Εργατικός Αγώνας

Ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα

Γράφει ο Πλάτωνας Μαυρομμάτης

Η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας (συμφωνία Μάαστριχτ και ντιρεκτίβες της ΕΕ) στην χώρα μας, προχωράει με την ταυτόχρονη υπονόμευση και διάλυση του μέχρι σήμερα κρατικού ηλεκτρενεργειακού φορέα της ΔΕΗ.

Το 1999, εισέρχεται η ΔΕΗ στα χρηματιστήρια και μετατρέπεται σε Α.Ε. Στο 34ο Συνέδριο της ΓΕΝΟΠ το 2010, το συνδικάτο με την πλειοψηφία από ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – ΣΑΔ(ΣΥΝ), αποφασίζει να δεχτεί την θυγατροποίηση των γενικών διευθύνσεων Διανομής και Μεταφοράς της ΔΕΗ. Αντίθετοι και μειοψηφήσαν οι συνδικαλιστές της Αγωνιστικής Συνεργασίας (ΠΑΜΕ) και ΣΕΕΝ (ΝΑΡ). Με τον Ν.4001/2011 και σε συμμόρφωση της οδηγίας 2009/72 της ΕΕ, δημιουργούνται δύο θυγατρικές και αποσχίζονται από την ΔΕΗ, ο ΔΕΔΔΗΕ (Διανομή) και ο ΑΔΜΗΕ (Μεταφορά).

Όλο αυτό το διάστημα υπήρξαν περιορισμένες και μεμονωμένες αντιδράσεις εντός του εργασιακού χώρου της ΔΕΗ, από ΚΚΕ, ΝΑΡ, χωρίς ωστόσο το πρόβλημα να γίνει αντικείμενο ζύμωσης στην κοινωνία, χωρίς να γίνει στόχος για να εκδηλωθούν αντιδράσεις από τον λαό. Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.

Στο 3ο Μνημόνιο (Ν.4336/2015) που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ο ΑΔΜΗΕ παύεται ως θυγατρική της ΔΕΗ ΑΕ και θα γίνει ανεξάρτητη εταιρία με συμμετοχή του Δημοσίου 51% και 49% ιδιωτική. Τμήμα του 49% των μετοχών θα κατέχει ο στρατηγικός επενδυτής, δηλαδή το πραγματικό αφεντικό που καθορίζει το πρόγραμμα ανάπτυξης-συντήρησης-λειτουργίας και την συγχρηματοδότηση, το δημόσιο θα διατηρήσει την πλειοψηφία των μελών του ΔΣ, αλλά για τον Διευθύνοντα Σύμβουλο θα πρέπει να υπάρχει η γνώμη της μειοψηφίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες ακούγεται ως στρατηγικός επενδυτής η γαλλική κρατική EdF, αφού φέρεται να διαθέτει πιστοποίηση ΙSΟ σύμφωνα με την οδηγία της ΕΕ. Σύμφωνα πάντα με ότι έχει γίνει γνωστό η λογιστική αξία του ΑΔΜΗΕ θα αποτιμηθεί από ανεξάρτητο αξιολογητή. Αυτή η εκ νέου αποτίμηση είναι πιθανό να οδηγήσει σε ακόμα πιο εξευτελιστικό τίμημα καθ’ ότι σήμερα υπολογίζεται στα 1,2 δίς €. Σημειωτέον ότι η πραγματική αξία του ΑΔΜΗΕ, δηλαδή τα κόστη εξοπλισμού υποσταθμών, τα χιλιόμετρα μήκους γραμμών μεταφοράς, πυλώνες , οικόπεδα και κτίρια, ανέρχεται στα 8-12 δις €. Η ΔΕΗ ΑΕ φέρεται ότι θα αποζημιωθεί από το Δημόσιο και είναι προφανές ότι αυτό θα γίνει στη βάση της νέας λογιστικής αξίας.

Δύο λόγια για τον ΑΔΜΗΕ

Πρόκειται για το Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας Υψηλής Τάσης, δηλαδή η «παραλαβή» του παραγόμενου στα εργοστάσια ρεύματος και η ασφαλής μεταφορά του ανά την Ελλάδα, στους Νομούς και Πόλεις και παράδωσή του στον ΔΕΔΔΗΕ δηλαδή στην διανομή για την κατανάλωσή του. Αναπτύσσει και συντηρεί το δίκτυό του , σε όλη την χώρα σε βουνά και θάλασσα, με όλες τις καιρικές συνθήκες. Είναι η σπονδυλική στήλη της ηλεκτροδότησης, είναι στρατηγικός τομέας όχι μόνο για την οικονομική ανάπτυξη αλλά και για την εθνική άμυνα και ανεξαρτησία.

