Ένας πολύ δικός μας άνθρωπος, ο καλλιτέχνης Διονύσης Γερολυμάτος έφυγε σήμερα από κοντά μας, νικημένος από το χρόνο. Στα 83 χρόνια της ζωής του ο Διονύσης υπηρέτησε με πάθος την Τέχνη του χωρίς να μένει ξεκομμένος από τα πάθη, τις ελπίδες και τους αγώνες του λαού μας. Στρατευμένος και πολιτικοποιημένος δοκίμασε κι αυτός τη “στοργή” από μια πατρίδα για την οποία έλεγε πως «όσα και να (της) προσφέρεις, λίγα θα είναι».
Με τον Εργατικό Αγώνα είχε ιδιαίτερη σχέση αγάπης και συντροφικότητας καθώς ήταν ο δημιουργός του αγάλματος του Εργάτη το οποίο αφιλοκερδώς παραχώρησε ως σήμα και λογότυπο του. Μέχρι το τέλος ενημερωνόταν και στήριζε τις δραστηριότητες του Ε.Α.
Ας αφήσουμε όμως τον ίδιο να μας μιλήσει για τη ζωή του μέσα από το βιογραφικό του που ο ίδιος συνέταξε:
«Β Ι Ο Γ Ρ Α Φ Ι Κ Ο
Στις εννέα (9) του Γενάρη του 1938 γεννήθηκα στην Πάτρα, σε καθαρά επτανησιακό – Κεφαλλονίτικο περιβάλλον. Μέσα σ’ αυτό ανδρώθηκα για το παρα-πέρα. Κατοχή, εμφύλιος, αρχές της δεκαετίας του ’50 …… οι πρώτες εμπειρίες της ζωής. ……. εγκύκλιες σπουδές…… δημοτικό, Γυμνάσιο……. 1946-1956.
1953-1956. Μαθήματα Σχεδίου και τα πρώτα βήματα στο χώρο της Γλυπτικής. Κοντά στον ζωγράφο Γεώργιο Παπαδημητρίου-Φάωνα διδάχτηκα το αυστηρό σχέδιο με κάρβουνο, το λεγόμενο κιάρο-σκούρο και παράλληλα δειλά-δειλά εισαγωγή στην ιστορία της Τέχνης και της Φιλοσοφίας.
1959. Μετά από εξετάσεις μπήκα πρώτος στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, στο εργαστήρι του Δάσκαλου – Καθηγητή Γιάννη Παππά, με υποτροφία του ΙΚΥ, την οποίαν έπαιρνα σε όλη τη διάρκεια των σπουδών μου. Στο δίπλωμά μου φαίνονται οι κατ’ έτος επιτυχίες μου: Βραβείο Κεφαλής, Έπαινος Κεφαλής, Έπαινος Κεφαλής, Έπαινος ημίγυμνου, Έπαινος Γυμνού Νυκτός.
1961-1962. Το έτος αυτό παρακολούθησα μαθήματα στο εργαστήρι του Καθηγητή Θανάση Απάρτη
1963. Τέλος των σπουδών μου οπό το εργαστήρι του Γιάννη Παππά.
1963-1964. Υπηρέτησα τη στρατιωτική μου θητεία. Κατά τη διάρκειά της φιλοτέχνησα σύνθεση με θέμα τον «Ίκαρο» για το γραφείο του Α’ ΓΕΑ. Μετά 13μηνη υπηρεσία απολύθηκα σαν προστάτης οικογενείας.
1965. Από τη χρονιά αυτή λειτουργώ σαν ελεύθερος επαγγελματίας Γλύπτης με αρ. Μητρώου 600, εγγεγραμμένος στο Επιμελητήριο Εικαστικών Ελλάδος. Από τότε αρχίζει ουσιαστικά η επαγγελματική μου δραστηριότητα.
1962. Επήρα μέρος στην Πανελλαδική Έκθεση Νέων, όπου απέσπασα το Β’ Βραβείο Γλυπτικής (Βραβείο Bourdelle)
1963. Έλαβα μέρος στην Πανελλήνια Έκθεση Ζαππείου.
1965. Επίσης στην Πανελλήνια Έκθεση Ζαππείου.
1965. Η πρώτη μου συμμετοχή σε διαγωνισμό Ηρώων Εκτελεσθέντων στα Αμυρά Επαρχίας Βιάννoυ Κρήτης και απέσπασα το Β’ βραβείο.
1966-1968. Προσλήφθηκα σαν συντηρητής στην Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, τμήμα Παλαιοχριστιανικά, με Έφορο τον Παύλο Λαζαρίδη. Στη Διάρκεια της διετίας αυτής παίρνω μέρος σε πολλούς διαγωνισμούς με επιτυχίες, αποσπώντας Β’ και Γ’ Βραβεία.
1967. Με δύο μεγάλα έργα στον γύψο παίρνω μέρος στην Πανελλήνια Ζαππείου για τρίτη φορά. Η έκθεση έκλεισε μετά ένα μήνα από την επταετία.
1968. Καλούμαι να αναλάβω τη θέση του υπευθύνου Γλύπτη στο Εθνικό Νομισματοκοπείο, θέση που δεν αποδέχθηκα.
1968. Κερδίζω το Β’ Βραβείο στο Διαγωνισμό Ηρώου της πόλεως της Καβάλας. Μου ανατίθεται το έργο σε συνεργασία με το Α’ Βραβείο. Το έργο ολοκληρώνεται το 1970 με επιτυχία.
1970. Στο διαγωνισμό για τον έφιππο ανδριάντα του Μ. Αλεξάνδρου στη Θεσσαλονίκη παίρνω το Γ’ Βραβείο. Το πρόπλασμα ύψους 3,50 μέτρων κρατήθηκε από την επιτροπή αντί 60.000 δραχμών, το οποίο τελικά καταστράφηκε.
1973. Για τέταρτη φορά παίρνω μέρος στην Πανελλήνια Ζαππείου με έργο από πέτρα Καπανδριτίου και τίτλο «Η πέτρα της Υπομονής». Τώρα ανήκει στη συλλογή της Εθνικής Γλυπτοθήκης και είναι ένα από τα εκθέματά της.
1972. Έλαβα μέρος στην BIENNALE Νέων Καλλιτεχνών στο Παρίσι χωρίς καμία επιτυχία.
1973. Προσκεκλημένος της GALLERY PAGANI του Μιλάνου δεν μετείχα στη Διεθνή Έκθεση γιατί το έργο δε βγήκε ποτέ από την Ελλάδα.
1974. Στην BIENNALE Αλεξανδρείας (BIENNALE Μεσογείου) απέσπασα το Γ’ Βραβείο Γλυπτικής.
1975. Αρχή μιας διαδρομής με ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, όπως και με διεθνείς συμμετοχές. Συμμετοχή στη BIENNALE μικρής Γλυπτικής στη Βουδαπέστη, όπως επίσης και συμμετοχή στην έκθεση Σύγχρονη Ελληνική Τέχνη που παρουσιάστηκε στο Μουσείο HAKONE του Τόκιο. Θόλος, Χρυσόθεμις, Σκυρώνειο Μουσείο. Gallery …………στο Παρίσι και σε ομαδικές Πάτρα, Αθήνα, Κεφαλληνία κλπ
1977. Κατόπιν επισκέψεως στο εργαστήρι μου επιτροπής από την πρώην Γιουγκοσλαβία επιλέχθηκα σαν ο πρώτος Έλληνας Γλύπτης και έλαβα μέρος στο εκεί Διεθνές Συμπόσιο Γλυπτικής του ARAGELOVAÇ, όπου εφιλοτέχνησα έργο σε μάρμαρο ύψους 2.60 μέτρων, το οποίο τώρα κοσμεί την κεντρική πλατεία της πόλης CUPRIJA, κοντά στο Nis.
1977. Φιλοτέχνησα την πρόσοψη της κλινικής «ΓΑΛΗΝΗ» στην Κηφισιά. Παράλληλα μετέχω στις εκθέσεις της Gallery «Χρυσόθεμις» σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Προτομές και διαμορφώσεις χώρων και διάφοροι διαγωνισμοί καλύπτουν κάθε στιγμή της καθημερινότητάς μου.
1978. Ιδρύουμε τον Σύλλογο Ελλήνων Γλυπτών στον χώρο του Ωδείου Αθηνών του οποίου για μια διετία υπήρξα Πρόεδρος. Μέσα από το Σύλλογο οργανώσαμε και ακόμα οργανώνουμε εκθέσεις όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Το έτος αυτό μετέχω στο Ελληνοσουηδικό Συμπόσιο Γλυπτικής στην πόλη της Καβάλας και την ίδια χρονιά αρχίζει και η συνεργασία μου με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος σε πληθώρα σκηνογραφικών εργασιών. Με Διευθυντή τον Σπύρο Ευαγγελάτο εργάστηκα σε σκηνογραφικές εργασίες και με την Opera Θεσσαλονίκης. «Νεφέλες» Αριστοφάνη, Δούλες Ζενέ, «Όπερα της πεντάρας» του Μπρέχτ, «Μπρέχτ και Χίτλερ» του Μ. Πλωρίτη και άλλα, όπως «Οθέλος» του Βέρντι, «Κουρέας της Σεβίλλης» του Rosini, «Τόσκα» του Πουτσίνι. Επίσης, συνεργάστηκα με την Εθνική Λυρική Σκηνή και με το Ελεύθερο Θέατρο (Θύμιος Καρακατσάνης κλπ)
1982-1985. Μια τριετία γεμάτη. Εκλέγομαι Πρόεδρος του Συλλόγου Γλυπτών, μέλος του Δ.Σ. του ΕΕΤΕ. Εκλέγομαι Αντιπρόεδρος του ΕΕΤΕ το οποίο εκπροσωπώ στη ΣΤΕΓΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ και ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ με Πρόεδρο την Τατιάνα Γκρίτση-Μιλλιέξ και παράλληλα μέλος του Γενικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων με Πρόεδρο τον Κώστα Αλαβάνο.
1986. Στην μεγάλη έκθεση του Εθνικού Κήπου, που οργανώθηκε από το ΥΠ.ΠΟ., μετέχω με το έργο «Ανακύκλώση» από μαύρο μάρμαρο Βυτίνας, ύψους 2.30 μέτρα, περίπου, που τώρα ανήκει και αυτό στη συλλογή της Εθνικής Γλυπτοθήκης. Στην ίδια συλλογή αυτής της περιόδου ανήκει και το έργο «Πρόβα Μπαλέτου».
1986. Με ανάθεση φιλοτεχνώ το Ηρώο πεσόντων του Δήμου Σικυώνος (Κιάτο) Στον Δήμο Κιάτου διαμορφώνω πεζόδρομους, καθιστικά και το αναθηματικό Μνημείο για την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
1987. Συμμετοχή σε Συμπόσιο οργανωμένο από το Βαφοπούλειο ίδρυμα στη Θεσσαλονίκη.
1988. Στο πλαίσιο των εορτών «Σικυώνια ‘88» οργανώνεται μεγάλη έκθεση μου σε αίθουσα του Δημαρχείου με μικρά και μεγάλα έργα. Τη χρονιά αυτή οργανώνω το πρώτο εργαστήριο εικαστικών, κυρίως σχεδίου, του Δήμου Κιάτου.
1990-1999. Δεκαετία μεγάλης δραστηριότητας και αγώνα.
Προσκεκλημένος στην Ουκρανία μετέχω σε συμπόσιο Γλυπτικής με 14 άλλους γλύπτες από τις Δημοκρατίες της Σοβιετίας, Βαλκανίων και Ιταλίας.
1991. Ατομική έκθεση αφιέρωμα στο 1821, Gallery «Χρυσόθεμις». Επίσης, ατομική έκθεση νωπογραφίας (Φρέσκο) Gallery «Χρυσόθεμις».
1992. Ατομική έκθεση αφιέρωμα στον Ανδρέα Κάλβο, Gallery «Τερακόττα», Θεσσαλονίκη.
1993. Ατομική έκθεση νωπογραφίας (Φρέσκο) Gallery «Χρυσόθεμις».
1994. Η επίσκεψη του μεγάλου σεισμού με επιπτώσεις στο σπίτι μου. Αναχώρηση από την Αθήνα και μόνιμη εγκατάσταση στην Πάτρα.
Δύσκολα χρόνια. Η υγεία σε δοκιμασία και η οικονομική ανεπάρκεια δοκίμασαν την αντοχή μου.
Αρχίζουν τα Συμπόσια. Συμπόσιο Γλυπτικής στον Δήμο Κόνιτσας σε πέτρα Δεματίου. Συμπόσιο στον Δήμο Ιωαννίνων. Γλυπτική σε μάρμαρο.
1997. Έκθεση στην Πάτρα ατομική, αίθουσα «Πολύεδρο» και στη συνέχεια αναδρομική στο Αργοστόλι Κεφαλονιάς, φουαγιέ Θέατρο «ΚΕΦΑΛΟΣ», αίθουσα «Αντίοχος Ευαγγελάτος»
1997. Α’ Συμπόσιο Γλυπτικής. Πανεπιστήμιο Πατρών, σε μάρμαρο. Πρύτανης Σταμάτης Αλαχιώτης.
1998. Β’ Συμπόσιο Γλυπτικής. Πανεπιστήμιο Πατρών, σε μέταλλο. Πρύτανης Σταμάτης Αλαχιώτης.
1999. Πρόσκληση από τον Δήμο Santa ELENA DI QUATRO Σαρδηνίας. Γλυπτική σε ντόπια πέτρα με το έργο Una Picola elegia per un cavalo di Acropoli
2000. Πρόσκληση από το Δήμο Καλαμάτας για Συμπόσιο Γλυπτικής σε μάρμαρο. Έργο το «Ξωτικό της Θάλασσας» 2,20 μέτρων μήκους.
2001. Πρόσκληση του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου TULA-TEPEJI του Μεξικού. Συμπόσιο Γλυπτικής σε ηφαιστειακή πέτρα. Έργο «Η Πέτρα της Γνώσης», ύψους 2,60 μέτρων.
2001. Συμπόσιο Γλυπτικής του Δήμου Αιγάλεω. Έργο σε μάρμαρο, δύο μέρη, 8 τόνοι σύνολο.
2001. Πρόσκληση από τον Δήμο CASTELRAIMONTO Ιταλίας. Συμπόσιο Γλυπτικής σε τραβεντίνο λίθο ύψους 2.20 μέτρων. Τίτλος G8. Αφιερωμένο στον KARLO JULIANI.
2002. Πρόσκληση από το Δήμο SAN BENEDETTO DEL TRONDO Ιταλίας. Συμπόσιο διαμόρφωσης ογκολίθων κυματοθραύστη του λιμανιού
2003. Συμπόσιο του Δήμου Καρδίτσας. Γλυπτική σε μάρμαρο. Έργο «Τοπίο Ιστορικό» Πλατεία της δραχμής.
