Εργατικός Αγώνας

Τα νέα ενεργειακά κοιτάσματα και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού

Γράφει ο Γεράσιμος Αραβανής.

Το κοίτασμα φυσικού αερίου που ανακαλύφθηκε στην κυπριακή AOZ από την Εxxon Mobil έδωσε το σύνθημα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης για θριαμβολογίες και καλλιέργεια κλίματος αισιοδοξίας για τις εξελίξεις και ο λόγος είναι ότι η Ελλάδα ταύτισε τα δικά της συμφέροντα με αυτά των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και εκ των πραγμάτων θα επωφεληθεί.

Είναι χαρακτηριστικός ο τίτλος ολοσέλιδου άρθρου της Καθημερινής της 3/3 «ΗΠΑ και Γαλλία δένουν στην Κύπρο» και υπότιτλος «Μεγάλη αμυντική συμφωνία Λευκωσίας- Παρισιού το Μάρτιο και επικύρωση της δυτικής πρωτοκαθεδρίας στη Μεσόγειο». Από τη σκοπιά των δυνάμεων και των μέσων που είναι προσανατολισμένα απόλυτα και αταλάντευτα στη Δύση είναι εντελώς δικαιολογημένες οι θριαμβολογίες διότι κατά τη γνώμη τους στη δύση βρίσκεται η προοπτική. Ισχύει όμως το ίδιο αν εξεταστούν οι εξελίξεις από τη σκοπιά των συμφερόντων του ελληνικού λαού, όχι μόνο των άμεσων οικονομικών αλλά και αυτών της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της χώρας, από την άποψη της οικοδόμησης ενός ειρηνικού μέλλοντος για τους λαούς της περιοχής ;

Υποστηρίζουν ότι πέρα από τη μεγάλη οικονομική ωφέλεια που θα έχει η χώρα αναβαθμίζεται γεωπολιτικά, όπως και η Κύπρος. Το αυξημένο ενδιαφέρον Ηνωμένων Πολιτειών και Γαλλίας λόγω των κοιτασμάτων που θα εκμεταλλευτούν φέρνει στην περιοχή στόλους, στρατούς, δημιουργία νέων βάσεων και αυτό θα λειτουργήσει ως αντίπαλο δέος που θα εγγυηθεί την ειρήνη στην περιοχή, θα είναι η ασπίδα προστασίας απέναντι στην απειλή της Τουρκίας. Επιπλέον, οι συμμαχίες που διαμορφώνονται τοπικά κάτω από την ομπρέλα των Ηνωμένων Πολιτειών μεταξύ της Ελλάδας, του Ισραήλ, της Κύπρου και της Αιγύπτου θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην ασφάλεια, δίνει ήδη οδηγούν στην εμβάθυνση μιας πολύπλευρης όσμωσης της χώρας με το Ισραήλ σε όλους τους τομείς. Η πολιτική συνεργασία μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου Ισραήλ που εξελίσσεται θα επιβεβαιωθεί το επόμενο διάστημα στην τριμερή συνάντηση που απ’ ότι φαίνεται μεταφέρεται από την Κρήτη στο Ισραήλ και θα υπάρχει συμμετοχή του αμερικανού υπουργού εξωτερικών. Προχωρά η επιχειρησιακή συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ, κατασκευάζουν από κοινού ραντάρ στην Κρήτη που θα παρακολουθεί ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο, ενώ το ελληνικό ναυτικό θα συμβάλει στην ανάπτυξη του ναυτικού του Ισραήλ με τεχνογνωσία και πρακτικές γνώσεις. Είναι περιττό να τονιστεί σε αυτές τις συνεργασίες ποιος έχει την πρωτοκαθεδρία. Μέσω αυτών το Ισραήλ ισχυροποιείται και μετατρέπεται σε πραγματικό στυλοβάτη των αμερικανικών συμφερόντων στην ανατολική Μεσόγειο.

