Το σκηνικό έχει στηθεί, δύο στρατόπεδα αποφασισμένα στέκονται το ένα απέναντι στο άλλο.
Μέχρι στιγμής η σύγκρουση διεξάγεται “δι’ αντιπροσώπων”. Στην Ουκρανία το σύνολο του ΝΑΤΟ που πολεμά εναντίον της Ρωσίας και το συμμάχων της διέθεσε εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια, τα πιο σύγχρονα όπλα και τεχνολογία, χιλιάδες μισθοφόρους. Στην Παλαιστίνη και τη Μέση Ανατολή οι ΗΠΑ και συνολικά ο δυτικός κόσμος εξοπλίζει ως τα δόντια το Ισραήλ για να υποτάξει της δυνάμεις που αντιστέκονται στην ολοκληρωτική κυριαρχία τους. Η κρατική τρομοκρατία του Ισραήλ είναι πρωτοφανής, η Γάζα ισοπεδώθηκε, ο Λίβανος ισοπεδώνεται και ο κίνδυνος ευρύτερης ανάφλεξης στη Μέση Ανατολή γίνεται όλο και πιο απειλητικός. Οι Αμερικανοί δείχνουν έτοιμοι με όσα μέσα χρειαστούν να στηρίξουν το Ισραήλ, αφού θεωρούν τον έλεγχο της περιοχής κρίσιμης σημασίας για αυτούς. Πλήθος άλλα μέτωπα σύγκρουσης και αναφλέξεων μικρότερης έντασης είναι διάσπαρτα ανά τον πλανήτη.
Οι λαοί αισθάνονται ότι δεν πρόκειται για κάτι συνηθισμένο, για επιμέρους πολεμικές αναμετρήσεις , αλλά για κάτι πολύ πιο μεγάλο και επικίνδυνο, ότι ο κόσμος βρίσκεται σε μία σημαντική στροφή που διακυβεύονται πολύ μεγάλα συμφέροντα για αυτό και δεν είναι καθόλου σίγουρος ότι οι πολεμικές συγκρούσεις θα μειωθούν ή θα σταματήσουν.
Εξάλλου ο καπιταλισμός στην ιμπεριαλιστική εποχή του αναπαράγεται και τρέφεται με τους πολέμους, μόνο έτσι αναζωογονείται και επιβιώνει.
Επιπλέον στις μέρες μας απειλείται η αμερικάνικη παγκόσμια ηγεμονία και γενικότερα αυτή των δυτικών από νέες καπιταλιστικές δυνάμεις που αναπτύσσονται, την Κίνα, την αναγεννημένη Ρωσία, τις χώρες που συγκροτούν το BRICS και δεκάδες άλλες χώρες σε ολόκληρο του πλανήτη που παίρνουν αποστάσεις από τους νατοϊκούς και τις ΗΠΑ ή στρέφονται ανοιχτά εναντίον τους.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η απόπειρα περικύκλωσης και απομόνωσης της Ρωσίας η γενοκτονία στη Γάζα, η επίθεση στο Λίβανο, οι πολεμικές προετοιμασίες των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στον Ειρηνικό εναντίον της Κίνας, οι έγχρωμες επαναστάσεις, οι απόπειρες πραξικοπημάτων οδηγούν στο συμπέρασμα αυτό. Ιδιαίτερα αν συνυπολογιστεί η έξαλλη αντιρωσική ρητορική, το πολεμικό κλίμα και οι προσπάθειες διχασμού των λαών. Το προπαγανδιστικό επιχείρημα περί υπεράσπισης της δημοκρατίας και των ελευθεριών εναντίον του αυταρχισμού και της τυραννίας, ο αντιρωσισμός, η κινδυνολογία και αξιοποίηση του κινδύνου ακροδεξιάς που κατηγορείται ως φιλορωσική στόχο έχει τον εκφοβισμό και την πειθάρχηση των λαών. Όμως η οικονομική κρίση, τα συνεχώς διογκούμενα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων σε όλες τις δυτικές χώρες οδηγούν σε δραστηριοποίηση των εργαζομένων και σε ξεσπάσματα, σε ρευστοποίηση των πολιτικών συστημάτων.
Απόδειξη των προθέσεων τους είναι η κατακόρυφη άνοδος των πολεμικών δαπανών, οι τεράστιοι εξοπλισμοί που πραγματοποιούνται από όλες τις χώρες και η προετοιμασία πολεμικών οικονομιών που σε τελικά ανάλυση το κόστος επιβαρύνει τους λαούς που ήδη πλήττονται από την οικονομική κρίση. Ακόμη και η καταχρεωμένη Ελλάδα έχει καταθέσει τα τελευταία χρόνια αρκετές δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ στις πολυεθνικές του πολέμου για εξοπλισμούς και παραγγελίες όπλων που δεν σχετίζονται καθόλου με την άμυνα και την διαφύλαξη των συνόρων της χώρας.