Ο ΑΔΜΗΕ λόγω του ρόλου του ως διαχειριστής του Συστήματος Μεταφοράς δεν είναι «παίχτης» της αγοράς, καθότι οι γραμμές είναι μοναδικές που μεταφέρεται η Υψηλή Τάση όπως και η Χαμηλή Τάση. Είναι φυσικό μονοπώλιο, με επενδύσεις της τάξης των 300εκ. € το 2014. Ενδεικτικό είναι ότι τα λειτουργικά κέρδη της εταιρίας ανέρχονται στα 200εκ. €, ενώ το 2014 είχε καθαρά κέρδη 65εκ.€.

Πρέπει επίσης να σημειώσω ότι με την αυτασφάλιση στο εργοδότη που ίσχυε έως το 1999, η ΔΕΗ κρατούσε τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων σ’ αυτήν, τους παρείχε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και πρόνοια. Τα χρήματα αυτά κεφαλαιοποιήθηκαν στην ανάπτυξή της ΔΕΗ και χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή εργοστασίων , φραγμάτων , γραμμών μεταφοράς-διανομής, υποσταθμών. Ως εκ τούτου βλέπουμε ότι η ΔΕΗ στήθηκε και αναπτύχθηκε με τα χρήματα από τις εισφορές των εργαζομένων σ’ αυτήν και από την φορολογία του Ελληνικού λαού. Με την έννοια αυτή πρόκειται για λαϊκή περιουσία.

Έτσι στον ΑΔΜΗΕ είναι ενσωματωμένα τα αποθεματικά του ασφαλιστικού των εργαζομένων που ανέρχονται σήμερα στα 12δις €. Είναι φανερό ότι η ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ μέσω της υποτιθέμενης «κρατικοποίησης», γίνεται για την ασφαλή κερδοφορία του κεφαλαίου σε βάρος των συμφερόντων του λαού και ιδιαίτερα της εργατικής τάξης. Διότι στο εξής η ΔΕΗ ΑΕ και οι διάφοροι χονδρέμποροι θα πληρώνουν ναύλα για την μεταφορά του ρεύματος, που θα κρίνεται με ιδιωτικό οικονομικά κριτήρια το ύψος τους (σύμφωνα με τους κανονισμούς διαμετακόμισης της Ε.Ε. και τις τρέχουσες κρατικές ρυθμίσεις) και αυτό θα μετακυλύεται στο τελικό κόστος της KWH που πληρώνει ο καθένας από μας.

Υπάρχουν και άλλοι παράμετροι που με την ιδιωτικοποίηση θα χειροτερέψουν  οι συνθήκες διαβίωσης πχ σε βλάβη του δικτύου σε δύσβατη ορεινή περιοχή, θα καθυστερεί ο χρόνος αποκατάστασής της στο πλαίσιο της μείωσης του κόστους με συνέπεια να καθυστερεί η επαναφορά της ηλεκτροδότησης μεγάλων περιοχών.

Αξίζει να αναφέρω ότι ο Ντάϊσελμπλουμ αρνήθηκε να ιδιωτικοποιηθεί έστω και το 1% η ΤΕΝΕΤ, το σύστημα μεταφοράς στην Ολλανδία, χαρακτηρίζοντάς το, εάν γινόταν, μεγάλη ζημιά για το δημόσιο συμφέρον.

Σχετικά με το ότι το Δημόσιο θα αγοράσει τον ΑΔΜΗΕ από την ΔΕΗ κατέχοντας το 51% των μετοχών, είναι ένα σοβαρό ερώτημα, όταν ένα μεγάλο μέρος των απλήρωτων λογαριασμών της ΔΕΗ, άνω των 400εκ. € σε σύνολο 2,5 δις €, αφορούν οφειλές του Δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Επίσης, είναι πιθανό με μια αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, το Δημόσιο να απολέσει την πλειοψηφία των μετοχών, όπως έγινε με την παράδοση του κρατικού ΟΤΕ στα γερμανικά χέρια της DeutscheTelekom.

Υπενθυμίζω ότι αυτά τα μέτρα που εφαρμόζουν οι Ελληνικές κυβερνήσεις και η σημερινή ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι εντολές της ΕΕ με την συμφωνία του Μάαστριχτ, με τις διάφορες ντιρεκτίβες για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, που σήμερα στη Ελλάδα εφαρμόζονται με την μορφή προαπαιτούμενων μνημονίων στο όνομα του χρέους. Ουσιαστικά πρόκειται για ολική καταστροφή του ηλεκτρενεργειακού τομέα όπως τον γνωρίσαμε και η μετάβαση της οικονομίας της χώρας σ’ αυτήν της υποσαχάριας, προς όφελος ντόπιων ή ξένων μεγάλων ομίλων. Διότι η ενέργεια είναι καθοριστική για την ανάπτυξη της χώρας, η κατανάλωση ρεύματος και το πώς κατανέμεται στο λαό αποτελεί βασικό δείκτη της κοινωνικής ευημερίας.

Οι δανειστές, η ΕΕ και η Ελληνική κυβέρνηση οδηγούν την ΔΕΗ σε απαξίωση για την δώσουν για ένα «κομμάτι ψωμί». Με την συμφωνία του Ιουλίου 2015 για το Σύστημα Δημοπρασιών ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να γίνει υποχρεωτικό άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρισμού με μείωση του μεριδίου πελατών της ΔΕΗ και μείωση – απώλεια μονάδων παραγωγής. Συγκεκριμένα μέχρι το 2020 η ΔΕΗ πρέπει να έχει χάσει το 50% των πελατών της, που υποχρεωτικά θα πάνε σε άλλους ιδιώτες και το 50% της δικιάς της παραγωγής. Εάν και αυτός ο τρόπος ξεπουλήματος δεν εφαρμοστεί (τα ονομαζόμενα ΝΟΜΕ) τότε θα γίνει εφαρμογή του Ν.4273/2014 κυβέρνησης Σαμαρά για την μικρή ΔΕΗ. Εξάλλου, με τα capitalcontrols ο όμιλος ΔΕΗ δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει λειτουργικές ανάγκες.

Η απάντηση από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να είναι ενιαία με τους εργαζόμενους στον όμιλο ΔΕΗ και σε μέτωπο, οργανωμένη και με προσανατολισμό στη σωτηρία του κρατικού τομέα ηλεκτρικής ενέργειας, ενάντια στις αποφάσεις της ΕΕ και τις επιλογές της αστικής τάξης, για να μην βρεθεί σε δυσκολία για τη ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας.

Η ΔΕΗ πρέπει να εθνικοποιηθεί και να γίνει κρατικό μονοπώλιο για την οργάνωση της οικονομίας της Ελλάδας, στην υπηρεσία του λαού και του τόπου και να εξασφαλίζει:

  1. Την ενεργειακή ανεξαρτησία
  2. Τον μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό, με κριτήρια τις λαϊκές ανάγκες και την προστασία του περιβάλλοντος
  3. Να αξιοποιεί όλους τους εγχώριους φυσικούς πόρους (λιγνίτη, νερό, γεωθερμία)
  4. Εξυγιασμένη από τα συμφέροντα που την λυμαίνονται και να παίξει καθοριστικό ρόλο στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με μοχλό τον δημόσιο τομέα προς όφελος της ανάπτυξης του βιοτικού επιπέδου.

Η πάλη αυτή αφορά στη ζωή των εργαζομένων σήμερα, ενάντια στα μονοπώλια και την ΕΕ, στο βαθμό που θα υλοποιείται και θα φέρνει αποτελέσματα ο αγωνιζόμενος λαός και θα πείθεται για τον αγώνα του και θα αυξάνεται αριθμητικά πλησιάζοντας τον στόχο του, για την καλυτέρευση της ζωής του.

Η εργασία επιδιώκει μια πρώτη ενημέρωση στο αντικείμενο αυτό. Γίνεται φανερό ότι οι επιστήμονες και οι κάτοχοι του αντικειμένου, οι πολιτικές δυνάμεις που θέλουν να εκφράζουν τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού, πρέπει να επεξεργαστούν εξειδικευμένη πρόταση για τη ηλεκτρική ενέργεια, που θα ανταποκρίνεται στο επίπεδο της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας και θα συμβάλει στη λύση του.

Εκτός από το θέμα που μας απασχολεί εδώ, όπως και για άλλα ζητήματα της ελληνικής οικονομίας, δεν έχουν αντιμετωπιστεί για να δοθούν λύσεις κατανοητές από τους εργαζόμενους ή τουλάχιστον και από εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που λένε ή πράγματι θέλουν να εκφράζουν τους εργαζόμενους και την εργατική τάξη.

Είναι φανερό ότι ο εργαζόμενος λαός ζεί στο σκοτάδι και ο καθένας από εμάς έχει ευθύνες για αυτό. Και εάν κάποιοι νιώθουν ικανοποιημένοι από τις δικές τους προτάσεις στην καλύτερη περίπτωση αυτοθαυμάζονται.

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας