Το έγκλημα των Τεμπών με τους 57 νεκρούς και η κρατική προσπάθεια συγκάλυψης με κάθε τρόπο των αιτιών ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Προστέθηκε στις πολλές φυσικές και κοινωνικές τραγωδίες των τελευταίων ετών, στην κρίση και στα καταστροφικά αποτελέσματα των μνημονίων, στην επιθετική πολιτική των τελευταίων ετών από την κυβέρνηση της ΝΔ, ευαισθητοποιεί εκατομμύρια ανθρώπους, χιλιάδες νέους και νέες και τους κινητοποιεί δύο χρόνια τώρα. Ένα μεγάλο κίνημα με βάθος συνέχεια και περιεχόμενο ανατρεπτικό είναι σε εξέλιξη. Ένα κίνημα πολύ ευρύ πέρα από κόμματα που ο εργατικός και λαϊκός κόσμος και η νεολαία κυριαρχούν που απειλεί ότι κατατρύχει το λαό και τη χώρα που αρνείται να μπει κάτω από τη στέγη κανενός παρά τις προσπάθειες που εκδηλώνονται. Ένα κίνημα που αναπτύχθηκε χάρη στις οικογένειες των θυμάτων που το κράτησαν ζωντανό και πάλεψαν για την ανάπτυξη του κόντρα στην κυβέρνηση και όλους τους κρατικούς μηχανισμούς, που ανάγκασε τα κόμματα της αντιπολίτευσης που θεωρούσαν ότι όπου να ναι θα ξεθυμάνει να ακολουθούν και σε ορισμένες περιπτώσεις να διαγκωνίζονται για την απόσπαση τμήματος της δυσαρέσκειας για την επιβίωση και την ενίσχυση τους. Οι τελευταίες εξελίξεις αποκάλυψαν μία κοινωνία που τα αντιλαμβάνεται όλα έχει κριτήριο και τοποθετείται. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση οι ερωτώμενοι απάντησαν ότι η δικαιοσύνη δεν κάνει ότι μπορεί για τη διαλεύκανση της υπόθεσης κατά 77%, ότι η κυβέρνηση συγκαλύπτει κατά 82%, ότι η κοινωνία αισθάνεται οργή για τη διαφθορά κατά 77% και ο ικανότερος για πρωθυπουργός είναι ο κανένας κατά 35%. Η κρίση εκπροσώπησης και η λαϊκή οργή είναι τεράστια, καθώς και η δυσπιστία και η απόρριψη της κυβέρνησης και με άλλο ενδεχομένως τρόπο της αντιπολίτευσης.
Η στάση κυβέρνησης και κομμάτων απέναντι στο κίνημα αυτό
Η κυβέρνηση στάθηκε απόλυτα αρνητική σχετικά με την πλήρη διαλεύκανση του εγκλήματος των Τεμπών και την απόδοση δικαιοσύνης. Από την πρώτη στιγμή πριν καν κινηθεί η δικαιοσύνη ο πρωθυπουργός βιάστηκε να δηλώσει ότι πρόκειται για ανθρώπινο λάθος και ύστερα από λίγο ότι το εμπορικό τρένο δεν μετέφερε καμία εύφλεκτη ουσία και όλα αυτά θεωρώντας ότι το θέμα θα υποβαθμιστεί και θα ξεχαστεί και στο τέλος θα κλείσει όπως κάποια προηγούμενα. Όμως κάποιοι το κράτησαν ζεστό και σταδιακά με τις αποκαλύψεις που έβλεπαν το φως της δημοσιότητας αναζωογονήθηκε και δυνάμωσε, περισσότερος κόσμος έδειχνε ενδιαφέρον, ήρθε η μεγάλη συναυλία στο στάδιο και κατόπιν οι συγκλονιστικές κινητοποιήσεις της 26/1/2024. Συντελείται μεγάλη στροφή σχετικά με τη διεκδίκηση διαλεύκανσης του εγκλήματος, ανάκαμψης του λαϊκού κινήματος, οδηγείται το πολιτικό σκηνικό σε νέα φάση.
