Δεν είναι πρωτοφανής ούτε καν πρωτότυπη η επιχειρούμενη διαπλοκή αθλητισμού και «πατριωτισμού» με αφορμή τα εθνικά συγκροτήματα σε όλα τα αθλήματα. Τα φληναφήματα περί «επίσημης αγαπημένης» που «είναι υπεράνω ομάδων και χρωμάτων» εύκολα δίνουν τη θέση τους στο ανάθεμα σε παίκτες και προπονητές όποτε τα αποτελέσματα δεν εξυπηρετούν την «εθνική μαγκιά». Καμιά κυβέρνηση –δεξιά ή «αριστερή»- δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό της μικροκομματικής εκμετάλλευσης αθλητικών επιτυχιών. Και πάντα στα δύσκολα οι ίδιες οι κυβερνήσεις και τα επίσημα κρατικά όργανα όχι μόνο δεν δίνουν λύσεις αλλά συμβάλλουν στη δημιουργία προβλημάτων εκ του μη όντως.
Αιτία για τις παραπάνω διαπιστώσεις-υπενθυμίσεις έδωσε η επιστολή τριών διεθνών καλαθοσφαιριστών με την οποία ζητούν από την Ομοσπονδία να ξεκαθαρίσει τους παράλογους κανόνες που η ίδια θέσπισε περί ασυμβίβαστου ενός προπονητή στο εθνικό συγκρότημα παράλληλα με το κοουτσάρισμα του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού. Αυτή η ανοησία μετρά πάνω από μια δεκαετία από τότε που ο Παναγιώτης Γιαννάκης εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από την εθνική ομάδα επειδή προσλήφθηκε ως πρώτος προπονητής στον Ολυμπιακό. Εξαιτίας της, πολλοί ικανοί προπονητές δεν μπόρεσαν να προσφέρουν στην εθνική επειδή δούλευαν στους «αιώνιους αντίπαλους».
Πρόσφατα ο άνθρωπος που ταυτίστηκε με αυτή την ανοησία, ο Γ. Βασιλακόπουλος, έδωσε τα χέρια με τον προπονητή Ρικ Πιτίνο ανακηρύσσοντας τον προπονητή του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Οι υποσχέσεις του αμερικανού πως θα είναι «Greek Pitino» κράτησαν λίγες μέρες μέχρι να αναλάβει και την ΚΑΕ ΠΑΟ χωρίς να τίθεται πλέον ζήτημα ασυμβίβαστου. Η εξέλιξη αυτή θα ήταν θετική αν συνοδευόταν από ένα «mea culpa» πως τερματίζεται επιτέλους αυτός ο ανόητος όρος. Όμως οι υπεύθυνοι της Ομοσπονδίας τήρησαν μια περίεργη σιωπή που από πολλούς ερμηνεύτηκε «έτσι είναι και σε όποιον αρέσει» γεγονός που σχολιάστηκε έντονα από τα ΜΜΕ.
Μετά από αυτό, τρεις καλαθοσφαιριστές που τιμούν την εθνική και τον Ολυμπιακό στον οποίο ανήκουν έστειλαν μια εσωτερική επιστολή στην Ομοσπονδία καλώντας τη να πάρει θέση και να τους καλύψει από τις τυχόν ακρότητες των οπαδών αν ανταποκριθούν στο κάλεσμα του εκλέκτορα της εθνικής που είναι και head coach του αντιπάλου. Η Ομοσπονδία, αντί να μιλήσει με τους παίκτες, προτίμησε να διαρρεύσει υπονοούμενα πως οι τρεις παίκτες αρνούνται να παίξουν στην εθνική. Σαν έτοιμα από πριν, τα ΜΜΕ που ελέγχει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος άρχισαν να βρίζουν τους τρεις παίκτες περίπου ως εθνικούς μειοδότες, ριψάσπιδες και προδότες προκαλώντας ένα αρνητικό κλίμα εναντίον τους. Έτσι έπεσε και το τελευταίο φύλλο συκής για την «ανεξαρτησία» της Ομοσπονδίας από τους «αιώνιους». Οι τρεις καλαθοσφαιριστές, παρότι αρχικά δεν το είχαν προγραμματίσει, έδωσαν την επιστολή τους στη δημοσιότητα. Εκεί φαίνεται περισσότερο ο προβληματισμός τους παρά η άρνηση συμμετοχής τους.
Έτσι για άλλη μια φορά βγαίνουν οι παθογένειες της ελληνικής καλαθοσφαίρισης που κρατούν μήνες εξαιτίας της κόντρας Γιαννακόπουλου-Αγγελόπουλων που δεν θα σταματήσει αν δεν βυθίσει το άθλημα που έφερε διεθνείς επιτυχίες στην πλήρη ανυποληψία. Θυσία στο βωμό της αλαζονείας και του εγωκεντρισμού των δυο πλευρών γίνονται αθλητές που κρεμιούνται στα μανταλάκια με το στίγμα του προδότη.
Στο σημείο αυτό είναι ώρα να ειπωθούν κάποια πράγματα σχετικά με τον περίφημο «πατριωτισμό» των αθλητών. Μιλάμε για ανθρώπους που στην περιορισμένη αθλητικά ζωή τους (10 με 20 χρόνια το πολύ) ταλαιπωρούν το σώμα τους παίζοντας δυο και τρία παιχνίδια στην εβδομάδα και σε πολύ ψηλούς ρυθμούς. «Με το αζημίωτο» θα πει κανείς και θα έχει δίκιο. Ωστόσο αυτό το «αζημίωτο» κοστίζει τραυματισμούς που ενδέχεται να τερματίσουν πρόωρα μια καριέρα. Μόλις τελειώσουν οι υποχρεώσεις με τους συλλόγους, καλούνται σε νέες σωματικές δοκιμασίες στις υποχρεώσεις της εθνικής. Και πάνε όχι επειδή πρέπει αλλά επειδή το θέλουν. Για ένα «ακατανόητο» λόγο παίκτες από αντίπαλα σωματεία γίνονται ένα στις προετοιμασίες της εθνικής. Όχι μόνο οι γηγενείς αλλά και οι νατουραλιζέ παίκτες που ελληνοποιούνται. Και για ένα ακόμη πιο «ακατανόητο» λόγο δίνουν τα πάντα για την ομάδα και αποκομίζουν πολλές φορές τραύματα που τους κόβουν το ψωμί. Ας αναρωτηθούν όσοι τους μέμφονται ποιο μπορεί να είναι το κίνητρο τους.
Πάει πολύ λοιπόν όλοι εμείς από τον καναπέ μας να μιλάμε για «μειοδότες» και «καλοπληρωμένες βεντέτες που περιφρονούν το εθνόσημο» κι άλλες τέτοιες ανοησίες. Στο κάτω κάτω υπήρξαν παίκτες που αποφάσισαν τη μη συμμετοχή τους στη εθνική επειδή έκριναν πως δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε τόση καταπόνηση. Και δεν άνοιξε μύτη. Όπως δεν άνοιξε μύτη όταν ο κορυφαίος του NBA Γιάννης Αντετοκούμπο εμποδίστηκε να συμμετάσχει στην εθνική όταν το σωματείο που τον πληρώνει αδρά φοβήθηκε να ρισκάρει ένα τραυματισμό που θα αχρήστευε την «επένδυσή» του. Κανείς από τους παραπάνω δεν χαρακτηρίστηκε «ρίψασπις» και σωστά. Και τελικά ποιοι είναι αυτοί που με τόση ευκολία απονείμουν πιστοποιητικά εθνικοφροσύνης και πατριωτισμού προς πάσαν κατεύθυνσιν;
Το πρόβλημα του ελληνικού μπάσκετ είναι βαθύ και θα έχει κι άλλα επεισόδια όσο οι παράγοντες θα επιμένουν να επιβάλλουν το δικό τους νόμο ελέγχοντας τα πάντα. Οι φετινές «ομορφιές» με ομάδες «Α» και «Β» και απαξίωση του πρωταθλήματος για να το κατακτά εύκολα εκείνος που πληρώνει τα περισσότερα θα είναι μόνο η αρχή. Όσο όλοι θα συνεχίσουν να στρουθοκαμηλίζουν και να ανέχονται τις παθογένειες για να κρύψουν τις ευθύνες τους ή την ανεπάρκειά τους.
Το θέμα είναι όλοι εμείς οι θεατές να μην τσιμπάμε στην προπαγάνδα τους και να παίζουμε το παιχνίδι του ενός ή του άλλου παράγοντα ανάλογα με τα οπαδικά γυαλιά που φορά ο καθένας μας. Ας σεβαστούμε τους παίκτες ακόμα κι ανήκουν στον «μισητό» αντίπαλο. Γιατί χωρίς τους παίκτες δεν υπάρχει παιχνίδι.
ΥΓ1: Βασική διευκρίνιση επειδή στην χώρα της καχυποψίας πρέπει να επαναλαμβάνουμε τα αυτονόητα: τα παραπάνω δεν αποτελούν στήριξη στους Πρίντεζη, Παπανικολάου και Κόνιαρη που ανήκουν στον Ολυμπιακό. Τα ίδια θα γραφόταν αν στη θέση τους ήταν ο Παπαπέτρου, ο Παππάς ή ο Καλάθης του ΠΑΟ ή όποιος άλλος χαρακτηριζόταν «προδότης» από τα ΜΜΕ του όποιου παράγοντα.
ΥΓ2; Φαίνεται πως και αρκετοί από εμάς αδυνατούμε να εγκαταλείψουμε τον οπαδισμό και να δούμε τα πράγματα πέρα από τα χρώματα της ομάδας που στηρίζουμε. Δεν εξηγούνται αλλιώς οι οργισμένες αντιδράσεις που υπήρξαν όταν ο Εργατικός Αγώνας αναδημοσίευσε τη θέση έγκυρου αθλητικού site που καυτηρίαζε τη στάση του Δ. Γιαννακόπουλου, μια θέση που προκάλεσε τις αντιδράσεις της ΚΑΕ Παναθηναϊκός. Αμέσως μετά, κάποιοι φίλοι μάς κατηγόρησαν πως παίρνουμε θέση υπέρ των μεν και εναντίον των δε και απαιτούσουν να κατεβάσουμε την ανάρτηση, κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ στον Ε.Α. Οφείλω λοιπόν να ξεκαθαρίσω πως όσα διαβάσατε παραπάνω είναι προσωπική οπτική του αθλητικογράφου του Ε.Α. Όποιος επιθυμεί να καταθέσει διαφορετική άποψη είναι ελεύθερος να το κάνει επωνύμως. Η γνώμη του θα δημοσιευθεί άμεσα.
Μ.Κ.