Για τους αμερικανούς η σημασία του κοιτάσματος της Εxxon Mobil είναι μεγάλη. Δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο το κοίτασμα ώστε να αλλάζει από μόνο του τα δεδομένα. Σε συνδυασμό όμως με κοιτάσματα του Ισραήλ, της Αιγύπτου, κοιτάσματα που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στην Ιορδανία, με εξορύξεις σε νέες περιοχές και της κυπριακής ΑΟΖ από την ίδια εταιρεία, καθώς κοιτάσματα που θα αντλήσει από ενδεχόμενες εξορύξεις νοτίως της Κρήτης ο όγκος του φυσικού αερίου που συγκεντρώνεται είναι πολύ μεγάλος τέτοιος που να αλλάζει σε μεγάλο βαθμό τις ισορροπίες και τους συσχετισμούς που ισχύουν σήμερα. Πέραν του μεγάλου οικονομικού οφέλους οι Ηνωμένες πολιτείες αξιοποιώντας τα κοιτάσματα αυτά μπορούν να εφοδιάζουν την ΕΕ και να πιέσουν πιο αποτελεσματικά για τη σταδιακή απεξάρτηση της από το ρωσικό φυσικό αέριο. Έτσι η Ρωσία χάνει αγορές, κέρδη και επιρροή για το μεγάλο όπλο της, την ενέργεια, μέσω της οποίας καθίσταται ισχυρός παίκτης παγκόσμιας εμβέλειας στο διεθνή ανταγωνισμό, η Ευρώπη εξαρτάται ενεργειακά πολύ περισσότερο από πηγές ενέργειας που ελέγχονται από τις Ηνωμένες πολιτείες Αμερικής και τους συμμάχους τους, η ΕΕ γίνεται περισσότερο ευάλωτη και πειθήνια. Οι δηλώσεις που έκανε στο φόρουμ των Δελφών ο αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα είναι ενδεικτικές: Η περιοχή των Βαλκανίων πρέπει να απεξαρτηθεί ενεργειακά από την ρωσική Gazprom και η Ελλάδα αποτελεί κλειδί ως προς αυτό μέσα από τα διακρατικά σχήματα στα οποία συμμετέχει με χώρες της ανατολικής Μεσογείου. Από την άποψη αυτή είναι εντελώς δικαιολογημένος ο υπότιτλος της Καθημερινής γιατί τη δυτική πρωτοκαθεδρία στη Μεσόγειο, η οποία στρέφεται εναντίον της Ρωσίας και αντικειμενικά εναντίον των λαών της περιοχής.

Τα νέα δεδομένα και η αξιοποίησή τους εναντίον της Ρωσίας δημιουργούν και θα δημιουργήσουν νέα όξυνση και νέες εντάσεις στην περιοχή και τον κόσμο ολόκληρο, αφού η Ρωσία και οι χώρες που συνεργάζεται δεν πρόκειται να μείνουν με σταυρωμένα χέρια, θα απαντήσουν με κάθε μέσον. Η Τουρκία μπαίνει στην αντιπαράθεση με τη μεγάλη πολυκλαδική άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα» που εξελίσσεται στη Μαύρη Θάλασσα, το Αιγαίο και τη Μεσόγειο κάνοντας επίδειξη δύναμης. Το τελευταίο διάστημα οι δοκιμές νέων υπερόπλων είναι πολύ συχνές και προϊδεάζουν για έναν νέο γύρο έντασης των εξοπλισμών που ξεκινά από τις χώρες της περιοχής και εξελίσσεται παγκόσμια.

Για τους κινδύνους αυτούς που διατρέχει η χώρα και ο ελληνικός λαός μας διαβεβαιώνουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και ο πολιτικός κόσμος ότι τα αυξημένα συμφέροντα των δυτικών δημιουργούν αυξημένο ενδιαφέρον και αυξημένη παρουσία τους στην περιοχή που φτάνει ως τη μόνιμη εγκατάσταση αεροναυτικών δυνάμεών τους και την κατασκευή γαλλικής βάσης στην Κύπρο και ότι σε τελική ανάλυση αυτά αποτελούν εγγύηση και δύσκολα θα επιτρέψουν να συμβεί κάτι. Φυσικά οι ίδιες πηγές δεν παραλείπουν σε άλλες περιπτώσεις, μιλώντας πιο ρεαλιστικά, να σημειώσουν ότι οι Αμερικανοί και οι Γάλλοι θα υπερασπίσουν τα στενά δικά τους συμφέροντα, τις γεωτρήσεις και τις εγκαταστάσεις τους, με αποτέλεσμα η Τουρκία να σταθεί μακριά από αυτά όχι όμως από τις υπόλοιπες περιοχές της ανατολικής Μεσογείου, που ενδιαφέρουν την Ελλάδα και την Κύπρο. Δεν παραλείπουν μέλη της αμερικανικής κυβέρνησης να τονίζουν ότι θεωρούν τη συνεργασία με την Τουρκία θεμελιώδη για την περιφερειακή ασφάλεια και να την καλούν να συμμετάσχει στη συνεργασία με τις υπόλοιπες δυνάμεις στην περιοχή κάτι που για πολλούς φέρνει πιο κοντά την προώθηση λύσης στο Κυπριακό στα ευρωατλαντικά πλαίσια φυσικά και χειρότερη από αυτή του σχεδίου Ανάν

Το ρεζουμέ όλης αυτής της φιλολογίας είναι ότι η υπεράσπιση της ειρήνης στην περιοχή, της ανεξαρτησίας και της άμυνας της χώρας περνάει μέσα από την ενεργό ένταξή της Ελλάδας και κάθε χώρας τους στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και τα ιμπεριαλιστικά μπλοκ και φυσικά στρέφεται εναντίον των αντιπάλων τους. Η επιλογή ισχυρών συμμάχων ικανών να νικήσουν στην αντιπαράθεση με τους αντίπαλους εγγυάται τα συμφέροντα της χώρας.

