο επίπεδο δηλαδή εκείνο πού βρέθηκε μετά την οικονομική καταστροφή 10 ετών μνημονίων.

Το δημόσιο χρέος σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο εκτινάχθηκε σε πρωτοφανή ύψη και η πιθανότητα  χρεοκοπιών εξ αυτού του λόγου είναι ορατή για πολλές χώρες, ενώ οι   οικονομίες, παρά τα λεγόμενα των κυβερνήσεων για ορμητική ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια  θα  χαρακτηρίζονται από μία ανοδική, ισχνή όμως τάση ανάπτυξης.

Οι βαθύτερες επιπτώσεις όμως είναι ακόμη πιο σημαντικές. Ότι ξέραμε για τον καπιταλισμό μέχρι σήμερα τώρα αλλάζει και σε πολλούς τομείς βαθιά, ο κορονοϊός παρόξυνε την κρίση του και μεγάλωσε τα αδιέξοδα του. Οι σχέσεις μεταξύ των επιχειρηματιών και της μεγάλης μάζας των εργατών και των μισθωτών τροποποιούνται  βαθιά σε βάρος της εργατικής τάξης με κύριο μοχλό την επέκταση της τηλεργασίας χωρίς ουσιαστικές αντιστάσεις  στα πλαίσια της αποδιάρθρωσης των συνδικάτων και της επιδείνωσης του συσχετισμού δύναμης.

Ελαστικοποιείται ο χρόνος εργασίας,  καταργούνται κατακτήσεις, μειώνονται οι μισθοί και τα εισοδήματα και έχουμε περαιτέρω υπονόμευση του συνδικαλιστικού κινήματος. Οι εργαζόμενοι θα εργάζονται περισσότερο, θα αμείβονται λιγότερο, χωρίς σταθερό ωράριο και δικαιώματα.

Η Πανδημία και η βαθιά κρίση που δημιούργησε  αλλάζει ουσιαστικά το μοντέλο διαχείρισης του καπιταλισμού. Ο νεοφιλελευθερισμός δεν τελείωσε, μια περισσότερο εύκαμπτη διαχείριση όμως βλέπουμε να κάνει την εμφάνισή της. Κυριότερη απόδειξη είναι τα 6,2 τρις δολάρια που χορήγησε η κυβέρνηση των ΗΠΑ για ενίσχυση των επιχειρήσεων, των οικογενειών και των κοινωνικών δομών και των υποδομών της χώρας και η απόφαση του G7 για επιβολή 15% φορολογία στις μεγάλες πολυεθνικές των τεχνολογιών που έχουν περιθώριο κέρδους μεγαλύτερο του 10% όσο και αν το μέτρο αυτό θα υπονομευτεί.  Σε σχέση με ότι ίσχυε τις τελευταίες δεκαετίες το μέτρο είναι πρωτοφανές. Άρα η γενική καταγγελία του νεοφιλελευθερισμού και της πολιτικής του κεφαλαίου που συνεχώς εκμεταλλεύεται χωρίς να μπαίνουμε βαθύτερα δεν φτάνει σήμερα, απαιτείται γειωμένη και αντικειμενική εκτίμηση των πραγμάτων και χάραξη της αντίστοιχης πολιτικής από τη σκοπιά των κομμουνιστών και του εργατικού κινήματος.

Αμυντικά αιτήματα και αμυντικοί αγώνες, εντελώς αναγκαία, δεν είναι αρκετά. Απαιτείται η προβολή αιτημάτων και η διοργάνωση αγώνων που να χαρακτηρίζουν τις δυνατότητες της εποχής και να ικανοποιούν τις ανάγκες των εργαζομένων με κορυφαίο αίτημα, την υπεράσπιση του 8ωρου, τη μείωση του χρόνου εργασίας με προοπτική το 30ωρο εβδομαδιαίως. Παράλληλα να διεκδικηθεί η κατάργηση των ελαστικών σχέσεων απασχόλησης, η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας με κατάργηση των ατομικών, η κατάργηση των αντισυνδικαλιστικών νόμων και διατάξεων, να αυξηθούν ουσιαστικά οι αποδοχές των εργαζομένων και οι συντάξεις.

Τροποποιήθηκε δραστικά ο συσχετισμός δύναμης ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα με αποτέλεσμα τη μεγάλη ένταση των ανταγωνισμών σε σημείο που να φαντάζει ως αναβίωση του “ψυχρού πολέμου’’.  Οι Ηνωμένες Πολιτείες με αιχμή την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που καταπατούν όλες οι άλλες χώρες πλην των ‘‘ελεύθερων δημοκρατιών της δύσης’’ παρεμβαίνουν σ’ όλο τον κόσμο με προκλητικό τρόπο, θεωρούν και όχι άδικα, ότι η Κίνα αξιοποιώντας την αυξημένη δυναμική της και τις συγκυρίες  επιχειρεί να αυξήσει την οικονομική, πολιτική και γεωστρατηγική επιρροή της. Παράλληλα θεωρούν απειλή την επιρροή της Ρωσίας στο χώρο της Ευρώπης και της Ασίας κυρίως όμως στο χώρο της ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής ένα χώρο με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ, πιέζουν τους Ευρωπαίους να συνταχθούν καθαρά στο πλευρό των Συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ και παράλληλα επιδιώκουν μια ορισμένη συνεννόηση με τη Ρωσία για να παρεμποδίσουν τη στενή συνεργασία της με την Κίνα. Προσπαθούν δηλαδή με διάφορες μεθόδους να αναβιώσουν τη διατλαντική σχέση και αλληλεγγύη προκειμένου να ορθώσουν ένα αποτελεσματικό μέτωπο εναντίον της Κίνας αποκλείοντας τη από τις παγκόσμιες αγορές και εναντίον της Ρωσίας λόγω ακριβώς του αυξημένου ρόλου της στην περιοχή μας.

Η τακτική αυτή κλιμακώνεται σε όλο τον κόσμο και σε κάθε τομέα γεγονός που δείχνει τη βαθιά ανησυχία της ηγεσίας των ΗΠΑ από τον κίνδυνο παραπέρα υποβάθμισης της και απώλειας της παγκόσμιας  ηγεμονίας.

Το κύρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η αποδοχή της από τους λαούς βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο λόγω της ανικανότητας και της διαπλοκής της με τα μεγάλα πολυεθνικά συμφέροντα όπως έδειξε η μεγάλη αποτυχία του εμβολιαστικού προγράμματος της. Η απόφαση της για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες να συνάψει δάνειο η ίδια και να χρηματοδοτήσει τα κράτη μέλη να ανασυγκροτήσουν τις οικονομίες τους δείχνει ακριβώς το φόβο και τη βαθιά ανησυχία της μπροστά στον κίνδυνο αποσταθεροποίησης και διάλυσης της.

Οι επιπτώσεις στην Ελλάδα είναι πολύ μεγάλες, έχουμε αναφερθεί το προηγούμενο διάστημα αναλυτικά για αυτό και εδώ δεν θα σταθούμε ιδιαίτερα. Θέλουμε μόνο να τονίσουμε την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση της ΝΔ που με γνώμονα τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών και δόγμα το νεοφιλελευθερισμό και το λιγότερο κράτος δεν ενίσχυσε κανένα τομέα αναγκαίο για την αντιμετώπιση της πανδημίας ( νοσοκομεία, σχολεία, μέσα Μαζικής Μεταφοράς και γενικά τομείς που συνωστίζονται άνθρωποι) θέλοντας αφενός να ξοδέψει όσο το δυνατόν λιγότερα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, δηλαδή για τον εργαζόμενο κόσμο, και αφετέρου να αποδυναμώσει το δημόσιο τομέα αυτών των δραστηριοτήτων ώστε να ανοίξει χώρος για επέκταση του ιδιωτικού κεφαλαίου. Βεβαίως τα περισσότερα από τα κονδύλια που χορήγησε για την πανδημία πήγαν στα ταμεία των επιχειρηματιών ιδίως των πιο μεγάλων. Στον τομέα της οικονομίας το ΑΕΠ μειώθηκε στα 164 δις ευρώ, οι άνεργοι με βάση τα στοιχεία του ΟΑΕΔ ήταν το τέλος του 2020 1.090.000, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι επιβίωναν με 534 ευρώ το μήνα. Στα όρια του επιπέδου της φτώχειας και της εξαθλίωσης είναι περισσότερο από ένας στους τρεις πολίτες και μάλιστα όπως αναφέρει πρόσφατη έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ, χωρίς να γίνεται ακριβής καταγραφή  όσων δεν έχουν νόμιμα χαρτιά, αυτών  που κινούνται στο περιθώριο και σε αρκετούς από τα ακραία τμήματα της φτώχειας.

Το επόμενο διάστημα

Η ΝΔ αφού έχει απαλλαγεί, όπως τουλάχιστον θεωρεί, από το μεγάλο βάρος της αντιμετώπισης της πανδημίας επαναφέρει με καταιγιστικό ρυθμό την ατζέντα της την οποία εξάλλου ποτέ δεν άφησε στην άκρη. Θεωρεί ότι μεγάλες αντιδραστικές τομές έχουν καθυστερήσει πολύ και ο ελληνικός καπιταλισμός τις έχει απόλυτη ανάγκη. Αυτή είναι η εκτίμηση των φορέων της αστικής τάξης στην Ελλάδα, της Ευρωπαϊκής ηγεσίας και φυσικά είναι στον ένα ή στον άλλο βαθμό συνολική πολιτική στον καπιταλιστικό κόσμο. Στη Ελλάδα είναι πιο έντονο το φαινόμενο αφού μία σειρά κατακτήσεις περασμένων εποχών παρέμειναν και πρέπει το δυνατόν συντομότερα να εξαλειφθούν.

Πολύ πρόσφατα έφερε το σχέδιο νόμου για την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Το σχέδιο νόμου φέρνει τεράστιες αλλαγές στην εκπαίδευση συνολικά,  αλλάζει την δομή της  και την παιδαγωγική διαδικασία στο σχολείο, θέτει θέματα περιεχομένου και εισάγει αυστηρούς ελέγχους από μονοπρόσωπα πλέον όργανα σε βάρος των συλλογικών οργάνων των σχολείων. Μεταξύ των διατάξεων του:  Προβλέπονται διευθυντές με υπεραρμοδιότητες και μακρά θητεία, τα σχολεία προτείνεται να είναι αυτόνομα και θα ψάχνουν παντού για την εξεύρεση πόρων, οι γνωριμίες, οι δυνατότητες των κοινωνιών και κυρίως η προσφυγή σε ανθρώπους μεγάλων οικονομικών δυνατοτήτων με το αζημίωτο, ιδιαίτερα σχολεία εμβληματικά θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον των πολύ μεγάλων επιχειρήσεων. Τα σχολεία θα επιλέγουν ακόμη και τα βιβλία τους. Καθιερώνεται το πολλαπλό βιβλίο και σπάει κατ’ αυτόν τον τρόπο το ενιαίο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, στη πορεία βέβαια θα καταργηθεί το δωρεάν βιβλίο. Με δυο λόγια βρισκόμαστε μπροστά στην επιτομή της ανισότητας στην εκπαίδευση και του ολοκληρωτικού ελέγχου της από το κράτος.

Με σχέδιο νόμου προωθείται η παράδοση της επικουρικής ασφάλισης στο μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο και με επιβάρυνση πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ για το Κρατικό ταμείο.

Πριν λίγο πέρασε όλα  τα νομοθετήματα για τα πανεπιστήμια, για τις διαδηλώσεις και γενικότερα για τις κινητοποιήσεις και συνολικά διατάξεις που συνιστούν ωμή παρέμβαση στα του συνδικαλιστικού κινήματος, πώς οργανώνονται  τα σωματεία,  πώς πραγματοποιούνται οι συνελεύσεις τους, πώς κηρύσσονται οι απεργίες μέχρι και στην απαγόρευση της περιφρούρησης των επιχειρήσεων που απεργούν από τους απεργούς έφτασαν οι διατάξεις. Εν μέσω πανδημίας ο πρωθυπουργός εξάγγειλε την ιδιωτικοποίηση μεγαλύτερου  τμήματος  της υγείας και τη συρρίκνωση των δημόσιων δομών της. Ακόμη και για τον κατώτατο μισθό προωθούν το πάγωμά του για δύο ακόμη χρόνια γιατί έτσι επιτάσσουν τα κέρδη των βιομηχάνων.

Το βάθος αυτών των ανατροπών και όσων προηγήθηκαν από το 2010 και ύστερα είναι πολύ μεγάλο και οι επιπτώσεις στους εργαζόμενους επώδυνες. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι πρόσφατη  έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ αναφέρει ότι η μεγέθυνση της οικονομίας πιθανόν να είναι ισχυρή λόγω των πόρων του ταμείου Ανάκαμψης, αλλά όλοι οι άλλοι δείκτες της οικονομίας και ιδιαίτερα αυτοί που αναφέρονται στους εργαζόμενους είναι στο κατώτατο σημείο. Αυξηθήκαν οι πολίτες πού βρίσκονται σε συνθήκες υλικής στέρησης και τα παιδιά πολύ περισσότερο, η Ελλάδα είναι  η χώρα με το   δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό υλικής στέρησης στην Ευρώπη, μεγαλώνουν οι οικονομικές ανισότητες και πολώνεται περισσότερο ο πλούτος και η φτώχεια.

Βασικός μοχλός προώθησης των μεταρρυθμίσεων είναι τα δισεκατομμύρια του Ταμείου Ανάκαμψης,  όμως με βάση το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που κατέθεσε η κυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα ψηλά δημοσιονομικά πλεονάσματα επιστρέφουν στη χώρα στο 2% για το 2023 και ύστερα θα φτάσουν στο 3,7% το 2025, ενώ το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα επιβάλει λιτότητα ύψους 16 δισεκατομμυρίων ευρώ για τα έτη 2022 και 2023. Τα πράγματα δεν θα είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά για τις κυβερνητικές προβλέψεις. Τα 8 δισεκατομμύρια ευρώ που θα εισρεύσουν στην Ελλάδα εντός του 2021 η κυβέρνηση σχεδιάζει να τα αξιοποιήσει με τέτοιο τρόπο ώστε να εκτονωθεί η δυσαρέσκεια και σταδιακά να αλλάξει το πολιτικό κλίμα. Στο μυαλό της είναι αν οι συνθήκες εξελιχθούν θετικά να επισπευστούν οι εκλογές πού θα γίνουν με την απλή αναλογική και να πραγματοποιηθούν εντός του 2022.

 Στην εξωτερική πολιτική η χώρα έχει αποκοπεί από κάθε άλλη δύναμη και τα έχει παραδώσει όλα στους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ. Οι σχέσεις με τη Ρωσία θυμίζουν Σιβηρία από την εποχή του ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και  συνεχώς επιδεινώνονται. Πρόσφατα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου ώστε να συμβεί το ίδιο και με την Κίνα. Απ’ αφορμή τη στάση της χώρας μας απέναντι στην Κίνα σχετικά με την τεχνολογία 5G, τη συμπεριφορά της και σε άλλα θέματα με κινέζικο ενδιαφέρον η πρέσβειρα της Κίνας αποχώρησε από την Ελλάδα προ μηνών και τώρα ο Μητσοτάκης στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ με παρουσία του Μπάιντεν, εκεί βλέπετε δίνει εξετάσεις, επιτέθηκε εναντίον της Κίνας κάνοντας λόγο για αυταρχική και αντιδημοκρατική δύναμη και μεθόδους από τις οποίες κινδυνεύουν οι δημοκρατίας μας και οι ομαλές εξελίξεις. Πλέον χάνοντας κάθε έρεισμα σε οποιαδήποτε άλλη ισχυρή δύναμη η κυβέρνηση ταυτίζει την τύχη της χώρας με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Στις διαθέσεις των ΗΠΑ και με βάση τον κεντρικό άξονα της πολιτικής τους που είναι η απομόνωση της Κίνας και της Ρωσίας και η επαναφορά της Τουρκίας στη στρούγκα μπαίνουν τα κυριαρχικά δικαιώματα και η ασφάλεια της χώρας και η ειρήνη και ασφάλεια στην περιοχή. Pax Americana κανονικότατη. Oι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής όμως προκειμένου να τραβήξουν την Τουρκία στο ΝΑΤΟ ολοκληρωτικά και να την αποκόψουν από τη Ρωσία ετοιμάζονται να της δώσουν ανταλλάγματα και επειδή ο Ερντογάν δεν είναι εύκολος διαπραγματευτής το πιθανότερο είναι αυτό να γίνει σε βάρος και των δικαιωμάτων της χώρας.

Αυτού του είδους  η πολιτική ενέχει τεράστιους κινδύνους στο βαθμό που τα δικαιώματα και οι επιδιώξεις της Ελλάδας δεν είναι σε αρμονία αντίθετα έχουν πολύ μεγάλο βαθμό αντίθεσης με αυτά των Ηνωμένων Πολιτειών. Ιστορικά όποτε αυτό συνέβη τον ελληνικό λαό και τη χώρα έπληξαν μεγάλες συμφορές.

Τα κόμματα και ο πολιτικός συσχετισμός

Η ΝΔ παρότι αντιμετώπισε σημαντικά προβλήματα στη διετία που κυβερνά δεν φαίνεται δημοσκοπικά να υφίσταται σημαντικές απώλειες, δεν πρέπει όμως να ξεχνούμε ότι τα προβλήματα αυτά  είχαν σε μεγάλο βαθμό αντικειμενικό χαρακτήρα γεγονός που το αξιοποίησε η κυβέρνηση στο έπακρο. «Ο κορονοϊός μας ήρθε δεν μπορούσαμε να τον προβλέψουμε, τους πρόσφυγες τους έστειλαν στον Έβρο οι Τούρκοι, τις μεγάλες δυσκολίες στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο επίσης η Τουρκία τις δημιούργησε. Παρόλα αυτά η κυβέρνηση με σωστή πολιτική και με τη βοήθεια του λαού και των ενόπλων δυνάμεων μπόρεσε να ανταπεξέλθει επάξια, χωρίς απώλειες”. Οι τεράστιες ευθύνες της ως προς την αντιμετώπιση της πανδημίας, οι μεγάλες αντιλαϊκές παρεμβάσεις σε κάθε επίπεδο, η  αντιδραστική κάθ’ υπόδειξη των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης πολιτική στο προσφυγικό και στις εξελίξεις στη Μεσόγειο και στη συμμαχία της με τα πιο αντιδραστικά καθεστώτα κατ’ απαίτηση των ΗΠΑ δεν οδήγησαν στην ουσιαστική μείωση της επιρροής της μέχρι στιγμής για διάφορους λόγους.

Εκείνο που θα πρέπει να έχουμε ως συμπέρασμα και οδηγό για το επόμενο διάστημα μαζί με όλο το κίνημα είναι ότι η ΝΔ δεν πολιτεύεται, δεν παίρνει όλη αυτή την καταιγίδα μέτρων για να κερδίσει μία νέα τετραετία, να επιβιώσει ή να διατηρήσει την ενότητα της, έχει βαθύτερους στόχους και δεν πρέπει κανείς να   το  υποτιμά. Δεν πρόκειται για αμυντική πολιτική απέναντι στην εργατική τάξη και το λαό αντίθετα στόχος είναι η βαθιά αλλαγή της κοινωνίας, όλων των πτυχών της και με τον πιο επιθετικό τρόπο, δεν διστάζει καθόλου να πάρει τα πιο σκληρά μέτρα και φαίνεται να αδιαφορεί για τις επιπτώσεις. Μειώνει δραστικά το δημόσιο προς όφελος του ιδιωτικού, αφαιρεί αλύπητα κατακτήσεις και δικαιώματα, βγάζει στο σφυρί τη λαϊκή κατοικία, αλλάζει βαθιά την εκπαίδευση, κάνει τις μεγαλύτερες περιβαλλοντοκτόνες ρυθμίσεις και γενικότερα εφαρμόζοντας ακραία ταξική πολιτική και παράλληλα επιδιώκει να πείσει την κοινωνία ότι αυτά τα μέτρα είναι προς το συμφέρον της.

Η αστική τάξη επιδιώκει μέσα από την κρίση και τη χρεοκοπία της δεκαετίας του 2010 και τους τεράστιους κινδύνους που διάτρεξε το αστικό καθεστώς να διαμορφώσει νέες βάσεις και δεδομένα για τον ελληνικό καπιταλισμό για τις επόμενες κάποιες δεκαετίες, αν η εργατική τάξη το επιτρέψει και αν μια νέα μεγάλη κρίση δεν κλονίσει τα θεμέλια του. 

Με την αποσάρθρωση των εργασιακών σχέσεων διαλύει τα στοιχεία ενότητας των εργαζομένων, τους κατακερματίζει ακόμη πιο πολύ, τροποποιεί βαθιά τη διαστρωμάτωση τους καθώς και ολόκληρης της κοινωνίας. Επιδιώκει την απόλυτη απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος, της ταξικής αλληλεγγύης και την αίσθηση της ταξικής ένταξης του εργαζόμενου. Στόχος είναι η βαθιά αλλαγή των αντιλήψεων του λαού και ιδίως των νέων, της συμπεριφοράς τους. Επιδιώκει μέσω όλων των παραπάνω την απόλυτη ιδεολογική ηγεμονία. Αυτούς τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης προωθεί η Νέα Δημοκρατία και έχει την απόλυτη στήριξη του αστικού κόσμου  της χώρας και των ευρωπαίων και Αμερικανών Συμμάχων της.

Στα πλαίσια αυτά η διαμόρφωση ισχυρού και σταθερού δικομματισμού είναι πολύ ουσιαστικό στοιχείο για το σύστημα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως ο δεύτερος πόλος του δικομματισμού αφενός εμφανίζεται σχετικά αδύναμος από την άποψη της πολιτικής επιρροής του και αφετέρου ασταθής αφού στις γραμμές του διεξάγεται μία διαπάλη όχι αν θα υπάρξει ως κόμμα αριστερό που αγωνίζεται εναντίον του κεφαλαίου υπερασπίζοντας τους εργαζόμενους, αυτό το κεφάλαιο έχει πλέον κλείσει. Η αστική τάξη επιδιώκει την ομαλή ολοκληρωτική ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ, την εμπλοκή του βαθύτερα στις κρατικές δομές, στα οικονομικά συμφέροντα, τις δοσοληψίες και τη διαφορά, να εμποδίσει στο εσωτερικό του να αναπτυχθούν αμφισβητήσεις για το ρόλο του στο πολιτικό σύστημα και ακόμη περισσότερο αμφισβητήσεις των αστικών σχεδιασμών ή συμπεριφορές επαμφοτερίζουσες.

Η εξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ προς την ολοκληρωτική ενσωμάτωση είναι κρίσιμο ζήτημα για την αστική τάξη. Σε κάθε περίπτωση η ανάκαμψη του όπως και η ενίσχυση άλλων  κεντροαριστερών δυνάμεων είναι ευθέως αντίθετη με την πορεία των δυνάμεων που αντιπαλεύουν την αστική πολιτική.

Η συζήτηση που διεξάγεται στις γραμμές του ενόψει του επικείμενου συνεδρίου του έχει ιδεολογικό και πολιτικό βάθος και από την πλευρά των παλιών Μπανικών και γενικότερα των ΣΥΡΙΖΑίων και από την πλευρά του τμημάτων της Προοδευτικής Συμμαχίας, πρέπει να την παρακολουθήσουμε όσο μπορούμε καλύτερα.

Ολοκληρώθηκε το 21ο συνέδριο του ΚΚΕ

Οι μεγάλες αλλαγές στη χώρα και παγκόσμια, τα προβλήματα της εργατικής τάξης, της νεολαίας και συνολικά του λαού, η μετωπική επίθεση κυβέρνησης και κεφαλαίου για τη βαθιά αλλαγή των όρων της υλικής ζωής και της διανοητικής ανάπτυξης των εργαζομένων και του κινήματος περνούν σε δευτερεύουσα μοίρα στο συνέδριο. Ανακυκλώνονται τα ήδη γνωστά, εντείνεται ο καιροσκοπισμός με επιμέρους κινήσεις χαλάρωσης της ήδη χαραγμένης πολιτικής του – Π.χ. συμμετοχή σε κινητοποιήσεις που προκηρύσσουν φορείς πέραν της επιρροής του. Άξια αναφοράς είναι η πρόσκληση στην έναρξη του συνεδρίου των δημάρχων Αθήνας και Πειραιά, του Προέδρου της Βουλής και άλλων κορυφαίων κρατικών και κυβερνητικών παραγόντων από την άποψη της εντελώς αντίθετης στάσης του σε ανάλογα θέματα πριν ελάχιστα χρόνια. Το μέτρο αυτό κοιτάει προς τα δεξιά. Δεν σηματοδοτούν αυτά κάποιες βαθύτερες αλλαγές στην πολιτική αντανακλούν όμως τις δυσκολίες και τις πιέσεις από τον κοινωνικό περίγυρο και ενδεχομένως υπαρκτές διαθέσεις για αντίστοιχες προσαρμογές στο εσωτερικό του.

Με τα μεγάλα πολιτικά προβλήματα που κρατούν το κόμμα καθηλωμένο είτε δεν ασχολήθηκε, είτε το έκανε επιδερμικά. Π.χ. ανακυκλώνει 20 χρόνια τώρα την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος πάντα με θολό περιεχόμενο και σε κάθε συνέδριο διαφορετικό. Πολύ μεγάλα τμήματα της εργατικής τάξης και ιδιαίτερα η πλειοψηφία της που εργάζεται σε μεγάλες μονοπωλιακές επιχειρήσεις και πολυεθνικούς ομίλους δεν τα προσεγγίζει καθόλου, αυτό όμως είναι το πραγματικό  προλεταριάτο που επηρεάζει την οικονομική ζωή και τις εξελίξεις στη χώρα. Αρκείται στην παρέμβαση και παρουσία του σε κλάδους παραδοσιακούς που φθίνουν, σε εργαζόμενους σε μικρές επιχειρήσεις και το κυριότερο μετρά τα αποτελέσματα της δράσης του με την  κατάκτηση της πλειοψηφίας σε ορισμένες οργανώσεις είτε μέσω των δικαστηρίων είτε λόγω της διάσπασης και της διάλυσης των άλλων συνδικαλιστικών δυνάμεων, χωρίς να αλλάζουν οι ταξικοί συσχετισμοί υπέρ του.

 Συνεχίζουμε την μέχρι σήμερα τακτική μας, σεβασμός στο κόμμα και την ιστορία του, στους χιλιάδες αγωνιστές του, αντικειμενική αυστηρή ουσιαστική και πολιτική κριτική και προσπάθεια να κρατούνται οι δεσμοί μας με κόσμο της επιρροής του και το πιο πολιτικά προωθημένο τμήμα της βάσης.

