Εργατικός Αγώνας

Πού θα πάει αυτό το κακό;

Τινάζουν στον αέρα την Κ.Ο. Ιωαννίνων

Η κατάσταση στην κομματική οργάνωση Ιωαννίνων έφτασε στα όρια της αυτοκαταστροφής. Αυτό συμβαίνει κατά κύριο λόγο με την κατεύθυνση και την ευθύνη των κεντρικών καθοδηγητικών οργάνων.

Με διαδικασίες μεθοδευμένες -πολλές φορές πέρα για πέρα αντικαταστατικές-  έχουν διαγραφεί, τα 3-4 τελευταία χρόνια, δεκάδες μέλη του κόμματος και της ΚΝΕ, ένα μεγάλο ποσοστό της κομματικής δύναμης.

Στα κομματικά μέλη προκαλείται έντονη ανησυχία, ερωτηματικά, προβληματισμός, θλίψη, απέχθεια και αγανάκτηση, από την κατά σύστημα διαγραφή των συντρόφων. Το ίδιο συχνά-πυκνά θέτουν ερωτήματα και είναι ανήσυχοι οι αφοσιωμένοι για χρόνια οπαδοί του Κόμματος.

Η αιτιολόγηση των διαγραφών στηρίζεται σε ψεύτικες κατηγορίες, πολλές φορές χαλκευμένες. Μερικές φορές, τα πιο αμύητα μέλη των καθοδηγητικών οργάνων ομολογούν ότι δεν γνωρίζουν τίποτα συγκεκριμένο, όμως τα υπό διαγραφή μέλη «κάτι είχαν γράψει στον προσυνεδριακό διάλογο», άρα «διαφωνούν» με την στρατηγική ή έχουν «άλλη αντίληψη».

Ούτε καν τους νοιάζει να στηρίξουν τις κατηγορίες, ότι τα υπό διαγραφή μέλη παραβίασαν κάποια κομματική απόφαση ή διέπραξαν κάποια αντικομματική ενέργεια. Για το ίδιο ακριβώς γεγονός, για τις ίδιες ενέργειες ή δράση το ένα μέλος διαγράφεται, ενώ κάποιος άλλος -κατά κανόνα στέλεχος- επιβραβεύεται με διάφορους τρόπους.

Τις τελευταίες μέρες έφτασαν στο σημείο να διαγράψουν μέλος επειδή δεν μπορούσε να πληρώσει τις συνδρομές του κανονικά. Ο συγκεκριμένος δεν αρνήθηκε να δίνει κάποια ποσά σύμφωνα με τις δυνατότητές του ώσπου να ξεχρεώσει. Όμως η καθοδήγηση ήταν άτεγκτη. Ή όλα ή διαγραφή. Χωρίς ούτε στιγμή να σκεφτούν ότι και η ΚΕ του Κόμματος είχε αδυναμία (και έχει ακόμα) να πληρώσει τους εργαζόμενους στον «Ρ», την «Τυποεκδοτική» και όχι μόνο.

Ποια είναι η αλήθεια: Δυο μέρες πριν συνεδριάσει η ΚΟΒ για την διαγραφή του είχε συνεδριάσει ξανά με θέμα την διαγραφή άλλου μέλους της ΚΟΒ. Και τι συνέβη; Ο δυστυχής δεν ψήφισε την πρόταση διαγραφής του άλλου κομματικού μέλους και έτσι δεν πέρασε η διαγραφή. Αν το Τομεακό Γραφείο είχε πρόταση διαγραφής για την καθυστέρηση των συνδρομών θα την έθετε τότε. Στο διήμερο ανάμεσα στις δυο συνεδριάσεις της ΚΟΒ δεν συνεδρίασε ξανά το Τομεακό Γραφείο. Πότε, λοιπόν, με ποιο τρόπο κι από ποιους προτάθηκε η διαγραφή του συντρόφου λόγω καθυστέρησης συνδρομών;

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Μεθοδεύσεις του ποδαριού; Ότι το κάθε καθοδηγητικό στέλεχος κάνει ό,τι θέλει;

Πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που γίνονται τέτοιες μεθοδεύσεις και τέτοιες εκδικητικές ενέργειες κατά κομματικών μελών που εκφράζουν τη γνώμη τους ή δεν υπερψηφίζουν πρόταση καθοδηγητικών οργάνων. Πότε διαλύουν ΚΟΒ, πότε αλλοιώνουν την σύνθεσή τους -κυρίως μπροστά σε κρίσιμες αποφάσεις ακόμα και συνδιασκέψεις- πότε διαγράφουν έναν ή περισσότερους για να μπορούν να διαγράψουν μετά έναν-έναν όλους τους ανεπιθύμητους.

Υπάρχουν διαγραφές κατά οικογένεια. Αφού διαγραφεί ο πατέρας ή η μάνα πρέπει να διαγραφεί και ο γιός ή η κόρη. Ζητιέται από κομματικά μέλη να μην συνομιλούν ή «τουλάχιστον να είναι πολύ προσεκτικοί ακόμα και μέσα στο σπίτι», αν κάποιος διαγράφτηκε.

Είναι κανόνας να εξωθούνται παντοιοτρόπως τα ανεπιθύμητα κομματικά μέλη ώστε να «αποχωρήσουν» οικειοθελώς από το κόμμα ή «να περάσουν στη διαρροή» και να ξεχαστούν ώστε να αποφεύγεται η διαγραφή τους και να μη ανακαλούνται ερωτήματα και αντιδράσεις από άλλα κομματικά μέλη και κυρίως τους οπαδούς. Αυτό συμβαίνει με περίτεχνη μεθόδευση αν πρόκειται για ανεπιθύμητους συντρόφους που έχουν κοινωνική καταξίωση και αναγνώριση μέσα στο λαό.

