Γράφει ο Βασίλης Μπάκος
Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται..
Όπως γνωστοποίησε ευρύτερα μέσα από ανάρτηση του ο Τριαντάφυλλος Μεϊμάρης, ένας αντικομμουνιστικός πυρετός έχει ξεσπάσει σε πολλά κρατίδια της Γερμανίας με πρόσχημα και αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία. Οι αρχές εκδίδουν διατάγματα και ανακοινώσεις, με τα οποία γνωστοποιούν ότι η χρήση συμβόλων που παραπέμπουν στην σοβιετική περίοδο αποτελούν εκδηλώσεις στήριξης στη “ρωσική επιθετικότητα”.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το Γραφείο Δημόσιας Τάξης της Βρέμης: «η χρήση ορισμένων συμβόλων σε δημόσιους χώρους αποτελεί ποινικό αδίκημα. Στην παρούσα κατάσταση, αυτά τα σύμβολα περιλαμβάνουν τη λεγόμενη «Κορδέλα του Αγίου Γεωργίου», τη σημαία της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών και το λάβαρο της Νίκης του Κόκκινου Στρατού. Εφιστούμε την προσοχή σας στο γεγονός ότι η χρήση τέτοιων συμβόλων από τους συμμετέχοντες σε συγκεντρώσεις θα συνεπάγεται ποινική έρευνα από την αστυνομία και την εισαγγελία». (https://www.rf-news.de/2022/kw15/entschieden-gegen-das-verbot-die-fahne-der-udssr-auf-demonstrationen-zu-tragen?fbclid=IwAR20JnFuQfLREqkfBxmKIDQUGTma94fMATAVVymutQSiG5z4jKIMlRGTfkc)
Αντίστοιχο διάταγμα εκδόθηκε από τον Μπόρις Πιστόριους, Υπουργό Εξωτερικών του ομοσπονδιακού κρατιδίου της Κάτω Σαξονίας, σύμφωνα με το οποίο απαγορεύεται η χρήση της σημαίας της ΕΣΣΔ, με το αιτιολογικό ότι αυτή στο «σημερινό πλαίσιο» αποτελεί «σύμβολο της εδαφικής επέκτασης του ρωσικού κράτους». (https://www.stern.de/news/niedersachsen-geht-entschiedener-gegen-martialische-prorussische-aufzuege-vor-31767286.html)
Τα κοινωνικά δίκτυα, και συγκεκριμένα το Twitter, επέλεξε η αστυνομία της Φρακφούρτης για να κοινοποιήσει το μήνυμα ότι η χρήση των σημαιών της Σοβιετικής Ένωσης, της Κριμαίας, της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ σε μαζικές εκδηλώσεις συνιστά «μια αρχική υποψία εγκλήματος» επειδή «δημιουργεί την εντύπωση μιας θριαμβευτικής πομπής με εθνικιστικό χαρακτήρα που αρνείται την εδαφική ακεραιότητα του Ουκρανία και παραβιάζει τη δημόσια τάξη». (https://twitter.com/Polizei_Ffm/status/1513150017636380673?fbclid=IwAR2wtPRtt66JplWih046ZUjiqyFMizrCJcSCsYFTdPARDi19JsfK8YzpFm8)
Τι αποδεικνύεται μέσα από αυτά τα διαγγέλματα και τις απαγορεύσεις;
Καταρχάς παρατηρούμε ότι στο στόχαστρο μπαίνουν σύμβολα που παραπέμπουν στη Σοβιετική περίοδο και την Αντιφασιστική Νίκη, καθώς και οι σημαίες των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονμπάς, με το πρόσχημα ότι τα σύμβολα αυτά εκφράζουν την “επιθετικότητα” της Ρωσίας. Ναι, αλλά η ίδια η σημαία της Ρωσίας δεν έχει απαγορευτεί ρητά μέχρι στιγμής..
Φαίνεται ξεκάθαρα ότι επιχειρείται με αυτόν τον τρόπο να πετύχουν με έναν σμπάρο δύο τρυγόνια. Αφενός, να καταστείλουν οποιαδήποτε φωνή “σπάει” το ΝΑΤΟϊκό μονομπλόκ των πολιτικών δυνάμεων και των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης στη Γερμανία εν προκειμένω και στη Δύση εν γένει. Φωνές που -αν και σκόρπιες- δεν είναι λίγες. Φωνές που αναδεικνύουν την ευρωατλαντική επιθετικότητα ως την αιτία της σημερινής κρίσης και προβάλλουν την επιθυμία της ήττας των ευρωνατοϊκών σχεδιασμών, του παγκόσμιου δολοφόνου δηλαδή, ως προϋπόθεση για την ειρηνική διαβίωση των λαών. Η κύρια -όμως- στόχευση είναι να κατασταλεί περαιτέρω η κομμουνιστική ιδεολογία και δράση, τα κομμουνιστικά σύμβολα. Τους ενοχλεί το σφυροδρέπανο όχι ως σύμβολο που παραπέμπει στο παρελθόν. Τους ενοχλεί το ενδεχόμενο να αποτελέσει κινητήρια δύναμη στην πάλη για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια και πολέμους. Έτσι λοιπόν, τα αντινατοϊκά αισθήματα ευρύτερων τμημάτων της κοινωνίας όταν συναντούν τα σοβιετικά (κομμουνιστικά) σύμβολα δημιουργούν ένα εκρηκτικό -για τους ιμπεριαλιστές- μείγμα. Επομένως, εξηγούνται και οι εφιάλτες που τους ξυπνούν, και οι απαγορεύσεις που εκδίδουν.
Αντικομμουνισμός με (κάτι από) τη στόφα του ‘40…
Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά ιστορικά που εν μέσω πολέμου ξεσπούν στη Δύση εκδηλώσεις αντικομμουνιστικής υστερίας. Με αφορμή τις απαγορεύσεις στη Γερμανία, ας θυμηθούμε επιγραμματικά και ενδεικτικά τι έγινε στην Αγγλία και στη Γαλλία στη διάρκεια από τον Σεπτέμβριο του 1939 μέχρι τον Μάιο του 1940. Περίοδος που έμεινε στην ιστορία ως “παράξενος πόλεμος”, καθώς παρότι οι δυνάμεις αυτές είχαν τυπικά κηρύξει τον πόλεμο στη ναζιστική Γερμανία, ωστόσο δεν είχε σημειωθεί κάποιο πολεμικό επεισόδιο. Αντίθετα, η πρεμούρα τους ήταν πώς καταφέρουν να στρέψουν τον Χίτλερ ανατολικά με προοπτική να εμπλακεί σε πόλεμο με την ΕΣΣΔ, γνωρίζοντας ότι το σύμφωνο Μη Επίθεσης μεταξύ των δύο κρατών (ΕΣΣΔ-Γερμανία) είχε τακτικό και πρόσκαιρο χαρακτήρα και για τους δύο.
Στο διάστημα αυτό η αγγλική κυβέρνηση ανακάλεσε τον πρεσβευτή της στη Μόσχα και η γαλλική κήρυξε τον σοβιετικό πρεσβευτή στο Παρίσι “πρόσωπο ανεπιθύμητο”. Το υπουργείο εσωτερικών της Αγγλίας απέκτησε το δικαίωμα να συλλαμβάνει και να φυλακίζει ύποπτα πρόσωπα χωρίς δίκη και ανάκριση. Στη Γαλλία το Σεπτέμβρη του 1939 τέθηκε εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα. Το Νοέμβριο η κυβέρνηση εξέδωσε διάταγμα “περί υπόπτων”. Την άνοιξη του 1940 διαλύθηκαν τα συνδικάτα. Την άνοιξη του 1940 καταστρώθηκαν δύο παρόμοια(αγγλικό και γαλλικό) σχέδια πληγμάτων κατά των πετρελαιοπηγών του Καυκάσου. Όπως έγραφε ο Γάλλος δημοσιογράφος Α. Κεριλλί: «ο άνεμος της σταυροφορίας φύσηξε με φοβερή δύναμη…ακουγόταν μια μόνο κραυγή: “Πόλεμος κατά της Ρωσίας».
9 του Μάη: ραντεβού με την ιστορία, το παρόν και το μέλλον των λαών
Την αντικομμουνιστική υστερία των αρχών της δεκαετίας του 1940 συνέτριψε η ΕΣΣΔ και ο Κόκκινος Στρατός καθώς και το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα με τη σωστή πολιτική συμμαχιών που προέκρινε, με τα αντάρτικα κινήματα που ανέπτυξε -αποτελώντας το νου και την καρδιά τους, με την αυτοθυσία που προέταξε μα κυρίως με το πολιτικό αισθητήριο που διέκρινε τα Κομμουνιστικά Κόμματα την περίοδο εκείνη (παρά τα όποια λάθη και παραλείψεις σημειώθηκαν στη διάρκεια εκείνου του πολέμου).
Οι εκδηλώσεις, κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις στις 9 του Μάη, επέτειο της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, αποκτούν φέτος ακόμη μεγαλύτερη σημασία για τους λαούς της Ευρώπης. Μέσα από τις δυσκολίες που αυξάνονται καλούμαστε να διαδηλώσουμε ενάντια στην επιθετικότητα του ΝΑΤΟ, αλλά και στον αντικομμουνισμό που -ενδεδυμένος τον αντιρωσισμό- αρχίζει να παίρνει ακόμη πιο επιθετική, ακόμη πιο οξυμένη και επικίνδυνη για τους λαούς μορφή.