Στο ΚΙΝΑΛΛ οι αντιπαραθέσεις για την ηγεσία και η εσωστρέφεια που πυροδοτείται σε συνδυασμό  με την αδυναμία άρθρωσης λόγου που συγκινεί πλατιά εργαζόμενα τμήματα το έχουν καθηλώσει. Δημοσκοπικά βρίσκεται σε πτώση και η σύγκρουση γύρω από την ανάληψη της ηγεσίας του προμηνύει ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα.  ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στηρίζουν σε ένα βαθμό την τακτική τους στην προσέλκυση τμημάτων της βάσης  και του  κομματικού  μηχανισμού του,  ιδιαίτερα ενόψει των επόμενων εκλογών που θα διεξαχθούν με την απλή αναλογική.

Το ΜέΡΑ 25 αφενός λόγω της αρχηγικής συγκρότησης του και των όρων λειτουργίας του έχει απώλεια δυνάμεων, αφετέρου όμως ασκεί  έλξη σε λαϊκά ακροατήρια κυρίως νεολαιίστικα και δείχνει να επεκτείνει την επιρροή του. Φαίνεται ότι βρίσκεται σε ανοδική πορεία και στις επόμενες βουλευτικές εκλογές ένα τμήμα κυρίως νεότερων ηλικιών και εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα με χαμηλή πολιτικοποίηση που απορρίπτουν τη Νέα Δημοκρατία και δυσπιστούν απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να τον προσεγγίσουν. Είναι εν δυνάμει πόλος συσπείρωσης δυσαρεστημένων και εγκλωβισμού τους  εντός των αστικών σχεδιασμών.

Η Ελληνική λύση αξιοποιεί τον ανορθολογισμό και κάθε αντιδραστική στάση, αντλεί δυσαρεστημένους της ΝΔ που στρέφονται δεξιότερα αλλά και κόσμο γενικότερα από τον ακροδεξιό και εθνικιστικό χώρο που κάλυπτε παλαιότερα η Χρυσή Αυγή, βρίσκεται επίσης σε ανοδική πορεία.

Το επόμενο διάστημα και στις βουλευτικές εκλογές η οικονομική ελίτ και οι πολιτικοί εκπρόσωποι της θα επιδιώξουν ενίσχυση των προϋποθέσεων αφενός μεν για την απρόσκοπτη προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς και αφετέρου για την ενίσχυση και στερέωση του δικομματισμού, δηλαδή τη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας που θα προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις και είναι αυτή τη στιγμή το σίγουρο άλογο και την καθήλωση των κομμουνιστικών και αγωνιστικών γενικότερα δυνάμεων, όσων αντιπαλεύουν ουσιαστικά την πολιτική του κεφαλαίου.

Αν προβλέπουμε ορθά από τα παραπάνω προκύπτουν και τα δικά μας καθήκοντα που είναι σε πλήρη αντίθεση με τις   αστικές επιδιώξεις και σχεδιασμούς.

Ο Συντονισμός Δράσης και Διαλόγου Κομμουνιστικών Δυνάμεων

Ο Συντονισμός συγκροτήθηκε ως μία συσπείρωση κομμουνιστικών και κομμουνιστογενών οργανώσεων με στόχους:  Να δράσουν από κοινού και να παρέμβουν στις εξελίξεις, να συσπειρώσουν περισσότερες δυνάμεις και να δημιουργηθούν βάσεις του Συντονισμού μέσα σε χώρους κατοικίας, σπουδών και εργασίας, να διερευνήσουν τη δυνατότητα συνεργασιών και με άλλες οργανώσεις, να  ανοίξουν τη συζήτηση και τις επεξεργασίες γύρω από τα βασικά ζητήματα στρατηγικής και τακτικής που περιλαμβάνει ένα κομμουνιστικό πρόγραμμα και τα χαρακτηριστικά του Κομμουνιστικού Κόμματος σήμερα.

Ιδιαίτερη ζέση και επιμονή υπήρξε μόνο για το δεύτερο στόχο, ενώ με μεγάλη καθυστέρηση έγιναν ημιτελή βήματα στον πρώτο, τη συγκρότηση δηλαδή των δυνάμεων του Συντονισμού. Καθόλου δεν ασχολήθηκε ο Συντονισμός με τα ζητήματα  που συγκροτούν το κομμουνιστικό πρόγραμμα.

Αυτό δεν είναι τυχαίο, είναι προσανατολισμός από ορισμένες δυνάμεις του. Το φόρτε τους δεν είναι ισχυρές συγκροτημένες οργανώσεις και δουλειά μυρμηγκιού στη βάση που θα φέρουν σημαντικά αποτελέσματα οργάνωσης και αύξηση της επιρροής, είναι  οπαδοί της δουλειάς από τα πάνω με ένα γενικό προσανατολισμό και κυρίως το ενδιαφέρον περιστρέφονταν και περιστρέφεται γύρω από τη συσπείρωση όσο το δυνατόν περισσότερων  οργανώσεων και παρέμβαση με κεντρικές εκδηλώσεις και ενέργειες που δημιουργούν εντυπώσεις σε ένα ορισμένο υψηλότερο επίπεδο, θεωρώντας ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα καθιερωθεί ο Συντονισμός. Έχουμε μία επανάληψη των διαδικασιών και της μορφής συγκρότησης του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ  ως ένα αριστερό πολυσυλλεκτικό σχήμα που προσπαθεί να εδραιωθεί στην πολιτική σκηνή και κατά βάση με κοινοβουλευτικές μεθόδους. Με τα παραπάνω  δεν εννοούμε ότι στα σχέδιά τους είναι να επαναληφθεί πολιτικά μία νέα περίπτωση ΣΥΡΙΖΑ, όλο όμως αυτό που περιγράψαμε δεν έχει σχέση με Κομμουνιστικό Κόμμα και κομμουνιστική -εργατική πολιτική, όπως τα γνωρίσαμε.

