Εσείς το ξέρατε το ζυμωμένο μπισκότο με μελάνι σουπιάς;
Την κρέμα λευκού ταραμά και αυγά ψαριού;
Τον κιμά γαρίδας σε ζωμό και φύλλο λάχανο με κρόκο Κοζάνης;
Το φιλέτο χριστόψαρου με πουρέ από χειμωνιάτικες ρίζες και ντοματίνια Κρήτης;
Τη λευκή σοκολάτα με μαστίχα Χίου και φιστίκια Αιγίνης;
Όχι;
Ε, τότε, καλά τη βγάλατε με ξαρμυρισμένο παστό μπακαλιάρο και σκορδαλιά.
Αν τώρα ψήσατε και κανέναν σπάρο φρέσκο, τότε είσαστε υπερπρονομιούχοι και την 25η Μαρτίου τη γιορτάσατε από γευστικής άποψης μια χαρά κι ας μη φάγατε τίποτε από το παραπάνω μενού.
Γιατί, τέτοιοι πλεμπαίοι που είσαστε δε θα μπορούσατε να τιμήσετε την επανάσταση του 1821 όπως οι 45 επίσημοι, ντόπιοι και εισαγόμενοι, που ήρθαν απ’ τα ξένα για να τιμήσουν τους τόκους των δανείων που μας προσφέρανε, κατά τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους μετά την απελευθέρωσή μας από τον Τούρκικο ζυγό.
Από τη Γιάννα Αγγελοπούλου, τον πρίγκηπα Κάρολο που αναφώνησε στο λόγο του “χίαρι ω χίαρι ελευτερουία” (χαίρε ω χαίρε ελευθεριά), έως τον πρωθυπουργό της Ρωσικής Ομοσπονδίας Μιχαήλ Μισούστιν και τον πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη, θα εορταστεί όπως αρμόζει σε μια εξαρτημένη και βαθιά υποτελή χώρα (σε επίπεδο κυβερνήσεων κι όχι λαού) η εθνική της εορτή.
Την ίδια στιγμή που τα φώτα έλαμψαν στο δείπνο που παρέθεσε η πρόεδρος της δημοκρατίας μας, κάποια άλλα φώτα δε θα λάμπουν αλλά θα φωτίζουν τους σκοτεινούς δρόμους της χώρας μας τρέχοντας προς τα νοσοκομεία.
Αυτά είναι τα φώτα των ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ.
Θα… λάμπουν τα φώτα των διαδρόμων των νοσοκομείων που είναι γεμάτοι με ράντζα ασθενών με covid.
Θα… λάμπουν τα φώτα των ΜΕΘ όπου κατάκοποι γιατροί και νοσοκόμες θα προσπαθούν να σώζουν τις ζωές διασωληνωμένων συνανθρώπων μας.
Την ίδια στιγμή που η βλαχομπαρόκ αισθητική καλλιμάρμαρου επί χούντας πλανιέται επί τρεις μέρες πάνω από τη χώρα προς τέρψη του τροφοδοτούμενου λαϊκισμού με τις ευλογίες δημαρχαίων, επιτροπών τύπου “Ελλάδα 2021” και κυβερνητικών παραγόντων, το ΕΣΥ διαλυμένο θα παλεύει μόνο του ενάντια στην πανδημία που θερίζει τη χώρα μας.
Μόνοι τους, με… παρέα το περσινό χειροκρότημα που τους δόθηκε μετά από παρότρυνση της κας Μαρέβας Μητσοτάκη, θα φωνάζουν πως δε γίνεται να πεθαίνουν άνθρωποι γιατί ενώ στα νοσοκομεία μας δεν υπάρχουν ΜΕΘ, λίγα μέτρα πιο εκεί, στο διπλανό πολυτελές ιδιωτικό θεραπευτήριο, οι ΜΕΘ του είναι άδειες.
Ο κόμπος έφτασε στο χτένι, δεν πάει άλλο για αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας: για την πολιτική των ημίμετρων, της αναλγησίας, των συνεχόμενων λαθών εκ μέρους του υπουργείου υγείας και της κυβέρνησης, στην αντιμετώπιση του θανατηφόρου ιού.
Φτάνει πια με τις ανόητες φιέστες ώστε να ικανοποιηθεί μια χούφτα φίλων της κας Αγγελοπούλου.
200 χρόνια μετά την ύπαρξη νέου Ελληνικού κράτους η μόνη έγνοια του αστικού κόσμου είναι η καπηλεία της ιστορίας και η κρίση της κατά το δοκούν.
Κι αυτό που αξίζει σε αυτόν τον αστικό κόσμο τελικά, είναι αυτό που έκανε ένα άλογο κατά την παρέλαση.
Καθώς περνούσε, αδιαφορώντας για όλα, άφησε τις κοπριές του στο οδόστρωμα.
Και μάλιστα απέναντι ακριβώς από την εξέδρα των επισήμων, το αναθεματισμένο.
