Ανακοίνωση της Επιτροπής Παιδείας της Κίνησης Κομμουνιστών – Εργατικός Αγώνας
Οι φετινές φοιτητικές εκλογές διεξήχθησαν στις 18 Μαΐου, κόντρα και πέρα από τις επιταγές και τους «ευσεβείς» πόθους της κυβέρνησης να διαλύσει τους φοιτητικούς συλλόγους ως κάτι «ξεπερασμένο» και «παλιομοδίτικο», που δεν συμβαδίζει με το νέο πλαίσιο στο οποίο θέλει να λειτουργούν τα πανεπιστήμια της χώρας. Σε αυτήν την κατεύθυνση, η πραγματοποίηση των εκλογών με την συμμετοχή πενήντα χιλιάδων φοιτητών σε αυτές μόνο ως κάτι θετικό μπορεί να εκληφθεί, παρότι η συμμετοχή ήταν μειωμένη κατά δέκα χιλιάδες σε σχέση με το 2019.
Η μειωμένη συμμετοχή για ακόμη μια χρονιά, οφείλει να προβληματίσει τις δυνάμεις που προσανατολίζονται στον αγώνα και στη συλλογική διεκδίκηση καλύτερων σπουδών και ζωής. Δεν φτάνει μόνο να πούμε μονό ότι για την μειωμένη συμμετοχή φταίνε οι καθεστωτικές δυνάμεις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ και οι πρακτικές τους, που κατάντησαν τους συλλόγους φαντάσματα στα μάτια της πλειοψηφίας των φοιτητών, οι πελατειακές σχέσεις, η χρόνια κατασυκοφάντηση των παρατάξεων και της ενασχόλησης με την πολιτική στα πανεπιστήμια από την άρχουσα τάξη, η καλλιέργεια του «ατομικού δρόμου» κοκ. Χρειάζεται όσοι πραγματικά ενδιαφέρονται για το ζωντάνεμα των συλλόγων, την μαζικοποίηση τους, την δημοκρατική τους λειτουργία και τον αγωνιστικό προσανατολισμό τους, να σκύψουν βαθιά πάνω από το πρόβλημα.
Το γκρέμισμα της ΔΑΠ και η παραπέρα μείωση της εκλογικής δύναμης της ΠΑΣΠ δείχνει ότι οι φοιτητές καταδίκασαν και στη κάλπη τα δεκανίκια της Κυβέρνησης. Οι δυνάμεις αυτές αποδοκιμάστηκαν για την συνενοχή τους στο τσάκισμα των πτυχίων, των επαγγελματικών δικαιωμάτων και των όρων σπουδών των φοιτητών καθώς και για το ότι είτε σφύριζαν κλέφτικα για την κατάργηση του ασύλου, την ισοτιμηση των πτυχίων των ιδιωτικών κολλεγίων με τα ΑΕΙ, τον νόμο Κεραμεως-Χρυχοΐδη, την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής είτε ανοιχτά στήριζαν τις πολιτικές που πλήττουν το δικαίωμα χιλιάδων φοιτητών στη μόρφωση και στη δουλειά. Αξιοσημείωτο μάλιστα, ότι στις προεκλογικές αφίσες της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ αναγραφόταν «αυτονόητο: Η ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων» και «αυτονόητο: η μείωση εισακτέων». Οι φοιτητές όπως φαίνεται θεώρησαν αυτονόητο να κατακρυμνίσουν αυτούς που αυτονόητα είναι ενάντια στα δικαιώματά τους.
Η πρωτιά πανελλαδικά της Πανσπουδαστικής ΚΣ σηματοδοτεί μια καταρχάς θετική εξέλιξη. Οι δυνάμεις της ΠΚΣ διέκριναν εγκαίρως ότι διαφαίνεται ο εκλογικός καταποντισμός της ΔΑΠ και έδωσαν μια μεγάλη εκλογική μάχη για να βγουν πρώτη δύναμη. Ωστόσο, δεν μπορεί κανείς να μη σχολιάσει ότι την μάχη αυτή την έδωσαν και με αστικούς πολιτικούς όρους. Τα επιχειρήματα της «χαμένης ψηφου», η λογική της ανάθεσης και έως ένα βαθμό η καλλιέργεια μιας λογικής «ψηφίστε μας για να μη βγει η ΔΑΠ» (κατ’ αντιστοιχία του «ψηφίστε ΣΥΡΙΖΑ να μη βγει η Δεξιά») δεν συνάδουν με μια δύναμη η οποία έχει ως προμετωπίδα της τον αγώνα των φοιτητών για σπουδές και ζωή στο ύψος των αναγκών μας.
Η αύξηση σε απόλυτους αριθμούς των ψήφων της ΕΑΑΚ διόλου δεν αποτυπώνει στην πραγματικότητα ότι ενισχύθηκαν. Η ΕΑΑΚ ταλανίζεται από βαθιά εσωτερική κρίση εδώ και αρκετά χρόνια, με σχήματα της να κατεβαίνουν χώρια σε πολλές σχολές, με αδυναμία να συσπειρώσει την πλατιά μάζα του κόσμου που προβληματίζεται και έχει διάθεση να αγωνιστεί καθώς τον αποξενώνει με μια γραμμή πάλης περιχαρακωμένη και με μια πολιτική γραμμή που συμπυκνώνεται σε συνθήματα όπως «λευκές λευκές οι εξεταστικές, οι φοιτητές αιώνιοι και οι σχολές κλειστές» ή με διάφορους ακτιβισμούς σε πορείες και καλλιέργεια αυταπατών για τον ρόλο των Πρυτάνεων, Συγκλήτων και Υπουργείων. Μεγάλο μέρος του κόσμου που συμμετείχε στους αγωνιστικούς αναβρασμούς του περασμένου διαστήματος, στους οποίους κατά κύριο λόγο ηγεμόνευε η ΕΑΑΚ, απογοητεύτηκε απ’ την τυχοδιωκτική και ανέξοδη πολιτική της, που δεν μπορεί να συμβάλει στην πραγματική αντίσταση απέναντι στην αντιεκπαιδευτική λαίλαπα.
Παρότι και οι δυνάμεις της πρώην Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στα πανεπιστήμια (Bloco Ριζοσπαστικής Αριστεράς) ενισχύθηκαν έμειναν κοντά σε ένα ποσοστό του 3%, κάτι που δείχνει ότι καθόλου δεν έχουν ξεχάσει οι φοιτητές τις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ, τον νόμο Γαβρόγλου κλπ.
Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι σε ορισμένες Σχολές η ΠΚΣ έφερε προς ψήφιση δικό της εκλογικό κανονισμό, στον οποίο γινόταν αναφορά για «επανίδρυση τριτοβάθμιου πανελλαδικού οργάνου». Η διατύπωση αυτή εκτός από πολιτικά ασαφής είναι και επικίνδυνη, καθώς ανοίγει τον δρόμο σε λογικές «κόκκινης» ΕΦΕΕ. Παρότι η ΕΦΕΕ έχει πάψει να λειτουργεί ήδη πριν το 2000 με ευθύνη των ΔΑΠ-ΠΑΣΠ είναι λαθεμένο να συγκροτηθεί νέο τριτοβάθμιο όργανο σε αντιπαράθεση με το σημερινό που ομολογουμένως δεν λειτουργεί. Μια τέτοια θέση λειτουργεί διαλυτικά για την πραγματική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος και το ζωντάνεμα των συλλόγων, κάτι στο οποίο φέρει ιστορική ευθύνη πλέον η Πανσπουδαστική. Είναι ευκαιρία πλέον, αν θέλει η ΠΚΣ να λέγεται αγωνιστική δύναμη, να ζωντανέψει τους συλλόγους και τις σχολές που έχει την πλειοψηφία, με Γενικές Συνελεύσεις, με σωστή λειτουργία Διοικητικών Συμβουλίων με πολύμορφες δράσεις στον πολιτισμό, τον αθλητισμό, ενάντια στα ναρκωτικά και την υποκουλτούρα. Να λάβει σοβαρά μέτρα ώστε οι Σύλλογοι να αγκαλιάσουν και να αγκαλιαστούν απ’ τους φοιτητές, να θεωρεί ο κόσμος τους Συλλόγους «αποκούμπι» του για κάθε μικρό και μεγάλο ζήτημα που ανακύπτει. Πέρα από την “καρδιά” του φοιτητικού κινήματος που είναι οι Σύλλογοι και οι μαζικές διαδικασίες, ευθύνη υπάρχει και στην κατεύθυνση της επαναλειτουργίας των δευτεροβάθμιων φοιτητικών συνδικαλιστικών οργάνων, όπως και της ΕΦΕΕ. Από την πείρα που υπάρχει ως τώρα υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι δεν υπάρχει η βούληση να προχωρήσει κάτι τέτοιο με τα παραπάνω χαρακτηριστικά, που εξασφαλίζουν την ενότητα και το ζωντάνεμα των συλλόγων καθώς και τη λογοδοσία και τον έλεγχο των εκπροσώπων.
Οι δυνάμεις της Κίνησης Κομμουνιστών – Εργατικος Αγώνας στους φοιτητές, για πρώτη φορά συμμετείχαν στις εκλογικές διαδικασίες δύο Συλλόγων, στο Πάντειο μαζί με τους συντρόφους του Συλλόγου Γιάνης Κορδάτος και ανένταχτες/ους αγωνίστριες/στες και στην Ιατρική του ΑΠΘ, στην οποία μάλιστα κατέκτησαν και έδρα στο Διοικητικό Συμβούλιο. Δώσαμε μια μάχη τίμια, κόντρα στους εκπροσώπους παλιών και νέων κυβερνήσεων, χωρίς να καλλιεργούμε εκλογικές αυταπάτες και με ξεκάθαρες θέσεις για την ανάγκη να ξαναζωντανέψουν οι σύλλογοι και να μαζικοποιηθούν σε αγωνιστική κατεύθυνση. Ευχαριστούμε όλους τους φίλους, συναγωνιστές και συντρόφους για την στήριξη τους, και υποσχόμαστε να συνεχίσουμε πιο δυναμικά, ώστε να συμβάλουμε στην ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, σε γραμμή ρήξης με τον ιμπεριαλισμό, την ΕΕ και τα ντόπια και ξένα μονοπώλια, τα οποία έχουν καταστήσει τα πτυχία κουρελόχαρτα και έχουν επιβάλει τον εργασιακό μεσαίωνα στη νέα γενιά. Κόντρα σε όσους θέλουν την νέα γενιά σκυμμένη και γονατιστή, έχουμε την πεποίθηση ότι το φοιτητικό κίνημα θα βρει τον τρόπο και τον δρόμο να αποσπάσει κατακτήσεις, να μετρήσει νίκες και σε συμπόρευση με το εργατικό και λαϊκό κίνημα να ανοίξει δρόμους για μια κοινωνία στο ύψος των αναγκών του λαού και της νεολαίας.
