Οι αγρότες κατέβηκαν στους δρόμους για ν’ αγωνιστούν για τα δίκαια αιτήματά τους αλλά και για ολόκληρο τον ελληνικό λαό, του οποίου είχαν την καθολική συμπαράσταση.
Οι κομματικοί αγροτοπατέρες (όπως πάντα) πήραν τον αγώνα στα χέρια τους και τον διαχειρίστηκαν για να διασφαλίσουν τις καρέκλες τους, να δώσουν πόντους στα κόμματά τους και να βγάλουν την κυβέρνηση από τη δύσκολη θέση.
«Έκαψαν» το αγροτικό διεκδικητικό πλαίσιο , οδήγησαν το αγώνα σε αδιέξοδα, αποδυνάμωσαν με συμφωνίες «κάτω από το τραπέζι» την παναγροτική συγκέντρωση στην Αθήνα μετατρέποντάς της σε “onemanshow” και σε «πανηγυράκι» , πήγαν στον στημένο «διάλογο» (τη μια μέρα οι «ημέτεροι» και την άλλη οι «αντιφρονούντες») πήραν τα «καθρεφτάκια» υποσχέσεις-παραχωρήσεις από τον πρωθυπουργό κι επέστρεψαν στις εστίες τους με κορώνες «αγωνιστικές» και ιαχές «νίκης» που μόνο κλαυσίγελο προκαλούν!
Και δεν είναι μόνο πως ακύρωσαν τον αγώνα τον αγροτών. Έβαλαν άλλη μια ταφόπλακα στην αγωνιστική κοινωνική συνείδηση περνώντας της το απαισιόδοξο μήνυμα πως: «αφού δεν τα κατάφεραν οι αγρότες με τον πολυήμερος σκληρό αγώνα τους, κανείς δε μπορεί να τα καταφέρει». Οπότε… «καθίστε ΟΛΟΙ στ’ αυγά σας»!
Την Κυριακή του ΑΣΩΤΟΥ (τι σύμπτωση !!!) μπροστά στο Μνημείο του Μαρίνου Αντύπα (ούτε ντροπή ούτε στόχαση), ο Μπούτας σφύριξε τη λήξη του αγώνα !!!
Οι άλλοι εργατοπατέρες είχαν ήδη πάει στα αποδυτήρια από προχθές!
«Κι αν ο τόπος μας μαράζωσε εσύ μην κλαις
μα να δούμε τι θα γίνει, μόνο αυτό να λες
αει, να τον αναστήσουμε,
ποιος απ’ τους προστάτες θα μας προστατέψει, ποιος,
αει, πρώτος είναι ο λαός,
ποιος απ’ τους προστάτες θα μας προστατέψει, ποιος,
ο λαός».
Θωμάς Μπακαλάκος
