Γράφει ο Χρήστος Μεντής
ΚΑΤΟΧΗ. Ένα σχολείο στα Γιάννενα, μετατράπηκε από τους Ναζί σε φυλακή και τα υπόγεια, ένας τόπος βασανισμού, εκτοπίσεων και εκτελέσεων μικρών και μεγάλων αγωνιστών που αντιστάθηκαν στον κατακτητή. ΄΄Αθέατες΄΄ καλά ΄΄κρυμμένες΄΄ ιστορίες που έχουν γραφεί στα υπόγεια της πρώην Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων και που άφησαν το αποτύπωμά τους στην ιστορία της πόλης .
Ένα νεοκλασικό κτίριο Σχολείο, τα χρόνια της Κατοχής, ήταν τα κρατητήρια της Βέρμαχτ. κολαστήριο και για μαθητές με την κατηγορία, ότι βοηθούσαν την αντίσταση, το ΕΑΜ.
Τα εικαστικά έργα μεταπτυχιακών φοιτητών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, έβγαλαν στην επιφάνεια ιστορικά γεγονότα από την περίοδο της κατοχής που ΄΄είχαν ξεχαστεί΄΄ με επιμέλεια από την πολιτεία και προφανώς ούτε τα παιδιά, οι μαθητές του σχολείου δεν γνωρίζουν την τραγική και συνάμα ηρωική ιστορία που κρύβουν τα υπόγεια του σχολείου, στο κέντρο της πόλης.
«Ψυχούλα μου…»: Αυτές τις δύο λέξεις ψιθυρίζει στον εαυτό της μια ηλικιωμένη κυρία που κατεβαίνει τα σκαλοπάτια στο υπόγειο της Ζωσιμαίας. Βλέπει τον χώρο, βλέπει τα πρώτα εικαστικά έργα των φοιτητών της Σχολής Καλών Τεχνών το Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ίσως κάποιον δικό της άνθρωπο να μην πρόλαβε να γνωρίσει (όπως γράφτηκε σε τοπικό σάιτ).
«Από το παράθυρο κοιτούσαμε και μας κοίταξε η προτομή του ευεργέτη Ζωσιμά, που έφτιαξε τη σχολή αυτή όχι για φυλακή, όχι για τόπο βασανισμού των ανθρώπων, αλλά για τη μόρφωση των νέων της Ηπείρου και όλης της Ελλάδας. Τι να στοχαζόταν άραγε η μαρμάρινη προτομή του;»: Λίγα λόγια από τη μαρτυρία του Σωτήρη Ράτσικα όπως είχε καταγραφεί στο παρελθόν.
Στον διάδρομο των κρατητηρίων, και ένα ημερολόγιο που εκτίθεται για πρώτη φορά. Ένα ημερολόγιο του Νίκου Σαρρέα, που εργαζόταν στον φούρνο του αδελφού του, στο Αρχιμανδρειό. Ένας άνθρωπος που στιγματίστηκε ως αριστερός και που παρέμεινε στα κρατητήρια της Ζωσιμαίας για τέσσερα βράδια, πριν οδηγηθεί στη Λάρισα, στη Θεσσαλονίκη και μετά σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία.
Τέσσερές Γυναίκες . Πολλοί/ές από όσες και όσοι κατάφεραν και επέζησαν από τον κατακτητή εκτελέστηκαν από το εμφυλιακό κράτος. Δίκη Ευτυχίας Πρίντζου και συντρόφων της. Η Ευτυχία Πρίντζου ήταν φιλόλογος, στέλεχος της Εθνικής Αντίστασης, μέλος του ΕΑΜ και του ΚΚΕ στα Ιωάννινα. Καταδικάστηκε σε θάνατο από το έκτακτο Στρατοδικείο Ιωαννίνων και εκτελέστηκε στις 27 Ιουλίου 1948.
Η ενδιαφέρουσα αυτή έκθεση των φοιτητών του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών «Επιμέλεια Εκθέσεων: Θεωρητικές και Πρακτικές Προσεγγίσεις» του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης, αξίζουν συγχαρητήρια γι΄ αυτήν την προσπάθεια.
Στην έκθεση παρευρέθηκε αντιπροσωπεία του Εργατικού Αγώνα.
