Νέοι και νέες εργαζόμενοι και άνεργοι
Zούμε σε μία ιστορική περίοδο σκοτεινή και επικίνδυνη για το λαό και την νεολαία της χώρας, για το λαό μας, για τους λαούς όλου του κόσμου. Η οικονομική και κοινωνική κρίση βαθαίνει και πλήττει κυρίως στην νεολαία και τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα σε αντίθεση με τους πλουσιότερους που οι περιουσίες τους πολλαπλασιάζονται. Η ανέχεια και η φτώχεια μεγαλώνουν, ι ο πλούτος των λίγων εκτοξεύεται, τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν, οι δημοκρατικές ελευθερίες και τα δικαιώματα καταπατώνται, το φίδι της ακροδεξιάς και του φασισμού σηκώνουν κεφάλι.
Η ευελιξία στην εργασία έχει γίνει κανονικότητα. Οι νέοι στις περισσότερες περιπτώσεις εργάζονται πολλές ώρες με ευέλικτα ωράρια και χαμηλές αποδοχές ή είναι άνεργοι. Το οκτάωρο -πενθήμερο έχει καταργηθεί, ο εργάσιμος βίος επεκτείνεται ως τα γεράματα ενώ το επίδομα εργασίας μετατρέπεται σε κίνητρο εύρεση εργασίας.
Οι εποχικοί εργαζόμενοι στον τουρισμό εργάζονται πολλές φορές 10 και 12 ώρες ασταμάτητα, συνήθως χωρίς ρεπό για 1000€ το μήνα. Με αυτά τα χρήματα πρέπει να ζήσουν τους υπόλοιπους μετά την τουριστική σεζόν μήνες, συμπληρώνοντας το εισόδημά τους με περιστασιακά μεροκάματα. Άλλοι περιπλανώνται σε εφήμερες, επισφαλείς, κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας. Στα σούπερ μάρκετ το εμπόριο και την εστίαση οι συνθήκες εργασίας και οι αμοιβές δεν είναι καλύτερες. Ο ελεύθερος χρόνος των εργαζομένων λιγοστεύει δραματικά λόγω της εργασιακής περιπλάνησης και της μαζικής απασχόλησης σε δύο και τρεις δουλειές. Το κυριότερο: δεν υπάρχει καμία μέριμνα ώστε αυτός ο ελεύθερος χρόνος να είναι δημιουργικός.
Το περιβάλλον υποβαθμίζεται για καταστρέφεται. Οι δημόσιοι χώροι καταπατούνται. Ιδιωτικοποιούνται τα πάντα, με μοναδικό κριτήριο το κέρδος των επιχειρηματιών. Η πολιτική του κράτους όχι μόνο ανέχεται το φαινόμενο, αλλά πολλές φορές το κατοχυρώνει και νομοθετικά. Έτσι, οι συνθήκες της κοινωνικής ζωής της νέας γενιάς και του λαού ισοπεδώνονται.
Για αντιμετωπιστεί ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας, απαιτείται μια μικρή περιουσία. Η δημόσια παιδεία υποβαθμίζεται ανελέητα. Οι ποιοτικές σπουδές γίνονται κτήμα για όλο και λιγότερους.
Οι επιπτώσεις αυτής της υλικής πραγματικότητας, στην κοινωνική ζωή στις σχέσεις μεταξύ των νέων και στον τρόπο σκέψης τους είναι σημαντικές. Ο ελεύθερος χρόνος που αφιερώνεται στη δημιουργικότητα, την καλλιέργεια του ατόμου και την ανάπτυξη των κλίσεων και δυνατοτήτων του μειώνεται δραστικά. Στη διάρκεια της ανάπαυσης και της διασκέδασής της, ένα μεγάλο μέρος της νέας γενιάς καταναλώνει τυποποιημένα προϊόντα της βιομηχανίας «πολιτισμού» και διασκέδασης χαμηλού επιπέδου. Το ατομικό κυριαρχεί῾ και ο,τιδήποτε συλλογικό υποβαθμίζεται και λοιδορείται῾ αποθεώνεται το εγώ, ο ναρκισσισμός, οι εφήμερες σχέσεις.. Τα προβλήματα στην απασχόληση, οι πενιχρές αμοιβές, η έλλειψη στέγης δεν βοηθούν τους νέους να κάνουν οικογένεια῾ πολλοί ζουν στη γονική εστία ως τα 40 χρόνια τους. Η συνδικαλιστική και πολιτική δράση, από μια σημαντική μερίδα της νεολαίας θεωρείται χάσιμο χρόνου.
Μέχρι εδώ, περιγράψαμε αδρά το γκρίζο παρόν της νεολαίας.