Τελευταία δημιουργήθηκε η Αριστερή Πρωτοβουλία Διαλόγου και Δράσης, προτάθηκε από στελέχη οργανώσεων του Συντονισμού, του Αριστερού Ρεύματος, της ΛΑΕ, από τον Κ. Λαπαβίτσα, και ένα σημαντικό αριθμό πανεπιστημιακών. Είναι ευρύτατη, πάει να συμπεριλάβει όλες τις δυνάμεις αριστερότερα του ΣΥΡΙΖΑ πλην του ΚΚΕ και του ακραίου τμήματος της αναρχίας. Σχεδιάστηκε να ελέγχεται απολύτως από άτομα, ακόμη και  οι εκπρόσωποι των οργανώσεων συμμετέχουν ως άτομα στην πρωτοβουλία και οι λόγοι είναι φανεροί. Σχεδιάζεται  να βγει στον αέρα εντός των πρώτων ημερών του Ιουλίου  και  παράλληλα  θα επιδιωχθεί η γρήγορη ανάπτυξη της κάτω από το σκεπτικό να διατυπωθεί ένα εναλλακτικό σχέδιο απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό του Μητσοτάκη που λείπει. Το μεγάλο της πρόβλημα όμως είναι ότι πέρα από άμεσες απαντήσεις σε προβλήματα δεν θα μπορέσει να διατυπώσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που θα δίνει διαφορετική προοπτική και διέξοδο στους εργαζόμενους να αναπτύξει μία οργανωμένη σύγκρουση με τα αστικά σχέδια.  Το βέβαιο είναι ότι θα λειτουργήσει ως ένα μεγάλο ιδεολογικό και πολιτικό χωνευτήρι εντός του οποίου οι συμμετέχοντες συγκλίνουν ιδεολογικά και πολιτικά σε ένα μέσο όρο ή όπου οδηγούν τα πράγματα  οι ισχυρότεροι.

Συμπέρασμα: Η Πρωτοβουλία Διαλόγου και Δράσης είναι πολύ μακριά από τον τύπο συμμαχιών που επιδιώκουμε,  συμμαχιών που στο  κομμουνιστικό και αριστερό κίνημα έχουν υπάρξει, εντάσσεται στη λογική των συμμαχιών του μεταμοντερνισμου. Θα μπορούσε να ήταν αποδεκτή ως μία πρωτοβουλία για κοινή δράση πάνω στα άμεσα προβλήματα, ο στόχος όμως είναι να πάρει στην πορεία χαρακτήρα ολοκληρωμένο με στρατηγικά χαρακτηριστικά. Πρακτικά η τακτική αυτή οδηγεί στη διάλυση της ή  στην ενσωμάτωση.

Με αυτή την έννοια η θέση της Γραμματείας του Εργατικού Αγώνα είναι ότι ο Εργατικός Αγώνας δεν πρέπει να πάρει οργανικά μέρος στην πρωτοβουλία. Προτείνεται να την παρακολουθούμε να ενημερωνόμαστε τακτικά και από πρώτο χέρι ώστε να έχουμε άποψη έγκυρη,  σε όποια ζητήματα μπορούμε να συνεργαζόμαστε μαζί της και να παρεμβαίνουμε δημόσια σε σημαντικά πολιτικά και στρατηγικά ζητήματα που ανακύπτουν όχι όμως κάνοντας πολεμική.

Στον  Κομμουνιστικό Συντονισμό συνεχίζουμε τη συμμετοχή μας, συμβάλλουμε στην ανάπτυξη της δράσης του στους εργαζόμενους και τους αγώνες, στην ισχυροποίησή του, στις επεξεργασίες του και στις όποιες συζητήσεις δρομολογηθούν και σε κάθε πρωτοβουλία του, παράλληλα τοποθετούμαστε και δημόσια όταν το κρίνουμε αναγκαίο. Αν δημιουργηθούν προϋποθέσεις στενότερης συνεργασίας των οργανώσεων του και σύγκλισης το εξετάζουμε.

Για τον Εργατικό Αγώνα

Το γενικό αρνητικό κλίμα για το κίνημα και για όλες τις εκδοχές της αριστεράς μας επηρεάζει ιδιαίτερα, όπως και η πολύ χαμηλή δραστηριότητα των εργαζομένων και η έλλειψη αυτοπεποίθησης και ηθικού. Εμφανίστηκαν ορισμένα σκιρτήματα σε τμήματα του πληθυσμού ιδιαιτέρως νεολαιίστικα και κυρίως για ζητήματα δημοκρατίας και κατάργησης δικαιωμάτων. Στο βαθμό που η τάση αυτή γενικευτεί  θα υπάρξουν προϋποθέσεις για καλύτερη απεύθυνση στον κόσμο και αποτελέσματα, αρκεί να δράσουμε ανάλογα.

Την προηγούμενη χρονιά δεν έλειψαν οι ενθαρρυντικές εξελίξεις και τα σημάδια ουσιαστικής ανάκαμψης των δυνάμεών μας πού όμως συνυπήρξαν με δυσκολίες και οπισθοχωρήσεις σε αρκετές περιπτώσεις. Τώρα υπάρχει απόλυτη ανάγκη για μεγαλύτερη επιτάχυνση προς τα μπρος, για το ξεπέρασμα των αδυναμιών και τη διαμόρφωση αποτελεσμάτων.

Είναι αναγκαίο να κάνουμε περισσότερο συγκεκριμένα και ευκρινή ορισμένα ζητήματα που σχετίζονται με το χαρακτήρα,  τον προσανατολισμό και τους στόχους του Εργατικού Αγώνα.