Στην Ελλάδα και σε ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη οι αστικές δυνάμεις ακολουθούν την πολιτική της σύγκρουσης που επιλέγουν οι ΗΠΑ ένδειξη της μεγάλης σημασίας που το κεφάλαιο αποδίδει στην έκβαση αυτής της σύγκρουσης.
Η απάντηση είναι η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι να αντιτάξουν τη δική τους μαχητική ενότητα εναντίον του ιμπεριαλισμού διαμορφώνοντας ένα ισχυρό κίνημα με αυτοτέλεια, χωρίς ταξικές εξαρτήσεις και αυταπάτες.
Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις και τους κινδύνους για τους λαούς προκαλεί εντύπωση το σάστισμα και η ‘‘αφωνία’’ της Αριστεράς και πρωτίστως των τμημάτων της εκείνων που απορρίπτουν και αντιμάχονται τον καπιταλισμό. Όλη η δράση τους, χωρίς καμία πρόθεση να υποτιμηθεί η σημασία της, περιορίζεται σε ανακοινώσεις, καταγγελίες και αποσπασματικές κινητοποιήσεις, κάθε φορέας ξεχωριστά και πάντα άμαζες. Αντί για ένα ισχυρό μαζικό κίνημα εναντίον του πολέμου και του ιμπεριαλισμού έχουμε μονομερείς και αναποτελεσματικές δράσεις.
Στα μεγάλα γεγονότα που διαμορφώνουν νέα δεδομένα και συσχετισμούς η αναντίστοιχη παρέμβαση από τις εργατικές λαϊκές δυνάμεις σημαίνει απώλεια μιας ακόμα ευκαιρίας. Οπότε το μεγάλο ερώτημα που πρέπει όλοι να απαντήσουμε είναι αν είμαστε διατεθειμένοι να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση ενιαίου ισχυρού κινήματος απέναντι στον πόλεμο που εκ των πραγμάτων θα έχει γενικότερα θετικές επιπτώσεις.
Στα μείζονα θεωρητικά και στρατηγικά ζητήματα είναι προφανές ότι αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να δοθεί ενιαία απάντηση, δεν μπορεί να διαμορφωθεί μία γενικευμένη συμμαχία μακράς πνοής. Όμως σε ένα τόσο σημαντικό και επείγον ζήτημα που συγκινεί και κινητοποιεί ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις όπως είναι ο πόλεμος και από τα πράγματα η έκβασή του θα επιδράσει στις παγκόσμιες εξελίξεις μπορεί και πρέπει να αναπτυχθεί ενιαία δράση.
Θεωρούμε ότι αιχμή του πρέπει να αποτελέσει το αίτημα για άμεσο σταμάτημα του πολέμου και διαπραγματεύσεις για ειρήνευση. Να σταματήσουν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και να διαλυθεί το ΝΑΤΟ. Να σταματήσει το τεράστιο κυνήγι των εξοπλισμών και η ανάπτυξη πολεμικών οικονομιών, προβάλλοντας συνθήματα για ψωμί, δουλειά, μόρφωση και καλύτερη ζωή των λαών και της νεολαίας.
Το σταμάτημα του πολέμου τώρα ισοδυναμεί με ήττα ή τουλάχιστον με στραπατσάρισμα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ πράγμα ιδιαίτερα σημαντικό και κατά τη γνώμη μας μεγάλης σημασίας.
Να σταματήσει κάθε εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο της Ουκρανίας και σε κάθε ιμπεριαλιστική επιχείρηση.
Αλληλεγγύη στον αγώνα των παλαιστίνιων στη Γάζα και στους λαούς της Μέσης Ανατολής. Ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος στο όρια του 1967.
Να κλείσουν οι βάσεις της Σούδας και της Αλεξανδρούπολης άμεσα , αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ.
Να σταματήσουν οι εξοπλισμοί της χώρας και να ανασταλούν όλες οι παραγγελίες όπλων που δεν ωφελούν αυστηρά την άμυνα της χώρας. Η Ελλάδα είναι χώρα χρεοκοπημένη και τα προβλήματα του λαού και της νεολαίας είναι εκρηκτικά.
Μεσόγειος και Αιγαίο θάλασσες ειρήνης με σεβασμό στα κυριαρχικά δικαιώματα κάθε χώρας.
Κύπρος ενιαία κυρίαρχη ανεξάρτητη χωρίς βάσεις και προστάτιδες δυνάμεις.
