Ανακοίνωση της Ενωτικής Σπουδαστικής Αγωνιστικής Κίνησης (ΕΣΑΚ).
Στις συνθήκες της πανδημίας ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο η θέση της εργοδοσίας σε βάρος του εργαζομένου λαού́. Στρατηγικές επιδιώξεις του κεφαλαίου στην αγορά́ εργασίας -όμως η τηλεργασία και ο περιορισμός της συνδικαλιστικής δράσης- εκδηλωθήκαν για τα καλά́ σε ένα πλαίσιο θεσμοθέτησης της εργασιακής επισφάλειας.
Στη χώρα μας, η κυβέρνηση, αξιοποιώντας έναν χρόνο τώρα με περισσό́ κυνισμό́ την πανδημία, για να εμπεδώνει την καταναγκαστική́ πειθάρχηση και να νομοθετεί́ απρόσκοπτα σε αντιδραστική́ κατεύθυνση, κλιμακώνει την επίθεσή́ της στις δυνάμεις της εργασίας με ένα αντικοινωνικό́ νομοσχέδιο που καταργεί́ και τα ελάχιστα εργασιακά́ δικαιώματα που απέμειναν από́ την μνημονιακή́ επέλαση της προηγούμενης δεκαετίας. Στο όνομα της ευελιξίας και με διακηρυγμένο στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, νομοθετούνται νέες μορφές ελαστικής απασχόλησης που καθιστούν τους εργαζόμενους έρμαια της ασυδοσίας του εργοδότη· δεκάωρη εργασία με μισθούς εξαθλίωσης, πλήρης αποδιάρθρωση των συλλογικών συμβάσεων, επίταση του κρατικού́ και εργοδοτικού́ ελέγχου της συνδικαλιστικής δραστηριότητας και ουσιαστική́ κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία συνθέτουν την επαπειλουμένη εργασιακή́ δυστοπία. Δικαιώματα τα οποία οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο κατέκτησαν με το αίμα τους, σήμερα θεωρούνται παρωχημένα και πρέπει να αναιρεθούν…
Γι’ αυτό́ η φετινή́ εργατική́ Πρωτομαγιά́ αποτελεί́ κρίσιμη καμπή́ για τους κοινωνικούς αγώνες, σηματοδοτώντας το δυνάμωμα της λαϊκής πάλης για δουλειά́ με δικαιώματα, με τους φοιτητές στην πρώτη γραμμή́ -στο πλάι των εργαζόμενων!
Δεδομένων των συσσωρευμένων τεχνολογικών δυνατοτήτων της εποχής μας, τις οποίες έχει αναπτύξει η ίδια η εργατική́ τάξη, το διακύβευμα παύει να είναι η διατήρηση του οχτάωρου και πλέον τίθεται επιτακτικά́ το αίτημα της δραστικής μείωσης του εργάσιμου χρόνου. Η αναγκαιότητα της κινηματικής συμπόρευσης των Αντιιμπεριαλιστικών Αντιμονοπωλιακών Δημοκρατικών δυνάμεων εκβάλλει στην συγκρότηση ενός κοινωνικού μετώπου με ορίζοντα την ανασύνταξη του εργατικού και φοιτητικού κινήματος και την επεξεργασία μιας κοινής προγραμματικής πρότασης ρήξης και εκδημοκρατισμού́ -από́ τα πανεπιστήμια και τα σωματεία, που συμμετέχουμε οι εργαζόμενοι φοιτητές, ως τις λέσχες πολιτισμού́ της νεολαίας- που θα συσπειρώσει την μεγάλη κοινωνική́ πλειοψηφία. Ως εκ τούτου, οργανωνόμαστε, αντιστεκόμαστε μαζικά́ και διεκδικούμε:
- την κατάργηση ούλων των αντεργατικών νομών, θεσπισμένων ή υπό́ συζήτηση
- την στήριξη των φοιτητών που εργάζονται, για να χρηματοδοτήσουν τις σπουδές τους κι ενώ́ ήδη απειλούνται με όρια φοίτησης και διάγραφες (νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη), περιέρχονται σε ακόμα πιο δεινή́ θέση με το χαλάρωμα της εργασιακής νομοθεσίας και την παραπέρα απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων
- την στήριξη των ανέργων και την προστασία της εργασίας στη δίνη της πανδημίας
- πλήρη συνδικαλιστική́ ελευθερία στους χώρους δουλείας και στα πανεπιστήμιά μας με διαδικασίες διαφανείς και ουσιαστικά́ δημοκρατικές χωρίς κρατικό́ έλεγχο
- εργατικές και φοιτητικές συνελεύσεις με αποφασιστικές αρμοδιότητες και παρέμβαση σε ούλα τα επίπεδα
Στις 6 Μάη απεργούμε όλοι! Τιμούμε τους νεκρούς και τους αγώνες της τάξης μας! Φοιτητές και εργαζόμενοι παλεύουμε για μια ζωή́ αξιοβίωτη!