2004. Συμμετέχω σε δύο συμπόσια κατά το μήνα Ιούλιο οργανωμένο από το Δήμο της Αγ. Παρασκευής. Το έργο σε μάρμαρο με οριζόντια ανάπτυξη με άνοιγμα 4 μέτρα. Και κατά το μήνα Αύγουστο σε συμπόσιο οργανωμένο από την κοινότητα Διονύσου κι από τα λατομεία Διονύσου. Το έργο με γιγαντιαίες διαστάσεις έχει σαν τίτλο «Τίνελλα, ω Καλλίνικε». Τέσσερις όγκοι που συνδέονται στη βάση τους με ένα μαίανδρο από χαλκό και από τις ρωγμές που σταυροειδώς διαμορφώνονται, διαχέεται εσωτερικός φωτισμός. Ο όλος όγκος είναι της τάξεως των 16 τόνων.
2006. Συμπόσιο Γλυπτικής στην Κατερίνη. Υλικό μάρμαρο. Τίτλος «Διί τω Μεγίστω». Μήκος 3 μέτρα και 3,5 τόνοι βάρος. Θέση Δημαρχείο Κατερίνης.
2006. Συμπόσιο Γλυπτικής στο Δήμο Αμαλιάδας. Μάρμαρο, 4 μέτρα μήκος, βάρος 4,5 τόνοι. Θέμα «Τρυφερός εναγκαλισμός Τρίτωνα και Νηρηίδας» από την ενάλια μυθολογία. Το έργο βρίσκεται στην κατοχή μου μετά την αθέτηση των συμφωνηθέντων όρων και την απαξιωτική στάση και συμπεριφορά του άλλου μέρους.
2007. Από τις εκδόσεις «Περί Τεχνών» εκδίδεται η πρώτη μου ποιητική συλλογή με τίτλο «Ψήγματα Λόγου Ποιητικού». Στο βιβλίο περιλαμβάνονται 63 ποιήματα.
Εκτός από τα εκτεθέντα ήσσονος σημασίας δεν είναι τα πολλά μετάλλια που κατά καιρούς έχω φιλοτεχνήσει. Χρυσά, αργυρά και χάλκινα, πλακέτες αναθηματικές κι ακόμα ταφικά μνημεία σε κοιμητήρια στον Πόρο Κεφαλονιάς, στο κοιμητήρια Αγιάς Λάρισας, στο Β’ κοιμητήριο Πατρών ταφικό μνημείο του Καθηγητή Παν. Βαρώτσου.
Οφείλω, επίσης, ν’ αναφέρω τον ανδριάντα σε μάρμαρο του Αντώνη Τρίτση στο Αργοστόλι Κεφαλονιάς και τον χάλκινο ανδριάντα του Γ. Κορδούλη στο κοιμητήριο Δερβενίου Κορινθίας. Επίσης, και κάποιες προτομές σε διάφορα μέρη της Ελλάδας.
Θα αναφέρω και κάποιες παρεμβάσεις σε πολυκατοικίες του οικοδομικού ιστού στην Αθήνα, Πάτρα, Νεάπολη Λακωνίας και αλλού.
Το καλοκαίρι 2012 έλαβα μέρος στο Διεθνές Συμπόσιο Γλυπτικής στο Βενεράτο Ηρακλείου . Tο χειμώνα του ’12 είχα έκθεση στην αίθουσα ‘’Περί Τεχνών ‘’στην Πάτρα και τώρα , πρόσφατα , στην Άρτα.
Δεν ξέρω αν προσέφερα κάτι σημαντικό στην Πατρίδα. Σ’ αυτήν την Πατρίδα όσα και να προσφέρεις, λίγα θα είναι.
Διονύσης Κ. Γερολυμάτος».
Η κηδεία του θα γίνει στην Αθήνα και θα είναι πολιτική ενώ, σύμφωνα με την επιθυμία του, η σωρός του θα αποτεφρωθεί.
Ο Εργατικός Αγώνας αποχαιρετά ένα δικό του άνθρωπο και εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του.
Αντίο σύντροφε Διονύση.