Τα θύματα–κομματικά μέλη έχουν προγραφεί εδώ και 4-5 χρόνια. Κατά κανόνα απαιτείται η «στοίχιση» πίσω από στελέχη ή ομάδες στελεχών, για να εξιλεωθούν για τις απόψεις που διατύπωσαν στον προσυνεδριακό διάλογο. Τα νήματα αυτής της στοίχισης φτάνουν πολύ πιο μακριά από τα Γιάννενα. Αν ο προγραμμένος δεν ανταποκρίνεται στη στοίχιση, τότε αρχικά παραγκωνίζεται. Ακολουθεί η συκοφαντική δυσφήμηση του εκτός οργάνων που απλώνεται σε μέλη αλλά και οπαδούς. Χαλκεύονται πλεκτάνες για να μπλέξουν συντρόφους σε αντικομματικές ενέργειες. Πλείστα τέτοια περιστατικά έχουν παρατηρηθεί, καταγραφεί και πιστοποιηθεί.

Είναι άκρως ενδιαφέρον το γεγονός ότι στελέχη άλλων κομμάτων, ομάδων (κυρίως των αριστεριστών) πλευρίζουν κομματικά μέλη και οπαδούς και τους «πληροφορούν» με κάθε λεπτομέρεια ποια κομματικά μέλη είναι παραγκωνισμένα, ποια είναι στη μπούκα, ποια διαγράφτηκαν, ακόμα ποια και πότε θα διαγραφούν.

Πολύ ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι μηχανισμοί του αντιπάλου κρατούν προς το παρόν στάση «αδιάφορη», σαν να μην ξέρουν τίποτα, ενώ τα ξέρουν όλα και με κάθε λεπτομέρεια.

Ενώ τα καθοδηγητικά όργανα διυλίζουν τον κώνωπα για τα ανεπιθύμητα κομματικά μέλη και πάλι δεν μπορούν να στοιχειοθετήσουν αντικομματικές ενέργειές τους. Από την άλλη καταπίνουν την κάμηλο όταν πρόκειται για «στοιχισμένα» στελέχη. Εκείνα μπορούν να λένε ό,τι θέλουν σε κεντρικές ομιλίες ή συσκέψεις οπαδών, να διαστρεβλώνουν τη γραμμή του κόμματος, να εκφράζουν ασυμβίβαστες απόψεις και με το σημερινό πρόγραμμα και καταστατικό του κόμματος αλλά κυρίως με την σημερινή καθημερινή πολιτική του. Αυτά τα ξέρει η κεντρική καθοδήγηση του κόμματος.

Πολύ αξιοπρόσεχτο είναι το γεγονός ότι η μόνη ποινή που προτείνεται στην κομματική οργάνωση των Ιωαννίνων είναι η διαγραφή. Τελεία και παύλα. Σαν να μην υπάρχουν άλλες ποινές και κυρίως διαπαιδαγωγικά–συντροφικά μέτρα. Μόνο όταν πρόκειται για στέλεχος η ποινή μπορεί να είναι ελαφρότερη. Έτσι, ενώ μέλος του κόμματος διαγράφεται τάχα για απεργοσπασία (σε υπηρεσία εφημερίας), μέλος καθοδηγητικού οργάνου, αποδεδειγμένος απεργοσπάστης, που το αποδέχτηκε και ο ίδιος έπεσε στα μαλακά με «καθαίρεση» από το όργανο. Άλλα καθοδηγητικά στελέχη που δεν απεργούν αποδεδειγμένα συγκαλύπτονται από τα καθοδηγητικά όργανα, παρ’ όλο που το πρόβλημα συζητείται στις ΚΟΒ.

Από την μια μεριά στοχοποιούνται, παραγκωνίζονται και τελικά διαγράφονται κομματικά μέλη που κατέθεσαν προβληματισμό στον προσυνεδριακό διάλογο χωρίς να έχουν υποπέσει σε κανένα απολύτως κομματικό παράπτωμα.

Από την άλλη εντάχτηκε στην κομματική οργάνωση όχι ευκαταφρόνητος αριθμός πρώην κομματικών μελών που αποχώρησαν ακόμα από το 1989 ή και πριν και διετέλεσαν για πολλά χρόνια σε καθοδηγητικές θέσεις άλλων κομμάτων (κυρίως του ΝΑΡ). Έγιναν μέλη του κόμματος καμαρώνοντας για την στάση τους το «89» και την εν γένει απόρριψη της «οπορτουνιστικής» πολιτικής του κόμματος από την ίδρυση του μέχρι και σήμερα.

Τα καθοδηγητικά όργανα και κυρίως τα στελέχη, για να στηρίξουν την τακτική των διαγραφών κάνουν ό,τι μπορούν για να συκοφαντήσουν αδιάκριτα όποιον διαγράφεται -ή πρόκειται να διαγραφεί στην κατάλληλη ευκαιρία- ότι είναι οπορτουνιστές και είναι με το ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά δεν τους βγαίνει. Οι περισσότεροι από τους παραγκωνισμένους και τους διαγραμμένους πολέμησαν τον οπορτουνισμό σε οποιαδήποτε έκφραση του, δεξιά ή αριστερή και φυσικά και το ΣΥΡΙΖΑ και τους προγόνους του και μάλιστα σε δύσκολες ώρες. Και τον πολέμησαν αποτελεσματικά.

Τελικά τα μέλη και οι οπαδοί του κόμματος που έχουν πείρα στην αντιμετώπιση του οπορτουνισμού, θα αφήσουν να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση;

Χάρης Φάγκος

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας