Λίγο ή πολύ όλοι μάθαμε για την επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στην πατρίδα μας. Είδαμε και ακούσαμε πολλά γι’ αυτόν.
Κυρίως όμως ακούσαμε από τον ίδιο λόγια που αρκετούς τους ξένισαν.
Λόγια σωστά. Που πολλοί ορθόδοξοι χριστιανοί θα ήθελαν να τα ακούσουν από τους ηγέτες της εκκλησίας τους.
Είναι αλήθεια ότι ο τελευταίος Πάπας, δείχνει διαφορετικά στοιχεία από τους προκατόχους του. Πολλοί από τους οποίους είχαν μείνει στην εποχή που οι Αμερικανοί ιθαγενείς θανατώνονταν κατά δεκάδες χιλιάδες από τα στρατεύματα των Ισπανών και Πορτογάλων κατακτητών με την ευλογία της Αγίας Εδρας, στο όνομα του εκχριστιανισμού τους, και για να γεμίσουν τα θησαυροφυλάκια των κατακτητών και του Βατικανού με αιματοβαμμένο χρυσάφι. Είχαν μείνει στον Μεσαίωνα τότε που θανάτωναν στην πυρά χιλιάδες ανθρώπους που αρνούνταν η έκφραζαν την παραμικρή αντίρρηση στο δόγμα τους. Ανάμεσα σε αυτούς θανατώθηκαν ή αναγκάστηκαν να σιωπήσουν φωτισμένα μυαλά που θα έκαναν τον κόσμο καλύτερο με τις ιδέες και τις ανακαλύψεις τους.
Έτσι ανδρώθηκε το κράτος του Βατικανού και όχι με τις ανοησίες περί «Illuminati» και άλλα τέτοια που έγιναν κινηματογραφικές ταινίες, αλλά με το δόγμα να είναι πάντα στο πλευρό των ισχυρών. Να αποτελούν βασικό και αναπόσπαστο κομμάτι της καθυπόταξης των λαών, όπου αυτοί αντιδρούσαν διεκδικώντας καλύτερη ζωή.
Σήμερα το Βατικανό είναι κράτος με δική του οργάνωση με τεράστια περιουσία, με δικές του τράπεζες και χρηματιστηριακά φάνς.
Μια μικρή παρένθεση εδώ πριν καταλήξουμε.
Όχι ότι τα άλλα θρησκευτικά δόγματα έμειναν πίσω στα όσα έπραξε το Βατικανό. Η πολιτική του Βατικανού δεν είναι η εξαίρεση από την πολιτική της ηγεσίας της Ορθοδοξίας ή του Ισλάμ. Με την ίδια βασικά πολιτική λειτουργούν κι εκείνοι. Πάντα στο πλευρό των ισχυρών έχοντας αναλάβει την πνευματική τους καθοδήγηση με κύριο επιχείρημα το «πίστευε και μη ερεύνα». Τα λίγα φωτεινά παραδείγματα του κατώτερου κυρίως κλήρου δεν αλλάζουν την γενική εικόνα.
Κλείνει η παρένθεση για να επανέλθουμε στον Πάπα Φραγκίσκο, και στα όσα είπε κατά την διάρκεια της επίσκεψής του. Είπε αλήθειες.
Όμως πόσο αυτά μπορούν να αλλάξουν την σημερινή πραγματικότητα αν δεν συνοδεύονται από πράξεις; Αν δεν συνοδεύονται από συγκεκριμένες ενέργειες;
Η πραγματικότητα είναι ότι συνεχώς χειροτερεύει η ζωή για την τεράστια πλειοψηφία των ανθρώπων όπου γης.
Η πραγματικότητα είναι ότι μια ισχνή μειοψηφία καρπώνεται τον κόπο τους.
Και αυτό γεννά πολέμους, πρόσφυγες και γενοκτονίες.
Γεννά πείνα, εξαθλίωση και θανάτους εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών.
Γεννά καταπίεση και διαφθορά. Καταστρέφει την φύση και ολόκληρο τον πλανήτη.
Και αυτά δεν λύνονται με ευχές.
Πράξεις χρειάζονται.