Αυτή την ιδέα προσπαθούν να εμπεδώσουν στην αντίληψη των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, ότι σε τελική ανάλυση ο ιμπεριαλισμός είναι πανίσχυρος και η συμπόρευση μαζί του είναι η μοναδική λύση για τους λαούς και τις μικρές χώρες. Να πείσουν ότι ο αγώνας των λαών εναντίον των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας και των επεμβάσεων είναι μάταιος και μοναδική λύση είναι να πορευτούν στα πλαίσια μιας ισχυρής συμμαχίας που θα τους εξασφαλίζει το μέλλον.

Ιστορικά όμως έχει αποδειχτεί το εντελώς αντίθετο. Η στοίχιση πίσω από τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα έφερε δεινά στους λαούς και αμύθητο πλούτο και δύναμη στις πολυεθνικές. Δεν μπορούσε να ήταν αλλιώς, αφού ιμπεριαλισμός σημαίνει κυριαρχία των πιο ισχυρών κεφαλαίων και ενός ελάχιστου αριθμού ισχυρών κρατών. Σημαίνει ανταγωνισμούς και αντιπαραθέσεις που λύνονται σε τελική ανάλυση, όταν εξαντληθούν τα περιθώρια συμβιβασμών μεταξύ των κυρίαρχων δυνάμεων, με πόλεμο και θύματα του είναι πάντα οι ανίσχυροι. Αυτό απέδειξε ο Α’ Παγκόσμιος πόλεμος, το ίδιο και ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος. Ισοπεδώθηκαν χώρες, εξοντώθηκαν λαοί, έγιναν αμέτρητες καταστροφές και από όλα αυτά οι μόνοι που βγήκαν ωφελημένοι ήταν οι Εxxon Mobil κάθε χώρας, οι πολυεθνικές των όπλων και οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες που ανέλαβαν την ανοικοδόμηση, οι βιομηχανίες των μεγάλων χωρών και οι πολυεθνικές τράπεζες.

Ιστορικά ποτέ ωφελήθηκε η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός από τη στενή συμπόρευση με τον ιμπεριαλισμό;

Πού οδήγησε η εργολαβική προώθηση των αγγλογαλλικών συμφερόντων στον Α’ παγκόσμιο πόλεμο και κυρίως η περιπέτεια της Μικράς Ασίας και η καταστροφή; Ποια ήταν τα αποτελέσματα της απόλυτης πρόσδεσης στον αγγλικό ιμπεριαλισμό πριν και κατά τη διάρκεια του Β’ παγκόσμιου πολέμου για τον ελληνικό λαό; Είναι γνωστό ότι η αστική τάξη είχε το τεράστιο όφελος να την εγκαταστήσουν ξανά στην κυβέρνηση μετά την απελευθέρωση της χώρας παρότι παντελώς απούσα στη διάρκεια της κατοχής, αφού είχε σταθεί ο πιο πιστός σύμμαχος τους.

Η ένταξη της χώρας στις ισχυρές συμμαχίες του ΝΑΤΟ και αργότερα της ΕΕ τι της προσέφεραν; Μήπως εμπόδισαν την Τουρκία να καταλάβει τη μισή Κύπρο; Μήπως προσέφεραν κάποια προστασία απέναντι στους αμερικανοκίνητους δικτάτορες της 21ης Απριλίου 1967; Παρότι ο κατάλογος των γεγονότων είναι μακρύς κάποιο θετικό παράδειγμα δεν πρόκειται να βρούμε. Επιπλέον δεν νοείται ταύτιση των αμερικανικών συμφερόντων με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Βρίσκονται ακριβώς στον αντίποδα. Τα συμφέροντα της ηγετικής μερίδας της αστικής τάξης που είναι προσανατολισμένη στις ΗΠΑ και την ΕΕ όντως ταυτίζονται, αλλά αυτό δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να υπογραμμίζει πως τα λαϊκά συμφέροντα είναι σε πλήρη διάσταση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου και ότι το περιβόητο εθνικό συμφέρον είναι το αστικό συμφέρον ενδεδυμένο τον εθνικό μανδύα.

Η ανάδειξη και υπεράσπιση των μακροπρόθεσμων αλλά και άμεσων συμφερόντων του λαού προωθείται μόνο σε αντίθεση με τον ιμπεριαλισμό και σε διαρκή αγώνα εναντίον του και στις συνθήκες της κυριαρχίας κεφαλαίου μόνο από ένα ισχυρό αντιιμπεριαλιστικό-αντικαπιταλιστικό-λαϊκό κίνημα στη χώρα, στα Βαλκάνια και πανευρωπαϊκά. Ένα τέτοιο κίνημα μπορεί να υπερασπίσει την ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της χώρας να εμποδίσει το ξέσπασμα πολέμου και να ανοίξει το δρόμο για ριζικές αλλαγές στην κοινωνική και την πολιτική ζωή.

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας