Ανακοίνωση της Πανελλαδικής Γραμματείας της Κίνησης Κομμουνιστών – Εργατικός Αγώνας
Οι εκλογές της 25ης Ιούνη δεν φαίνεται ότι θα αλλάξουν την επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό είναι φυσιολογικό λόγω του σύντομου χρονικού διαστήματος του ενός μήνα που μεσολαβεί από τις προγηγούμενες εκλογές, τις διαμορφωμένες τάσεις, τη δυναμική, τα προτάγματα των πολιτικών κομμάτων και τις διαθέσεις στην κοινωνία.
Η ανακοίνωση της Κίνησης Κομμουνιστών – Εργατικός Αγώνας που δόθηκε στη δημοσιότητα μετά τις προηγούμενες εκλογές και έκανε πρώτη εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος σημείωνε ότι συνιστά το αποτέλεσμα αυτό μεγάλη νίκη της Νέας Δημοκρατίας και κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ και ότι το πολιτικό κλίμα που δημιουργείται διαμορφώνει πιο δυσχερείς συνθήκες στην ανάπτυξη των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων της επόμενης περιόδους και αυτό θα έχει αρνητικές συνέπειες για το λαό.
Είπαμε με σαφήνεια ότι η προπαγάνδα και οι ισχυρισμοί της Νέας Δημοκρατίας περί τετραετίας 2019-2023 μεταμόρφωσης της χώρας πού βρίσκεται πλέον στα πρόθυρα απογείωσης είναι παραπλανητική και μακριά από την πραγματικότητα. Τα μεγάλα προβλήματα της οικονομίας και του λαού οξύνονται και τα αδιέξοδα μεγαλώνουν. Η ανεργία μειώνεται με κατακόρυφη όμως αύξηση της μερικής απασχόλησης με μισθούς των 350 ευρώ και αύξηση του μη οικονομικά ενεργού πληθυσμού, το κρατικό χρέος εκτοξεύτηκε στα 403 δισεκατομμύρια ευρώ και μαζί με το ιδιωτικό χρέος ξεπέρασαν τα 640 δισεκατομμύρια. Η έκρηξη των επενδύσεων, βασικό επιχείρημα της Νέας Δημοκρατίας, στην πραγματικότητα σημαίνει ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, της γης και των ακινήτων στην πρωτεύουσα και στις μεγάλες πόλεις. Η ανάπτυξη του Μητσοτάκη είναι δυστυχώς real estate και airbnb. Η πρόσδεση στον ατλαντισμό και οι κίνδυνοι που απορρέουν για τον ελληνικό λαό και τις σχέσεις του με τους λαούς της περιοχής είναι μεγάλη.
Όλα αυτά ισχύουν σε μεγαλύτερο βαθμό σήμερα.
Στο μικρό διάστημα του ενός μήνα που μεσολάβησε μεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρήσεων είδαμε:
-Η συζήτηση για αύξηση μισθών και συντάξεων, για επαναφορά εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων, για μέτρα υπέρ των επαγγελματιών και μικροεπιχειρηματιών να εκτοπίζεται και οι ανάγκες της μεσαίας τάξης να κυριαρχούν.
-Η ανάγκη κλιμακωτής αύξησης του φόρου επί των κερδών τίθεται εκτός ατζέντας από τα κυρίαρχα κόμματα, έστω και με κάποιες δειλές ενστάσεις από ορισμένα.
-Για την υγεία και για την παιδεία, παρά τα μεγάλα λόγια, η πρόθεση είναι για μεγαλύτερη εμπλοκή του κεφαλαίου, προσλήψεις προσωπικού που καλύπτουν μόνο τον αριθμό των συνταξιοδοτήσεων και ιδιωτικά ΑΕΙ.
Είδαμε τον αυταρχισμό και την αλαζονεία να μεγαλώνουν. Στην πορεία θα δούμε ακόμη χειρότερα.
Η Νέα Δημοκρατία ετοιμάζεται για το νέο κύμα αντιλαϊκών-φιλομονοπωλιακών μεταρρυθμίσεων που θα αγκαλιάζουν όλους τους τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας. Αισθάνεται ισχυρή και χωρίς ουσιαστική αντίσταση και θέλει να ολοκληρώσει τη δουλειά που της ανατέθηκε.
Στην υγεία κυριαρχεί η πρόθεσή της για ακόμη πιο ευρύτερη εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα και είναι αδιάφορο, κατ’ αυτή, ποιος παρέχει τις υπηρεσίες υγείας, το Κράτος ή τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια και κέντρα. Στις προθέσεις της δεν είναι να λυθούν τα οξύτατα προβλήματα σε προσωπικό και υλική υποδομή του δημόσιου συστήματος υγείας, αλλά η τοποθέτηση τέτοιων διοικήσεων στα ιδρύματα που θα προωθούν αποφασιστικά τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.
Στην παιδεία οι προτεραιότητες θα είναι η απελευθέρωση των ΑΕΙ από “ανεπίκαιρους και αναχρονιστικούς περιορισμούς και η μεγαλύτερη διεθνής διασύνδεση τους”.
Διαπιστώνει η Νέα Δημοκρατία έλλειμμα προσφοράς νέων κατοικιών πού εκτοξεύει τις δαπάνες στέγασης στο 40% του διαθέσιμου εισοδήματος. Η λύση που προκρίνει είναι η προσφορά σε ιδιώτες οικοπέδων και κτιρίων του δημοσίου για κατασκευή ή ανακατασκευή, να κρατούν ένα μέρος των διαμερισμάτων οι ίδιοι και να διαθέτουν τα υπόλοιπα σε νέα ζευγάρια με το αζημίωτο. Πάρτυ του κατασκευαστικού κεφαλαίου.
Προωθεί άμεση ιδιωτικοποίηση των τραπεζών με στόχο να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός που θα οδηγήσει σε αύξηση των επιτοκίων και την καλύτερη χρηματοδότηση της οικονομίας. Προϋπόθεση για όλα αυτά είναι η στελέχωση της Κυβέρνησης με τέτοιο τρόπο ώστε να συμπληρωθεί και να ενισχυθεί το «επιτελικό κράτος » και να αξιοποιηθεί, όπως ισχυρίζεται, το ψηφιακό άλμα που έχει επιτευχθεί. Εκείνοι που λείπουν από τους σχεδιασμούς αυτούς είναι οι εργάτες, οι υπάλληλοι και τα δικαιώματά τους, οι μισθοί και οι εργασιακές σχέσεις, η μείωση του χρόνου εργασίας και μέτρα εναντίον της ασυδοσίας του κεφαλαίου.
Κοινός παρανομαστής όλων των παραπάνω είναι νέες μεγάλες ευκαιρίες για το κεφάλαιο, επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και κάποια ψίχουλα για τμήματα των εργαζομένων και των νέων που αντιμετωπίζουν οξύτατες ανάγκες.
Από κάθε άποψη θα συσσωρευτούν νέα προβλήματα και μεγαλύτερα αδιέξοδα και μόνο μία μικρή μειοψηφία, το μονοπωλιακό κεφάλαιο και οι σύμμαχοι του θα ωφεληθούν και μαζί ο ιμπεριαλιστικός παράγοντας.
Η λύση βρίσκεται στην ακύρωση αυτής της πολιτικής, στην ριζική αλλαγή πορείας της χώρες προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων, άλλη λύση δεν υπάρχει. Επιμέρους κατακτήσεις και ικανοποίηση αναγκών μπορεί να έρθει μόνον με γενικευμένους αγώνες και όχι με μικρές μεταρρυθμίσεις από τα πάνω.
Καμία αστική πολιτική δύναμη δεν πρόκειται να εφαρμόσει μία τέτοια πολιτική. Ούτε τα κόμματα που κατά καιρούς κυβέρνησαν, ούτε μικροαστικά πολιτικά σχήματα ταξικής συνεργασίας που ονειρεύονταν ένα νέο 2012-2015.
Δυστυχώς, λύση δεν μπορούν να προσφέρουν και τα σημερινά κόμματα κομμουνιστικής αναφοράς που διεκδικούν την ψήφο σε αυτές τις εκλογές και απόδειξη για αυτό είναι ότι στις μεγάλες καμπές των εξελίξεων, τότε που μπορούσε το εργατικό και λαϊκό κίνημα να διαμορφωθεί σε αποφασιστικό παράγοντα στην πολιτική ζωή, η λανθασμένη« γραμμη» που χάραξαν απέτυχε παταγωδώς. Αυτό το συμπέρασμα αναδεικνύει την ιστορική ανάγκη για την συγκρότηση και την δημιουργία ενός πραγματικού λενινιστικού Κομμουνιστικού Κόμματος Νέου Τύπου.
Η ήττα της πολιτικής των κυρίαρχων οικονομικών και πολιτικών δυνάμεων της χώρας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι υπόθεση της εργατικής τάξης, των πρωτοπόρων εργατών και εργαζομένων και των πολιτικών οργανώσεων και κινήσεων που εμπνέονται από το μαρξισμό και το λενινισμό και αναπτύσσουν ασυμβίβαστη πάλη ενάντια στην αστική τάξη.
Στόχος πρέπει να είναι να ακυρωθεί η επίθεση που δέχεται ο λαός, να προστατευτούν και να διατηρηθούν τα δικαιώματα του, να αμφισβητηθεί η ηγεμονία των ιδεών και των αξιών του κεφαλαίου που κυριαρχούν, να αναπτυχθεί ισχυρό εργατικό κίνημα που θα απειλήσει τη σημερινή καπιταλιστική πραγματικότητα. Η οριστική νίκη της εργατικής τάξης οικοδομείται καθημερινά στους αγώνες της, στις μικρές και μεγαλύτερες νίκες της, στο παράδειγμα, στον τρόπο ζωής και στις αξίες της που θα ενσταλάξει στο κοινωνικό σώμα.
Οι αγώνες και η ψήφος πρέπει να διαμορφώνουν τους όρους:
Για πιο ισχυρή αντίσταση στην επίθεση του κεφαλαίου, ενάντια στην εκμετάλλευση, την καταπίεση και τον πόλεμο.
Για ισχυρό κίνημα της εργατικής τάξης και συμμαχία του με τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα.
Για μαζικό λενινιστικό κόμμα πρωτοπορία για το σοσιαλισμό.
Με βάση τα παραπάνω, στην παρούσα εκλογική μάχη η Κίνηση Κομμουνιστών- Εργατικός Αγώνας δεν μπορεί να δώσει θετική, αλλά ούτε και κριτική ψήφο σε κανένα κόμμα.
