του Β. Καλαματιανού
Η κατάσταση στο σημερινό κόσμο είναι πολύ σύνθετη, περίπλοκη, οξυμένη, επικίνδυνα απρόβλεπτη. Η αντιμετώπιση απαιτεί ηγέτες με υπευθυνότητα και ικανότητες. Το είδος αυτών των ηγετών είναι ανύπαρκτο στο Δυτικό κόσμο ο οποίος έχει την κύρια ευθύνη για τους υπάρχοντες πολέμους τόσο στην Ουκρανία όσο και τη Μέση Ανατολή αλλά και για την όξυνση που προκαλεί σε άλλες περιοχές, με μεθοδεύσεις, επέκταση του ΝΑΤΟ, δημιουργώντας γραφεία στο Τόκυο και την Ιορδανία, με τη δημιουργία νέων βάσεων στην Πολωνία και τη Φιλανδία στα σύνορα της Ρωσίας., συμφωνίες στρατιωτικού χαρακτήρα ΗΠΑ -Κύπρου, οι προκλήσεις στην Ταιπέχ κα.
Οι ΗΠΑ και οι κολαούζοι σύμμαχοι τους έχουν αυτοανακηρυχτεί σε εισαγγελείς – Δικαστές και χωροφύλακες, επιβάλλουν κυρώσεις σε κράτη και εταιρείες, δημιουργούν πολέμους για να διατηρήσουν την κυριαρχία τους. Αξιοποιούν δυνατότητες και προνόμια που απόκτησαν άλλες εποχές, με βάση τους τότε οικονομικούς, στρατιωτικούς και πολιτικούς συσχετισμούς. Αναφορά γίνεται για το ΣΑ του ΟΗΕ στο οποίο δε συμμετέχει η πολυπληθέστερη χώρα (Ινδία) γιατί το 1945 ήταν αποικία της Μ. Βρετανίας. Αναφορά επίσης γίνεται για οργανισμούς όπως το ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα, ΠΟΕ καθώς και για την καθιέρωση του δολαρίου ως αποθεματικό.
Αυτή η κατάσταση δημιουργεί αντιδράσεις κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες, που ασφυκτιούν από τη δανειακή υποταγή και τις πολιτικές παρεμβάσεις. Έκφραση της αντίθεσης είναι η συγκρότηση μιας σειράς οργανισμών κατά γεωγραφικές περιοχές: Αφρική, Λατινική Αμερική, Ασία με κυριότερες τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης και την ένωση BRICS που πρωτοστατούν Ρωσία, Κίνα και Ινδίες. Είναι συσπειρώσεις κυρίως για ζητήματα οικονομίας, αλλά και για την ασφάλεια, το κλίμα για εκδημοκρατισμό των διεθνών οργανισμών.
Πρόσφατα (22 – 24 Οκτώβρη) πραγματοποιήθηκε στο Καζάν της Ρωσίας η 16η σύνοδος των BRICS. Η ένωση ξεκίνησε από τρεις, έγιναν πέντε: Βραζιλία, Ρωσία, Ινδίες, Κίνα και Νότιος Αφρική, ενώ πριν έναν χρόνο εντάχθηκαν σαν πλήρη μέλη Αίγυπτος, Αιθιοπία, Ιράν, Η.Α.Ε., Σ. Αραβία και Αργεντινή. Η Αργεντινή, λόγω αλλαγής κυβέρνησης αποδεσμεύτηκες, η Σ. Αραβία δεν έχει οριστικοποιήσει τη θέσης της αλλά συμμετέχει. Στη 16η σύνοδο πήραν μέρος εκπρόσωποι 36 κρατών, τα 24 εκπροσώπησαν οι αρχηγοί τους. Ο Πούτιν ως οικοδεσπότης ήταν και εισηγητής, οι πρόεδροι Κίνας, Ινδίας, Ν. Αφρικής, Αιγύπτου Τουρκίας, ο Γ.Γ. του ΟΗΕ και ο πρόεδρος της παλαιστινιακής αρχής.
Εισηγητικά, ο Πούτιν ανέφερε ορισμένα χαρακτηριστικά και στόχους της Ένωσης.