Ο Εργατικός Αγώνας είναι πολιτική οργάνωση που καθοδηγείται από τη μαρξιστική λενινιστική θεωρία, δρα με στόχο την ικανοποίηση των άμεσων αναγκών και επιδιώξεων της εργατικής τάξης και συνδέει όλη αυτή τη δραστηριότητα με την ιστορική προοπτική της, με την κοινωνική αλλαγή.  Δεν  είναι μία σέχτα που ασχολείται μόνο με τσιτάτα και ιδεολογικά ζητήματα, αλλά με τη σύγχρονη πραγματικότητα της χώρας και του λαού μας με βάση βέβαια το μαρξισμό και την ιστορική προοπτική, το σοσιαλισμό.

Κατά συνέπεια απευθυνόμαστε σε όλο τον κόσμο κυρίως όμως πρέπει να στοχεύουμε σε νέες ηλικίες, σε σπουδαστές και νέους εργαζόμενους και φυσικά στον εργαζόμενο κόσμο γενικότερα. Επιπλέον, ως μαρξιστική λενινιστική οργάνωση, ο Εργατικός Αγώνας, που αγωνίζεται για την υπεράσπιση του μαρξισμού και προέρχεται από το ΚΚΕ,  παρακολουθείται με ενδιαφέρον από αρκετό κόσμο που στον ένα ή στον άλλο βαθμό σχετίζεται με τις κομμουνιστικές ιδέες και την εν γένει δράση του Κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα. Όλα αυτά διαμορφώνουν ένα ακροατήριο σχετικά ευρύ που πολλές φορές συναντούμε κατά τις εκδηλώσεις του. Με αυτό τον κόσμο χρειάζεται να διατηρήσουμε δεσμούς ιδεολογικούς και πολιτικούς, δεσμούς εκτίμησης και συντροφικότητας. Ο προσανατολισμός αυτός και η αντίστοιχη ενασχόληση μας μπορεί να μας δώσει σημαντική βοήθεια.

Είναι ρεαλιστικός στόχος το επόμενο διάστημα να εισρεύσουν στις γραμμές του Εργατικού Αγώνα δεκάδες νέοι αγωνιστές και αγωνίστριες, νέοι εργαζόμενοι με ιδεολογικές και πολιτικές αναζητήσεις και κομμουνιστές που αγωνιούν για την προοπτική της υπόθεσης του κομμουνισμού.

Στη βάση αυτών των προσανατολισμών πρέπει να γειώσουμε καλά τη διάταξη των δυνάμεων και τη δράση μας ανάλογα με τις δυνατότητες που κάθε οργάνωση διαθέτει, τους διαύλους επικοινωνίας με τους εργαζόμενους του χώρου της, τα μέτωπα και τους φορείς στα οποία συμμετέχει.

Ιδιαίτερο βάρος πρέπει να πέσει στην ενίσχυση των δυνάμεων μας στις μεγάλες πόλεις Αθήνα και Θεσσαλονίκη και στις πόλεις που έχουμε διάσπαρτες οργανωμένες δυνάμεις. Παντού υπάρχουν σημαντικές δυνατότητες.

Η στήριξη αυτής της προσπάθειας δημιουργεί ανάγκες, όπως στενή παρακολούθηση των εξελίξεων, καλή λειτουργία των Βοηθητικών Επιτροπών που θα μελετούν τις εξελίξεις, θα δίνουν άμεση βοήθεια στη δράση και θα γενικεύουν την πείρα. Γενικότερα η δράση  της οργάνωσής μας πρέπει να είναι πιο άμεση και να αποκτήσει  πιο  ζωντανό και έγκαιρο χαρακτήρα με τακτικές ανακοινώσεις, στοχευμένες δράσεις  στη βάση των προτεραιοτήτων που θέτουμε και κυρίως στο μέτωπο της υγείας που θα είναι στην επικαιρότητα καιρό ακόμη, της παιδείας που η επίθεση στις κατακτήσεις είναι μεγάλη, στο μέτωπο των σπουδών και φυσικά στο εργασιακό.

Σημαντική βοήθεια θα προσφέρει η ανανεωμένη ιστοσελίδα του Εργατικού Αγώνα που βρίσκεται σε διαδικασία τελικής διαμόρφωσης στην οποία, αξιοποιώντας περισσότερες δυνάμεις μας, πρέπει να δώσουμε ένα ζωντανό μαχητικό χαρακτήρα, με την εμπλοκή περισσότερων δυνάμεων, τη ζωντανή παρουσίαση γεγονότων και τη συχνή δημοσίευση ιδεολογικών κειμένων.

Αγαπητοί σύντροφοι περνάμε μία χρονική περίοδο με πολύ ουσιαστικές εξελίξεις σε όλους τους τομείς παγκόσμια και στη χώρα, η ανοιχτή επίθεση της αστικής τάξης και της κυβέρνησης στο λαό θα μεγαλώσει τη δυσαρέσκεια και τις αντιδράσεις, παρά τη φαινομενική νηνεμία κάτω από την επιφάνεια κυλά η λαϊκή αργή που μεγαλώνει και θα ξεσπάσει. Το κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα πρέπει να προετοιμαστεί για να αξιοποιήσει την ευκαιρία. Στα πλαίσια αυτά πρέπει ο Εργατικός Αγώνας να είναι έτοιμος να αναλάβει τις ευθύνες του. Είναι αναγκαία η συστράτευση όλων μας, να δώσουμε περισσότερα από το χρόνο και από τις δυνάμεις που διαθέτουμε.

 

Ιούλιος 2021

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας