του Βασίλη Καλαματιανού
Δεν είχαν κλείσει οι κάλπες στις 28 Ιούλη και τα δυτικά διεθνή ΜΜΕ μετέδιδαν με πανηγυρικό τρόπο μετρήσεις, exit poll, ο Μαδούρο έχασε τις εκλογές.
Για το μαύρο μέτωπο (ΗΠΑ – Αργεντινή – αντίδραση Βενεζουέλας) και για τα κυρίαρχα δυτικά ΜΜΕ, δεν είχαν καμιά σημασία τα αποτελέσματα της κάλπης. Η ουσιαστική αρχηγός της αντιπολίτευσης Μαρία Κορίνα Ματσάδο μίλαγε για νίκη του υποψηφίου της αντιπολίτευσης Εντμούντο Γκονσάλες Ουρούτια για νίκη με 70%, ταυτόχρονα μίλαγε για νοθεία καλούσε σε κινητοποιήσεις.
Γρήγορα γρήγορα ο Μπλίνκεν αναγνώρισε τη νίκη του επικεφαλής της αντιπολίτευσης και 7 κυβερνήσεις χωρών της Λατινικής Αμερικής υποχείρια των ΗΠΑ με κοινή τους δήλωση τους δεν αναγνώρισαν τα επίσημα αποτελέσματα και τη νίκη του Μαδούρο, ενώ Βραζιλία, Κολομβία και Μεξικό παρεμβαίνουν για εξομάλυνση της κατάστασης.
Το σχέδιο μη αναγνώρισης είναι επανάληψη του προ – τετραετίας αντίστοιχου, αναγνώρισης του Χουάν Γκουαϊδό, που τον αναγνώρισαν σα πρόεδρο της Βενεζουέλας, τον υποδέχθηκαν στο Λευκό Οίκο, τον αναγνώρισαν χώρες της Ε.Ε. και βέβαια και ο Μητσοτάκης. Αλλά σχεδιασμοί παρέμβασης από τις ΗΠΑ δεν είναι μόνο στη Βενεζουέλα. Τα πρόσφατα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα στη Βολιβία ενάντια στον τότε πρόεδρο Μοράλες, στο Περού αλλά και οι «πολύχρωμες επαναστάσεις» στην Ουκρανία, τη Λευκορωσία, η μη αναγνώριση από το Δυτικό μπλοκ των εκλογικών αποτελεσμάτων και των προέδρων της Ρωσία του Ιράν, φανερώνει μια τακτική: δεν αναγνωρίζουν ότι δεν τους υπηρετεί, ενισχύοντας ταυτόχρονα αντιπολιτευόμενες ομάδες
Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη Βενεζουέλα σχετίζεται με πολλούς παράγοντες. Είναι χώρα ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας. Τα σύνορα ξεκινάνε νότια από τη Βραζιλία και φτάνουν βόρεια στη θάλασσα, έχει έκταση 950.000 τ.χ. και πληθυσμό 30 εκ , είναι 3η χώρα σε έκταση, έχει τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου στον κόσμο και τα πέμπτα φυσικού αερίου.
Αυτά τα χαρακτηριστικά υπήρχαν πάντα, κυβερνήσεις άλλαζαν, οι ΗΠΑ δεν ενοχλούνταν. Τα πάντα άρχισαν να αλλάζουν το 1998 όταν πρόεδρος εξελέγη ο Τσάβες, ο οποίος με βάση το πρόγραμμα του δήλωσε ότι ξεκινάει τη Μπολιβαριανή επανάσταση με στόχο το Δημοκρατικό Σοσιαλισμό.
Γι’ αυτό το πολιτικό πλαίσιο υπήρχαν και υπάρχουν ερωτήματα και αντιρρήσεις. Κάποιες πολιτικές δυνάμει το εντάσσουν στη σοσιαλδημοκρατία της Ευρώπης και είναι απέναντι. Το Μπολιβάρ στην Ευρώπη και στην Ελλάδα είναι απλά ένα όνομα, δεν σημαίνει τίποτα. Για τη Λατινική Αμερική όμως σημαίνει πολλά. Σηματοδοτεί πολλά. Πάλη για εθνική και λαϊκή απελευθέρωση, κοινωνικές παροχές και πολύπλευρη πρόοδο.
