Εργατικός Αγώνας

Το Qatargate, η διεφθαρμένη Ευρωπαϊκή Ένωση και το λαϊκό συμφέρον

Το Qatargate ήρθε να δείξει σε όλο της το μεγαλείο τη σαθρότητα του οικοδομήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να κλονίσει ακόμη πιο πολύ την εμπιστοσύνη των εργαζομένων να τη θέσει σε ακόμη μεγαλύτερη αμφισβήτηση. Τα χαμηλά ποσοστά αποδοχής και υποστήριξης του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος σε όλες σχεδόν τις χώρες κατρακυλούν ακόμη περισσότερο.

Όλοι γνωρίζουν την ανικανότητα της ηγεσίας της να αντιμετωπίσει έκτακτες κρίσεις, όπως πχ η ενεργειακή κρίση και υποπτεύονται τις αιτίες. Είναι πλέον κοινή παραδοχή ότι η ΕΕ με κάθε τρόπο προωθεί την ολοκληρωτική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, την ελαστικοποίηση των ωραρίων απασχόλησης γενικότερα την κατάργηση των κατακτήσεων των εργαζομένων και τη συνεχή φτωχοποίηση τους εκ παραλλήλου με την πολιτική πλήρους απελευθέρωσης των αγορών. Ο ελληνικός λαός γνωρίζει πολύ καλά το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην κρίση που έπληξε την Ελλάδα και  τα δεινά που η παρέμβαση της σκόρπισε με τη δεκαετία των μνημονίων, την πιο βαθιά προσαρμογή της Ελληνικής οικονομίας στον καταμερισμό εργασίας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, τις δεσμεύσεις της χώρας ως το 2060 ενώ το χρέος δεν μειώθηκε αντίθετα αυξήθηκε κατακόρυφα, την αντιδημοκρατική συμπεριφορά της απέναντι στη θέληση των λαών που εκφράστηκε σε πλήθος δημοψηφισμάτων.

Ζούμε σήμερα τη στρατιωτικοποίηση της, την εκτίναξη των στρατιωτικών δαπανών και τις πολεμοχαρείς κραυγές που εκτοξεύονται από τους ηγέτες της.

Ήρθε όμως η στιγμή να γνωρίσουμε και το βάθος της σήψης και της διαφθοράς που κυριαρχεί στους θεσμούς της απ’   άκρη σε άκρη. Το Qatargate δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός που μπορεί να αντιμετωπιστεί αλλά μια γενικευμένη κατάσταση, δείχνει την ΕΕ ως το βασίλειο της διαφθοράς, της μίζας και της εξαγοράς συνειδήσεων. Και αυτή ακόμη η αστική Δημοκρατία, οι θεσμοί και οι κανόνες της έχουν πλήρως υπονομευτεί και μόνο τυπικά υπάρχουν.

Η ανησυχία στους ηγετικούς κύκλους της και στις ηγεσίες των χωρών μελών της είναι έντονη, έχουν γνώση της κατάστασης που επικρατεί και της δυσαρέσκειας των λαών. Απόδειξη για αυτό είναι  η συνεχής αρθρογραφία του αστικού τύπου να κουκουλώσουν την υπόθεση και να αποπροσανατολίσουν τους λαούς. Την εκτεταμένη διάφορα φυσικά κανείς δεν μπορεί να την αρνηθεί, αυτή δεν αποκρύβεται γι’ αυτό προβάλλονται θέσεις του τύπου πρέπει να διορθωθούν τα πράγματα, να υπάρξουν ελεγκτικοί μηχανισμοί και να διαμορφωθεί αυστηρότερο νομικό πλαίσιο να δραστηριοποιηθούν οι ηγεσίες κλπ.

Δεν θέλουν να δεχτούν ή θέλουν να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια. Ποιος θα τα κάνει όλα αυτά, αφού κάνεις πρέπει να ψάξει πολύ για να βρει αδιάφθορους.

Δεν βρισκόμαστε στην εποχή που οι αστικές κυβερνήσεις και οι πολιτικές ηγεσίες εξέφραζαν γενικά τα αστικά συμφέροντα, το γενικό συμφέρον της αστικής τάξης, βρισκόμαστε στη φάση της άμεσης όλο και μεγαλύτερης εμπλοκής του πολυεθνικού κεφαλαίου στα κρατικά όργανα και στη διαχείριση σε εποχή μάλιστα που η οικονομική κρίση έχει οξύνει στο έπακρο τις ενδοαστικές αντιθέσεις.

Βρισκόμαστε στην εποχή που μεγάλο τμήμα των υπουργών στις ΗΠΑ είναι στελέχη των πολυεθνικών στις οποίες επανέρχονται όταν λήξει η θητεία του στην κυβέρνηση, κάτι παρόμοιο συμβαίνει και  στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και στα κράτη-μέλη της.

Στις Βρυξέλλες δρουν από ότι ακούσαμε 13.000 λομπίστες που προωθούν συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα και επηρεάζουν τις αποφάσεις, χιλιάδες ΜΚΟ στην ίδια κατεύθυνση εμπλέκοντας επιτρόπους, επικεφαλής οργάνων και άλλα στελέχη, όσους έχουν λόγο στη χάραξη της πολιτικής. Μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις αυτό γίνεται για λίγα χιλιάρικα.

Έχουν κατηγορηθεί το τελευταίο διάστημα για διαπλοκή και χρηματισμό αρκετοί επίτροποι και άλλοι με συγκεκριμένα στοιχεία, για καταθέσεις  εκατομμυρίων σε υπεράκτιους λογαριασμούς, για οικονομικό σκάνδαλο εκατοντάδων εκατομμυρίων κατά την προμήθεια των εμβολίων για τον κορονοϊό και όλα αυτά είναι τα ελάχιστα που είδαν το φως της δημοσιότητας.

Το κατάργκειτ,  ο  Παντσέρι, ο Τζορτζι, η Καϊλή και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου .

Κάπως έτσι λειτουργεί το σύστημα και στα κράτη.

Πώς κατανέμονται τα έργα του ταμείου ανάκαμψης; Ο τύπος βόα και ο κόσμος ολόκληρος τα πληροφορείται, η κυβέρνηση τα οργανώνει και μέσω των νόμιμων και παράνομων υποκλοπών παρακολουθεί τις διαδικασίες αυτές και όλα αυτά οι Βρυξέλλες τα γνωρίζουν. Όσοι περιμένουν ότι θα παρέμβει η Ευρωπαϊκή Ένωση για να ισχύσουν οι νόμοι και οι κανονισμοί και να επιβληθεί δικαιοσύνη νύχτωσαν μακριά.

Πώς κατανέμονται τα κονδύλια των διαφόρων προγραμμάτων; οι μεγάλοι ροκανίζουν τα μεγάλα ποσά και εμπλέκουν και διαφθείρουν ένα τμήμα του λαού.

Η πορεία αυτή δεν θα έχει αντιστροφή. Ο Λένιν πριν από 100 χρόνια μελετώντας την εποχή του ιμπεριαλισμού που μόλις είχε εμφανιστεί έγραφε ότι στο στάδιο αυτό ο καπιταλισμός σαπίζει και σταδιακά πεθαίνει και όλες οι εξελίξεις σήμερα το επιβεβαιώνουν. 

Όσο πιο γρήγορα οι λαοί το συνειδητοποιήσουν και δράσουν για τη διάλυση αυτού του οικοδομήματος τόσο καλύτερα θα είναι για τον εργαζόμενο κόσμο και την εξέλιξη των κοινωνιών. 

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας