Η συντρόφισσα Βέρα Νικολαΐδου δεν είναι πια κοντά μας. Έφυγε από τη ζωή σήμερα το πρωί δίνοντας παλικαρίσια μάχη με την ασθένεια, τη μοναδική που έχασε απ’ όσες έδωσε.
Η Βέρα Νικολαΐδου γεννήθηκε το 1945 στη Νίκαια από προσφυγική οικογένεια.
Ως μαθήτρια Γυμνασίου εντάχθηκε στη Νεολαία Λαμπράκη. Σπούδασε στην Οικονομική Σχολή της Βουδαπέστης, όπου διετέλεσε γραμματέας των Ελλήνων Φοιτητών. Για την αντιδικτατορική της δράση τής είχε αφαιρεθεί το διαβατήριό της από την πρεσβεία. Ως φοιτήτρια δούλεψε ως εκφωνήτρια στο ελληνικό τμήμα του ουγγρικού ραδιοσταθμού, γνωστού και ως “Ράδιο Βουδαπέστη”.
Στις 21 Απρίλη 1968, στη διαδήλωση στην ελληνική πρεσβεία στη Βουδαπέστη ενάντια στην πρώτη επέτειο της απριλιανής χούντας, αποφάσισε να οργανωθεί στο ΚΚΕ, το οποίο το υπηρέτησε μέχρι την τελευταία στιγμή, αναλαμβάνοντας σε όλη αυτή την πορεία πολλές και υπεύθυνες κομματικές δουλειές, σε οργανωτικές χρεώσεις, στο αντιιμπεριαλιστικό φιλειρηνικό κίνημα, στην Τοπική Διοίκηση, στην κοινοβουλευτική δουλειά, στο γυναικείο κίνημα.
Με την πτώση της χούντας, το 1974, επέστρεψε στην Ελλάδα και εντάχθηκε στην Κομματική Οργάνωση Πειραιά. Συνέβαλλε στην ανασυγκρότηση των Οργανώσεων του ΚΚΕ, διατελώντας μέλος του Γραφείου Πόλης της ΚΟΠ, γραμματέας της Αχτιδικής Επιτροπής του Κέντρου του Πειραιά, μέλος του Αχτιδικού Γραφείου της Κοκκινιάς. Υπήρξε επίσης μέλος της Επιτροπής Γυναικών της ΚΕ και ιδρυτικό μέλος του Παμπειραϊκού Συλλόγου Γυναικών.
Στη διάρκεια της εσωκομματικής κρίσης του κόμματος (1990-91), η Βέρα Νικολαΐδου υπερασπίστηκε με σθένος τις αρχές και την επαναστατική φυσιογνωμία του ΚΚΕ απέναντι σε κείνους που επιχειρούσαν τη μετάλλαξή του. Έναν αγώνα από τον οποίο ποτέ δεν παραιτήθηκε μέχρι το τέλος της ζωής της. Εκλέχτηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος στο 13ο Συνέδριό του, το 1991, και επανεκλεγόταν σε αυτή έως και το 17ο Συνέδριο, το 2005.
Από το 1978 εκλεγόταν στο Δήμο της Κοκκινιάς. Διετέλεσε τρεις φορές αντιδήμαρχος ενώ το 1990 ο κοκκινιώτικος λαός την ανέδειξε δήμαρχό του για μια τετραετία.
Με το ΚΚΕ εξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 2004, του 2007 και του 2009 και διετέλεσε αντιπρόεδρος της Βουλής. Υπήρξε ακόμα πολλές φορές υποψήφια του κόμματος για τη Βουλή, την Ευρωβουλή και στους συνδυασμούς του στην Τοπική Διοίκηση στην Κοκκινιά.
Επίσης, ανέπτυξε πρωτοπόρα δράση στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα για 20 χρόνια μέσα από την ΕΕΔΥΕ, διατελώντας αντιπρόεδρος και γενική γραμματέας της. Μέχρι το θάνατό της ήταν μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ και μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού «Δρόμοι της Ειρήνης».
Η συντρόφισσα Βέρα Νικολαΐδου συνέδεσε τη ζωή της με το λαϊκό κίνημα, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και το ΚΚΕ. Υπηρέτησε με σεμνότητα, εργατικότητα, πίστη και αφοσίωση τις αρχές και τα ιδανικά του κόμματος της εργατικής τάξης χωρίς να κάνει ποτέ εκπτώσεις αρχών και ιδεολογικούς συμβιβασμούς. Τίμησε κάθε θέση ευθύνης που της ανατέθηκε με ανιδιοτέλεια χωρίς προσωπικές φιλοδοξίες, πάντα έτοιμη να παραδώσει τη θέση της σε κάποιον άλλο παραμένοντας όμως στην πρώτη γραμμή στον αγώνα.
Ο Εργατικός Αγώνας εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στους συγγενείς και οικείους της και καλεί τους κομμουνιστές να κρατήσουν ψηλά τη σημαία των αγώνων που άφησε σήμερα από το χέρι της η συντρόφισσα Βέρα.
Η κηδεία της θα γίνει την Παρασκευή 31 Ιούλη στις 4 μ.μ. από το Γ’ Νεκροταφείο, στη Νίκαια.
Αντίο συντρόφισσα!