Τι έκανε ο Τσάβες
- Κρατικοποίησε τη βιομηχανία πετρελαίου, χτυπώντας έτσι μεγάλα συμφέροντα εταιρειών των ΗΠΑ
- Ανάπτυξε πολιτικές, οικονομικές, πολιτιστικές κλπ σχέσεις με την Κούβα και προσωπική σχέση με τον Φιντέλ.
- Επιδίωξε τη δημιουργία μετώπου αντίστασης ενάντια στην πολιτική των ΗΠΑ
Αυτά τα μέτρα εξόργισαν τις ΗΠΑ που άρχισαν την επιβολή κυρώσεων.
Μετά το θάνατο του Τσάβες, ο Μαδούρο έγινε πρόεδρος και στη συνέχεια εξελέγη μέσω εκλογών, συνεχίζοντας την ίδια πολιτική.
Παρά τις κυρώσεις τα τελευταία χρόνια έχουν παρθεί μια σειρά μέτρα που ανακουφίζουν τα λαϊκά στρώματα γιαυτό στηρίζουν τον πρόεδρο και την κυβέρνηση. Έχουν οικοδομηθεί και παραδοθεί 5 εκ κατοικίες. Έχει εξασφαλισθεί αυτάρκεια τροφίμων ενώ ο πληθωρισμός έχει πέσει στο 4%.
Αυτό επιδίωκαν να ανατρέξουν μέσω των εκλογών, δυνάμεις που κατονόμασε ο Μαδούρο. ΗΠΑ, Μιλέι, Ίλον Μασκ και δεξιοί φασίστες είναι πίσω από την απόπειρα πραξικοπήματος. Αυτές οι δυνάμεις είχαν στρατηγείο τους την πρεσβεία της Αργεντινής και βέβαια διαχειρίζονταν και διέθεταν τεράστια χρηματικά ποσά. Ο Μασκ μόνο έδωσε 100 εκ δολάρια.
Το εθνικό εκλογικό συμβούλιο έδωσε στη δημοσιότητα τα τελικά εκλογικά αποτελέσματα: Μαδούρο 51,95% – Ουρούτια 43,18%.
Με δηλώσεις του ο Μαδούρο, υπογράμμισε την πρόθεση του να συνεχίσει τη συνεργασία, αναπτύσσοντας περισσότερο τον τομέα των επενδύσεων με φιλικές χώρες, Βραζιλία, Κίνα, Ν. Αφρική, με τις χώρες BRICS και όχι μόνο στους τομείς της ενέργειας, αλλά και του αλουμινίου και του χάλυβα. Ενώ ο ΥΠΕΞ, Γιβάν Χιλ Πίντο, αποκάλυψε ότι ο Μαδούρο έχει πρόσκληση να συμμετέχει στη σύνοδο των BRICS τον Οκτώβρη στο Καζάν της Ρωσίας.
Οι παρεμβάσεις των Αμερικανών στα εσωτερικά της χώρας θα συνεχιστούν, όπως και η υποδαύλιση και συνέχιση πολεμικών συγκρούσεων. Η στήριξη του Ζελένσκι και του Νετανάχιου αλλά και το άνοιγμα γραφείων του ΝΑΤΟ στην Ιορδανία και το Τόκιο το αποκαλύπτουν. Είδη στα επιτελεία των ΗΠΑ συζητιέται η αναθεώρηση της εθνικής αμυντικής στρατηγικής του 2018 και του 2022. Επιδίωξη η παροχή πόρων για πολλούς και ταυτόχρονα παρατεταμένους πολέμους. Γίνεται εκτίμηση για τρεις και αυτό απαιτεί «μεγαλύτερη ικανότητα παραγωγής πολεμικού οπλισμού».
Η ανάγκη για ένα αντιπολεμικό, αντιΑμερικανικό, αντιΝΑΤΟικό κίνημα είναι αναγκαίο περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