Οι δημοσκοπήσεις που είχαν ανησυχήσει τον κύριο Μητσοτάκη με τα τεράστια ποσοστά που έδειχναν τις προσπάθεια της κυβέρνησης να συγκαλύψει το έγκλημα και τις ευθύνες της τον οδήγησαν σε τηλεοπτική συνέντευξη να τα “μασήσει” λέγοντας έτσι με είχαν διαβεβαιώσει, αυτά μου είχαν πει, η δικαιοσύνη θα δώσει τις απαντήσεις. Και πάλι όμως αποτέλεσμα δεν υπήρξε οι αντιδράσεις δυνάμωσαν και ο κίνδυνος μεγαλύτερης διόγκωσης οδήγησε τον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση του και τις φίλιες δυνάμεις και μηχανισμούς να μιλήσουν για δημιουργία σκηνικού διχασμού από τις συγκεντρώσεις για σχέδιο πολιτικής εκτροπής και ανωμαλίας. Κάποιοι υπουργοί του μάλιστα ξεπέρασαν τα όρια επιτέθηκαν με ανοίκειο τρόπο στις οικογένειες των θυμάτων. Είναι απόπειρα πρόκλησης φόβου ως προς τις εξελίξεις που πρέπει να εμπεδωθεί στο λαό ιδιαίτερα ενόψει της 28ης Φλεβάρη. Ο στόχος είναι προφανής να εκφοβίσουν την ελληνική κοινωνία και κυρίως ένα κοινό μικροαστικό περί το κέντρο και να το συσπειρώσουν και παράλληλα να κάμψουν τις αγωνιστικές λαϊκές διαθέσεις. Φαίνεται ότι με αυτή τη γραμμή η κυβέρνηση θα πορευτεί στη συνέχεια ως έσχατη λύση.
Η αντιπολίτευση αναμένοντας και αυτή το σταδιακό ξεφούσκωμά του κινήματος μετά τη μεγάλη συναυλία και ακόμη περισσότερο μετά τις συγκεντρώσεις της 26 Γενάρη κινητοποιήθηκε. Όμως είχε και έχει, το αστικό τμήμα της, σοβαρά προβλήματα και δυσκολίες για να στηρίξει ένα τέτοιο κίνημα, αφού βαρύνεται με πλήθος πράξεις και αποφάσεις μνημονιακές και άλλες και επί της ουσίας οι αιτίες του εγκλήματος βαρύνουν σε σημαντικό βαθμό και την ίδια. Περιορίζεται σε ανούσιους καυγάδες και κοινοβουλευτικούς διαγκωνισμούς, πότε θα γίνει η πρόταση δυσπιστίας, ποιος την πρότεινε πρώτος. Δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον για την κινητοποίηση του κόσμου για την ανάπτυξη κινήματος και την προώθηση των στόχων του, αδυνατεί να θέσει τα κεφαλαιώδη ζητήματα ως προς τις αιτίες που θα έδιναν στο κίνημα μεγάλη ώθηση.
Το ΚΚΕ από την υποτίμηση του θέματος και το τι δημόσιος τι ιδιωτικός σιδηρόδρομος και τις γενικολογίες ξαφνικά κινητοποιήθηκε, όμως προωθητικά ανατρεπτικά αιτήματα και στόχους που ριζοσπαστικοποιούν δεν θέτει. Προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τη δυσαρέσκεια και να συσπειρώσει κάποιο τμήμα της. Περισσότερο η αντιπαράθεση που αναπτύσσεται είναι για τις εντυπώσεις και οι καυγάδες για παράδειγμα με την Κωνσταντοπούλου είναι εντελώς ξένοι με το ΚΚΕ που πάντα στις αντιπαραθέσεις του ήταν σκληρό, όμως ήταν πολιτικές στην ουσία τους.
Δεν έχουμε κανένα λόγο να κάνουμε συγκάλυψη λέει η κυβέρνηση, να συγκαλύψουμε τι και για χάρη τίνος, όλα στο φως. Όμως η πραγματική και ολοκληρωμένη αποκάλυψη των αιτίων της τραγωδίας θα την εκθέσει ανεπανόρθωτα θα δεχθεί η ίδια και οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών ανεπανόρθωτο πλήγμα και μάλιστα με επίσημο τρόπο. Από την αμαρτωλή σύμβαση 717 που πέρασε από 40 κύματα ως την απόλυτη υποβάθμιση του τρένου, τον κατακερματισμό του ΟΣΕ και την εκποίηση του κερδοφόρου τμήματός του με χαριστικούς όρους που και αυτούς η ιταλική εταιρεία δεν τους υλοποίησε, ως στις τυφλές διαδρομές και τους βολεμένους κομματικούς φίλους σταθμάρχες της. Η ολοκληρωμένη αποκάλυψη των αιτιών των Τεμπών μπορούσε κάλλιστα να είναι η έναρξη της αποκάλυψης ολόκληρης της πολιτικής που ακολουθείται από όλες τις κυβερνήσεις, τα συμφέροντα που εξυπηρετούνται και τις αμαρτωλές συναλλαγές που μεσολάβησαν υπερ ελάχιστων και σε βάρος της χώρας και της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας. Αυτό ακριβώς η κυβέρνηση θέλει να αποφύγει για αυτό και προκλητικά συγκαλύπτει τα περιστατικά και τις αιτίες του γεγονότος.
Την ερχόμενη Pαρασκευή 28 Φλεβάρη σε αρκετές εκατοντάδες συγκεντρώσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό θα δοθεί βροντερή συνέχεια, η απόφαση ενός λαού να απαιτήσει πλήρη διαλεύκανση και απόδοση ευθυνών όπου υπάρχουν, ασφάλεια για τα τραίνα, αλλά και για τη ζωή των ανθρώπων, γενικότερα αξιοπρεπή ζωή για όλους.
Η επιτυχία των συγκεντρώσεων είναι μεγάλης σημασίας ιδιαίτερα μετά τη λυσσαλέα δυσφήμιση και υπονόμευση από την κυβέρνηση και τους κρατικούς μηχανισμούς. Θα κριθεί αν οι νέες κινητοποιήσεις θα έχουν χαρακτήρα κλιμάκωσης με νέες διαστάσεις που θα δώσουν συνέχεια και αποτελέσματα στον αγώνα και θα αποτελέσουν σημείο καμπής για την ανάπτυξη του εργατικού και λαϊκού κινήματος που θα επηρεάσει αποφασιστικά της εξελίξεις.
Απέναντι στην καταστολή και τον εκφοβισμό που ακολουθεί η κυβέρνηση και σε αυτή περιορισμού του κινήματος σε συγκεκριμένα ανεκτά πλαίσια και για αποκόμιση κερδών της αντιπολίτευσης η απάντηση πρέπει να είναι το κίνημα των Τεμπών να εξελιχθεί σε μοχλό μεγάλων εξελίξεων και ανατροπών στην πολιτική ζωή και στην ακολουθούμενη πολιτική. Κίνημα για την αναγέννηση της χώρας και τη λαϊκή ανάταση. Αυτό προϋποθέτει ότι τα σχέδια καταστολής και εκτροχιασμού του δεν θα περάσουν.
Το μεγάλο εύρος του πρέπει να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού, να μη ελεγχθεί από την κυβέρνηση και να διατηρήσει την αυτοτέλειά του απέναντι στα κόμματα. Τα πολιτικά κόμματα είναι πολιτικοί φορείς, θεσμοί της κοινωνίας που έχουν την ιδεολογία και την πολιτική τους και μπορούν να την προβάλουν να ενημερώνουν και να πείσουν. Η κατάλυση της αυτοτέλειας ενός κινήματος με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα το οδηγήσει στη φθορά. Ενώ η ανιδιοτελής υποστήριξη των αγώνων του με παράλληλη προβολή των θέσεων όποιου κόμματος θα ωφελήσει και το ίδιο.
Πέρα από το αίτημα της πλήρους αποκάλυψης των ευθυνών και της απόδοσης δικαιοσύνης πρέπει να έρθουν στο επίκεντρο αιτήματα που συνδέονται με τις πραγματικές αιτίες που οδήγησαν στην τραγωδία, γιατί έγινε η σύγκρουση, γιατί δεν υπήρχε καμία τεχνική προϋπόθεση ώστε να αποφευχθεί, ενώ υπήρχαν κόλες οι προϋποθέσεις που ποτέ δεν αξιοποιήθηκαν. Γιατί ήταν τυφλά τα τρένα και γενικότερα ο σιδηρόδρομος και δεν ίσχυσε κανένας παράγοντας και κανένα μέτρο ασφαλείας. Το ιδιωτικό συμφέρον που σημαίνει αποκόμιση του μεγαλύτερου κέρδους δεν κάνει μόνο ακριβότερο το σιδηρόδρομο για τον πολίτη, αλλά και επικίνδυνο, αφού κυριαρχεί η μεγαλύτερη κερδοφορία και όχι η ασφάλεια και εξυπηρέτηση των επιβατών.
Το αίτημα είναι για σιδηρόδρομο δημόσιο σύγχρονο και ασφαλή χωρίς εμπλοκή ιδιωτών που θα ασκούν έλεγχο στη λειτουργία και την ανάπτυξή του οι εργαζόμενοι και η κοινωνία. Σταδιακά το αίτημα αυτό πρέπει να τεθεί για όλα τα δημόσια αγαθά, για όλα τα κοινωνικά προβλήματα και να γενικευτεί σε όσα αφορούν τη ζωή και την ευημερία του λαού και την ανάγκη αλλαγής πορείας της χώρας.
Πέρα από τα εσωτερικά αδιέξοδα σημειώνονται μεγάλες παγκόσμιες ανακατατάξεις, αναδιατάσσονται συμμαχίες και συμφέροντα, πολιτικές και ιδεολογίες υποχωρούν και νέα σχέδια εμφανίζονται, ο κόσμος αλλάζει βαθιά και ο άμεσος περίγυρος της χώρας γίνεται πιο επικίνδυνος. Η επιλογή της “σωστής πλευράς της ιστορίας” που έκανε ο κύριος Μητσοτάκης και η επιμονή σε αυτή θα αποδειχθεί καταστροφική. Το κίνημα των Τεμπών υπό προϋποθέσεις μπορεί να οδηγήσει σε ένα ισχυρό σύγχρονο και ταξικά προσανατολισμένο κίνημα που θα θέσει τη χώρα σε νέα τροχιά.
