Γράφει ο Παναγιώτης Παπακωνσταντινόπουλος
Το νομοσχέδιο του υπουργείου υγείας για την δευτεροβάθμια περίθαλψη που ψηφίστηκε στην βουλή από την κυβερνητική πλειοψηφία θα οδηγήσει σε πλήρη εμπορευματοποίηση την δημόσια υγεία, με τον ιδιωτικό τομέα να έχει τον πρώτο λόγο και τους ασθενείς σε ρόλο πελάτη που θα “αγοράζουν” τις υπηρεσίες υγείας.
Η κυβέρνηση προετοίμαζε το σχέδιό της για λειτουργία της δημόσιας υγείας με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια με τις γνωστές εξαγγελίες του πρωθυπουργού πριν την κρίση για νοσοκομεία με ΣΔΙΤ και να παρουσιάζει ως πρότυπο του “Σουηδικού μοντέλου” των Συμπράξεων Δημόσιου-Ιδιωτικού Τομέα ,το νοσοκομείο “Καρολίνσκα”.
Όμως η πανδημία καθυστέρησε την υλοποίηση αυτών των σχεδίων και μάλιστα στην διάρκεια της φάνηκε η ανάγκη ισχυροποίησης του δημόσιου συστήματος υγείας, όταν οι επιχειρηματικοί όμιλοι θησαύριζαν χωρίς να συμβάλλουν ουσιαστικά στον αγώνα κατά του φονικού ιού.
Μάλιστα ο πρωθυπουργός δημαγωγώντας ασύστολα υποσχόταν ενίσχυση του ΕΣΥ!
Αυτό το ΕΣΥ υποσχόταν και έφερε το νομοσχέδιο που έγινε νόμος και καταργεί ότι είχε απομείνει από το δικαίωμα του λαού στην δωρεάν υγεία;
Το τραγικό είναι ότι το έφερε σε μια περίοδο που είναι αυξημένες οι ανάγκες υγειονομικής περίθαλψης και ο λαός έχει συνειδητοποιήσει την ανάγκη οικοδόμησης ισχυρού Εθνικού Συστήματος Υγείας για παροχή δημόσιας και δωρεάν υγείας για το λαό που υποφέρει από τις απανωτές οικονομικές κρίσεις και τα μνημόνια διαρκείας.
Με το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε καταργείται η αποκλειστική απασχόληση για τους γιατρούς του ΕΣΥ και η υγεία του λαού θα είναι ζήτημα τσέπης!
Οι ασθενείς θα γίνουν πελάτες της μεγάλης ιδιωτικής πρωτοβουλίας και σε συνθήκες που οι πολύμηνες λίστες χειρουργείων και τακτικών ιατρείων έχουν φτάσει στα ύψη, το ιδιωτικό ιατρείο ή το ιδιωτικό κέντρο θα είναι μονόδρομος για τον ασθενή.
Τα ιδιωτικά ιατρεία και χειρουργεία στις ιδιωτικές κλινικές θα επιτρέπονται πλέον επίσημα για τους γιατρούς του ΕΣΥ.
Οι ιδιώτες γιατροί που θα καλύπτουν υποτίθεται κενά στην δημόσια περίθαλψη μάλλον προβλήματα θα δημιουργήσουν στην περίθαλψη όπως φάνηκε με την εφαρμογή του μέτρου την περίοδο της πανδημίας.
Σε απομακρυσμένες περιοχές που έχουν προκηρυχθεί πολλές φορές θέσεις γιατρών, αλλά δεν έχουν καλυφθεί, θα μπορούν ιδιώτες με μερική απασχόληση να εργάζονται στο ΕΣΥ.
Οι ιδιώτες θα λαμβάνουν διπλές αμοιβές, αλλά οι γιατροί του ΕΣΥ που καλύπτουν θέσεις σε άγονες περιοχές δεν θα παίρνουν παραπάνω μισθό με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν γιατροί δύο ταχυτήτων
Οι ειδικευόμενοι γιατροί για την δήθεν ολοκληρωμένη εκπαίδευσή τους θα μετακινούνται ακόμα και σε άλλη περιφέρεια και θα αναγκάζονται να μετακομίζουν συνεχώς.
Αυτό θα είναι ένα επί πλέον αντικίνητρο για την παραμονή τους στη χώρα και όχι την φυγή τους στο εξωτερικό.
Οι ιδιώτες θα έχουν ρόλο και στον τομέα των μεταφορών των ασθενών αφού “τα νοσοκομεία του Εθνικού Συστήματος Υγείας θα δύνανται επικουρικά να συνάπτουν συμβάσεις με φυσικά ή νομικά πρόσωπα, τα οποία είναι κάτοχοι αδειοδοτημένων ασθενοφόρων αυτοκινήτων του ιδιωτικού τομέα».
νοσοκομεία του Εθνικού Συστήματος Υγείας δύνανται επικουρικά να συνάπτουν συμβάσεις με φυσικά ή νομικά πρόσωπα, τα οποία είναι κάτοχοι αδειοδοτημένων ασθενοφόρων αυτοκινήτων του ιδιωτικού τομέα».
Οι πανεπιστημιακοί γιατροί θα μπορούν να είναι σύμβουλοι σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα υγείας, να χειρουργούν σε ιδιωτικές κλινικές και ακόμα να καταλαμβάνουν θέσεις σε ιατρικές εταιρείες προμηθειών για τα νοσοκομεία με αυτονόητες συνέπειες στην τελική έκβαση αφού θα υπάρχουν περιπτώσεις που “Γιάννης κερνάει ,Γιάννης πίνει”
Παρά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τη δευτεροβάθμια περίθαλψη που παραδίδει την υγεία του λαού στους επιχειρηματίες της υγείας, οι μεγάλες κινητοποιήσεις υγειονομικών, σωματείων, λαού αυτές τις μέρες δημιουργεί βάσιμες ελπίδες για την συνέχιση του αγώνα που θα ανατρέψει τελικά την άλωση του αγαθού της υγείας από τα “τρωκτικά” που θησαυρίζουν με τον ανθρώπινο πόνο.
Ένα κίνημα υγείας που είχε αναπτυχθεί από την αρχή της πανδημίας και δυναμώνει μπορεί να διεκδικήσει και να επιβάλλει λύσεις στην κατεύθυνση οικοδόμησης δωρεάν συστήματος υγείας υψηλού επιπέδου χωρίς καμία επιχειρηματική δραστηριότητα.