· Στρατηγική είναι ο αμοιβαίος σεβασμός, τα ιδανικά της φιλίας, της αρμονίας και της κοινωνικής ευημερίας για όλους.
· Εμβάθυνση της οικονομικής συνεργασίας, επέκταση της ένωσης.
· Ενίσχυση της πολυπολικότητας για δίκαιη παγκόσμια ανάπτυξη και ασφάλεια.
Σημείωσε ότι δεν πολεμάμε το δολάριο, επιδιώκουμε εναλλακτικούς τρόπους αντιμετώπισης των κυρώσεων και των δύσκολων προβλημάτων που δημιουργεί το δολάριο.
Κατά τη διάρκεια της συνόδου πραγματοποιήθηκαν κοινές συνεδριάσεις και διμερείς συναντήσεις. Τέθηκαν μια σειρά προτάσεις για παραπέρα διαβούλεψη, χρηματιστήριο σιτηρών, μορφές διασυνοριακών ανταλλαγών, το ρόλο της Νέας Αναπτυξιακής τράπεζας. Οι διμερείς συναντήσεις προώθησαν μια σειρά ζητημάτων πχ η συνάντηση Σι – Μόντι ανέδειξε τη δυνατότητα επίλυσης διασυνοριακών διαφορών , ανακοινώθηκε η προώθηση συνολικής συμφωνίας στρατηγικής σχέσης Ρωσίας – Ιράν. Στο κοινό ανακοινωθέν, γίνεται έκκληση για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα. Σημειώνεται ότι οι BRICS είναι ομάδα κρατών που αντιπροσωπεύουν το 45% του πληθυσμού και το 35% της παγκόσμιας οικονομίας. Ανακοινώθηκε ειδική στρατηγική σχέση με 13 χώρες. Αλγερία, Βιετνάμ, Λευκορωσία, Βολιβία, Κούβα, Ινδονησία, Καζακστάν, Μαλαισία, Νιγηρία ,Ταϊλάνδη, Ουγκάντα, Ουζμπεκιστάν.
Στη χωρά μας, ελάχιστα ΜΜΕ έκαναν κάποια αναφορά για τη σύνοδο των BRICS, αν απομονώθηκε ή όχι ο Πούτιν, όχι όμως βέβαια για την ουσία. Κυβέρνηση και συστηματικά κόμματα δεν αναφέρθηκαν στη σύνοδο. Κυριαρχούν τα εσωκομματικά που έχουν τη σημασία τους, όμως έχουν ελάχιστη σχέση με τις παγκόσμιες εξελίξεις. Οι εκλογές στο ΠΑΣΟΚ τελείωσαν με την ανάδειξη του Ανδρουλάκη στην προεδρία, ενώ στο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε εξέλιξη στα πλαίσια βαθιάς κρίσης. Βέβαια οι εσωκομματικές διαδικασίες αφορούν το κάθε κόμμα. Όμως αν κάποιες πρακτικές τείνουν να διαμορφώσουν αντιλήψεις ευρύτερα στην κοινωνία μας αφορά όλους. Ένα ζήτημα αφορά την εσωκομματική λειτουργία, «ψηφοφορία του δίφραγκου». 5 υποψήφιοι πρόεδροι στο ΠΑΣΟΚ, 4 – 5 στο ΣΥΡΙΖΑ. Όλη η διαδικασία θυμίζει πασαρέλα. Το κύριο επιχείρημα είναι ποιος μπορεί να κερδίσει όχι την πολιτική της κυβέρνησης, αλλά τον Μητσοτάκη. Δεν ακούστηκε κάποια διαφοροποίηση, έστω κάποια αντίσταση, στις πολιτικές απαιτήσεις της ΕΕ, ΗΠΑ< ΝΑΤΟ. Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ορμητήριο των δυο πολέμων και δεν άρθρωσε λέξη κάποιος υποψήφιος του κόμματος. Συζήτηση για τους πρόσφυγες, φράχτες, δομές όμως καμία ενέργεια για να σταματήσει ο πόλεμος που δημιουργεί τους πρόσφυγες. Διακηρύξεις για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, για την υγεία, κουβέντα όμως για το δημόσιο χρέος που παραμένει σταθερό στο 350 δις, για το δυτικό οικονομικό ΄έλεγχο μέχρι το 2070.