Υπάρχει όμως και η αισιόδοξη πλευρά: η προοπτική βελτίωσης των συνθηκών ζωής και εργασίας των νέων και η επιδίωξη ενός καλύτερου μέλλοντος. Και είναι στο χέρι των νέων, στο χέρι όλων μας. Προϋποθέτει όμως την αμφισβήτηση και ανατροπή της εργασιακής και κοινωνικής πραγματικότητας που δημιούργησαν 15 χρόνια μνημονίων, σκληρής λιτότητας και αντιλαϊκής πολιτικής που οι ιθύνονοντες προτίθενται να διατηρήσουν για πολλές δεκαετίες ακόμη. Ο μοναδικός τρόπος για μία τέτοια μεγάλη ανατροπή είναι ο μαζικός παρατεταμένος ενωτικός αγώνας της νεολαίας και των εργαζομένων εναντίον όσων εμποδίζουν την καλύτερη ζωή και το φωτεινό μέλλον τους: των κυβερνήσεων, των κομμάτων που κυβέρνησαν, του επιχειρηματικού κόσμου και βεβαίως της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την οποία εκπορεύονται όλοι οι πολιτικοί σχεδιασμοί.
Ιστορικά, η πρόοδος των κοινωνιών ήταν αποτέλεσμα των αγώνων που αναπτύχθηκαν από τους λαούς. Πολλοί αγώνες δεν στέφθηκαν άμεσα με επιτυχία και αποτελεσματικότητα῾ όμως κανένας δεν πήγε χαμένος αφού ωρίμαζαν οι προϋποθέσεις για τον επόμενο νικηφόρο αγώνα. Έτσι προχώρησε και έτσι θα προχωρήσει η ανθρωπότητα. Οι μεγάλες εξελίξεις προϋποθέτουν μεγάλες ιδέες και συλλογικά φιλόδοξα σχέδια. Oι ουσιαστικές κατακτήσεις προϋποθέτουν υψηλούς στόχους και όχι απλές διεκδικήσεις. Προϋποθέτουν συλλογική δράση, αλληλεγγύη και ανιδιοτέλεια.
Στις μέρες μας ο πλούτος της ανθρωπότητας, ο πλούτος της χώρας μας έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα: με τις μισές ώρες εργασίας μπορούν να ζουν όλοι οι άνθρωποι σε ολόκληρο των πλανήτη αξιοπρεπώς. Οι κυβερνήσεις όμως και η κυρίαρχοι αντί να βελτιώνουν τη ζωή και την προοπτική των νέων, ισοπεδώνουν τα δικαιώματά τους, καταργούν το 8ωρο και τη σταθερή εργασία, επιβάλλουν μερική απασχόληση με ελάχιστες αποδοχές῾ ισοπεδώνουν το επίπεδο ζωής της νέας γενιάς, στερώντας της ένα καλύτερο μέλλον.
Ένας είναι ο δρόμος: ο μαζικός ενωτικός αγώνας που θα διεκδικεί:
- Σταθερή εργασία με κατάργηση της μερικής απασχόλησης, των ελαστικών μορφών εργασίας όπου δεν είναι απαραίτητες. Μείωση του εργάσιμου χρόνου χωρίς μείωση ,αλλά αντίθετα αύξηση των αποδοχών με στόχο τις 30 ώρες εργασίας την εβδομάδα. Έτσι αφενός θα μειωθεί η ανεργία και αφ’ ετέρου θα υπάρξει πραγματικά ικανοποιητικός ελεύθερος χρόνος των νέων. Προστασία του φυσικού περιβάλλοντος῾ απελευθέρωση των δημόσιων χώρων στις πόλεις που έχουν καταληφθεί από ιδιώτες με στόχο το κέρδος῾ σταμάτημα κάθε ιδιωτικοποίησης δημόσιας περιουσίας και γης.
- Υγειονομική περίθαλψη υψηλού επιπέδου για όλους μέσα από δημόσιες δομές υγείας῾ δημόσια παιδεία όλων των βαθμίδων για όλα τα παιδιά.
- Φθηνή στέγη για όλους τους νέους.
- Υπεράσπιση της ισοτιμίας, των δικαιωμάτων και των ελευθεριών όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως εθνικότητας, φύλου, θρησκείας και σεξουαλικού προσανατολισμού
Η νεολαία πρέπει να δώσει μαζικό παρόν στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στους πολέμους του.Πρέπει να εμποδίσει τη γενικευμένη πολεμική ανάφλεξη, να εναντιωθεί αποφασιστικά στη στρατιωτικοποίηση των οικονομιών. Οι τεράστιοι οικονομικοί πόροι που δαπανώνται για όπλα να διατεθούν στις λαϊκές ανάγκες.
Αυτή είναι η πρόταση μας: ό,τι θετικό προκύψει για τη νέα γενιά, θα είναι αποτέλεσμα της δράσης όλων μας και πρώτα των νέων.
Για να κερδίσουμε τη ζωή μας που μας στερούν οι κυβερνήσεις, ο επιχειρηματικός κόσμος και Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόνο έτσι θα έρθει το καλύτερο αύριο.
